Miód wrzosowy - galaretowaty, o barwie czerwono-brunatnej. Zalecany | jest przy leczeniu stanów zapalnych gruczołu krokowego, stanów zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej, biegunek.
Miód wielokwiatowy - pochodzi z nektaru różnych gatunków roślin uprawnych, leśnych, łąkowych, drzew. Posiada barwę od kremowej do żółtej. Zalecany 'est do ogólnego wzmocnienia i regeneracji organizmu. Wpływa korzystnie na przemianę materii i układ krążenia. Wspomaga leczenie schorzeń alergicznych.
Miód spadziowy - o barwie od szarozielonej do prawie czarnej, smak łagodny, mało słodki. Zawiera więcej enzymów, biopierwiastków i witamin z grupy B niż inne miody. Działa przeciw zapalnie, antybiotycznie. Pomaga przy leczeniu schorzeń dróg oddechowych, stawów i skóry. Korzystnie wpływa na system nerwowy.
Spożywanie miodu.
Miód można spożywać w postaci naturalnej lub (lepiej) po rozpuszczeniu go '•w ciepłej, lecz nie gorącej, przegotowanej wodzie (jedna łyżka stołowa na jedną szklankę wody). Dzienna dawka miodu dla dorosłej osoby wynosi od 40 do 60 gram { 2-3 łyżki stołowe) dwa razy dziennie, najlepiej na godzinę przed lub po jedzeniu. Miód jest łatwo przyswajalny przez organizm i spożycie w ciągu dnia nawet 200 do 400 gram nie wywołuje negatywnych skutków. Dzienna dawka dla dzieci w wieku 4-16 lat jest odpowiednio mniejsza (10 do 40 gram). Dolne dawki stosowane są profilaktycznie, RÓrne - leczniczo. Niemowlętom można podawać 7 gram miodu dziennie (1/3 łyżki stołowej).
Przechowywanie miodu
Zapasy miodu najlepiej przechowywać w temperaturze poniżej 18 C i bez dostępu światła. Miód musi być szczelnie zamknięty, bowiem wchłania wilgoć, może ulec fermentacji a ponadto wchłania obce zapachy np. miód przechowywany w słoikach po ogórkach przenika zapachem ogórków, chociaż nie traci swoich wartości.
Miód należy przetrzymywać w czystych opakowaniach, bez obcych zapachów. Skrystalizowany miód można przywrócić do stanu płynnego np. przez wstawienie do zimnej wody. Nie może ona mieć jednak wyższej temperatury niż 40 C. Wyższa bowiem zabija większość składników miodu z 'wyjątkiem słodyczy Bezpieczną formą nadania miodowi konsystencji luźnej, łatwej w użyciu np. do zaczerpnięcia lub smarowania na pieczywo jest mechaniczne przerwanie procesu jego naturalnej krystalizacji, stąd nazwa - "miody kremowe". Tak uszlachetniony miód .zachowuje pełna wartość biologiczną i nie twardnieje przez długi czas. Prawidłowo przechowywany miód nie traci swojej wartości w. większym stopniu przez wiele lat, jednak najlepiej spożyć go przed upływem jednego roku od daty konfekcjonowania.
Informacje zaczerpnięto z publikacji dr nauk medycznych Jerzego Gali pt. "Apiterapia dzisiaj."
t
o
wieslaw7105