wykłady.doc

(400 KB) Pobierz
Patomorfologia - notatki



patomorfologia

prelekcje

 

Notatki Beaty Ambrozik

Studentki Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

patomorfologia

prelekcje.




Diagnostyka zapaleń wątroby

 

Przyczyny przewlekłego zapalenia wątroby (mówimy o nim gdy trwa pow. 6 miesięcy):

§         HBV, z lub bez infekcji HDV,

§         HCV,

§         autoimmunologiczne zapalenie wątroby,

§         zapalenia polekowe, toksyczne,

§         idiopatyczne zapalenie wątroby,

§         choroba Wilsona,

§         niedobór alfa1 – antytrypsyny,

§         pierwotna marskość żółciowa,

§         pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych.

 

Etiologia zapaleń wątroby:

1.     Grzyby: Aspergillus flavus, Candida, Cryptococcus neoformans i inne.

2.     Pierwotniaki: Plasmodium, Leishmania, Entamoeba histolytica, Toxoplasma gondii.

3.     Pasożyty: Schistosoma, Fasciola, Echinococcus, Toxocara, Ascaris lumbricoides.

4.     Wirusy: opryszczki, cytomegalii, różyczki, Epstein – Barr, wirusy hepatotropowe.

5.     Riketsje i chlamydie – gorączka Q.

6.     Bakterie: Escherichia coli (zapalenie ropne), Salmonella typhi, Brucella melitensis, Listeria monocytogenes, Actinomyces israeli, Borrelia reccurentis, Mycobacterium tuberculosis / leprae.

 

Cechy zakażenia wirusami hepatotropowymi:

§         cechy biochemiczne uszkodzenia miąższu wątroby,

§         objawy kliniczne choroby wątroby,

§         stwierdzenie obecności RNA / DNA, antygenów i / lub przeciwciał przeciw antygenom wirusów we krwi.

 

Metody biopsji (zawsze jest to biopsja gruboigłowa):

§         przezskórna (ślepa),

§         chirurgiczna,

§         przezskórna pod kontrolą USG,

§         przeznaczyniowa.

 

Wskazania do biopsji:

§         pacjenci spełniający kryteria do leczenia IFN,

§         przypadki trudne diagnostycznie,

§         przypadki trudne orzeczniczo,

§         diagnostyka zakażeń HBV, HCV u chorych z innymi schorzeniami wątroby lub nerek.

 

Diagnostyka współistniejących zakażeń B i C:

§         niewydolność nerek (dializy),

§         choroby cholestatyczne przewlekłe,

§         choroby dzieci i młodzieży,

§         nadmiernie spożywający alkohol,

§         toksyczne (polekowe) uszkodzenie wątroby.

 

Biopsja pozwala na ocenę morfologiczną stanu uszkodzonej wątroby in situ, na prognozowanie przebiegu choroby np. przejścia zapalenia ostrego w przewlekłe lub przewlekłego w marskość.

 

HBV – obecnie choruje ok. 1,5% populacji; 90% dzieci w wieku niemowlęcym staje się nosicielami wirusa; 90% chorych eliminuje ten wirus nie odczuwając zakażenia.

 

HCV – obecnie choruje ok. 3% światowej populacji; w 70 – 80% zapalenie przechodzi w postać przewlekłą; jedynie 20 – 30% zarażonych radzi sobie z eliminacją wirusa.

 

HDV – ok. 0,7% przewlekłych zapaleń wątroby; zakażenie tym wirusem powoduje zahamowanie zapalenia wywołanego przez HBV; jeśli infekcja HBV i HDV nastąpiła jednocześnie do dochodzi do eliminacji wirusa i wyzdrowienia, jeśli jednak dochodzi do nadkażenia HDV przy istniejącym wcześniej HBV to zapalenie przechodzi w stan przewlekły co dynamicznie może prowadzić do marskości.

 

Ocena uszkodzenia komórek wątroby przez wirusy:

§         martwica rozproszona,

§         martwica „kęsowa”,

§         martwica mostkująca,

§         martwica masywna.

 

Ocena reakcji immunologicznej ustroju:

1.     Ocena nacieku zapalnego i jego aktywności:

§         w obrębie przestrzeni wrotno – żółciowych,

§         interface hepatitis,

§         lobular hepatitis.

2.     Stopniowanie aktywności zapalnej:

§         skala HAI w różnych modyfikacjach.

3.     Ocena naprawy tkanek (rozwoju włóknienia).

 

Diagnostyka różnicowa zakażeń wirusami hepatotropowymi w materiale biopsyjnym:

§         HbsAg – orceina, immunohistochemia,

§         Delta – immunohistochemia,

§         HCV – hybrydyzacja in situ, PCR.


Nowotwory złośliwe i niezłośliwe gonad

 

Rak jajnika

 

Czynniki ryzyka:

§         kobiety, które nie urodziły dzieci (nie miały ciąży donoszonej) – urodzenie 2 dzieci powoduje, że ryzyko spada o 50%,

§         długi okres rozrodczy (wczesna pierwsza miesiączka, późna ostatnia),

§         cykle bezowulacyjne,

§         napromienianie jamy brzusznej (zwłaszcza miednicy mniejszej),

§         spożywanie dużych ilości tłuszczów zwierzęcych.

Zażywanie doustnych środków antykoncepcyjnych ma działanie protekcyjne – w przypadku stosowania ich przez ponad 5 lat ryzyko spada o 50%.

 

Występowanie rodzinne raka jajnika:

§         za dziedziczne występowanie raka jajnika odpowiada gen autosomalny dominujący,

§         za dziedziczne występowanie raka jajnika i raka sutka odpowiada mutacja w genie BCRA1 (ramię długie chromosomu 17) – w przypadku zaistnienia mutacji tego genu ryzyko wynosi 65%; odpowiada za nie także mutacja BCRA2 (chromosom 13 – ramię długie),

§         zespół Lynch2 – występuje niepolipowaty rak okrężnicy z innym nowotworem (jajnika).

Rak uwarunkowany genetycznie to najczęściej rak surowiczy, występuje wcześniej niż inne raki. Kobiety z podejrzeniem o wystąpienie takiego raka powinny wcześnie zażywać doustne środki antykoncepcyjne, wcześnie urodzić dzieci  bo powinno się szybko usunąć narządy rodne. Markerem dziedzicznego raka jajnika jest CA125.

 

 

Niezłośliwe nowotwory jajnika – są to gruczolakotorbielaki:

§         surowicze – pokryte nabłonkiem z rzęskami (typu jajowodowego), z jądrem w centralnej części komórki,

§         śluzowe – nabłonek z dużą ilością kwasochłonnej cytoplazmy i z jądrem u podstawy.

 

Istnieje grupa nowotworów pośrednich pomiędzy łagodnymi i złośliwymi. Są to gruczolakotorbielaki o granicznym stopniu złośliwości (cystadenoma proliferans). Obraz morfologiczny: nabłonek rozrasta się, powstają obszary wielowarstwowe nabłonka, komórki z cechami atypii są ułożone bezładnie. Nie naciekają podścieliska. Najczęściej są to guzy surowicze, obustronne (jeśli pojawił się tylko w jednym jajniku to jest duże ryzyko, że pojawi się w drugim). Postępowaniem w przypadku guza surowiczego jest wycięcie obu jajników. Rzadziej są to guzy śluzowe, w takim przypadku jeśli guz pojawił się w jednym jajniku to nie ma potrzeby usuwać drugiego.

 

 

Nowotwory jąder

§         dotyczą mężczyzn w wieku 20 – 40 lat,

§         stanowią ok. 2% nowotworów złośliwych,

§         są najczęściej złośliwe,

§         dobrze reagują na leczenie.

 

Czynniki ryzyka:

§         wnętrostwo (ryzyko wzrasta 35x),

§         u rasy białej występują 6 – 10x częściej, u rasy czarnej – rzadko, u rasy żółtej – sporadycznie,

§         dysgenezja gonad (zespół Klinefeltera, zespół feminizujących jąder).

 

Uraz nie ma znaczenia dla rozwoju nowotworu jądra.

 

Ok. 40% guzów jądra to guzy czyste, pozostałe 60% to guzy mieszane.

 

Charakterystyka poszczególnych nowotworów:

 

1.     Rak jajnika:

§         surowiczy – najczęściej obustronny,

§         endometrioidalny,

§         śluzowy – nie reaguje na chemioterapię, rokuje bardzo źle,

§         jasnokomórkowy – przeważnie jednostronny,  jasność komórek wynika z obecności glikogenu, rokuje jak rak śluzowy,

§         guz Brennera – rozrasta się tkanka łączna włóknista i nabłonek (ten nie przejawia atypii); komórki nabłonka przypominają ziarna kawy; w 95% jest niezłośliwy; jeśli w nabłonku pojawią się cechy atypii to mówimy, że jest to rak w guzie Brennera.

2.     Ziarniszczak:

§         rozwija się w jajniku i w jądrze,

§         przeważnie jednostronny,

§         jest to nowotwór złośliwy,

§         rokuje lepiej niż raki,

§         wydziela estrogeny (może spowodować rozrost endometrium i zmiany dysplastyczne w sutku),

§         metodą leczenia jest usunięcie całego narządu rodnego.

3.     Otoczkowiak:

§         jest nowotworem łagodnym (można usunąć tylko guz) jajnika (nie występuje w jądrach),

§         różnicowanie z ziarniszczakiem: w komórkach występują ziarna tłuszczu,

§         zespół Meigsa – pojawienie się płynu w jamie opłucnej lub otrzewnej – może świadczyć o obecności przerzutów; najczęściej zanika po wycięciu guza,

§         może powodować rozrost endometrium bo wydziela estrogeny.

4.     Leydigoma:

§         jest z reguły nowotworem łagodnym,

§         wydziela androgeny,

§         cecha patognomoniczna dla tego nowotworu to krystaloidy Reinkego w cytoplazmie lub poza cytoplazmą (w 45%).

5.     Sertolioma:

§         jest nowotworem zazwyczaj łagodnym,

§         tworzy struktury pseudogruczołowe (bez światła).

6.     Nowotwory zarodkowe:

§         rozrodczak – nowotwór jajnika, odpowiednik nasieniaka w jądrze,

§         potworniak – u kobiet jest zazwyczaj w postaci dojrzałej – łagodny, u mężczyzn w postaci niedojrzałej – złośliwy; do potworniaków zaliczany jest także rakowiak gonad,

§         teratocarcinoma – potworniak + rak zarodkowy,

§         seminoma – jest najlepiej rokującym nowotworem złośliwym jądra, dobrze reaguje na radioterapię (zawsze konieczne jest leczenie operacyjne); szczyt występowania – 40 - 41 rok życia; występuje naciek z komórek limfocytranych, mogą tworzyć się też ziarniniaki nieserowaciejące,

§         nasieniak spermatocytowy – jest to najbardziej charakterystyczny dla starszych mężczyzn nowotwór pierwotny jądra (występuje powyżej 50 roku życia), nie daje przerzutów,

§         rak zarodkowy – nie jest nowotworem złośliwym, ale nie reaguje na radioterapię, do leczenia stosuje się chemioterapię,

§         kosmówczak – jeśli wystąpi w jajniku lub jądrze to rokuje bardzo źle, nie reaguje na leczenie (w odróżnieniu od tych, które występują w macicy), szybko wrasta w naczynia, szybko daje przerzuty, wydziela gonadotropinę,

§         Yolk sac tumor – może występować w jajniku i w jądrze.

 


Rak sutka

 

Rak sutka jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet:

 

Mężczyźni

Kobiety

Rodzaj nowotworu

Zachorowalność

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin