Thornton Elizabeth - Pocałunki (Serena 02).pdf - Seria Da Capo - wszystkie - dariusz.marcinkowski

E LIZABETH T HORNTON

Pocałunki

Prolog

Zbudził j Ģ przera Ņ liwy krzyk; w tej samej chwili straciła poczucie rzeczywisto Ļ ci, jakby

została przerzucona w czasie do innego domu, innego miejsca. Wraz ze Ļ wiadomo Ļ ci Ģ

wracało normalne bicie serca. Była bezpieczna. Nikt jej nie Ļ cigał. Nikt nie wiedział, kim i

gdzie jest.

Dzwoni Ģ ce o szyby krople deszczu ju Ň prawie ukoiły j Ģ do snu, gdy nagle błysn ħ ło i rozległ

si ħ grzmot. Uniosła si ħ na łokciach, spodziewaj Ģ c si ħ , Ň e zobaczy w drzwiach Quentina.

Chłopiec zawsze uparcie zaprzeczał, jakoby odczuwał strach przed bij Ģ cymi piorunami.

Twierdził, Ň e nie boi si ħ niczego. Zabawne łgarstwo. Odkrywszy, Ň e jego guwernantka boi si ħ

burzy, zacz Ģ ł udawa ę , Ň e przychodzi, by dodawa ę jej otuchy. Tylko ona wiedziała, Ň e to jest

udawane bohaterstwo.

Gdy burza wzmogła si ħ gwałtownie, a jej o Ļ mioletni podopieczny nie pojawił si ħ w drzwiach,

Debora zacz ħ ła po omacku szuka ę Ļ wiecy na stoj Ģ cym nie opodal stoliku. Po kilku

nieudanych próbach zapalenia jej zrezygnowała i wy Ļ lizguj Ģ c si ħ z łó Ň ka, si ħ gn ħ ła po

szlafrok. Kiedy kilka sekund pó Ņ niej znalazła si ħ w pokoju chłopca, stwierdziła, Ň e łó Ň ko jest

puste.

Debora zastanawiała si ħ , czy jej chlebodawca, lord Barrington, mógł wej Ļę tam przed ni Ģ i

wynie Ļę syna do swego pokoju, czy te Ň (Juentin splatał jej kolejnego Figla. Podejrzewaj Ģ c to

drugie, po omacku szukała drogi na korytarz, wodziła r ħ k Ģ po por ħ czy, a Ň doszła do

balustrady na szczycie schodów. W tych ciemno Ļ ciach smu Ň ka wydobywaj Ģ ca si ħ spod drzwi

biblioteki jego lordowskiej mo Ļ ci ja Ļ niała niczym latarnia, Przypomniała sobie, Ň e jej

chlebodawca jest tego wieczoru umówiony z lordem Kendalem. Niepodobna, by Quentin

mógł by ę z nimi w bibliotece. Gdzie wi ħ c si ħ schował?

Zaniepokojona dotarła wkrótce do zakola schodów.

- Quentin? - zawołała cicho. - Quentin? - Nikt nie odpowiadał.

Troch ħ ju Ň poirytowana zacz ħ ła poszukiwania, my Ļ l Ģ c o mo Ň liwych konsekwencjach tego

niem Ģ drego Ň artu. Chłopiec był do Ļę w Ģ tły. Wła Ļ nie dochodził do siebie po gor Ģ czce. Je Ļ li nie

zało Ň ył kaftana i kapci, powie mu do słuchu.

Gdy przechodziła obok bibliotecznych drzwi, dobiegły j Ģ odgłosy rozmowy. Przystan ħ ła. Nie

mogła zrozumie ę , o czym była mowa, ale rozpoznała głos Barringtona; był niespokojny.

