Proctor Candice - Kurtyzana.pdf - Seria Da Capo - wszystkie - dariusz.marcinkowski

Candice Proctor

KURTYZANA

Prolog

Central City, Kolorado,

luty 1874

Arktyczny wiatr wiał od strony gór, ciskaj Ģ c kryształkami zlodowaciałego Ļ niegu o

roz Ļ wietlone okna bogato, cho ę tandetnie, ozdobionej budowli, mieszcz Ģ cej znany w całej

okolicy Przybytek Celeste. Jednak Ň e w wy Ļ cielonych aksamitem i brokatem pokojach płon Ģ cy w

kominkach ogie ı rzucał ciepły blask na jedwabn Ģ po Ļ ciel i jasne nagie ciała.

Przybytek Celeste cieszył si ħ opini Ģ najwspanialszego burdelu pomi ħ dzy San Francisco a

Chicago. M ħŇ czy Ņ ni czasami przyje Ň d Ň ali poci Ģ giem z Denver specjalnie po to, by odwiedzi ę

wielki biały dom u szczytu Nevada Gulch. Wszystkie dziewczyny były młode i pi ħ kne,

piwniczka z winem dobrze zaopatrzona, a na miejscu nawet dyskretnie prowadzone kasyno,

gdzie mo Ň na było wygra ę ... albo straci ę fortun ħ .

Wła Ļ cicielka Przybytku Celeste wiedziała wszystko o zdobywaniu i traceniu. Tego

wieczoru, przechadzaj Ģ c si ħ w Ļ ród bogatych, ustosunkowanych klientów, którzy zapełniali jej

salon, flirtuj Ģ c z dziewcz ħ tami, Celeste DuBois miała na sobie wys Ģ czane klejnotami pantofle,

niebiesk Ģ wieczorow Ģ sukni ħ z jedwabiu, a na szyi sznur prawdziwych pereł. Były jednak czas,

gdy Celeste biegała boso, przyodziana w n ħ dzne łachmany. Były takie czasy...

Celeste nie zaprz Ģ tała sobie głowy tego rodzaju wspomnieniami, ale te Ň nic pozwalała

sobie o nich zapomnie ę . Przypomniały jej bowiem, Ň e nie wolno si ħ pławi ę w samozadowoleniu,

wierz Ģ c, Ň e posiada si ħ co Ļ raz na zawsze. Tego wieczoru zreszt Ģ nie potrzebowała Ň adnych

przypomnie ı . Wiedziała, Ň e je Ļ li Doug Slaughter dopnie swego, ona straci wszystko, nie

wył Ģ czaj Ģ c Ň ycia. Tego wieczoru.

Zatrzymała si ħ przy drzwiach prowadz Ģ cych do kasyna, szukaj Ģ c wzrokiem swego

wspólnika, Jordana Haysa. Ogarn ħ ła przelotnym spojrzeniem swoich go Ļ ci, wła Ļ cicieli kopalni i

bankierów w opi ħ tych kamizelkach, z w Ģ sami sztywnymi od pomady, by wreszcie skupi ę wzrok

na karcianym stoliku, przy którym dobiegała ko ı ca kolejna partia pokera. Widziała, jak siedz Ģ cy

naprzeciw okna ciemnowłosy gracz o w Ģ skich, jakby zmru Ň onych oczach zgarnia ku sobie

imponuj Ģ cy stos Ň etonów.

Jordan uniósł głow ħ i przyłapawszy jej wzrok, u Ļ miechn Ģ ł si ħ szeroko. Pewnie serce by

jej szybciej zabiło, gdyby jeszcze była podatna na wdzi ħ ki przystojniaków o czaruj Ģ cym

u Ļ miechu i mrocznej naturze.

- Rozdajcie za mnie - powiedział, cedz Ģ c słowa z charakterystycznym wirginijskim

akcentem. Odsun Ģ ł krzesło i zbli Ň ył si ħ do wspólniczki powolnym, nieco kołysz Ģ cym krokiem.

Jego sposób poruszania si ħ sprawiał wra Ň enie leniwego i dziwnie gro Ņ nego zarazem. Zawsze

nosił czarne ubranie, od którego odbijała jedynie biel wykrochmalonej koszuli. Nawet skórzane

olstro na bro ı zwisaj Ģ ce mu z biodra miało czarny kolor.

I nawet kobieta, znaj Ģ ca m ħŇ czyzn tak dobrze, jak diabeł zna grzeszników, musiała

podziwia ę ten wyj Ģ tkowo udany okaz twardej m ħ skiej urody. Był wysoki i szczupły, miał

szlachetne arystokratyczne rysy twarzy i kształtne dłonie. Pi ħ kne dłonie, tak samo wprawnie

obchodz Ģ ce si ħ z rewolwerem, jak z tali Ģ kart. Wła Ļ nie z powodu tych dłoni przed dwoma

miesi Ģ cami Celeste wzi ħ ła sobie Jordana Haysa na wspólnika.

Wi ħ kszo Ļę ludzi podejrzewała, Ň e wzi ħ ła go sobie równie Ň na kochanka, ale tak nie było.

- Jakie Ļ kłopoty? - spytał, nachylaj Ģ c si ħ do jej ucha.

- Nie. - Widziała, jak jego spojrzenie przesuwa si ħ od witra Ň owego obramienia przy

drzwiach wej Ļ ciowych do wykuszowego okna w kasynie. Ci ħŇ kie draperie z zielonego aksamitu

otulały Ļ ciany wdzi ħ cznym łukiem; koronkowe zasłonki w kolorze ecru przesłaniały doln Ģ cz ħĻę

okien, lecz wy Ň ej, przez nagie zaszronione szyby wida ę było anonimow Ģ ciemno Ļę .

„Postaw na wzgórzu człowieka ze strzelb Ģ , a z łatwo Ļ ci Ģ ci ħ wypatrzy", powiedział jej

wcze Ļ niej Jordan, kiedy si ħ upierała, by jak zwykle kr ĢŇ y ę mi ħ dzy go Ļę mi.

- Nie wierz ħ , by Slaughter wynaj Ģ ł kogo Ļ , Ň eby mnie zabił. - Odwróciła si ħ plecami do

niezasłoni ħ tych okien. My Ļ l ħ , Ň e próbuje mnie tylko przestraszy ę , Ň ebym si ħ zgodziła na

sprzeda Ň . Hays pokr ħ cił głow Ģ , omiataj Ģ c wzrokiem tłum zgromadzony w salonie.

- Slaughter wie, Ň e si ħ nie boisz. Gdyby ci ħ mo Ň na było tak łatwo przestraszy ę , ju Ň dawno

by Ļ mu sprzedała ten dom. Do licha, nie brak ci odwagi, Ň e kr ħ cisz si ħ tutaj, jakby nigdy nic.

- Gdyby mnie tu nie było, Ň eby prowadzi ę interes, Slaughter nie musiałby do mnie

strzela ę . Sama bym splajtowała.

- Nie b ħ dziesz mogła prowadzi ę tego domu, je Ļ li zginiesz.

- Nie boj ħ si ħ Ļ mierci - odrzekła spokojnie. - Je Ļ li Ň ycie w ogóle czego Ļ mnie nauczyło, to

tego, Ň e Ļ mier ę nie jest najgorszym, co mo Ň e si ħ człowiekowi przydarzy ę na tym Ļ wiecie.

Wyraz zielonych oczu Haysa nie zdradzał Ň adnych uczu ę .

- Bogowie ukrywaj Ģ przed lud Ņ mi szcz ħĻ cie Ļ mierci, Ň eby mogli znie Ļę Ň ycie - powiedział

cicho.

Przytakn ħ ła skinieniem. Cho ę nigdy o tym nie rozmawiali, oboje wiedzieli, Ň e w tym

jednym s Ģ do siebie podobni. Oboje Ň yli z bólem i poczuciem straty si ħ gaj Ģ cym gł ħ boko w dusz ħ .

Dotkn ħ ła koniuszkami palców sznura pereł. Min ħ ło dwadzie Ļ cia lat od czasu, gdy

całowała m ħŇ czyzn ħ , który po raz pierwszy zapi Ģ ł jej na szyi ten naszyjnik. Dwadzie Ļ cia lat, od

czasu gdy trzymała go w ramionach i czuła na policzku jego ciepły oddech.

Dwadzie Ļ cia lat...

Nagle Celeste poczuła si ħ star Ģ kobiet Ģ , cho ę wiedziała, Ň e wcale nie jest stara. Lustro

mówiło jej, Ň e wci ĢŇ jest pi ħ kna, wci ĢŇ godna po ŇĢ dania, nadal ma cienk Ģ kibi ę , j ħ drne piersi,

twarz bez Ļ ladu zmarszczek, a jasnych włosów jeszcze nie tkn Ģ ł cie ı siwizny. Ale czul Ģ si ħ stara.

Stara i zm ħ czona. I dziwnie spokojna.

Poło Ň yła dło ı na ramieniu Jordana i pochyliła si ħ ku niemu, bo cho ę był jej wspólnikiem,

nie kochankiem, jednak był m ħŇ czyzn Ģ , a ona była kobiet Ģ znaj Ģ c Ģ wszystkie kobiece sztuczki i

wiedz Ģ c Ģ , jak je stosowa ę .

- Obiecaj mi co Ļ , Jordanie.

Nakrył jej dło ı swoj Ģ mocn Ģ , ciemn Ģ od opalenizny dłoni Ģ i u Ļ miechn Ģ ł si ħ . Bruzdy na

jego policzkach pogł ħ biły si ħ , nadaj Ģ c mu troch ħ łobuzerski wyraz.

- Co tylko w mojej mocy, kochana.

Parskn ħ ła Ļ miechem. Uwielbiała, kiedy tak si ħ do niej zwracał i kiedy u Ļ miechał si ħ w

taki sposób. ņ ałowała wówczas, cho ę tylko przez moment, Ň e nic jest znów młoda i wolna, by

móc si ħ w nim zakocha ę ... cho ę wiedziała, Ň e ka Ň da kobieta, która popełni ten bł Ģ d, sko ı czy ze

złamanym sercem. Poniewa Ň Jordan Hays nie nadawał si ħ na ukochanego. Był niespokojnym

duchem, dr ħ czonym przez widmo Ļ mierci, z kł ħ bkiem bólu zamiast serca.

Ale Celeste nie chciała jego serca. Potrzebowała jego szybkich r Ģ k i czujnych oczu oraz

niezłomnego poczucia honoru, którego Ň aden oficer Południa nie umiał si ħ wyzby ę , niezale Ň nie

od tego, jak tragiczn Ģ miał przeszło Ļę i jak rozwi Ģ złe Ň ycie obecnie prowadził.

- Obiecaj, Ň e dopilnujesz, by Gabrielle dostała mój udział w tym domu, gdyby mi si ħ co Ļ

przytrafiło - powiedziała.

Wi ħ kszo Ļę m ħŇ czyzn starałaby si ħ j Ģ uspokoi ę , mówi Ģ c, by nie zawracała sobie

zmartwieniami Ļ licznej główki, bo nic jej nie grozi. Ale Jordan nigdy nie zachowywał si ħ

protekcjonalnie.

- Jest twoj Ģ córk Ģ , Celeste. Ju Ň ci mówiłem, Ň e dostanie wszystko, co jej si ħ nale Ň y, l

zadbam o to, by si ħ nie dowiedziała, sk Ģ d to pochodzi, tak jak prosiła Ļ .

- Nawet je Ļ li to oznacza, Ň e b ħ dziesz musiał w ko ı cu sprzeda ę ten dom Slaughterowi?

Jordan zacisn Ģ ł usta, wzdychaj Ģ c z gorycz Ģ .

- Nie b ħ d ħ udawał, Ň e mi si ħ to podoba, ale skoro tego chcesz...

- Chc ħ tego. To miejsce i ci ludzie s Ģ dla mnie wa Ň ni, ale nie tak wa Ň ni jak moja córka.

Chc ħ , Ň eby miała te pieni Ģ dze.

Znów przeniósł wzrok na zimn Ģ czer ı nocy za oknem. Widziała, jak zmru Ň ył oczy, cho ę

i tak nic mógł tam nic dojrze ę .

- Chciałbym si ħ kiedy Ļ wreszcie dowiedzie ę , sk Ģ d ci si ħ wzi ħ ła córka nauczycielka w

klasztorze w Nowym Orleanie - powiedział.

Nawet po tak wielu latach ból rozł Ģ ki z Gabrielle tkwił jak cier ı gł ħ boko w sercu Celeste.

- Gabrielle wychowała si ħ w tym klasztorze – powiedziała lekko dr ŇĢ cym głosem. - Po

wojnie my Ļ lałam o tym, Ň eby j Ģ tu sprowadzi ę . Ale dom publiczny nie jest odpowiednim

miejscem na wychowywanie dziecka. Uwłaszcza dziewczynki.

- Niech noga twoja nie tyka fryzjerskich progów, r ħ ka twoja podwiki, pióro twoje

wekslów; a zły duch nic ci nie zrobi - zacytował sucho.

- Brzmi jak biblijna m Ģ dro Ļę - stwierdziła.

- Rzeczywi Ļ cie za Ļ miał si ħ . - Ale to Król Lir.

Zawtórowała mu Ļ miechem w chwili, gdy szyba frontowego okna za jej plecami rozpadła

si ħ z brz ħ kiem na kawałki. Co Ļ zimnego trafiło j Ģ w Ļ rodek pleców z tak Ģ sił Ģ , Ň e a Ň brakło jej

tchu.

Usłyszała, jak jaka Ļ kobieta krzyczy. A potem m ħ ski głos zawołał:

- O Bo Ň e! Została postrzelona!

Celeste zgi ħ ła si ħ wpół, rozpaczliwie próbuj Ģ c chwyci ę oddech, ale w piersiach czuła

pal Ģ cy ból, a nogi same si ħ pod ni Ģ ugi ħ ły. Czuła, jak Jordan obejmuje j Ģ ramieniem,

podtrzymuje osuwaj Ģ c Ģ si ħ na mi ħ kki dywan. Widziała nad sob Ģ jego twarz, błysk w zielonych

oczach.

Chciała co Ļ powiedzie ę , wi ħ c pochylił głow ħ , Ň eby usłysze ę . Ale brakowało jej powietrza,

wi ħ c tylko poruszyła ustami, wypowiadaj Ģ c bezgło Ļ nie jakie Ļ imi ħ , modlitw ħ , pozdrowienie.

- Beau...

A potem si ħ u Ļ miechn ħ ła.

Nowy Orlean, Luizjana.

Kilka tygodni pó Ņ niej

Gabrielle Antoine wbiła ostatni gwó Ņ d Ņ w wieko du Ň ej drewnianej skrzynki, która stała na

oplecionej pn Ģ czami klasztornej werandzie. Z najni Ň szej gał ħ zi magnolii, rosn Ģ cej w rogu

brukowanego dziedzi ı ca, dobiegał Ļ piew drozda, czysty i dono Ļ ny w porannym powietrzu.

Gabrielle podniosła głow ħ , szukaj Ģ c ptaka wzrokiem w g ħ stym listowiu, i natychmiast młotek

trafił j Ģ bole Ļ nie w palec.

- Jezus, Maria, Józef i wszyscy Ļ wi ħ ci - mrukn ħ ła, wtykaj Ģ c stłuczony kciuk do ust.

- Znowu przeklinasz, Gabrielle? - skarciła j Ģ Julia St. Etienne, podchodz Ģ c z szelestem

jedwabnych spódnic.

Odwróciwszy głow ħ . Gabrielle napotkała roze Ļ miane, czarne oczy przyjaciółki.

- Nie przeklinałam, Julio. - Tak Ň e si ħ u Ļ miechn ħ ła, nie wypuszczaj Ģ c kciuka z ust. -

Modliłam si ħ .

- Oczywi Ļ cie, mon amie - Nie dbaj Ģ c o eleganck Ģ ró Ň ow Ģ sukni ħ ozdobion Ģ rz ħ dami

kremowych adamaszkowych falbanek, Julia podskoczyła i usadowiła si ħ na brzegu kufra. - O co

si ħ modliła Ļ ?

- O lepsze oko. - Gabrielle znów uderzyła młotkiem. Tym razem ostro Ň nie. - l o nagł Ģ ,

potwornie bolesn Ģ Ļ mier ę dla ka Ň dego cholernego jankeskiego posła w Nowym Orleanie.

- To nie brzmi zbyt Ļ wi Ģ tobliwie.

- Nigdy nic twierdziłam, Ň e jestem Ļ wi Ģ tobliwa.

Proctor Candice - Kurtyzana.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: