Algebra 0-08 wielomiany zespolone.pdf

(101 KB) Pobierz
19538514 UNPDF
Wykład8
Zadanie Wyznaczy¢wszystkierozwi¡zaniarównania z 4 (2 i ) 4 =0.
Rozwi¡zanie Ztwierdzeniaopierwiastkowaniuliczbzespolonychwynika,
»erównanietomadokładnieczteryrozwi¡zania(s¡toczwartepierwiastkiz
liczby(2 i ) 4 ).Jednymzrozwi¡za«jestliczba2 i .Zgodnieztwierdzeniem
maj¡cjednorozwi¡zanietrzebajeprzemno»y¢przezczynnikcos 2 k 4 + i sin 2 k 4
abyotrzyma¢pozostałe.St¡dotrzymujemy:
z 0 =2 i,
z 1 = z 0 · (cos 2 + i sin 2 )=(2 i ) i =2 i +1 ,
z 2 = z 0 · i 2 = z 1 · i =(2 i +1) i = 2+ i,
z 3 = z 2 · i =( 2+ i ) i = 2 i 1 .
Niech C n = { z 2 C: z n =1 } ,toznaczy C n jestzbioremwszystkich
n -tychpierwiastkówz1.Wtedy C n madokładnie n elementówi( C n , · )jest
grup¡abelow¡.Ponadtoistniejeelement z 1 2 C n ,»edlaka»dego w 2 C n
mamy:
(
z k =cos 2 k
n + i sin 2 k
)
C n =
n : k 2{ 0 , 1 ,...,n 1 }
,
inapodstawiewzoruMoivre’amamy:
z k = z k 1 .
Jednymzbezpo±rednichwnioskówztwierdzeniaopierwiastkowaniuliczb
zespolonychjest:
Wniosek1 Dlaka»dejliczbyzespolonejzistniej¡dokładniedwieliczbyze-
spolonew,takie»ew 2 = z.(Inaczejmówi¡cka»d¡liczb¦zespolon¡mo»na
spierwiastkowa¢.)
Wniosektenpozwalanamrozwi¡zywa¢dowolnerównaniestopniadru-
giegowcieleliczbzespolonych.
Rozwa»myrównanie:
az 2 + bz + c =0
gdzie a,b,c s¡dowolnymiliczbamizespolonymi,a z jestniewiadom¡.Wtedy
równanietomazawszepierwiastekwcieleliczbzespolonych.Rzeczywi±cie:
z 2 + b
!
z + b
2 a
! 2
b 2
z + b
2 a
! 2
b 2 4 ac
az 2 + bz + c = a
a z
+ c = a
4 a + c = a
4 a =0
1
9 kw = z k 1 .
Rzeczywi±cienapodstawietwierdzeniamamy:
19538514.001.png
st¡dotrzymujemyrównanie:
z + b
2 a
! 2
= b 2 4 ac
4 a
a
czyli
! 2
= b 2 4 ac
4 a 2
iponiewa»wcieleliczbzespolonychliczb¦ b 2 4 ac
z + b
2 a
4 a 2 mo»naspierwiastkowa¢to
istniej¡rozwi¡zanianaszegorównania.Oznaczato,»ealgorytmrozwi¡zywa-
niarównania
az 2 + bz + c =0
jestdokładnietakisamjakwcieleliczbrzeczywistych:
= b 2 4 a c
z 1 = b + p
2 a
2 a
alewtymprzypadkurozwi¡zaniazawszeistniej¡.
Przykład Rozwi¡za¢równanie z 2 +(1+4 i ) z (5+ i )=0.
Wielomiany
Niech K b¦dzieciałem, x zmienn¡.Ka»dewyra»eniepostaci:
f ( x )= a n x n + a n 1 x n 1 + ... + a 1 x + a 0 ,
gdzie a n ,a n 1 ,...,a 1 ,a 0 2 K nazywamywielomianemjednejzmiennejnad
ciałem K .Wyra»eniatenale»yrozumie¢formalnie,awprzypadkugdy K
jestciałemliczbowym(tznjednymzciał:Q , R , C)towielomianyjakdawniej
mo»nainterpretowa¢jakofunkcje.Zbiórwszystkichwielomianównaciałem
K oznaczamysymbolem K [ x ].Je±li f ( x ) 2 K [ x ]i f ( x )= a n x n + a n 1 x n 1 +
... + a 1 x + a 0 oraz a n 6 =0to n nazywamystopniemwielomianu f ( x )ipiszemy
st f = n .Je±list f = n i a n =1towielomian f ( x )nazywamy unormowa-
nym .Je±list f =1towielomiannazywamywielomianemliniowym.
Je±li K jestciałemtowzbiorze K [ x ]mo»nawtradycyjnysposóbwpro-
wadzi¢działaniadodawaniaimno»eniawielomianów.Je±li f ( x )= a n x n +
a n 1 x n 1 + ... + a 1 x + a 0 , g ( x )= b m x m + b m 1 x m 1 + ... + b 1 x + b 0 oraz
n ­ m tomamy:
f ( x )+ g ( x )= a n x n + a n 1 x n 1 + ... +( a m + b m ) x m + ... +( a 1 + b 1 ) x + a 0 + b 0
f ( x ) g ( x )= P n i =0 c i x i
2
z 2 = b p
 
gdzie c i = P
k + l = i
a k b l (trzebaprzyj¡¢,»edla l>m mamy b l =0).
Przykład RozpatrujemywielomianyzezbioruR[ x ]:
( x 3 +2 x 2 x +5)+( x 5 x 3 + x +4)= x 5 +2 x 2 +9 ,
( x 2 +1)( x 3 1)= x 5 + x 3 x 2 1 .
Twierdzenie1 Je±liKjestciałemtostruktura ( K [ x ] , + , · ) jestpier±cie-
niemprzemiennymzjedno±ci¡.
Niech g ( x )i f ( x )b¦d¡wielomianamiowspółczynnikachzciała K .Wtedy
mówimy,»ewielomian g ( x )dzieliwielomian f ( x )ipiszemy g ( x ) | f ( x )je±li
istniejewielomian h ( x ) 2 K [ x ],»e f ( x )= h ( x ) g ( x ),tzn:
g ( x ) | f ( x ) ()9 h ( x ) 2 K [ x ] f ( x )= h ( x ) g ( x )
Przykład Wielomian x 2 +1dzieliwielomian x 5 + x 3 x 2 1bo x 5 + x 3
x 2 1=( x 2 +1)( x 3 1).
Wielomian f ( x )nazywamy rozkładalnym lub przywiedlnym nadcia-
łem K je±liistniej¡wielomiany g ( x )i h ( x )takie,»e f ( x )= g ( x ) h ( x )ist g> 0
ist h> 0.
Przykład Wielomian x 4 +2jestrozkładalnynadciałemR,bo
p
p
q
p
p
q
p
p
x 4 +2=( x 2 +
2) 2 2
2 x 2 =( x 2
2
2 x +
2)( x 2 +
2
2 x +
2) .
NatomiastniejestrozkładalnynadciałemQ.
Przykład Wielomian x 4 + x 2 +1jestrozkładalnynadciałem Z 2 ,bo
x 4 + x 2 +1=( x 2 + x +1) 2 .
Twierdzenie2 Je±lig ( x ) if ( x ) s¡wielomianaminadciałemKtoistnieje
dokładniejednaparawielomianówq ( x ) ,r ( x ) 2 K [ x ] ,»e:
g ( x )= q ( x ) f ( x )+ r ( x ) ,
gdzie 0 ¬ st r< st f.
Wielomian r ( x )nazywamyreszt¡zdzielenia g ( x )przez f ( x ).
Mówimy,»eelement a 2 K jest pierwiastkiem wielomianu f ( x )je±li
( x a ) | f ( x ).
Mo»namówi¢opodstawianiuelementu a 2 K zazmienn¡ x ,tznje±li
f ( x ) 2 K [ x ]to
f ( a )= a n a n + a n 1 a n 1 + ··· + a 1 a + a 0 .
3
19538514.002.png
Twierdzenie3(Bezout) 1 Elementa 2 Kjestpierwiastkiemwielomianu
f ( x ) 2 K [ x ] wtedyitylkowtedygdyf ( a )=0 .
Dowód
( ) )Je±li a jestpierwiastkiemwielomianu f ( x )tozgodniezdefinicj¡mamy
( x a ) | f ( x ).Zatemistnieje h ( x ),»e f ( x )=( x a ) h ( x ).St¡dmamy f ( a )=
( a a ) h ( a )=0 h ( a )=0.
( ( )Dzielimywielomian f ( x )przezwielomian x a zreszt¡:
f ( x )=( x a ) h ( x )+ r ( x ) ,
gdziewielomian r ( x )mastopie«mniejszyod1.Zatem r ( x )= c jestwielo-
mianemstałym.Podstawiaj¡c a mamy:
f ( a )= r ( a )= c =0 .
Zatem:
f ( x )=( x a ) h ( x ) .
Podamyterazłatwysposóbdzieleniawielomianu f ( x )= a n x n + a n 1 x n 1 +
...a 1 x + a 0 przezdwumianpostaci x c .Algorytmtennazywasi¦ schema-
temHornera .
a n x n + a n 1 x n 1 + ... + a 1 x + a 0 =( x c )( b n 1 x n 1 b n 2 x n 2 + ... + b 1 x + b 0 )+ r
współczynniki b i orazreszt¦ r znajdujemykorzystaj¡cznast¦puj¡cejtabelki:
a n a n 1 a n 2 ... a 1 a 0
c a n cb n 1 + a n 1 cb n 2 + a n 2 ...cb 1 + a 1 cb 0 + a 0
= b n 1 = b n 2 = b n 3 = b 0 = r
Przykład Podzieli¢wielomian f ( x )=2 x 5 9 x 4 +4 x 3 x 2 +27przezdwumian
x 4.
Rozwi¡zanie Korzystamyzpowy»szegoalgorytmu:
2 94 1027
42 10 1 411
Zatemmamy f ( x )=( x 4)(2 x 4 x 3 x 4)+11.
1 E.Bezout(1730-1783)matematykfrancuski
4
19538514.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin