7
Szkoła Podstawowa nr 11 w Puławach
Akademia na czas Wielkiego Postu
„CHCĘ BYĆ PRZY TOBIE MÓJ BOŻE”
Wielu ludzi, szczególnie młodych, uważa, że Wielki Post nie jest potrzebny, że jest to czas zmarnowany. Tymczasem okres liturgiczny, zwany Wielkim Postem, jest darem dla każdego człowieka. W biegu życia codziennego tak trudno jest nam się zatrzymać, zastanowić się nad sobą, nad swoim postępowaniem. W ciągłym zatroskaniu o sprawy bytowe, sprawy dnia codziennego, zapominamy o Chrystusie, który dla nas oddał swoje życie i cierpiał na krzyżu.
Wielki Post jest więc darem, który powinniśmy wykorzystać jak najlepiej. Nie może zabraknąć ciszy i refleksji, karmienia się Bogiem, Jego prawdą i miłością. W tej ciszy, wolności od codziennego, życiowego hałasu, warto pomyśleć o Bogu. O tym, kim On dla mnie jest, o krzyżu, który jest znakiem zbawienia. Do takiej refleksji może nas skłonić słuchanie poezji religijnej, pieśni mówiących o naszym przywiązaniu do Boga.
Ludzie nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, że do Boga można zwracać się w różnorodny sposób. Nie tylko słowami znanych modlitw, ale również za pośrednictwem pięknych wierszy, które wielu ludziom nie są znane. Warto, przy różnych okazjach – np.: podczas Wielkiego Postu – ukazywać piękno poezji religijnej i zachęcać wiernych do sięgania po literaturę katolicką.
CELE:
- ukazanie znaczenia Wielkiego Postu w życiu człowieka,
- kształtowanie postawy nawrócenia, refleksji nad własnym życiem,
- zapoznanie z pięknem poezji i piosenki religijnej,
- angażowanie uczniów szkoły w życie liturgiczne Kościoła,
- ukazywanie kochającego i miłosiernego Chrystusa,
- odkrywanie własnych zdolności.
Przed ołtarz wychodzą uczniowie, którzy przygotowali wieczór poezji religijnej. Ustawiają się w półkole i zaczynają śpiewać pieśń. Za każdym razem, podczas recytacji, słychać muzykę, co prowadzi do refleksji i ułatwia „zasłuchanie” się.
PIOSENKA: NIEGODNY.
REF. Niegodny jestem Panie, przyjąć Cię do mej duszy
lecz niech to wyznanie, niech Cię żal mój wzruszy.
Pociesz mnie przebaczeniem, daruj mi winy, zbrodnie.
Uświęć swym wejrzeniem, bym Cię przyjął godnie.
1. Dzieci niegodne tak wielkiej ofiary, z Twego stołu dary biorą,
Ręce do Ojca podnoszą po dary i z ufnością, i z pokorą.
Panem Tyś naszym i Ojcem na wieki, chociaż słabi pobłądzimy
Przecież spod Twojej nie wyjdziem opieki, gdy Cię pośród nas czujemy.
2. My za Chrystusa idziemy przykładem, czy w nieszczęściu, czy w niedoli
on nam pokazał i wzory, i szlaki jak żyć według Ojca woli.
Boży Baranku, co gładzisz grzech świata, aby lud Twój żył bezpieczny,
Uproś nam wiarę i miłość do brata, daj nam pokój, pokój wieczny.
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem:
jest czas rodzenia
i czas umierania; (...)
czas płaczu i czas śmiechu,
czas zawodzenia
i czas pląsów (...)
czas miłowania i czas nienawiści,
czas wojny i czas spokoju. (...)
Powiedziałem sobie:
Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego
Będzie sądził Bóg:
Na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn
Jest czas wyznaczony” (Koh 3, 1-17)
PIOSENKA: ODSZUKAJ SIEBIE.
Ref. Odszukaj siebie wśród zawiłych dróg i chciej wciąż przy tym trwać.
Tam gdzieś u progu twoich słabych sił, sam Bóg będzie czekał cię.
1. Wznieć w sobie wiarę, że pragniesz być,
lepszym człowiekiem, a będzie tak, jak chcesz.
2. Wznieć w sobie wiarę, pokochać chciej,
Świat, który przecież w dół stacza się.
III. Upadłem, Panie,
Znowu,
Ja już nie mogę, ja się z tym nie uporam.
Wstydzę się Ciebie, wstydzę się mej słabości.
A przecież walczyłem, Panie, bo czułem Cię wciąż obok.
Ale pokusa wionęła jak burza!
Odwróciłem głowę,
Usunąłem się,
A Ty zostałeś, milczący i zbolały.
Gdy wiatr nagle ustał, jak się zerwał,
Gdy po śmiałym rozdarciu półmroku
Błyskawica zgasła,
W jednej chwili zostałem sam, ze swym
Grzechem w rękach (...)
Ten grzech, który wybrałem (...)
Ten grzech, za który zapłaciłem (...)
Ten grzech, na który się zgodziłem (...)
Ten grzech, który wynalazłem (...)
Ten grzech, który popełniłem (...)
Mam teraz, a on mnie także ma,
Tak jak pajęczyna trzyma schwytaną muchę.
To mój grzech – a przecież –
I do Ciebie z prośbą się zwracam –
Przyjdź Panie i odmień bieg życia mego!
Przyjdź Panie i wyniszcz zło we mnie istniejące!
Przyjdź Panie i napełnij mnie nowością życia.
Przyjdź Panie, bo tęsknię za innym... lepszym życiem!
Przyjdź Panie, bo tylko Ty możesz mnie uczynić innym!
Przyjdź Panie, bo ku Tobie wyrywam się dzisiaj.
PIOSENKA: PANIE, PROSZĘ, PRZYJDŹ.
Panie proszę przyjdź, serce Ci otworzę,
Chcę byś mieszkał w nim, ze mną zawsze był.
Tyś największy skarb, mojej wiary płomień,
Pragnę z Tobą iść, kochać tak jak Ty.
Ref. Tak wiele dałeś mi, a ja nie umiem przyjść,
By poprzez grzechów mrok podać Ci swą dłoń.
Cóż mogę Tobie dać, za tyle w życiu łask?
Więc serce Jezu weź chcę by kochało Cię, chcę by kochało Cię.
Biegnę ścieżką z gwiazd, szukam Twojej twarzy,
I nie widzę jak obok cierpi brat.
Panie pomóż mi, przyjm modlitwę moją,
Chcę by miłość Twa, napełniała mnie.
IV. Często grzeszymy, upadamy, boga obrażamy, a On cierpi.
Spójrz na cierpiącego Chrystusa. Zobacz, jak cię kocha. Chce, byś do niego przyszedł. Dlatego z głębi swego serca wołaj do Niego.
V. Przebacz mi, Panie,
To błądzenie
Po miejscu wygnania.
Me słabości I braki.
Przebacz mi, Panie, uciechy tego świata
Marnością
Zwodzące.
Przebacz mi, Panie,
Me powroty do zła
I ciemności,
Co ogarnia nas zewsząd.
Pychę, nieskromność i złości
Tak Cię raniące
Przebacz mi, Panie, przebacz.
PIOSENKA: TWÓJ OJCIEC KLĘKAŁ PRZED KRZYŻEM.
Świat ciągle pędzi nie czeka, człowieka wciąż goni los.
Tak mało mamy dziś czasu, dla siebie, dla wspólnych trosk.
Ref. Twój ojciec klękał pod krzyżem, pod krzyżem klęknij tyI powiedz Chrystusowi, jak trudno dzisiaj żyć. /2x
I biegniesz wciąż naprzód bez końca, by wplątać się w życia bieg.
A gdzieś tam z boku, na końcu nieznany brat twój jest.
Musimy wspólnie zrozumieć, tę prawdę niezmienną od lat.
Że życia nie można przeżyć, gdy brata nie kocha brat.
Na krzyżu nasz Zbawiciel, wyciąga dłonie Swe.
By dać ci nowe życie, odmówisz?- chyba nie!
VI. Krzyż Chrystusa,
Wśród gór szczytów.
Wielu spogląda nań
Wielu podziwia tych
Co wznieśli go tam –
Ile trudu i sił.
Znają dobrze wymiary
I czas postawienia
Że jest od lat
Że niezłomnie trwa...
Patrzą nań
Podziwiają go
Zatrzymują się przed nim
I więcej nic... nic... nic...
I odchodzą jak przyszli
I dalej nic nie wiedzą
I pozostają nie przebudzeni
Krzyż nadal im obcy
Krzyż nie wszedł w ich życie
Krzyż nic im nie powiedział
Krzyż do niczego nie zachęcił...
I smutne jest życie człowieka
Nieustannie w cieniu krzyża
A jednak – bez krzyża.
Czy nosisz go w sobie i czy potrafisz go nieść razem z Chrystusem?
Przecież nie jesteś sam.
Nie odchodź, gdy On – Pan Bóg, ciebie szuka.
Nie uciekaj, gdy On – twój Ojciec, czeka na ciebie.
Nie zwlekaj, gdy On – twój Zbawca, woła ciebie.
VIII. Zagubiony w samotności pomyśl –
Że On jest zagubionych Pasterzem
Że On wciąż szuka ciebie
Żeś droższy Mu od sprawiedliwych.
To nic, że „nic” nie odczuwasz,
W Jego jednak ramionach jesteś
Najdroższy
Najbardziej ukochany.
Bo mocno ukochał cię,
Bo chce uczynić cię dobrym,
Bo pragnie cię uszczęśliwić.
PISENKA: TYLKO BÓG MI DOPOMOŻE.
Ref. Tylko Bóg mi dopomoże, Ten, co stworzył cały świat. /2x
1. Wznoszę oczy me ku górze, gdzież pomocną znajdę dłoń.
Tylko Bóg mi dopomoże, Ten, co stworzył cały świat.
2. On ci upaść nie dozwoli, czujnie ciebie będzie strzegł.
Ten, co strzeże ludu swego, nie pogrąży się we śnie.
IX. Nadziwić się nie mogę
Bóg moim przyjacielem!
Moim (...)
Chociaż, tylekroć oszukany
tylekroć odrzucony
tylekroć zdradzony
i nadal jest przyjacielem
i nadal do mnie nie zrażony
i nadal wychodzi mi na przeciw
i nadal dłoń podaje mi przyjazną (...)
A gdy się oddalam i błądzę
szuka mnie i odnajduje
a gdy skruszony powracam
raduje się, że mnie ma na powrót –
niczemu się nie dziwi
o nic nie pyta
nie przypomina zdrady
wszystko złe zapomina...
bo zna moją słabość
bo wie, że to boli, że to moja przegrana...
Jest przy mnie
Przebacza
Z brudu oczyszcza
Nadto siebie mi daje
Dobrocią swą rany leczy
Miłością swoją je zabliźnia.
Jest delikatny
Jest wyrozumiały
Jest miłosierny
Jest cierpliwy
Jest dobry... -
Wykorzystaj dany ci czas...
Znajdź drogę do Boga...
Jezus, jak najlepszy ojciec, czeka na ciebie...
„Wróć synu, wróć z daleka,
wróć synu, wróć, Ojciec czeka”
PIOSENKA: ODPOCZNIENIE.
Odpocznienie w cieniu skrzydeł Twych, pokój poznam poprzez miłość Twą.
Choć upadnę nie będę martwił się, gdy schronienie znajdę w cieniu skrzydeł Twych.
Ref. Znajdę w cieniu, znajdę w cieniu, znajdę w cieniu skrzydeł Twych. /2x
W Twoim cieniu me schronienie jest, Twa osłona nie zawiedzie mnie.
Wobec strzał ja nie muszę trwożyć się,
gdy schronienie znajdę w cieniu skrzydeł Twych.
II. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW.
By osiągnąć zamierzony cel, należy spotkać się z uczniami w najbardziej dogodnym dla wszystkim czasie. Podczas spotkania nie ma mowy o pośpiechu.
Krok pierwszy.
Dzieci zapoznają się z przesłaniem, które niesie ze sobą zorganizowanie wielkopostnej akademii.
Krok drugi.
Uczniowie otrzymują teksty, z którymi muszą się zapoznać. Każdy wiersz należy przedyskutować, by dzieci potrafiły przekazać myśli w nich zawarte.
Krok trzeci.
Wspólne recytowanie, które jest ćwiczeniem wyrażania uczuć i myśli skrytych w poezji religijnej.
Krok czwarty.
Połączenie poezji ze śpiewem. Ćwiczenie jak najlepszego sposobu przekonania słuchaczy o konieczności nawrócenia.
Krok piąty.
Występ w kościele przed rodzicami i dziećmi starszymi.
III. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA.
1. Przekonanie o tym, że czas Wielkiego Postu jest czasem na przemianę swego życia.
2. Aktywne spędzanie wolnego czasu.
3. Poznanie piękna poezji religijnej.
...
kristo_kust