Podstawowe wykwity chorobowe.doc

Podstawowe wykwity chorobowe.

Plama (macula).

Wykwit leżący w poziomie skóry, niewyczuwalny przy dotyku, różniący się od otaczającej skóry wyłącznie zabarwieniem.

1. barwnikowe - związane z odkładaniem się barwnika; piegi, tatuaż, odbarwienia (bielactwo)
2. zapalne - związane w przekrwieniem
3. naczyniowe - np. wynaczynienia petechiae - trwałe rozszerzenia naczyń albo nowotworzenie drobnych naczyń
4. złogowe - ciemnoszare plamy w srebrzycy lub w zatruciu rtęcią

Bąbel pokrzywkowy. (urtica).

wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, barwy porcelanowobiałej lub różowej, szybko powstaje i szybko ustępuje. Jest to obrzęk skóry właściwej. Są to podstawowe wykwity w pokrzywce i oparzeniu pokrzywą.

Grudka (papula).

Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry o rozmaitych wymiarach, wyraźnie odrganiczony, różniący się od skóry otaczającej spoistością i ustępujący bez pozostawienia śladu.

1. przerosłe - brodawki zwykłe
2. naskórkowe
3. mieszane - skórno-naskórkowe np. w łuszczycy

Guzek (nodulus).

Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, związany ze zmianami w skórze właściwej. Często ustępuje z pozostawieniem zmiany np. guzek gruźliczy.

Guz (nodus, tumor).

większe wykwity guzkowe, zajmujące również tkankę podskórną:

1. zapalne - rumień guzowaty, czyrak
2. nowotworowe

-     łagodnych - np. włókniaki

-     złośliwe

Pęcherzyk (vesicula) i pęcherz (bulla).

Wykwity wyniosłe ponad powierzchnię skóry, wypełnione płynem i ustępujące bez pozostawienia blizny. Powyżej 0,5 cm noszą nazwę pęcherzy.

Płyn może być:

1. w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka
2. śródkomórkowo - w komórkach naskórka

Pęcherze mogą być:

1. podrogowe
2. śródnaskórkowe
3. podnaskórkowe
4. dermolityczne

Krosta (pustula).

Wykwit typu pęcherzyka, lub pęcherza zawierający od początku treść ropną lub powstający z pęcherzyków lub pęcherzy.

Łuska (squama).

Jest to złuszcczająca się warstwa rogowa. Powstaje bądź jako zejście stanu zapalnego, bądź w następstwie nadmiernego rogowacenia.

Strup (crusta).

Powstaje w wyniku zasychania na powierzchni skóry plynu wysiękowego albo ropnej treści pęcherzyków i pęcherzy, względnie na podłożu nadżerek i owrzodzeń.

Nadżerka (erosio).

Ubytek naskórka powstający w wyniku jego zniszczenia ustępujący bez pozostawienia blizn.

Przeczos (excoriatio).

Jest to nadżerka, powstające w skórze uprzednio nie zmienionej, najczęściej w wyniku drapania.

Pęknięcie i rozpadlina (fissura et rhagas).

Linijne ubytki, dotyczące warstw głębszych skóry właściwej, w wyniku czego moga pozostawać blizny. Przykładem pęknięć są pobruzdowania w hiperkeratotycznym wyprysku dłoni i stóp.

Owrzodzenie (ulcus).

Jest to ubytek skóry właściwej, a więc głębszy od nadżerki, ustępujący z pozostawieniem blizny. Powstaje z guzków, guzów lub krost, niekiedy zaś bez poprzedzających zmian pod wpływem czynników chemicznych. fizycznych lub mechanicznych.

Blizna (cicatrix).

Powstaje w następstwie uszkodzenia skóry właściwej i zastąpienia jej tkanką łączną włóknistą.

1. przerostowe - keloid poparzeniowy
2. zanikowe - przewlekły liszaj rumieniowaty

derma-zmiany skórne                                          strona - 2