Aulonocara Jacobfreibergi.pdf
(
118 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - Nowy Dokument programu Microsoft Word
Aulonocara jacobfreibergi
Spo
Ļ
ród afryka
ı
skich piel
ħ
gnic, rodzaj Aulonocara obfituje w najbardziej widowiskowo ubarwione samce, które
zyskały dzi
ħ
ki temu przydomek pawi (na nieszcz
ħĻ
cie samice obdarzone s
Ģ
pod tym wzgl
ħ
dem o wiele
skromniej).
Ryby te nale
ŇĢ
jednocze
Ļ
nie do najłagodniejszych ze wszystkich
piel
ħ
gnic jezior Wielkiego Rowu Afryka
ı
skiego. Z tego wzgl
ħ
du ciesz
Ģ
si
ħ
one du
ŇĢ
popularno
Ļ
ci
Ģ
po
Ļ
ród akwarystów. Z naukowego punktu
widzenia termin ‘pawi’ przylgn
Ģ
ł do ryb jednego tylko rodzaju
Aulonocara, mimo
Ň
e istniej
Ģ
pogl
Ģ
dy grupuj
Ģ
ce Aulonocary z
rodzajami Otopharynx i Trematocranus, z uwagi na podobie
ı
stwo w
wygl
Ģ
dzie i zwyczajach
Ň
ywieniowych. W artykule tym skoncentrujemy
si
ħ
jednak tylko na gatunkach nale
ŇĢ
cych do tego pierwszego rodzaju, a
zatem rzecz b
ħ
dzie si
ħ
miała o Aulonocarach - malawijskich pawiach.
Aulonocary pobieraj
Ģ
po
Ň
ywienie z piasku i dlatego spotka
ę
je mo
Ň
na w
rejonach piaszczystego dna jeziora Malawi. Poluj
Ģ
na
Ň
yj
Ģ
ce po
Ļ
ród podło
Ň
a bezkr
ħ
gowce przy pomocy
receptorów wra
Ň
liwych na zmiany ci
Ļ
nienia, a zlokalizowanych w ich ciele w okolicach szcz
ħ
k. Piel
ħ
gnice te
unosz
Ģ
si
ħ
ponad powierzchni
Ģ
piasku w odległo
Ļ
ci zaledwie kilku milimetrów. Wykorzystuj
Ģ
c niezwykle czułe
pory sensorów w dolnych partiach ich głowy s
Ģ
zdolne rejestrowa
ę
ruch bardzo drobnych form
Ň
ycia pod
piaskiem. Zawisaj
Ģ
nad podło
Ň
em nieruchomo do momentu wykrycia impulsu swojej przyszłej ofiary. Po nim
nast
ħ
puje błyskawiczny wyrzut pyska w powierzchni
ħ
piasku. Aulonocary s
Ģ
łatwe do identyfikacji w jeziorze,
gdy
Ň
widniej
Ģ
jako zawieszone w bezruchu sylwetki ponad równinami. Cz
ħ
sto te
Ň
wizytuj
Ģ
skalne nisze
zapewniaj
Ģ
ce im jak
Ň
e potrzebne schronienie przy ich stosunkowo niewielkich rozmiarach. W konsekwencji
niemal wsz
ħ
dzie od podwodnych skał po równiny piasków na gł
ħ
boko
Ļ
ci pomi
ħ
dzy 5 a 40 metrem jeziora
spotkamy przynajmniej jeden gatunek nale
ŇĢ
cy do rodzaju Aulonocara.
Wa
Ň
nym jest aby podczas urz
Ģ
dzania dla nich zbiornika wzi
Ģę
pod
uwag
ħ
Ļ
rodowisko naturalne w jakim wyst
ħ
puj
Ģ
. Piasek lub bardzo
drobny
Ň
wir jest najlepszym wyborem substratu na podło
Ň
e. Nawet
je
Ň
eli ryby nie uracz
Ģ
nas demonstracj
Ģ
specyficznego i unikalnego
sposobu polowania w niewoli, ch
ħ
tnie b
ħ
d
Ģ
przesiewa
ę
drobiny piasku
po karmieniu. Samce lubi
Ģ
równie
Ň
kopa
ę
płytkie zagł
ħ
bienia w celu
odbycia tarła. Skały natomiast istotne s
Ģ
ze wzgl
ħ
du na zapewnienie im
schronienia. Samce lubuj
Ģ
si
ħ
w obieraniu, a nast
ħ
pnie bronieniu
niewielkiego terytorium pomi
ħ
dzy skałkami lub w ich pobli
Ň
u.
Aulonocary nie uszczkn
Ģ
ro
Ļ
lin akwariowych, tak jak uczyni
Ģ
to
Mbuna, ale powinni
Ļ
my doło
Ň
y
ę
stara
ı
aby zostały one dobrze
umocowane w podło
Ň
u (np.: w specjalnych doniczkach). W innym razie zostan
Ģ
wykopane podczas
przesiewania piasku w poszukiwaniu pokarmu.
W naturze pokarm tych ryb stanowi
Ģ
głównie bezkr
ħ
gowce takie jak artemia i zooplankton. Jednak
Ň
e w
akwarium ich diet
ħ
stanowi
ę
powinny dobrej jako
Ļ
ci płatki. Z do
Ļ
wiadczenia najlepsze efekty daje skarmianie
płatków spiruliny, pokarmów z zawarto
Ļ
ci
Ģ
artemii i paszy wybarwiaj
Ģ
cych w płatkach. Raz w tygodniu warto
poda
ę
im mro
Ň
on
Ģ
artemi
ħ
. Piel
ħ
gnice te karmione powinny by
ę
raz do dwóch razy w ci
Ģ
gu dnia ilo
Ļ
ci
Ģ
nie
wi
ħ
ksz
Ģ
ni
Ň
s
Ģ
one w stanie spo
Ň
y
ę
w ci
Ģ
gu dwóch minut. W przeciwie
ı
stwie do Mbuna, których agresja
determinuje konieczno
Ļę
karmienia kilkukrotnie w ci
Ģ
gu dnia, nasi bohaterowie nie s
Ģ
pod tym wzgl
ħ
dem tak
wymagaj
Ģ
cy ze wzgl
ħ
du na swój mnie zadziorny temperament. St
Ģ
d te
Ň
karmienie mo
Ň
e by
ę
rzadkie i bardzo
skromne.
Rozmna
Ň
anie gatunków z rodzaju Aulonocara nie nastr
ħ
cza specjalnych
trudno
Ļ
ci. Rytuały godowe s
Ģ
niezwykle widowiskowe i warte uwagi.
Samce ukazuj
Ģ
pi
ħ
kno swoich płetw i kras
ħ
swoich barw, szybkimi ruchami przecinaj
Ģ
c to
ı
wody i usiłuj
Ģ
c tym
samym zwróci
ę
uwag
ħ
upatrzonej partnerki. Wykopuj
Ģ
równie
Ň
zagł
ħ
bienie w podło
Ň
u staraj
Ģ
c si
ħ
zwabi
ę
w to
miejsce samic
ħ
, gdzie zło
Ň
y ona ikr
ħ
zanim we
Ņ
mie j
Ģ
do pyszczka. Mioty wi
ħ
kszo
Ļ
ci dorosłych osobników
zawieraj
Ģ
si
ħ
pomi
ħ
dzy 25 a 50 sztukami narybku. Piel
ħ
gnice te nale
ŇĢ
do g
ħ
baczy i inkubuj
Ģ
ikr
ħ
w pysku, co
trwa około 28 dni.
Aulonocary rosn
Ģ
stosunkowo wolno jak na piel
ħ
gnice i po równie długim czasie osi
Ģ
gaj
Ģ
dojrzało
Ļę
płciow
Ģ
.
Jedynie samce si
ħ
wybarwiaj
Ģ
, podczas gdy samice pozostaj
Ģ
w kolorze srebrnym b
Ģ
d
Ņ
srebrno-br
Ģ
zowym.
Jednak
Ň
e te pierwsze prezentuj
Ģ
si
ħ
kolorystycznie wyj
Ģ
tkowo okazale pi
ħ
knie ukazuj
Ģ
c
Ň
agle płetw, kiedy
Mbuna oraz nie-Mbuna decyduj
Ģ
si
ħ
na tego typu pokaz tylko w trakcie przepychanek lub zalotów.
Kolejnym cz
ħ
sto pojawiaj
Ģ
cym si
ħ
pytaniem jest „jaki gatunek Aulonocar pasuje do mojego akwarium?”.
Szcz
ħĻ
liwie wi
ħ
kszo
Ļę
z nich jest do
Ļę
pokojowa i nie szuka zwady,
niemniej jednak
Aul. Jacobfreibergi
potrafi by
ę
momentami zadziorna.
Tak czy inaczej w kwestii dopasowania do zbiornika agresja nie stanowi
czynnika znacz
Ģ
cego. Aspektem niezwykle istotnym za
Ļ
jest fakt,
Ň
e
ryby te wykazuj
Ģ
znaczne tendencje do mi
ħ
dzygatunkowego
krzy
Ň
owania si
ħ
. Wi
ħ
kszo
Ļę
z samic Aulonocar jest trudna do
rozró
Ň
nienia i je
Ň
eli dostatecznie si
ħ
o to nie zadba niepo
ŇĢ
dane
krzy
Ň
ówki s
Ģ
tylko kwesti
Ģ
czasu.
Hybrydyzacja nie stanowi problemu je
Ň
eli decydujemy si
ħ
na hodowl
ħ
samych samców ale zbiornik taki nie ma przed sob
Ģ
wi
ħ
kszej
przyszło
Ļ
ci. Ze wzgl
ħ
du na brak potomstwa obsada nie b
ħ
dzie miała zabezpieczenia na przyszło
Ļę
w postaci
odchowanego narybku. Bezsprzecznie najwi
ħ
kszym ryzykiem krzy
Ň
owania si
ħ
gatunków jest ewentualne
przedostanie si
ħ
bastardów dalej. Sposobem na zaradzenie takiej sytuacji jest wybranie gatunków zdecydowanie
ró
Ň
ni
Ģ
cych si
ħ
od siebie i unikanie hodowli przedstawicieli tego samego gatunku pochodz
Ģ
cych z ró
Ň
nych
lokacji jeziora Malawi. Wiele Aulonocar wyst
ħ
puje bowiem w rozmaitych odmianach barwnych
sklasyfikowanych jedynie ze wzgl
ħ
du na miejsce wyst
ħ
powania. Przykładem niech b
ħ
dzie
Aulonocara
stuartgranti
wyst
ħ
puj
Ģ
ca w dziesi
Ģ
tkach odmian. Kolejnym z brzegu
tego typu przykładem jest
Aulonocara jacobfreibergi
. Eureka, Mamela,
Otter Point to tylko kilka wariantów tego gatunku.
NIE NALE
ņ
Y chowa
ę
ich razem ze wzgl
ħ
du na nieuniknione
krzy
Ň
owanie si
ħ
. Powinno si
ħ
trzyma
ę
wył
Ģ
cznie jedn
Ģ
odmian
ħ
barwn
Ģ
danego gatunku w akwarium.
Przestrzegane te
Ň
powinno by
ę
trzymanie tylko jednego gatunku w
odcieniu niebieskim i/lub
Ň
ółtym w pojedynczym zbiorniku. Do
ubarwionych w ten sposób gatunków nale
ŇĢ
:
stuartgranti, maleri,
baenschi
i
hansbaenschi
. Przedstawicielami grupy, które mog
Ģ
by
ę
hodowane z innymi Aulonocarami bez obawy o hybrydyzacj
ħ
s
Ģ
Aulonocary tzw. typu
Chitande.
Nale
ŇĢ
do nich:
Aulonocara ethelwynnae
,
Aulonocara gertrudae
,
Aulonocara
saulosi
i wszystkie odmiany barwne
chitande
: kande, masinje, mozambique, nkhomo oraz chitande north.
Dla przykł
Ģ
du dobrze zaprojektowane akwarium z Aulonocarami mogłoby wygl
Ģ
da
ę
nast
ħ
puj
Ģ
co:
A.
jacobfreibergi
,
A. sp. chitande
"masinje" (lub
A. saulosi
),
A. stuartgranti
(lub
A. baenschi
) i
A. Guentheri.
Nie
powinno trzyma
ę
si
ħ
razem Aulonocar i pyszczaków z grupy Mbuna lub z innymi wojowniczymi z natury
piel
ħ
gnicami, jak chocia
Ň
by gatunki nale
ŇĢ
ce do rodzajów
Labeotropheus, Petrotilapia, Maylandia
, czy te
Ň
Pseudotropheus.
Dobrym towarzystwem b
ħ
d
Ģ
dla nich
osobniki
Copadichromis
sp., lub
Ļ
redniej wielko
Ļ
ci nie-Mbuna. Wymieni
ę
tu mo
Ň
na rodzaje takie jak:
Otopharynx
i
Protomelas
.
Na zako
ı
czenie warto powiedzie
ę
kilka słów ku przestrodze. Podczas
nabywania urodziwych pawi do akwarium unika
ę
nale
Ň
y tych, które
przy małym rozmiarze prezentuj
Ģ
wybarwienie dorosłych osobników.
Aulonocary wybarwiaj
Ģ
si
ħ
pó
Ņ
no i jest to naturalne. Którykolwiek z
wybarwiaj
Ģ
cych si
ħ
młodych osobników jest albo skarłowaciały, albo
poddany został działaniu hormonów. W tym drugim przypadku ryba
ukazuje palet
ħ
swoich barw, która blaknie po miesi
Ģ
cu lub dwóch, a
osobnik taki mo
Ň
e ju
Ň
nigdy nie uzyska
ę
pełnej gamy barwnej jak
Ģ
obdarzyła go natura. Działanie hormonów
mo
Ň
e by
ę
przyczyn
Ģ
bezpłodno
Ļ
ci, a w skrajnych przypadkach prowadzi
ę
nawet do
Ļ
mierci zwierz
ħ
cia. Warto
te
Ň
wciela
ę
w
Ň
ycie zasad
ħ
kupowania Aulonocar (chocia
Ň
równie
Ň
wszystkich innych piel
ħ
gnic), które zostały
opisane pełn
Ģ
nazw
Ģ
łaci
ı
sk
Ģ
(i o ile to mo
Ň
liwe nazw
Ģ
miejsca wyst
ħ
powania). Na rynku znajduje si
ħ
ju
Ň
wiele
hybryd i niezidentyfikowanych gatunków, których zakupu, i dalszego niezamierzonego rozprzestrzeniania
uniknie si
ħ
post
ħ
puj
Ģ
c według tych wskazówek.
Plik z chomika:
donprego
Inne pliki z tego folderu:
Ślimak Tiger (Neritina Natelensis).pdf
(317 KB)
Nasze Akwarium nr.110.pdf
(8356 KB)
Tropheus jego życie codzienne.pdf
(334 KB)
Rodzaj Tropheus.pdf
(553 KB)
Melanochromis chipokae.pdf
(96 KB)
Inne foldery tego chomika:
Diagnostyka
e-booki
elektronika
fotografia
Peugeot
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin