PODSTAWY MATHCADA 3
1. Interfejs graficzny programu 3
1.1. Pasek menu 3
1.2. Pasek narzędzi podstawowych 4
1.3. Pasek narzędzi formatujących 4
1.4. Pasek operatorów matematycznych 4
1.5. Przestrzeń robocza 6
1.6. Pasek stanu 6
2. Edycja dokumentu 7
2.1. Sposób czytania dokumentu 7
2.2. Wprowadzanie i edycja wyrażeń matematycznych 7
2.3. Wprowadzanie i edycja tekstu 7
2.4. Zarządzanie regionami 8
3. Podstawowe działania w Mathcadzie 9
3.1 Stałe wbudowane 9
3.2. Nazwy zmiennych i funkcji 9
3.3. Zmienne proste i zakresowe 10
3.4. Podstawowe operatory arytmetyczne 10
3.5. Definiowanie funkcji użytkownika 11
3.6. Obliczenia z wykorzystaniem jednostek i wymiarów 11
3.7. Formatowanie wyników 11
3.8. Kontrola przebiegu obliczeń 12
Interfejs użytkownika programu Mathcad
Interfejs użytkownika programu Mathcad ma tę samą strukturę co inne programy pracujące w systemie Windows. Składa się na niego:
- pasek menu,
- pasek narzędzi standardowych,
- pasek narzędzi formatujących,
- pasek operatorów matematycznych,
- obszar roboczy,
- pasek stanu.
Pasek menu składa się z grup poleceń:
Po wskazaniu wybranej grupy poleceń uzyskuje się dostęp do podmenu; trzy kropki przy poleceniu oznaczają, że po wskazaniu ich pojawi się okno dialogowe, w którym dokonuje się wymaganych ustawień. Grupy File, Edit, View, Windows i Help zawierają polecenia znane z innych programów pracujących pod kontrolą systemu Windows; pozostałe: Insert, Format, Tools i Symbolics zawierają, oprócz standardowych polecenia służące do wprowadzania, formatowania i przeprowadzania obliczeń w dokumentach Mathcada.
Przykładawe rozwinięcie grupy poleceń Symbolics
umożliwia przeprowadzanie obliczeń symbolicznych na wybranych zagadnieniach.
Pasek narzędzi podstawowy zawiera przyciski, z których wiele ma znane znaczenie.
Oprócz nich znajdują się tutaj przyciski (w ramce) umożliwiające:
- wyrównanie regionów do górnej krawędzi,
- wyrównanie regionów do lewej krawędzi,
- wstawienie funkcji standardowej,
- wstawienie jednostek miar wielkości fizycznych,
- wykonanie przeliczenia wyrażenia.
Pasek narzędzi formatujących jest znany z innych programów, np. edytorów tekstu i nie wymaga komentarza.
Pasek operatorów matematycznych jest paskiem najczęściej używanym w czasie pracy z Mathcadem.
Zawiera on przyciski, po kliknięciu których pojawiają się następujące palety:
- paletę kalkulatora (calculator toolbar),
- paletę wykresów (graph toolbar),
- paletę działań wektorowych i macierzowych (vector i matrix toolbar),
- paletę obliczeń (evaluation toolbar),
- paletę rachunku całkowego, różniczkowego (calculus toolbar),
- paletę wyrażeń logicznych (boolean toolbar),
- paletę programowani (programming toolbar),
- paletę liter greckich (greek symbol toolbar),
- paletę działań symbolicznych (symbolic keyword toolbar).
Rozwinięcie paska operatorów matematycznych przedstawiono poniżej:
Korzystanie z palet ułatwia pracę nad dokumentem bez konieczności zapamiętywania skrótów klawiaturowych. Paski narzędzi można włączyć/wyłączyć z sekwencji poleceń menu ViewÞToolbars. Najechanie kursorem nad wybrany przycisk spowoduje wyświetlenie jego nazwy i skrótu klawiaturowego, zaś wciśnięcie przycisku spowoduje jego wstawienie do obszaru dokumentu w miejscu punktu stawiania.
Przestrzeń robocza zajmuje największą część okna i jest miejscem, w którym użytkownik może:
- wprowadzać wyrażenia matematyczne, formuły i równania,
- przeprowadzać obliczenia,
- tworzyć wykresy i wstawiać obiekty graficzne,
- wprowadzać tekst.
W związku z tym przestrzeń robocza jest zbiorem regionów:
- matematycznych,
- graficznych,
- tekstowych
Regiony w obszarze dokumentu mogą być umieszczane w dowolnym miejscu. Przestrzeń robocza widoczna na ekranie jest gotowa do wydruku.
Pasek stanu, podobnie jak w większości programów znajduje się pod przestrzenią roboczą i zawiera m.in. następujące informacje:
- numer aktualnej strony dokumentu,
- tryb obliczeń,
- informacje o przeprowadzanych operacjach itp.
Pasek stanu można włączać/wyłączać przez sekwencję ViewÞStatus Bar.
Program Mathcad stosuje unikalny sposób pracy nad dokumentem. Zezwala na dowolne miejsce wprowadzania wyrażeń matematycznych, tekstu i grafiki. Jednakże aby prawidłowo wykonać obliczenia, należy pamiętać, że wyrażenia i instrukcje do wykonania czytane są w linii od lewej do prawej oraz od góry do dołu. Z tego powodu ważne jest aby wyrażenia i funkcje miały odpowiednie położenie. W przypadku problemów należy dokument przeformatować, przemieszczając wzory i wykresy. Można tego dokonać dla pojedynczych regionów przez jego przeciągnięcie lub też wyrównywać regiony z wykorzystaniem przycisków Align Across lub Align Down z paska narzędzi podstawowych.
Po uruchomieniu programu obszar jest pusty. W górnym lewym rogu znajduje się kursor roboczy, którego wygląd przedstawia poniższy rysunek:
Położenie kursora roboczego można zmieniać stosując klawisze SPACJI i strzałek, lub też klikając myszką w dowolnym miejscu przestrzeni roboczej.
Z klawiatury lub z wykorzystaniem pasków narzędzi można zacząć wprowadzać wyrażenia matematyczne, tekst lub grafikę.
W celu przećwiczenia proszę wpisać następującą sekwencję znaków:
x^2spacja+sin(x)+1
W trakcie wpisywania pojawia się prostokąt, w którym zawiera się wpisywane wyrażenie. Przy wpisywanych symbolach pojawia się linia edycji _½ , która zaznacza pojedyncze znaki jak i całe wyrażenia.
Wynikiem powinno być następujące wyrażenie:
Wyrażenie można edytować, dopisując lub usuwając litery, symbole i operatory przez kliknięcie w wybranym punkcie. Zakres linii edycji zmieniać można używając klawiszy SPACJI i strzałek.
Wprowadzanie tekstu do dokumentu odbywa się przez wskazanie z wykorzystaniem kursora roboczego miejsca wstawienia i naciśnięcie klawisza cudzysłowu ( ² ) lub wybraniu sekwencji InsertÞText Region. W obszarze roboczym pojawi się czarny prostokąt z pionową kreską i można rozpocząć wprowadzanie tekstu. Po zakończeniu za pomocą strzałki opuszczamy region tekstu. Poniższa ilustracja przedstawia etapy wprowadzania tekstu.
Aby wprowadzić tekst do istniejącego regionu należy kliknąć pomiędzy dwoma znakami w regionie; pole tekstu otacza region, a wszelkie zmiany wprowadzane są przez punkt wstawiania. Wprowadzanie tekstu i operacje na nim w regionie tekstu odbywają się w sposób analogiczny do operacji wykonywanych w edytorach tekstu np. MS Word.
Aby ustalić stałą szerokość regionu tekstu należy:
Wszystkie kolejne wiersze będą miały stałą szerokość. W trakcie uzupełniania lub edycji tekstu będzie on tak łamany, aby utrzymać szerokość wiersza, w którym wciśnięto [CTRL] [↲].
...
komes69