Doświadczalny reaktor EBR-1.pdf

EBR-1 zasila cztery żarówki

…nadającą się do wykorzystania ilość energii elektrycznej reaktor atomowy , po raz pierwszy

w historii, wytworzył 20 grudnia 1951 roku . Działo się to w dzisiejszym Narodowym

Laboratorium INEEL (Idaho National Environmental and Engineering Laboratory)

Departamentu energii USA. O godzinie 13:50 z generatora atomowego EBR-1 (Experimental

Breeder Reactor-1) popłynął pierwszy w dziejach prąd elektryczny . Reaktor wytworzył

wystarczającą ilość energii aby zapalić prosty szereg czterech 100-watowych żarówek.

Generował prąd przez kilka godzin. Następnego dnia EBR-1 wyprodukował tyle energii, że

wystarczyło to na zasilenie jego samego wraz z budynkiem, w którym się znajdował. Po tym

eksperymencie szesnastu biorących w nim udział naukowców i inżynierów uwieczniło to

historyczne osiąganie, napisawszy kredą swoje imiona na betonowej ścianie generatora.

Twórcą tego sukcesu był Walter Zinn i jego zespół z Argonne National Laboratory, którzy

zaczął pracę jeszcze w roku 1949.

Doświadczalny reaktor EBR-1 (obecnie wyłączony) mieścił się w małym budynku, który i

dzisiaj jak dawniej samotnie trwa na wietrzniej równinie w południowo-wschodnim Idaho.

Jego budowę rozpoczęto w maju 1949r . Pierwszy eksperymentalny cel EBR-1 polegał na

opracowaniu i sprawdzaniu koncepcji reaktora powielającego. Reaktor EBR-I przeznaczony

był głównie do prowadzenia badań, m.in. dla określenia możliwości powielania paliwa

jądrowego, zbierania danych odnośnie stosowania ciekłego metalu w wysokich temperaturach

i zbadania charakterystyk reaktora z wysokim strumieniem neutronów. Reaktor EBR-1 był

prototypem reaktorów chłodzonych ciekłym metalem (sodem) .

4 czerwca 1953 roku Komisja Energii Atomowej USA ogłosiła, że reaktor EBR-1 stał się

pierwszym reaktorem w świecie, który zademonstrował uzyskiwanie plutonu z uranu.

W 1962 roku stał się pierwszym w świecie reaktorem, wytwarzającym energię elektryczną

z plutonu . Przez cały czas swojej pracy był źródłem wartościowych danych i pomagał

naukowcom lepiej zrozumieć zachowanie plutonu w działającym reaktorze. 30 grudnia 1963

roku reaktor oficjalnie został zatrzymany. 26 sierpnia 1966 roku został uznany za narodową

historyczną pamiątkę. (wg materiałów Narodowego laboratorium Idaho, USA).

W 1953 roku, w Idaho Falls uruchomiono dwa kolejne reaktory. Jeden – prototyp reaktora

wodnego ciśnieniowego (woda stanowi tutaj moderator oraz chłodziwo) przeznaczony do

napędu okrętów podwodnych STR (Submarine Thermal Reactor) Mark-I i Mark-II. Drugi –

prototyp reaktora wodnego wrzącego Borax-I (Boiling Reactor Experiment). Pierwszy z

nich stał się wzorem reaktora typu PWR (Pressurized Water Reactor). Taki reaktor został

uruchomiony w 1957r. w elektrowni Shippingport niedaleko Pittsburga (stan Pensylwania).

Elektrownia zruszyła 2 grudnia 1957r. W początkowym okresie rozwoju energetyki atomowej

tylko Stany Zjednoczone posiadały monopol na wzbogacanie uranu. Dlatego też kraje takie

jak Wielka Brytania, Francja czy Kanada poszły inną drogą rozwijając energetykę jądrową.

W tych krajach jako paliwo w reaktorze wykorzystywano uran naturalny. I tak np. w Wielkiej

Brytanii rozwinął się typ reaktora Magnox tj. z moderatorem grafitowym i chłodzeniem

gazowym , z kolei w Kanadzie typ CANDU (Canadian Deuterium Uranium reactor) z

moderatorem i chłodzeniem w postaci ciężkiej wody .