Nieoczekiwanie ogarn ħ ła j Ģ my Ļ l, Ň e co Ļ strasznego przytrafiło si ħ Quentinowi. Ju Ň miała

dotkn Ģę gałki drzwi, gdy usłyszała słowa lorda Barringtona:

- Pozwól chłopcu odej Ļę -błagał. - Na Boga, miej lito Ļę . To przecie Ň dziecko. B Ģ d Ņ

człowiekiem. Kendal, lordzie Kendal... Nie rób mu krzywdy! - Głos przybierał na sile, w

miar ħ jak wzrastała udr ħ ka mówi Ģ cego. - Quentin, ratuj si ħ !

Głuchy odgłos wyrwał Debor ħ z bezruchu. Bro ı wypaliła w momencie, gdy guwernantka

rozwarła drzwi na cał Ģ szeroko Ļę , a Quentin wpadł jej w ramiona. Debora dostrzegła jedynie

chlebodawc ħ osuwaj Ģ cego si ħ na podłog ħ i zacienion Ģ posta ę kogo Ļ stoj Ģ cego nad nim. Nic

poza tym. Instynkt wzi Ģ ł gór ħ . Zatrzasn ħ ła drzwi i chwyciła Quentina za r ħ k ħ .

A potem wybiegli z domu i uciekali, uciekali...

John Grayson, hrabia Kendalu, złamał jedn Ģ ze swych Ň elaznych zasad, i wła Ļ nie teraz słono

za to płacił. W Pary Ň u przytrafił mu si ħ krótki romans z zam ħŇ n Ģ kobiet Ģ , Ň on Ģ kolegi z

Foreign Office, która teraz wyj Ģ tkowo mu si ħ naprzykrzała.

Romans to słowo zbyt wielkie, jak na taki epizod. Sp ħ dził z ni Ģ noc, i to wszystko. Było mu

Ň al tej kobiety. Niewierno Ļę jej m ħŇ a było powszechnie znana. Kendal był na rauszu, Helena

samotna, pi ħ kna, no i... dost ħ pna. Tak, ale to było prawie trzy miesi Ģ ce temu. Wr ħ czył jej

pier Ļ cionek, oznaczaj Ģ cy koniec sprawy. Oczekiwał, Ň e Helena zachowa si ħ zgodnie z

regułami i nie b ħ dzie nachodzi ę go w jego własnym domu. Była przecie Ň Ļ wiatow Ģ dam Ģ ,

zast ħ p jej kochanków wygl Ģ dał jak lista członków Izby Lordów. Wiedziała, w czym rzecz.

Na swoje nieszcz ħĻ cie hrabia nie mógł jednak zupełnie jej nie widywa ę . Obracała si ħ w jego

sferach. I jako Ļ znalazła drog ħ do kr ħ gu przyjaciół jego rodzicielki. Gdy tego wieczora wszedł

do salonu matki, stan Ģ ł twarz Ģ w twarz z Helen Ģ . Wiedział, Ň e jedyny rozs Ģ dny sposób

traktowania jej to obcesowo Ļę . Zaproponował, Ň e odprowadzi j Ģ do domu. Lepiej, by to, co

miał jej do powiedzenia, usłyszała na osobno Ļ ci.

Bezwzgl ħ dno Ļę w stosunku do kobiet nie przychodziła mu łatwo. Powinien był ju Ň w

powozie co Ļ powiedzie ę . Teraz siedział wygodnie rozparty w salonie Heleny w domu przy

Cavendish Square i popijał najprzedniejszego gatunku koniak z zapasów jej m ħŇ a; trunek

pozostawiał mu w ustach niezbyt przyjemny smak.

- Nie miałem zielonego poj ħ cia - powiedział - Ň e jeste Ļ na tak przyjacielskiej stopie z moj Ģ

matk Ģ .

Lady Helena Perrin uło Ň yła si ħ z wdzi ħ kiem w Ļ ród puszystych poduszek na długiej białej

sofie, gdzie jej uroda uwydatniała si ħ najpełniej, z czego doskonale zdawała sobie spraw ħ .

- Doprawdy, Gray? Spotkały Ļ my si ħ w Pary Ň u i natychmiast przypadły Ļ my sobie do gustu.

Przez na wpół przymkni ħ te powieki napawała si ħ widokiem niedawnego kochanka. Promienie

słoneczne, wpadaj Ģ ce przez okno, dotykały zalotnie jego złotych włosów. Gdy pr ħŇ ył si ħ , by

dostosowa ę sw Ģ masywn Ģ posta ę do delikatnego wyzłacanego fotela, podziwiała zmysłow Ģ

gr ħ mi ħĻ ni i długie, muskularne nogi.

Hrabia zerwał z tancerk Ģ , z któr Ģ ostatnio był zwi Ģ zany, Helena miała wi ħ c nadziej ħ , Ň e uda

jej si ħ wskrzesi ę parysk Ģ przygod ħ . Wiedziała, Ň e domek w Hans Town, który Gray

przeznaczył dla swych kolejnych pa ı , pozostawał pusty ju Ň ponad miesi Ģ c. Gray wła Ļ nie

zako ı czył romans, jeszcze nie nawi Ģ zał nast ħ pnego, i to dawało jej pole manewru.

Wyczuwała niech ħę hrabiego, ale składała to na karb skrupułów - Gray i jej m ĢŇ byli

kolegami. Nie zamierzała jednak dopu Ļ ci ę , by fakt ten stan Ģ ł jej na drodze.

- Gray - powiedziała mi ħ kko - Erik jest wspaniałomy Ļ lny. Mog ħ robi ę , co mi si ħ Ň ywnie

podoba, jestem wolna, tak jak i on.

Gray u Ļ miechn Ģ ł si ħ . Dyskrecja była w ich Ļ wiecie kardynaln Ģ zasad Ģ . I cho ę wszyscy

dookoła mogli wiedzie ę , Ň e sypia z Helen Ģ , dopóki kochankowie stwarzali pozory, nikt nie

mrugn Ģ łby nawet okiem, a ju Ň najmniej m ĢŇ Heleny, który obnosił si ħ ze swoimi podbojami,

jak cennymi trofeami. Taki był ten ich Ļ wiat. Ale nie Ļ wiat jego rodziny. Matka Graysona

prze Ň yłaby szok na sam Ģ my Ļ l, Ň e syn zwi Ģ zał si ħ z zam ħŇ n Ģ kobiet Ģ . Do licha, to było

szokuj Ģ ce nawet dla niego.

Lekki odcie ı ironii zabarwił jego głos.

- Ma si ħ rozumie ę , nie jestem takim Ļ wiatowcem, jak on. Heleno, tamta noc w Pary Ň u była

bł ħ dem. Ju Ň si ħ nie powtórzy. - Nie mógł by ę ju Ň bardziej bezlitosny. Poruszył si ħ w fotelu,

jakby chciał ju Ň wsta ę .

- Zapewne spotkam ci ħ wieczorem na przyj ħ ciu - rzekł.

- A co po przyj ħ ciu?

- Po przyj ħ ciu jestem umówiony na party w Carleton House.

- Zatem zobacz ħ ci ħ u Horshamów w czwartek? Bo Ň e, czy ta kobieta nigdy nie daje za

wygran Ģ ?

- To niemo Ň liwe - powiedział. - Mnie tam nie b ħ dzie. Jego ton nie brzmiał zach ħ caj Ģ co, ale

Helena była zbyt

do Ļ wiadczonym graczem, by dała si ħ zby ę w taki sposób.

- Gray - u Ļ miechem złagodziła wymówk ħ - dopiero zacz ħ li Ļ my rozmow ħ , a ty ju Ň

wychodzisz?

- O czym chcesz rozmawia ę ?

- No... o twoim podopiecznym na pocz Ģ tek, i o pannie Weyman. Nie widziałam ich od czasu,

gdy wszyscy byli Ļ my w Pary Ň u. Co u nich?

Oczy Graya nagle si ħ o Ň ywiły. Spojrzał czujnie na twarz Heleny.

- Nie wiedziałem, Ň e znasz pann ħ Weyman.

- Spotkałam j Ģ raz, nim wydarzyła si ħ ta tragedia. Jeszcze przed chwil Ģ si ħ spieszył. Teraz

jego niedbała

postawa wyra Ň ała co Ļ przeciwnego: był panem czasu. Jedn Ģ nog ħ oparł na niskim

mahoniowym stoliku. Drug Ģ niedbale skrzy Ň ował na kostce.

- Spotkała Ļ j Ģ ? - zdziwił si ħ . - Gdzie w Pary Ň u j Ģ spotkała Ļ ?

Nie mo Ň e by ę zainteresowany Debor Ģ Weyman, pomy Ļ lała Helena. Po pierwsze, ta kobieta

ma co najmniej trzydziestk ħ , po drugie, jest taka bezbarwna. Jednak Ň e pami ħ tała, Ň e lord

Barrington najwyra Ņ niej j Ģ lubił. Kr ĢŇ ył po dziedzi ı cu, rozdzielaj Ģ c u Ļ miechy na prawo i

lewo, oprowadzaj Ģ c pann ħ Weyman, jakby była protegowan Ģ , a nie guwernantk Ģ jego syna.

Biedny lord Barrington. Tydzie ı pó Ņ niej ju Ň nie Ň ył, zamordowany przez włamywacza,

którego zaskoczył na gor Ģ cym uczynku.

To była potworno Ļę , przera Ň aj Ģ ca tym bardziej, Ň e mogła przytrafi ę si ħ ka Ň demu z nich.

Wszyscy mieli powi Ģ zania z korpusem dyplomatycznym; wszyscy byli w tym czasie w

Pary Ň u i usiłowali opu Ļ ci ę Francj ħ przed zamkni ħ ciem granic. Lord Barrington wysłał do

kraju Ň on ħ , ale sam zwlekał z wyjazdem z powodu niedyspozycji syna, i zwłoka ta

kosztowała go Ň ycie.

Francuzi zachowywali si ħ z zadziwiaj Ģ c Ģ wspaniałomy Ļ lno Ļ ci Ģ . Chocia Ň Francja i Anglia

wypowiedziały ju Ň wojn ħ , to nie do Ļę , Ň e powiadomili Foreign Office o całej tragedii, to

jeszcze wysłali zwłoki lorda Barringtona na pochówek do Anglii. Po pogrzebie m ħŇ a lady

Barrington, macocha Quentina, która zaledwie uko ı czyła szkoł ħ , powróciła do swej rodziny

w Devon. Quentina i jego guwernantki na szcz ħĻ cie nie zatrzymano we Francji na czas

trwania wojny, jak niektórych Anglików zwlekaj Ģ cych zbyt długo z wyjazdem. Jeszcze raz

Francuzi wykazali daleko id Ģ c Ģ wielkoduszno Ļę , no, mo Ň e nie tak zadziwiaj Ģ c Ģ , zwa Ň ywszy,

Ň e Gray był przyjacielem Talleyranda, francuskiego ministra spraw zagranicznych.

Jakakolwiek jednak była przyczyna, pannie Weyman i Quentinowi zezwolono na opuszczenie

Francji. Teraz rezydowali w jednej z posiadło Ļ ci Graya, dzi ħ ki czemu mogli w spokoju doj Ļę

do siebie po burzliwych prze Ň yciach. Helena miała nadziej ħ spotka ę guwernantk ħ i Quentina

na pogrzebie lorda Barringtona, ale zdrowie chłopca przeszkodziło im w przybyciu.

Pomy Ļ lała o własnych dzieciach i z trudem opanowała dreszcz zgrozy.

- Heleno - zacz Ģ ł Gray łagodnie, przerywaj Ģ c jej rozmy Ļ lania - wspomniała Ļ o pannie

Weyman. Kiedy i gdzie j Ģ spotkała Ļ ?

- W ogrodach domu, który lord Barrington dzier Ň awił w Pary Ň u, urz Ģ dzono piknik. Wszystkie

dzieci i ich rodzice zostali zaproszeni. Panna Weyman zadbała, by znalazł si ħ tam syn

Barringtona.

Helena i Erik byli tam równie Ň ze swymi dzie ę mi, ale teraz nic o tym nie powiedziała. Nigdy

nie wspominała Grayowi o dzieciach, chyba Ň e szczególnie o nie wypytywał. Nie znaczy to,

by ich nie kochała. Chciała tylko unikn Ģę wszystkiego, co mogłoby odwróci ę uwag ħ od niej -

kobiety wzbudzaj Ģ cej po ŇĢ danie. Nie chciała, by jej wizerunek kojarzył si ħ z matk Ģ dwóch

dorastaj Ģ cych synów, ucz Ģ cych si ħ w Eton, oraz kilkuletniej córki.

- Kiedy to było? - zapytał Gray.

- Pami ħ tam dokładnie, w maju, tu Ň przed tym, jak król wypowiedział Francji wojn ħ . Zapewne

pami ħ tasz zam ħ t, gdy ka Ň dy usiłował wydosta ę si ħ z Pary Ň a, nim Bonaparte zamknie granice?

- Oczywi Ļ cie, Ň e pami ħ tam. Byłem tam,

Lady Helena nie wiedziała, jak pojmowa ę dziwny ton Graya i jego zainteresowanie Debor Ģ

Weyman, postanowiła zignorowa ę podejrzenie, jakie zrodziło si ħ w jej my Ļ lach.

Gray odstawił szkło.

- Mam szczególny powód, by pyta ę o pann ħ Weyman. Czy wspominałem ju Ň o tym, Ň e w

testamencie Gila panna Weyman i ja jeste Ļ my wymienieni jako prawni opiekunowie

Quentina?

- Lord Barrington wyznaczył kobiet ħ na reprezentantk ħ interesów syna? Co za dziwna

historia.

- Prawda? Skoro ledwie j Ģ znam, a wkrótce mamy naradzi ę si ħ w sprawie przyszło Ļ ci

chłopca, ciekawi mnie, co to za kobieta. Co prawda nie ma to dla mnie istotnego znaczenia.

W prawie angielskim, jak si ħ wkrótce panna Weyman przekona, o ile jeszcze o tym nie wie,

funkcja opiekuna w przypadku kobiety jest czysto tytularna.

- Zatem nie znasz panny Weyman? S Ģ dziłam, to znaczy... Lord Barrington był przecie Ň twoim

przyjacielem, o ile si ħ nie myl ħ , współpracownikiem w Foreign Office? Obaj byli Ļ cie

delegatami na rozmowy pokojowe w Pary Ň u. Musiałe Ļ wi ħ c sobie chyba wyrobi ę jakie Ļ

zdanie o tej kobiecie?

Gray wzruszył ramionami.

- Nigdy nie byłem w domu przy Saint Germain i wydaje mi si ħ , Ň e panna Weyman nigdy nie

była zapraszana na przyj ħ cia do ambasady brytyjskiej. Zwykła guwernantka, po co?

- Ale... od tamtego momentu? Odk Ģ d sprowadziła Quen-tina do Anglii?

Gray zacz Ģ ł Ň ałowa ę , Ň e poruszył temat Debory Weyman.

- Wszystko, czego chc ħ - zacz Ģ ł u Ļ miechaj Ģ c si ħ – to kobiecej oceny jej osobowo Ļ ci.

Uderzyło mnie w niej... ale nie chc ħ mówi ę za ciebie. Jakie jest twoje wra Ň enie?

Gdy rozpierzchły si ħ ju Ň jej podejrzenia, lady Helena zacz ħ ła z o Ň ywieniem mówi ę o

wszystkim, co pami ħ tała na temat Debory. Niebawem sko ı czyła, bo dziewczyn ħ spotkała

tylko raz.

- Czy takie było równie Ň twoje wra Ň enie? - zapytała kokieteryjnie.

Nie zd ĢŇ ył odpowiedzie ę , bo od drzwi zabrzmiał czyj Ļ gładki głos.

- Mam nadziej ħ , Ň e nie przeszkadzam?

Gray wstał, gdy m ĢŇ Heleny wszedł do pokoju. Był w tym samym wieku co on, ciemnowłosy

i niezwykle przystojny. U Ļ miechał si ħ uprzejmie, ale bez ciepła. „Ucywilizowany", pomy Ļ lał

Gray zło Ļ liwie, gdy wymieniali zdawkowe uprzejmo Ļ ci. Kiedy Ļ z pewnej uwagi Perrina Gray

wywnioskował, Ň e wie o romansie Ň ony.

Erik Perrin i Gray darzyli si ħ antypati Ģ . Nie miało to nic wspólnego z Helen Ģ , raczej z ich

prac Ģ w Foreign Office. Gray awansował i Perrin mu tego nie wybaczył. Kiedy padła uwaga o

pó Ņ nej porze, go Ļę niezwłocznie wyszedł.

Przez kilka minut w pokoju nie padło ani jedno słowo. Helena s Ģ czyła sherry. Perrin podszedł

do kredensu i napełnił sobie kieliszek.

- Wcze Ļ nie wróciłe Ļ -zauwa Ň yła.

Wzruszył ramionami i zaj Ģ ł miejsce opuszczone przez Gray’a.

- Ka Ň dy ma prawo do obiadu w swoim własnym domu, przynajmniej od czasu do czasu.

Helena nie wiedziała, jak zareagowa ę na t ħ zgry Ņ liw Ģ uwag ħ ; w ko ı cu j Ģ zlekcewa Ň yła.

- Ju Ň wszystkie flirciarki ci ħ opu Ļ ciły?

- Co Ļ w tym rodzaju. A Kendal to twój nowy towarzysz? - odpowiedział bez zło Ļ ci.

- Co Ļ w tym rodzaju. Dlaczego pytasz?

- Bez szczególnego powodu. Bez Ň adnego powodu. -Wychylił kieliszek do dna i wstał. -

Gdyby Ļ mnie potrzebowała, b ħ d ħ w pokoiku u Gweny - powiedział i wolnym krokiem opu Ļ cił

salon.

Zaraz po przybyciu do Kendal House przy Berkeley Square Gray skierował si ħ wprost do

biblioteki. Nie wiadomo dlaczego, perfumy Heleny przylgn ħ ły do jego garderoby, a on nie

miał najmniejszej ochoty tłumaczy ę si ħ przed matk Ģ , hrabini Ģ -wdow Ģ , której nos był

niezawodny, czy te Ň przed siostr Ģ , lady Margaret, znan Ģ ze skłonno Ļ ci do wykrywania

skandali. Jego brat Nick, był jeszcze bardziej niezno Ļ ny. Ten szczeniak zaraz zało Ň yłby si ħ o

du Ň e pieni Ģ dze, Ň e odgadnie personalia damy po jednym poci Ģ gni ħ ciu nosem. Co gorsza,

Gray jak najbardziej wierzył, Ň e jest to mo Ň liwe, bowiem sam potrafił tego dokona ę . My Ļ l o

tym go roz Ļ mieszyła, ale mina mu zrzedła, gdy okazało si ħ , Ň e Nick jest w Bath i czeka na

jego przybycie, by w ko ı cu załatwi ę porachunki z Debor Ģ Weyman.

Gray wszedł do biblioteki i podszedł do bocznego stolika pomi ħ dzy dwoma wielkimi oknami,

Ň eby nala ę sobie kieliszek sherry. Nim to zrobił, odgłosy kaszlu zaalarmowały go o obecno Ļ ci

jego sekretarza, Philipa Standisha. Obejrzał si ħ i widz Ģ c twarz Philipa, powiedział z

niesmakiem:

- Masz racj ħ . Cuchn ħ potwornie. Kobiety powinny by ę bardziej wymagaj Ģ ce w doborze

perfum. I tu mi si ħ co Ļ przypomina. Dopilnuj, by lady Helena otrzymała co Ļ , cokolwiek, jako

dowód mej estymy.

- Czy bardzo wielkiej? - dopytywał si ħ sekretarz, walcz Ģ c z rumie ı cem na twarzy.

- Umiarkowanej - skorygował Gray. Po Ň egnał si ħ ju Ň z pier Ļ cionkiem w Pary Ň u i irytowało

go, Ň e uwolnienie si ħ od kobiety okazuje si ħ tak kosztowne.

Standish zagł ħ bił pióro w kałamarzu i z wła Ļ ciw Ģ skrybie pilno Ļ ci Ģ zanotował, Ň e lady ma

otrzyma ę bransolet ħ z osadzonym w niej rubinem. Wiele mo Ň na by opowiedzie ę na temat

prezentów, jakie lord Kendal ofiarowywał swym kochankom.

- Czy masz dla mnie jakie Ļ listy do podpisu?

- S Ģ na pa ı skim biurku.

- Jak si ħ miewa pastor? - spytał Gray, przegl Ģ daj Ģ c korespondencj ħ .

To pytanie wyra Ņ nie ucieszyło Philipa. Zainteresowanie jego chlebodawcy podwładnymi było

autentyczne. Sekretarz zdj Ģ ł okulary i zacz Ģ ł je polerowa ę chusteczk Ģ .

- Bardzo dobrze, dzi ħ kuj ħ panu, przesyła swe uszanowanie.

Gray widz Ģ c u Ļ miech na twarzy Philipa, uniósł brwi. Sekretarz Ļ miał si ħ i potrz Ģ sał głow Ģ .

- Dzi Ļ otrzymałem od niego list, w którym udzielił mi reprymendy za oparzenie r ħ ki

roztopionym lakiem. Czułem si ħ znów jak małe dziecko.

- Rodzice zawsze tak post ħ puj Ģ - powiedział Gray. - A przy okazji, jak r ħ ka?

- Całkowicie zdrowa. - Poparzona trzy miesi Ģ ce temu r ħ ka dawno ju Ň si ħ zaleczyła.

Gdy Gray powrócił do czytania listów, my Ļ li Philipa wróciły, jak cz ħ sto bywało, do jego

oksfordzkich dni, kiedy to poznał swego chlebodawc ħ . Ju Ň wtedy Gray miał doskonał Ģ Figur ħ

-wysok Ģ , atletyczn Ģ , odpowiedni Ģ do ka Ň dej dyscypliny sportu, jak Ģ tam uprawiano. On za Ļ

miał w Ģ tł Ģ klatk ħ piersiow Ģ . Tkwił w ksi ĢŇ kach. Nie miał, tak jak Gray, mo Ň liwo Ļ ci

wycofania si ħ ze studiów z powodu niepowodze ı . Nigdy nie przebywał z towarzystwem

Graya. Byli zbyt bogaci i, jak dla niego, zbyt hała Ļ liwi. Ale oni dwaj zaprzyja Ņ nili si ħ w

pewien sposób, gdy Philip podj Ģ ł si ħ dokształcenia Graya przed ko ı cowymi egzaminami z

greki. Gray chciał si ħ zrewan Ň owa ę i kiedy rok temu zauwa Ň ył, Ň e Philip klepie bied ħ jako

młodszy urz ħ dnik w admiralicji, niezwłocznie zaproponował mu lukratywniejsz Ģ i bardziej

presti Ň ow Ģ posad ħ swego prywatnego sekretarza w Foreign Office.

Ojciec Philipa, Ļ wi Ģ tobliwy pleban, nakłaniał syna do pozostania w admiralicji. Nawet w

mie Ļ cie tak odległym jak Chester, w Ļ ród wy Ň szych sfer kr ĢŇ yły pogłoski o erotycznych

Thornton Elizabeth - Pocałunki (Serena 02).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: