07_2011.pdf

Gotuję się MaGda Gessler

Warszawska restauratorka, gospodyni programu

„Kuchenne rewolucje Magdy Gessler” w TVN

Miłość w Madrycie

na łeb na szyję do centrum, żeby załapać się jeszcze na porę

lunchową. Wylądowałyśmy w restauracji ukochanej nie tylko

przeze mnie, ale i przez króla Juana Carlosa, który jest w niej

nader częstym gościem. Wokół w zasadzie sami mężczyźni. Do-

brze urodzeni, roześmiani, atrakcyjni. Nic dziwnego – Asador

Front ó n słynie z najlepszej, baskijskiej kuchni i najlepszych

na świecie win. Skromne, bezpretensjonalne i niezmieniane od

dwudziestu lat wnętrze cały czas jest pełne ludzi. Na stołach

cudowne, czerwone mięso w ilości 2 kg na dwie osoby: imponujące

steki, rozpływający się w ustach rostbef. Niestety, od stycznia

tego roku przy stole nie pali się już

aromatycznych cygar.

Porwana wiatrem i ciepłym słoń-

cem przebiegłam moją ukochaną

uliczkę Ayala i wpadłam do butiku

z owocami i warzywami. Nie jakiegoś

tam straganu – to najprawdziwszy bu-

tik, w którym pełne miłości poziom-

ki jako żywo przypominają krwiste

rubiny, ich cena zaś nie pozostawia

złudzeń, że powinny być traktowa-

ne jak klejnoty. Obok żywe, żółte,

prawdziwe kurki w towarzystwie

zielonych, malutkich szparagów

wielkości małych palców u dłoni.

Z drugiej strony ogromne szparagi

baskijskie, grube na pięć i długie na

trzydzieści centymetrów. Do tego

wszystkie rodzaje śliwek z całego

świata, cudownie słodkie winogro-

na, lekko podmarznięte na krzewie, i cudowny sprzedawca, pan

Vásquez, który uśmiechając się szeroko, ucałował nas serdecznie

na powitanie i zaprezentował te wszystkie cudowności, przypo-

minając przy okazji, że jego rodzina prowadzi ten interes już od

ponad sześćdziesięciu lat.

Po przekątnej, tuż obok Mercado de la Paz, stały stoliki, a przy

nich pełno roześmianych ludzi, popijających aperitif, skubiących

sardynki i krewetki, a ja już biegłam do madryckiego bazaru

z rybami i owocami morza, do którego zaprowadził mnie syn pana

Vásqueza. Jak zwykle w takich miejscach oniemiałam z zachwytu

nad mnogością i bogactwem prezentowanych gatunków, choć tym

razem zdziwiło mnie to, że ryby i owoce morza kupowali męż-

czyźni. To oni unosili wielkie kraby, ważyli homary i mierzyli się

z wagą wielkich ryb. Kupowanie ryb w Madrycie to najwyraźniej

męskie zajęcie. W sercu bazaru odnalazłam maleńką restaurację,

w której obiad kosztuje 8 euro i składa się na niego pięć dań

pisanych codziennie ręcznie na kartce. Traiłam na nieziemską

ziemniaczaną tortillę, do tego soczewica z chorizo i małe krewetki

gotowane al dente. Bardzo słone, tak żeby pasowały do chłodnego

piwa San Miguel.

Do tego jeszcze carpaccio z galicyjskich ośmiornic, błyszczące

oliwą z oliwek i płonące czerwoną

papryką i byłam w siódmym niebie

najczystszych form, zapachów i sma-

ków.

Największym przejawem miłości

do ryb jest wspominana już przeze

mnie na łamach „Wprost” La Tra-

inera. Nie ma lepszego miejsca na

walentynkową kolację, nie ma bar-

dziej zmysłowego menu od potężnych

krewetek carabineros, wysysanych lu-

bieżnie podczas konsumpcji. Wieczo-

rem zdążyłam jeszcze zahaczyć o La

Veridianę, której właściciel, Abraham,

jak zwykle poczęstował nas wspa-

niałą, autorską kolacją, z szybkością

odrzutowca zmieniając osiem dań,

do każdego podając oczywiście inne

wino. Do tego jak zwykle cudowne

opowieści. Zaczęliśmy od chłodnika

i truskawek z pasemkami śledzia w occie, potem pojawiła się

soczewica z pomarańczą i jagnięciną, a zakończyliśmy ucztę sa-

dzonym jajkiem w sosie z prawdziwków i foie gras w towarzystwie

powoli i z namaszczeniem tartej truli.

Madryt nocą nie usypia, tylko tętni życiem i do czwartej nad

ranem nie ma końca radosnym tańcom, śpiewom, jedzeniu i piciu.

Wszechobecne tapas na każdym kroku – pyszne i niedrogie. Do

tego słońce, 16 stopni w lutym i dania od serca, które są jak udane

związki – po prostu i bez kombinowania. Cudowne miejsce do

tego, żeby pełną piersią żyć i kochać.

20 lutego 2011 | wprost

naprawdę myślałam, że można zapomnieć o madrycie, że można bez niego żyć.

Nie można.

G dy tylko wylądowałyśmy na lotnisku Barajas, pognałyśmy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: