Konwalia majowa (łac. Convallaria majalis)
Rodzina: Konwaliowate (Convallariaceae)
Opis rośliny : Konwalia majowa to wieloletnie zioło. Dorasta do 20cm, rozrasta się przez kłącza, tworząc gęste, dywanowe kolonie. Liście podłużne, eliptyczne, ciemnozielone, jesienią żółte i szybko zanikające. Niewielkie, pięknie pachnące, białe, zwieszające się kwiaty w kształcie dzwonków zebrane w luźne kiście. Konwalia jest rośliną mrozoodporną.
Okres kwitnienia : od maja do czerwca
Siedlisko : Widne lasy liściaste, mieszane iglaste. Najlepiej rosną na glebach próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych Konwalia majowa występuje na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym. Zasięg obejmuje niemal całą Europę, środkową i północną Azję (po Koreę i Japonię na wschodzie oraz Birmę na południu).
Surowiec zielarski : Liście, kwiaty
Główne związki : glikozydy kardenolidowe( konwalatoksol, konwalozyd, konwalotoksyna), które działają 10 razy silniej niż digitoksyna w naparstnicach, olejek eteryczny (z fernezolem), flawonoidy (pochodne kwercetyny, izoramnetyny), kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas chelidonowy (do 1,5%), kwas acetydyno-2-karboksylowy. Glikozydy kardenolidowe działają wzmacniająco na osłabione serce
Działanie i zastosowanie : Nasercowe, ale i silnie (śmiertelnie) trujące przy przedawkowaniu. Konwalatoksyna wykazuje najsilniejsze działanie na mięsień sercowy spośród wszystkich znanych glikozydów, działa 10-krotnie silniej od digitoksyny pozyskiwanej z naparstnicy. Wzmacnia siłę skurczy serca (efekt inotropowy dodatni), zmniejszając równocześnie częstość skurczów mięśnia sercowego (efekt chronotropowy ujemny) i zwalniając tętno oraz zwiększa pobudliwość mięśni komór serca (efekt batmotropowy dodatni). Stosowana jest w początkowych stadiach niewydolności krążenia. Preparaty konwalii podawane są w celu wzmocnienia pracy serca u osób w podeszłym wieku oraz lekkich zaburzeniach pracy serca na tle nerwicowym u kobiet w okresie menopauzalnym, a także u osób cechujących się nadwrażliwością na inne preparaty nasercowe. Działa szybko, lecz krótko i nie kumuluje się (glikozydy konwalii praktycznie nie wiążą się z białkami osocza i szybko ulegają wydaleniu z organizmu, w przeciwieństwie do innych glikozydów nasercowych). Konwalia ma również właściwości moczopędne i słabe uspokajające. Saponina konwalaryna działa łagodnie przeczyszczająco, drażniąc jednak śluzówkę żołądka. Esencja ze świeżego, kwitnącego ziela wykorzystywana jest w homeopatii. Konwalia stosowana jest również w leczeniu niewydolności krążenia w weterynarii w postaci leków homeopatycznych.
joluska67