●Savoir Vivre (1).pdf

Savoir vivre i szlachetność

Stanisław Krajski

Człowiek dobrze wychowany, kierujący się filozofią savoir vivre`u to w pierwszym rzędzie

człowiek szlachetny.

Szlachetność = Najwyższa Jakość (moralna, duchowa, obyczajowa, intelektualna,

kulturowa, estetyczna)

Człowiek szlachetny to człowiek, który uznaje dobro za coś najbardziej pięknego i czyni

je dla niego samego. Arystoteles

Elementy szlachetności są następujące:

1. wspaniałomyślność (przeciwieństwo małostkowości duchowej);

2. wielkoduszność – etyczna dzielność (przeciwieństwo małoduszności, która

nakazuje unikać tego co wielkie)

3. wielmożność (przeciwieństwo małostkowości materialnej, która powoduje, ze

człowiek wydaje pieniądze „ze smutkiem” i tylko na to, co niezbędne materialnie);

4. szczodrość ( jest wtedy, gdy człowiek nie kieruje w wydatkach „względem na

siebie samego” i wydaje pieniądze „pięknie”);

5. hojność (człowiek hojny to taki, który „wydaje pieniądze na słuszne cele, w

odpowiedniej ilości i w odpowiednim czasie”);

6. prawość (człowiek prawy to człowiek posiadający trwałą dyspozycję do

postępowania w najwyższym stopniu sprawiedliwego);

7. posiadanie honoru;

8. wyrozumiałość;

9. ustępliwość;

10.łagodność;

11.takt;

12.grzeczność;

13.opanowanie;

14. życzliwość;

15. szczerość;

16. postawa przyjazna;

17.rycerskość;

18.skromność;

19.dyskrecja;

20.elegancja;

26 I 2006