Siankara.pdf

Siankara, Siankaraczarja

Jedynedzieckoswoichrodziców,przyszedłnaświatwwiosceKaladi,nadbrzegiemrzekiPerijar,wgorącym

południowoindyjskimstanieKerala.Miałotomiejscezapewneokołor.788.ObojerodzicówojciecSiwagurui

matkaArjambanaleŜelidowysokiejkastybramińskejNambudiri,toteŜchłopiecodwczesnegodzieciństwamusiał

zgłębiaćtajnikirytuałuwedyjskiego,sanskrytuifilozofii.

JuŜjakodzieckoniezdradzałzamiłowaniadozabawzrówieśnikamianipracdomowych.MarzyłoŜyciu

wędrownegosadhu,ascetyfilozofa,którychwieluczęstoprzechodziłoprzezwieśiczasemzaglądałododomujego

rodziców.JednakŜedopierośmierćojcapozwoliłamutemarzeniaurzeczywistnić.Wymusiwszyzgodęmatki,

siedmioletnichłopiecopuściłdomwposzukiwaniuprzygódiwiedzy.

Gdzieijakdługowędrowałniewiadomo.AlepewnegodniaspotkałmistrzaGowindęBhagawatpadęizostałjego

uczniem.UGowindywłaśniezapoznałsięzfilozofiąadwajtawedanta,stworzonąprzezGaudapadę,nauczyciela

Gowindy.Wedługtejfilozofiiwszystko,całyistniejącyświat,jesttojedenjedynyDuch,Brahman;całazaś

róŜnorodność,jakąwidzimy,totylkoMaja,zasłonaułudy,którasiębierzeznaszejnieświadomościJednego.

ZrąkGowindyrównieŜotrzymałSiankarainicjacjęwsannjasę wyrzeczenie,porządekŜyciawolnyodwszelkich

związkówzeświatem.Teraz,odzianywpomarańczoweszatymnicha,ruszyłwwędrówkępoIndiach,bygłosić

filozofięadwajtawedanty.Wdawałsięwdysputyznajwiększymiuczonymiowychczasów,pisałpracefilozoficzne,

zdobywałwieluwiernychuczniówizagorzałychzwolenników.Wciągukilkunastulatuczyniładwajtawedantę

najwaŜniejszyminajsłynniejszymsystememfilozoficznymIndiinanastępnychkilkastuleci.

Mówisię,ŜetrzyrazyprzewędrowałIndieinaczterechkrańcachsubkontynentuzałoŜyłczteryklasztory:wŚringeri

(stanTamilnadu)napołudniu,wDŜagannathPuri(stanOrisa)nawschodzie,wBadrinathnieopodalźródeł

Gangesunapółnocy,orazwświętejDwaracenazachodzie,napółwyspieKathiawar.Klasztoryteistniejądodziś,a

ichprzełoŜenitradycyjnieprzyjmujątytuł"Siankaraczarja".SiankarzerównieŜprzypisujesięstworzenieregułdla

"dziesięciuzakonów"daśanami,dojakichnaleŜydziśznakomitawiększośćmnichówwIndiach.

Choćgłosiłabsolutnymonizm,choćzwalczałrytualizmibałwochwalstwo,przecieŜbarwnareligiahinduskabliska

byłajegosercu.WprzerwachmiędzydysputamiipisaniemwypracowanychkomentarzydoBrahmasutr,świętych

Upaniszad iBhagawadgity mistrzSiankaraśpiewałułoŜoneprzezsiebiewierszedoróŜnychbogówibogiń,z

którychszczególnieukochałtrójokiegoSiwę.

Zmarłokołoroku820wwiekutrzydziestudwóchlat.Niektórzymówią,Ŝewszedłdohimalajskiejjaskiniopodal

KedarnathijuŜniepowrócił;inni,ŜerozpłynąłsięwpowietrzuwklasztorzewKańczipuram,nieopodalMadrasu.

GdySiankaraporazpierwszywszedłdogroty,wktórejmieszkałGowindaBhagawatpada,zastałmistrza

pogrąŜonegowsamadhi.Długoczekał,aŜsięprzebudzi,chcącprosić,byprzyjąłgonaucznia–leczbezskutecznie.

DwarazyjeszczeprzyjśćmusiałmałySiankaradogrotyświętego,nimówwreszcieotworzyłoczy.Zustjegopadły

słowa:„Kimjesteś?”WtedySiankaraodpowiedziałstrofamihymnuznanegojakoDasiaśloki:Niejestemziemiąani

wodą,ogniemaniwiatrem,niejestemprzestrzenią,zmysłamianitymwszystkimrazem,bowszystkotojest

niepewne.Jestemtym,copozostaje,codostępnejesttylkowśniegłębokim,jestemjednymjedynymSiwą!

PewnegorankapokąpieliwGandzeSiankarawracałdoświątyniWiśwanathy.Wtemujrzał,ŜeznaprzeciwkazbliŜa

siędończandala,niedotykalny,zpsamimyśliwskimiidzbanemwinanagłowie.Siankarapoprosiłgo,byzszedłmu

zdrogi.Wtejsamejchwiliczandalazapytał:„Ktomacisięusunąćzdrogi,ciałoczydusza?CiałokaŜdego

człowiekaskładasięzkrwi,mięsaikości,jegobudowarównieŜjestpodobna.Natomiastduszajestpowszechnai

wszechobecna.Któreztychdwumacizejśćzdrogi?”Siankaradomyśliłsięztejodpowiedzi,Ŝeczandalaniebył

zwykłymczłowiekiem.WrzeczysamejbyłtoSiwa,którypojawiłsięprzednimpodpostaciączandali.Siankarapadł

mudostóp,mówiąc,Ŝeten,ktodotarłdoBrahmanaiosiągnąłpoczuciejednościzewszystkim,jestdlańGuru,bez

względunato,czyjestbraminemczyczandalą…

Brahma,stwarzającświat,poprosiłswoichsynówSanakę,Sanatkumarę,SanandanęiSanatsudŜatę,zrodzonychz

jegomyśli,bydopomoglimuwdzielestworzenia.Leczoniodmówilipomocy.Szukaliboskiejwiedzy,zdobyciejej

byłocelemichŜycia.„KtóŜmógłbynamudzielićpoznaniaBrahmana,jakniesamBrahma?Chodźmydoniego!”I

wszyscyruszylidoSatjaloki,dosiedzibyBrahmy.ZastaliSaraswatigrającąnawinie,tuŜprzedniąsiedziałBrahma,

rozkoszującsięmuzykąiwybijająctaktwrytmmelodii.Czcigodniwieszczeprzyglądalisiętejscenieiwsercachich

obudziłasięwątpliwość.Czyktoś,ktoztakimprzejęciemsłuchamuzykiswejŜony,moŜeimudzielićduchowego

pouczenia?„IdziemydoWajkunthy,siedzibyWisznu!”–postanowili.

Bógbyłwwewnętrznychpokojachswegopałacu.WieszczNaradawszedłdośrodka,czterejsynowieBrahmy

pozostalinazewnątrz.Naradawróciłwzburzony.„Tojestowielegorsze!TamBrahmasiedziałchociaŜwpewnej

odległościodswejŜony,gdytamuprzygrywałanawinie.NatomiasttutajLakszmisiedziaławprostnałoŜuPanai

masowałamustopy!JakmoŜetenczłowiekrodziny,związanykochającymspojrzeniemswejmałŜonki,udzielić

namjakiegokolwiekpouczeniawzdobyciuwiedzyduchowej?Dośćtego!ChodźmyszukaćpomocyuSiwy!

WszyscyruszyliwstronęHimalajów,aujrzawszygóręKajlasę,wdrapalisięnaniązwielkąnadzieją.Atam,wśród

ogromnegozgromadzeniaswejświty,SiwatańczyłniebiańskitanieczŜonąswązajmującąpołowęjegociała.

Wisznugrałnabębenku,aBrahmapotrząsałwtaktdzwoneczkami.

Ci,coprzybyligorliwieposzukującduchowegoprzewodnictwa,osłupieli.„Ach!OnteŜjestzkobietą!BrahmateŜbył

wprawdziezŜoną,lecznawetjejniedotykał.Wisznu,owszem,byłzŜonąwfizycznymkontakcie.AleSiwa,dotego

doszło,dzielizParwatiwłasneciało!Toowielegorsze.Dośćtego!”Torzekłszy,wszyscyodeszli.

SiwazrozumiałichipoŜałowal.Powiedział:„Cozapomyłkazichstrony.Sądzą,Ŝetrzejbogowieniemająwiedzy

duchowejtylkodlatego,ŜekaŜdemusłuŜyłajegomałŜonka,gdyichwidzieliczciciele.KtóŜinnymoŜeudzielić

wiedzyduchowejtymgorliwymposzukiwaczomPrawdy?”Takmyśląc,odprawiłParwatipodpretekstem,Ŝeczyni

ascezę,iPanołaskawymsercu,przybrawszypostaćpięknegomłodzieńcazczinmudrą,gestempoznania,sam

usiadłpoddrzewembanianujakoDakszinamurti,bógztwarzązwróconąnapołudnie,popółnocnejstroniejeziora

Manasarowar,nadrodze,którązawiedzeniczcicielewłaśniewracalidodomu…

PewnegodniaSiankarawtowarzystwieuczniówprzechadzałsięuliczkamiBenaresu,gdyotodouszujegodobiegły

słowaregułgramatykaPaniniegopowtarzanychprzezuczonegostarca.Wtedyzustnauczycielapopłynęłysłowa

pięknegohymnu,którypotemzyskałtytuł„Młotnazaślepienie”:BhadŜaGowindam–UczcijGowindę,głupcze!O

Nimrozmyślaj–bogdyśmierćnadejdzie,regułagramatyczna„dukrńkarane”nieprzyjdziecizpomocą!

Tradycja mówi, Ŝe wielki Siankaraczarja był równieŜ wielkim znawcą ezoterycznych nauk tantrycznych.

Mimo iŜ wobec innych głosił adwajta-wedantę, Ŝe pisał długie, suche komentarze do Upaniszad i innych

pism objawionych, przecieŜ w głębi serca Ŝywił najgłębszą cześć do Bogini. Wiedzieli o tym tylko

najbliŜsi uczniowie. Tak Ŝe kiedy razu pewnego Mistrz ułoŜył czterdzieści trzy zwrotki przejmującego

hymnu do Bogini, uczniowie szybko dopisali dalszych sześćdziesiąt, równie natchnionych. Tak powstała

Fala Piękna - Saundarjalahari, w 103 zwrotkach

MałemuSiankarzezawszepodobałosięŜyciesannjasina,wyrzeczeńca.Nierazpatrzyłrozmarzonymwzrokiemna

takichwędrownychascetów,kiedyktóremuśzdarzałosięzajśćdowsi.Przepasanikawałkiemmateriału,niemieli

niczesobą.

Szczęśliwi!myślałwtedy.Niemusząsiętroszczyćonic...

Imarzył,abydonichdołączyć.

Matkachłopcajednaknawetsłyszećotymniechciała.ZaczęłanawetrozglądaćsiępookolicyzaprzyszłąŜonądla

jedynaka...

Pewnegodniajednakchłopieckąpałsięwrzece,gdywtemwynurzyłsięogromnykrokodylizłapałgozanogę.

Głośnykrzyksynaprzeraziłmatkę.Abyłtakizwyczaj,ŜewśmiertelnymniebezpieczeństwiemoŜnabyłoprzyjąć

sannjasębezŜadnychobrzędów,aŜebyumrzećjuŜjakoczłowiekświątobliwy.Chłopieczawołałdomatki,Ŝeby

natychmiastpozwoliłamuzostaćwyrzeczeńcem.PrzeraŜonakobietazgodziłasięiwtejchwilikrokodylpuścił

nogęchłopcaizniknąłwrzece.

ASiankarazacząłprzygotowywaćsiędonowego,wolnegoŜycia...

Sze ść strof o nirwanie

1. Nie jestem rozumem, myślą, sercem, jaźnią

Uchem ni językiem, nosem ani okiem,

Ni niebem, ni ziemią, ni ogniem, ni wiatrem –

Jam Świadomość5. –Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

6. Nie jestem oddechem ani piątką wiatrów,

Siódemką składników ani piątką powłok,

Ani Ŝadnym z pięciu narządów działania –

Jam Świadomość10.

–Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

11. Nie mam nienawiści i nie mam pragnienia,

12. śądzy, zaślepienia, pychy ni zazdrości,

13.

Majątku, miłości, dharmy, wyzwolenia –

14.

Jam Świadomość15.

–Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

16. Nie znam zasług, przewin, szczęścia ni cierpienia,

17.

Mantry ni pielgrzymki, Wedy ni ofiary,

18.

Nie jestem jedzeniem, jadłem ni jedzącym –

19.

Jam Świadomość20.

–Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

21. Nie znam strachu śmierci, róŜnic urodzenia,

22.

Nie mam ojca, matki i nie mam narodzin,

23.

Krewnych ni przyjaciół, Guru ani ucznia –

24.

Jam Świadomość25.

–Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

26. Jam niepomyślany, bezkształtnej postaci,

27.

Wszechobecny, wszystkie przenikając zmysły

28.

Zawszem jest jednaki, ni wolny, ni w pętach –

29.

Jam Świadomość30.

–Szczęście! Jam Siwa! Jam Siwa!

Bukiet nirwany

1. Nie jestem człowiekiem, bogiem ni demonem,

Gandharwą ni jakszą, ni z pisiaczów rodu,

3. Nie jestem niewiastą, męŜem ni eunuchem –

Jam Siwa w postaci najczystszego światła!

5. Nie jestem dziecięciem, młodzieńcem ni starcem,

Uczniem, gospodarzem ani pustelnikiem,

7. śebrakiem ni członkiem Ŝadnego ze stanów –

Jam Siwa, jedyny niszczyciel narodzin!

9. Nie jestem myślącym, chodzącym, mówiącym,

10.

Sprawcą, doznającym ani wyzwolonym –

11. Jak postać12.

mam zjawisk umysłu, tak samo

13.

Jam Siwa, co wszystkie oświetla zjawiska!

14. Co wewnątrz jest i na zewnątrz, wiecznie czyste,

15.

Zawsze jedno, źródło Bytu–Myśli–Szczęścia,

16. Z czego się świat gruby i subtelny zjawia,

17.

Z czego to potomstwo jest – tym właśnie jestem!

18. Czego śmierć19. się lęka i przez co do woli

20.

Umysł, serce, rozum i zmysły się cieszą,

21. Z czego światło zwane Harim, Brahmą, Rudrą,

22.

Indrą czy KsięŜycem jest – tym właśnie jestem!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: