choroba Parkinsona.doc

(241 KB) Pobierz
Choroba Parkinsona

                      CHOROBA PARKINSONA

  DRŻĄCZKA PORAŹNA,  MORBUS PARKINSONI,  PAPALISIS AGITANS

 

 

 

 

  1. R. Mazur i wsp.  „Podstawy neurologii klinicznej”
  2. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna”
  3. A. Prusiński  „Neurologia praktyczna”
  4. R. Mazur  „Neurologia – myślenie kliniczne”
  5. W. Kostowski  „Farmakologia”
  6. M. Zatouroff  „Objawy fizykalne”

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

-          występowanie : ok. 1,5 / 1000 populacji ogólnej

-          częstość ­ z wiekiem :

®    > 65 rż. choruje 1,5% ludzi

-          choroba rozpoczyna się przeważnie w 5 – 6 dekadzie życia

 

 

 

ETIOLOGIA:

 

· etiologia jest niejasna

· pod uwagę bierze się :

 

-          uwarunkowania genetyczne

-          apoptozę

-          przyspieszone starzenie komórek istoty czarnej

-          czynniki toksyczne egzo- i endogenne :

®    np. meylofenylotetrahydropirydyna (MPTP) może wybiórczo uszkadzać

komórki substancji czarnej

-          neuroinfekcje

-          ¯ liczby tzw. czynników wzrostu

-          stres oksydacyjny z nadmiernym wytwarzaniem wolnych rodników :

®    powodują peroksydację błon komórkowych, co powoduje napływ

Ca2+ do komórki i jej śmierć

             

 

· najprawdopodobniej choroba jest powodowana przez sumę kilku czynników

    np. u osób predysponowanych genetycznie ujawnia się działanie stresu oksydacyjnego

    i (lub) innych wym. czynników

 

 

 

PATOGENEZA:

 

· droga nigrostriatalna :

 

-          wiedzie z istoty czarnej do prążkowia

-          neuroprzekaźnikiem jest dopamina

-          w prążkowiu rec. D2

 

 

 

                  postępujące zwyrodnienie i zanik komórek istoty czarnej śródmózgowia



  

 

 

 

 

              ¯ wytwarzania dopaminy



 

 

 

 

                     ¯ stęż. dopaminy w prążkowiu



 

 

 

 

              zaburzenie równowagi między

              układem dopaminergicznym, a

                  układem cholinergicznym

                     (gałka blada, wzgórze)

              z przewagą tego ostatniego

 

 

 

 

 

-          objawy pojawiają się przy ¯ stężenia dopaminy < 20% normy

-          w patogeniezie choroby biorą też udział inne  mediatory i ukł. neuronalne

tj. :

®    GABA

®    5 – HT

®    kwas glutaminowy

®    enkefaliny

-          z neuronami dopaminergicznymi związane są działania głównie pobudzające :

®    ­ aktywności ruchowej, w przypadkach krańcowych przymusowe zespoły

ruchowe zwane stereotypiami

®    leki pobudzające układ dopaminergiczny wywołują pobudzenie psychoruchowe

i objawy psychotyczne

®    leki blokujące receptor dopaminergiczny, lub syntezę dopaminy powodują zahamowanie napedu psychoruchowego, drżenie, katalepsję, depresję, objawy podobne do choroby Parkinsona

-          neurony cholinergiczne :

®    aktywują neurony GABA, a te hamują neurony dopaminergiczne

®    hamują pobudzające neurony glutaminergiczne

-          neurony enkefalinergiczne :

®    hamują neurony dopaminergiczne

 

 

· zmiany w ukł. receptorowych5 :

 

-          ­ wrażliwości i liczby rec. D2 (wyraz procesów adaptacyjnych) :

®    jest przyczyną silnego początkowo reagowania na leki dopaminergiczne

-          ¯ wrażliwości i liczby rec D2 :

®    w trakcie podawania leków dopaminergicznych

®    mogą być przyczyną silnych krańcowych reakcji na leki dopaminergiczne

     (zespół on – off) : występowanie reakcji hiperkinetycznych bezposrednio po            podaniu leku, nagle ustępujacych po pewnym czasie, przechodzących w stan zahamowania ruchowego

 

 

 

 

 

OBRAZ KLINICZNY :

 

 

· przebieg :

 

-          choroba rozpoczyna się najczęsciej w 5 – 6 dek. życia

-          rozwija się zwykle powoli i niepostrzeżenie

-          pierwszym objawem jest zazwyczaj lekkie spowolnienie ruchowe w

wykonywaniu zwykłych codziennych czynności

-          często pierwszym objawem jest drżenie jednej kończyny górnej

-          w ciągu kilku lat (czasem miesięcy) choroba rozwija się i z czasem osiąga

pełny obraz na który składają się 3 zasadnicze objawy :

®    spowolnienie ruchowe

®    drżenie spoczynkowe

®    ­ napięcia mięśniowego o charakterze plastycznym

-          u poszczególnych chorych obserwować można przewagę któregoś z tych objawów

nad innymi

 

 

· spowolnienie ruchowe :

 

-          akineza, lub hipokineza

-          spowolnienie ruchowe jest uogólnione

-          uboga mimika twarzy (hipomimia) :

®    twarz maskowata

®    podczas rozmowy i badania chory nie zmienia wyrazu twarzy

 

                                                

 

-          spowolnienie mowy :

®    mowa jest cicha, zamazana, monotonna

®    chory nie wymawia wyraźnie spółgłosek i nie moduluje głosu

-          micrographia :

®    chory pisze małymi literami

®    jest szczególnym rodzajem ograniczenia amplitudy ruchów

 

 

                        

                                              mikrografia (porównanie w kolejnych latach)

 

 

-          chód :

®    staje się powolny

®    chory stawia małe kroczki i w czasie chodzenia szura stopami

       (niedostatecznie wysoko podnosi kończyny)

®   brak współruchów kończyn górnych podczas chodzenia

®    dużą trudność sprawia rozpoczęcie chodzenia i zmiana kierunku

®    propulsja – trudności z zatrzymaniem

®    retropulsja – podążanie ku tyłowi

®    lateropulsja – podążąnie do boku

-          upośledzenie wykonywania codziennych czynności :

®    wstawanie, ubieranie, jedzenie itp.

 

 

 

·  wzmożenie napięcia mięśniowego :

 

-          ma charakter plastyczny (napięcie drutu ołowianego)

®    wykazuje jednakowe nasilenie w ciągu wykonywania ruchu biernego

®    spowodowana jest przewagą impulsacji z wrzecion tonicznych mięśni do motoneuronów a

-          objaw koła zębatego :

®    swierdza się gdy chory ma jednocześnie drżenie

®    ruch bierny odbywa się skokami (przypomina obracanie koła zębatego)

-          ­ napięcie obejmuje wszystkie mięśnie ciała, ale może być niejednakowe

po obu stronach

-          chory przyjmuje postawę zgięciową :

®    głowa i tułów zgięte do przodu

®    kończyny górne przywiedzone w stawie barkowym i zgięte w stawie

łokciowym

                                                   

 

-          objaw poduszki :

®    głowa jest pochylona do przodu jak gdyby była podparta poduszką, wskutek czego próba spojrzenia na wprost wymaga skierowania oczu ku górze

 

                        

 

-          ręce mają ustawienie daszkowate :

®    palce zgięte w stawach podstawnych, a wyprostowane w pozostałych

stawach

®    kciuk wyprostowany i przywiedziony

®    w ciężkich przypadkach widuje się przykurcze zgięciowe rąk

(w następstwie ­ napięcia)

 

                                          

 

 

· drżenie spoczynkowe :

 

-          najczęściej drżenie rąk, początkowo przeważnie 1 – stronne :

®    polega na naprzemiennych ruchach zginania i prostowania palców w

stawach podstawowych z towarzyszącymi ruchami kciuka

®    robi wrażenie kręcenia pigułek, lub liczenia pieniędzy

-          niekiedy drżenie obejmuje również kończyny dolne i głowę

-          grubofaliste

-          jest szybkie i rytmiczne :

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin