Diagnoza dziecka - wczesnoszkolna(1).doc

(110 KB) Pobierz
Charakterystyka dziecka sześcioletniego

 

Charakterystyka dziecka Aleks P.

Aleks ur.05.12.2002 w Inowrocławiu chłopiec z wadą serca, oraz nadpobudliwość psychoruchowa ma orzeczoną niepełnosprawność - sprawność umysłowa na przeciętnym poziomie. Ze względu na swój obecny stan zdrowia od września 2008 roku dziecko będzie uczęszczać do przedszkola integracyjnego. Opanował podstawowe umiejętności samoobsługowe (mycie, ubieranie, załatwianie potrzeb fizjologicznych, prawidłowe posługiwanie się sztućcami itp.) Chłopiec jest bardzo sprawny ruchowo lubi aktywnie spędzać czas: jazda na rowerze, rolkach - ma potrzebę ciągłego biegania, skakania pokonywania przeszkód. Opanował na poziomie wystarczającym ruchy wymagające precyzji. Sprawnie posługuje się nożyczkami, ołówkiem pisakami.

Kontakt w trakcie badania z chłopcem poprawny. Dobre rozumienie i realizacja poleceń. Potrafi się podporządkować. Pracuj w odpowiednim tempie, wypowiada się chętnie samodzielnie podejmuje rozmowę. Dobry zasób wiadomości o sobie i najbliższym środowisku społeczno – przyrodniczym. Prawidłowo interpretuje obrazek (historyjkę). Dostrzega proste zależności przyczynowo – skutkowe. Wskazuje różnice i podobieństwa w przedmiotach znanych z otoczenia. Niższa sprawność grafomotoryczna ( rysunek postaci ludzkiej należałoby doskonalić) Liczy do 15.

Aleks jest chłopcem pogodnym, uśmiechniętym, otwarty, brakuje mu kontaktów z rówieśnikami, jeżeli ma okazję chętnie uczestniczy w zabawach z innymi dziećmi potrafi dzielić się zabawkami z innymi. Jest życzliwy uczynny, często pomaga mamie w drobnych pracach domowych np. odkurzanie, podlanie kwiatów itp. Dziecko poza wszelkimi zabawami ruchowymi lubi zabawy konstrukcyjne, budowanie z klocków różnych pojazdów ,kolorowanie , lepienie z modeliny, plasteliny ,malowanie farbami ,potrzebuje częstego zmieniania zajęć gdyż szybko się nudzi . Lubi słuchać opowiadań, oraz bajek czytanych przez członków rodziny.

 

Zadania diagnostyczne - matematyczne

1.      Ćwiczenie - kółka małe i duże

a)

·               Podaj mi duże czerwone kółko

(prawidłowo wykonał Aleks polecenie)

·               Podaj mi małe brązowe kółko

(prawidłowo)

·               Podaj mi duże białe kółko

(prawidłowo)





b)









 

 

 

 













 

                                                                     

 

·               Czy kółek jest tyle samo, czy gdzieś jest więcej?

( zaczyna je liczyć najpierw zliczy duże koła, później małe stwierdza, że jest tyle samo)

 

 













c)

 

 













                                                                                   

 

 

·                    A teraz? Jest tyle samo dużych i małych kółek czy może gdzieś jest więcej

(ponownie zaczyna je liczyć najpierw zliczy duże koła, później małe stwierdza, że jest tyle samo)













d)

 

 

 

 













 

 

· A              teraz? Jest tyle samo dużych i małych kółek czy może gdzieś jest więcej?

(stwierdza, że to jest łatwe, bo przecież jest tyle samo)









e)





                                         

 







 

 

 

·                    Jak myślisz, czy teraz jest tyle samo dużych i małych kółek czy może gdzieś jest więcej?

( po przeliczeniu udziela poprawnej odpowiedzi)

 

              f) 













                                                                     





                                                                                   





 

 

·                    Jak myślisz, czy teraz jest tyle samo dużych i małych kółek czy może gdzieś jest więcej?

( ponownie po przeliczeniu udziela dobrej odpowiedzi)

Aleks rozróżnia przedmioty ze względu na wielkość i kolor – poziom konkretny. Potrafi dobrze określić, których kółek – małych czy dużych jest więcej czy też jest ich tyle samo. Po wykonaniu pięciu zadań udzielił na wszystkie poprawne odpowiedzi. Jest na poziomie konkretnym.

 

2.      Ćwiczenie z plasteliną

·  Ulepiłam dwie kulki różnego koloru z plasteliny tej samej wielkości.





 

 

 

· czy plasteliny w jednej i drugiej kulce jest po tyle samo?

(sprawdza wagowo w rękach czy plasteliny jest po tyle samo. Dopiero po czwartym razie ukształtowania przeze mnie kulek stwierdza, że kulki zawierają po tyle samo plasteliny)

·  Jedną kulkę plasteliny rozpłaszczam, tak aby powstał z niej cienki „placek” Czy teraz jest tu i tu tyle samo plasteliny?

            (wskazuje okrągła kulkę z plasteliny i mówi, że tu jest więcej

·  dlaczego tak uważasz?

( bo ten placek jest mały a kulka większa)

· Następnie tworzę z „placka” plasteliny-kulkę. Teraz kulki z plasteliny są tej samej wielkości czy może, któraś jest większa?

(pokazuje mi większą kulkę)

Po uformowaniu pokazanej przez niego kulki, mówi, że teraz są równe.

·  Drugą kulkę z plasteliny rozwałkowałam, tak, iż powstał z niej średniej wielkości walec. Teraz kulki z plasteliny są tej samej wielkości czy może, któraś jest większa?

( wskazuje okrągła kulkę z plasteliny i mówi, że tu jest więcej.

·  skąd to wiesz?

(tak mi się wydaje)

·  Następnie z rozwałkowanej plasteliny tworzę kulkę. Jak myślisz czy kulki z plasteliny są tej samej wielkości czy może, któraś jest większa?

(są takie same)

·  Jedną kulkę plasteliny rozdrabniam na pięć mniejszych części. Czy teraz jest tu i tu po tyle samo plasteliny?

(wskazuje mi, iż rozdrobnionej plasteliny jest więcej.

·  skąd to wiesz?

( bo tych kawałków jest kilka a ta kula jedna)

Aleks sprawdza wagę kulek z plasteliny, ale niepoprawnie, gdyż ciężar plasteliny sprawdza podnosząc jedną i drugą rękę na zmianę. Mimo, iż stwierdza, że kulki są tej samej wielkości, to po ich przekształceniu zmienia zdanie. Poziom przedoperacyjny.

3.      Ćwiczenie z patyczkami

·  Układam z 6 patyczków jednego koloru ścieżkę, pod nią z następnych 6 patyczków innego koloru drugą ścieżkę. Czy jedna i druga ścieżka są tej samej długości?

(wskazuje, że jedna z nich jest dłuższa.) Po wyrównaniu ścieżek dochodzi do wniosku, że są tej samej długości.

· Układam z jednego koloru patyczków ścieżkę „z zakrętami”

Jak myślisz jedna i druga ścieżka są tej samej długości, czy może któraś z nich jest dłuższa?

(wskazuje, iż ścieżka „z zakrętami” jest krótsza.)

· Dlaczego tak sądzisz?

(bo tak jest przecież)

·  Układam z patyków dwie ścieżki, tak jak były na początku. Dopiero po poprawieniu ich, po krótkim namyśle zgadza się, że są tej samej długości.

· Pozwalam ułożyć Aleksowi swoją ścieżkę z patyków

( super ja lubię budować drogi)

Układa ją „prostą

·  czy twoja ścieżka jest tak samo długa jak moją, czy może któraś jest większa?

(Tak)

·  skąd to wiesz ?

( bo taka już była no nie? ta jest tak samo długa jak ta . )

Dziecko jest tu na poziomie przejściowym. Na jedno zadanie nie podaje, konkretniej odpowiedzi, da drugie podaje bardzo ładną odpowiedź dodatkowo ją obrazując.

4.      Ćwiczenie „20 patyczków”, przy czym najdłuższy masz 10 cm, a każdy następny jest o 4 mm krótszy.

Zaczynam z od najmniejszego na największego 4 patyczki i proszę o dalsze ich ułożenie. Zobacz – układam patyczki od najmniejszego do największego, dokończysz tylko pamiętaj by wziąć wszystkie patyczki? Aleks chętnie zaczyna układać. Jak ma problem to bierze 2-3 patyki i porównuje ich wielkość między sobą i dokłada do przeze mnie ułożonych. Mimo pewnych trudności układa dalej bo „ muszę przecież ułożyć  schody” . Wykonuje poprawnie to zadanie, z dużą dokładnością.

Chłopiec potrafi ułożyć „schody” ze wszystkich patyczków w odpowiedniej kolejności. Jest na poziomie konkretnym.

5. Ćwiczenie z drutami

                            Spójrz czy te druty są tej samej długości? Zgadza się, iż są tej samej długości.

· Zginam jeden z drutów: teraz są tej samej długości czy może któryś jest dłuższy?

(wskazuje na zgięty, że jest krótszy)

· Dlaczego tak myślisz?

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin