Kodeks_Karny_Wykonawczy_21.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/1

USTAWA

z dnia 6 czerwca 1997 r.

Kodeks karny wykonawczy

Opracowano na pod-

stawie: Dz.U. z 1997

r. Nr 90, poz. 557, Nr

160, poz. 1083, z 1999

r. Nr 83, poz. 931, z

2000 r. Nr 60, poz.

701, Nr 120, poz.

1268, Nr 122, poz.

1318, z 2001 r. Nr 98,

poz. 1071, Nr 111,

poz. 1194, Nr 151,

poz. 1686, z 2002 r.

Nr 74, poz. 676, Nr

121, poz. 1033, Nr

200, poz. 1679, z 2003

r. Nr 111, poz. 1061,

Nr 142, poz. 1380, Nr

179, poz. 1750, z 2004

r. Nr 93, poz. 889, Nr

210, poz. 2135, Nr

240, poz. 2405, Nr

243, poz. 2426, Nr

273, poz. 2703, z 2005

r. Nr 163, poz. 1363,

Nr 178, poz. 1479, z

2006 r. Nr 104, poz.

708, Nr 226, poz.

1648, z 2007 r. Nr

123, poz. 849.

CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział I

Zakres obowiązywania

Art. 1.

§ 1. Wykonywanie orzeczeń w postępowaniu karnym, w postępowaniu w sprawach

o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i w postępowaniu w sprawach

o wykroczenia oraz kar porządkowych i środków przymusu skutkujących po-

zbawienie wolności odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, chyba

że ustawa stanowi inaczej.

§ 2. W postępowaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym

kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Rozdział II

Organy postępowania wykonawczego

Art. 2.

Organami postępowania wykonawczego są:

1) sąd pierwszej instancji,

2) sąd penitencjarny,

3) prezes sądu lub upoważniony sędzia,

4) sędzia penitencjarny,

5) dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a także dyrektor okręgowy i

Dyrektor Generalny Służby Więziennej albo osoba kierująca innym zakła-

dem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego oraz ko-

misja penitencjarna,

6) sądowy kurator zawodowy,

7) sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny,

8) urząd skarbowy,

2007-08-01

©Kancelaria Sejmu

s. 2/2

9) odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu teryto-

rialnego,

10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń.

Art. 3.

§ 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w po-

stępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia, chyba że ustawa stanowi

inaczej.

§ 2. W sprawach zastrzeżonych w niniejszym kodeksie dla sądu penitencjarnego

właściwy jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany, chyba

że ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym jest sąd okręgowy.

§ 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach określonych w

§ 2, orzeka wojskowy sąd garnizonowy.

§ 4. (uchylony).

§ 5. (uchylony).

Rozdział III

Skazany

Art. 4.

§ 1. Kary, środki karne, zabezpieczające i zapobiegawcze wykonuje się w sposób

humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się sto-

sowania tortur lub nieludzkiego albo poniżającego traktowania i karania skaza-

nego.

§ 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie może wy-

nikać jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orze-

czenia.

Art. 5.

§ 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie praw i obowiąz-

ków.

§ 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy pole-

ceń zmierzających do wykonania orzeczenia.

Art. 6.

§ 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed sądem i brać w

nim udział jako strona oraz wnosić zażalenia na postanowienia wydane w po-

stępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej.

§ 2. Skazany może składać wnioski, skargi i prośby do organów wykonujących

orzeczenie.

§ 3. Jeżeli wnioski, o których mowa w § 1 i 2, oraz skargi i prośby, o których mowa

w § 2, oparte są na tych samych podstawach faktycznych, właściwy organ może

wydać zarządzenie o pozostawieniu ich bez rozpoznania.

2007-08-01

©Kancelaria Sejmu

s. 3/3

Art. 7.

§ 1. Skazany może zaskarżyć do sądu decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 3-6

i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

§ 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W sprawach dotyczących od-

bywania kary pozbawienia wolności, kary aresztu, kary porządkowej, środka

przymusu skutkującego pozbawienie wolności, wykonywania orzeczenia o wa-

runkowym przedterminowym zwolnieniu oraz środka zabezpieczającego pole-

gającego na umieszczeniu w zakładzie zamkniętym sądem właściwym jest sąd

penitencjarny.

§ 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7

dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia decyzji; decyzję ogłasza się lub doręcza

wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym skazanemu prawie, ter-

minie i sposobie wniesienia skargi. Skargę wnosi się do organu, który wydał za-

skarżoną decyzję. Jeżeli organ, który wydał zaskarżoną decyzję, nie przychyli

się do skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego

sądu.

§ 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi może wstrzymać wykonanie zaskarżonej

decyzji. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.

§ 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie

zaskarżonej decyzji; na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.

Art. 8.

§ 1. W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać z pomocy obrońcy

ustanowionego w tym postępowaniu.

§ 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeżeli:

1) jest głuchy, niemy lub niewidomy,

2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności,

3) nie ukończył 18 lat,

4) nie włada językiem polskim.

§ 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim obrońcą lub

pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności

innych osób. Korespondencja z tymi osobami nie podlega cenzurze i zatrzyma-

niu, a rozmowy w trakcie widzeń i telefoniczne nie podlegają kontroli. Nadzór

nad korespondencją z obrońcą może być wykonany przez otwarcie listu wyłącz-

nie wtedy, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że list zawiera przedmioty,

których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania, przekazywania, przesyła-

nia lub obrotu. Czynności otwarcia dokonuje się w obecności skazanego i za-

wiadamia się o niej sędziego penitencjarnego podając, jej powód i wynik. Prze-

pis art. 225 § 3 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.

2007-08-01

©Kancelaria Sejmu

s. 4/4

Rozdział IV

Postępowanie wykonawcze

Oddział 1

Wykonywanie orzeczeń

Art. 9.

§ 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się

wykonalne.

§ 2. Orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa

stanowi inaczej.

Art. 10.

§ 1. Policja w zakresie postępowania wykonawczego wykonuje polecenia sądu.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Żandarmerii Wojskowej oraz

dowódcy wojskowego, jeżeli skazany jest żołnierzem.

§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Agencji Bezpieczeństwa We-

wnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej oraz in-

nych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z

przepisami prawa należą do ich właściwości.

§ 4. Organy i instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz stowarzy-

szenia i organizacje społeczne w zakresie swojego działania udzielają pomocy

organom wykonującym orzeczenia.

Art. 11.

§ 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyciąg, ze

wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego - z datą je-

go uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykony-

wania orzeczenia. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu

śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie

zawiera informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz dane

zawierające imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego.

§ 2. Sąd pierwszej instancji po wydaniu wyroku skazującego przesyła dyrektorowi

zakładu karnego lub aresztu śledczego posiadane w sprawie informacje doty-

czące osoby skazanego, w tym dane o uprzedniej karalności oraz zastosowanych

wobec niego środkach wychowawczych lub poprawczych, informacje pozwala-

jące na identyfikację skazanego, a w szczególności numer Automatycznego Sys-

temu Identyfikacji Daktyloskopijnej (AFIS), numer ewidencyjny Powszechnego

Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), rysopis oraz opis zna-

ków szczególnych i tatuaży, a także zdjęcie skazanego, odpisy orzeczeń i opinii

lekarskich oraz psychologicznych, w tym stwierdzających u skazanego uzależ-

nienia od alkoholu, środków psychotropowych i odurzających, a także informa-

cje dotyczące popełnienia przestępstwa określonego w art. 197-203 Kodeksu

karnego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, a po uprawomoc-

nieniu się wyroku, na wniosek dyrektora zakładu lub aresztu - również akta są-

dowe.

2007-08-01

s. 5/5

§ 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej,

określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych

dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, o których mowa w § 2, ma-

jąc na uwadze konieczność zebrania danych osobopoznawczych niezbędnych do

dokonania prawidłowej klasyfikacji skazanego dla indywidualnego z nim postę-

powania zmierzającego do realizacji celów jakim ma służyć wykonanie kary

pozbawienia wolności.

§ 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywającej karę po-

zbawienia wolności, sąd zawiadamia o tym odpowiednio dyrektora aresztu

śledczego lub zakładu karnego.

§ 5. Organ, o którym mowa w § 1, zawiadamia sąd o przystąpieniu do wykonania

orzeczenia oraz o zakończeniu jego wykonywania.

Art. 12.

O prawomocnych skazaniach osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej

lub służby w formacjach obrony cywilnej na karę pozbawienia wolności bez zawie-

szenia jej wykonania, jak również o zmianach dotyczących wykonywania kary po-

zbawienia wolności, sąd zawiadamia również organy właściwe w sprawach po-

wszechnego obowiązku obrony, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych

przepisach.

Art. 13.

§ 1. Organ wykonujący orzeczenie oraz każdy, kogo orzeczenie bezpośrednio doty-

czy, może zwrócić się do sądu, który je wydał, o rozstrzygnięcie wątpliwości co

do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary.

§ 2. (uchylony).

§ 3. Na postanowienie w przedmiocie określonym w § 1 zażalenie przysługuje rów-

nież organowi określonemu w art. 2 pkt 5-10 oraz każdemu, kogo orzeczenie

bezpośrednio dotyczy.

Art. 14.

§ 1. W postępowaniu wykonawczym organ wykonujący orzeczenie może zarządzić

zebranie informacji dotyczących skazanego, w szczególności w drodze wywia-

du środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego. W razie uza-

sadnionych wątpliwości co do tożsamości skazanego organ wykonujący orze-

czenie może zażądać ustalenia jego tożsamości przez Policję.

§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z

ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i z Ministrem Obrony Narodo-

wej, inne organy powołane do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego,

uwzględniając w szczególności jego zakres oraz tryb przeprowadzania.

Art. 15.

§ 1. Sąd umarza postępowanie wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary,

śmierci skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to postępowanie.

§ 2. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wyko-

nawcze, a w szczególności jeżeli nie można ująć skazanego albo nie można wy-

konać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej prze-

2007-08-01

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: