opracowanie pytań z penit.doc

1, Symptomatologia zajmuje się formami objawowymi ujemnych zjawisk społecznych, do których należy zaliczyć: strukturę i dynamikę, geografię tych zjawisk, sposób zachowania działania osób, niektóre elementy organizacji środowisk negatywnych np. środowisk przestępczych czy środowisk narkomańskich, np. sposób porozumiewania się- gryps.

2, Przestępca z urodzenia wg. Lombroso 5 cech fizycznych i psychicznych

Do najważniejszych anomalii zalicza sie: odchylenia w wymiarze i kształtach głowy, asymetria twarzy, wystające kości policzkowe, skośne oczy, obszerne oczodoły, włosy na głowie ciemne, geste, kędzierzawe ale rzadki zarost na twarzy.

3. Nieletni wg UPN

Wszystkie osoby objęte postępowaniem UPM (ustawa w postepowaniu w spr. nielet.)

Nieletni to osoba która nie ukończyła 18 r.ż. i toczy się wobec niej postępowanie w związku z zapobieganiem bądź zwalczaniem demoralizacji;

Osoby które ukończyły 13 r.ż. a nie ukończyła 17 r.ż. i toczy się wobec niej postępowanie o dokonanie czynu karalnego.

Osoby wobec których wykonywane są orzeczone środki wychowawcze lub poprawcze jednak nie dłużej niż do ukończenia 21 r.ż.

4. Coś o zasadach Europejskich Reguł Więziennych

·         Kara jest ostateczną koniecznością a pierwszeństwo mają środki o charakterze probacyjnym;

·         Istnieje potrzeba popularyzacji ERW;

·         Zasada przeprowadzania regularnych inspekcji zakładów penitencjarnych przez wykwalifikowanych inspektorów opisujących poziom ERW;

·         Zasada ochrony praw osób więzionych;

·         Zasada dostępności ERW w języku ojczystym

·         Zasada humanitarnego traktowania więźniów

·         Zasada celowego postępowania z więźniami w sensie podtrzymywania zdrowia

5.Kary Wobec osoby dorosłej (nie wiem czy o to chodzi tylko to jest w KKW)

·         Grzywna

·         Kara ograniczenia wolności

·         Kara 25 lat pozbawienia wolności

·         Kara pozbawienia wolności

·         Kara dożywotniego pozbawienia wolności

6. Fundusz Pomocy postpenitencjarnej (z kodeksu karnego wykonawczego)

Art. 43. § 1. Tworzy się fundusz pomocy postpenitencjarnej, którego przychodami są środki pochodzące z potrąceń w wysokości 10% wynagrodzenia za pracę lub dochodu, o którym mowa w art. 125 § 4, osób skazanych na karę pozbawienia wolności oraz środki pochodzące z dotacji, darowizn, zapisów, zbiórek i innych źródeł. Z funduszu tego udziela się pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom. W wyjątkowych wypadkach z funduszu można udzielić pomocy również osobom pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom.
§ 2. Stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje, o których mowa w art. 38 § 1, jak również kościoły i inne związki wyznaniowe mogą otrzymywać z funduszu pomocy postpenitencjarnej środki na udzielanie pomocy, w tym na zapewnienie czasowego zakwaterowania osobom zwolnionym z zakładu karnego lub aresztu śledczego.
§ 3. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności oraz zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom, a także pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, jak również szczegółowe zasady i tryb tworzenia funduszu pomocy postpenitencjarnej oraz przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc.

7. 5 cech instytucji totalnych

·         Całe życie mieszkańców toczy się w jednym miejscu

·         Codziennie członkowie pozostają w bezpośredniej styczności z innymi osobami

·         Wszystkie czynności są wg ściśle określonego planu narzuconego odgórnie

·         Poszczególne czynności są przymusowe i stanowią część określonego planu

·         Wyraźny podział na podwładnych i nadzorców

·         Budowanie wzajemnych stereotypów między nadzorcami a skazanymi

8. Prizonizacja

Prizonizacja – uwięziennienie, stan bardzo dobrego przystosowania się do warunków panujących w Zakładzie Karnym, połączony z lękiem przed życiem na wolności.

Asymilacja kultury więziennej głównie norm nieformalnego kodeksu więźnia, łagodzenie dolegliwości więziennych a z drugiej strony integracja z grupami nieformalnymi i bezkrytyczna akceptacja przestępczości .

9. Typy zakładów (Z KKW)

Art. 90. W zakładzie karnym typu zamkniętego:

  1)   cele mieszkalne skazanych mogą być otwarte w porze dziennej przez określony czas, jeżeli względy bezpieczeństwa nie stoją temu na przeszkodzie, a przyjmuje się że cele są zamknięte dzień i noc

  2)   skazani mogą być zatrudniani poza terenem zakładu karnego w pełnym systemie konwojowania,

  3)   zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe oraz nauczanie organizuje się w obrębie zakładu karnego,

  4)   widzenia 2( jedno trwa godzinę) pod dozorem służby więziennej,

  5)   przepustek nie ma

Art. 91. W zakładzie karnym typu półotwartego:

  1)   cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte w porze dziennej, natomiast w porze nocnej mogą być zamknięte,

  2)   skazani mogą być zatrudniani poza terenem zakładu karnego w systemie zmniejszonego konwojowania lub bez konwojenta, w tym również na pojedynczych stanowiskach pracy,

  3)   skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz w zajęciach terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego,

  4)   skazani mogą brać udział w organizowanych przez administrację poza terenem zakładu karnego grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych,

5)   skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego, nie częściej niż raz na dwa miesiące, łącznie na okres nie przekraczający 14 dni w roku.

Art. 92. W zakładzie karnym typu otwartego:

  1)   cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte przez całą dobę,

  2)   skazanych zatrudnia się przede wszystkim poza terenem zakładu karnego, bez konwojenta, na pojedynczych stanowiskach pracy,

  4)   skazani mogą brać udział w organizowanych przez administrację, poza terenem zakładu karnego, grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych,

  5)   skazanym można zezwalać na udział w zajęciach i imprezach kulturalno-oświatowych lub sportowych organizowanych poza terenem zakładu karnego,

 6)   skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego, nie częściej niż raz w miesiącu, łącznie na okres nie przekraczający 28 dni w roku.

10. System programowego oddziaływania

Art. 95. § 1. W systemie programowanego oddziaływania odbywają karę skazani młodociani, a także skazani dorośli, którzy po przedstawieniu im projektu programu oddziaływania wyrażają zgodę na współudział w jego opracowaniu i wykonaniu.

§ 2. W programach oddziaływania ustala się zwłaszcza: rodzaje zatrudnienia i nauczania skazanych, ich kontakty przede wszystkim z rodziną i innymi osobami bliskimi, wykorzystywanie czasu wolnego, możliwości wywiązywania się z ciążących na nich obowiązków oraz inne przedsięwzięcia niezbędne dla przygotowania skazanych do powrotu do społeczeństwa.

§ 3. Wykonywanie programów oddziaływania podlega okresowym ocenom; programy te mogą ulegać zmianom.

§ 4. Skazanego dorosłego przenosi się do odbywania kary w systemie zwykłym - jeżeli nie przestrzega on wymagań ustalonych w programie oddziaływania, albo do systemu terapeutycznego - jeżeli zachodzą warunki określone w art. 96.

11. Kara dożywotniego pozbawienia wolności – kara polegająca na osadzeniu skazanego w zakładzie karnym do końca jego życia. Jest to w Polsce najsurowsza kara przewidziana Kodeksem Karnym z 6 czerwca 1997 r. Jest ona bezterminowa, skazany na tę karę może na podstawie art. 78 § 3 kk ubiegać się o warunkowe przedterminowe zwolnienie po 25 latach kary (okres próby trwa 10 lat). Możliwość ubiegania się o przedterminowe zwolnienie nie oznacza, że skazany ma prawo do przedterminowego zwolnienia, sąd bowiem może mu zwolnienia odmówić. Ponadto sąd, który orzekł karę dożywotniego pozbawienia wolności może w swym wyroku ustanowić surowsze ograniczenie do skorzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia, np. 30 lub 40 lat. Nie wolno mu jednak ustanowić takiego ograniczenia, które w praktyce będzie oznaczało niemożliwość warunkowego zwolnienia.

Kara dożywotniego pozbawienia wolności, jak sama nazwa wskazuje, trwa do końca życia skazanego. Nie wykluczone jest jednak tutaj staranie o ułaskawienie lub przedterminowe zwolnienie z odbywania kary po odbyciu 25 lat pozbawienia wolności. Kary dożywotniego pozbawienia wolności nie stosuje się wobec sprawcy, który w chwili czynu nie miał ukończone 18 lat życia.

Pozbawienie wolności to wymierzenie kary w zakresie od 1 miesiąca do 15 lat. Tymczasowe aresztowanie orzeka sąd, na czas sprawy.

Ograniczenie wolności :Czas trwania: 1-12 miesięcy; Istota: 20-40h miesięcznie nieodpłatnej pracy na cel wskazany przez sąd albo potrącanie zarobków skazanego 10-25% miesięcznie na cel wskazany przez sąd. W ujęciu nowego k.k. kara ograniczenia wolności wymierzana jest od miesiąca do 12 miesięcy. Polegać ona może na nieodpłatnej, kontrolowanej pracy wskazanej przez sąd na rzecz gminy, placówki służby zdrowia, zakładu opieki społecznej lub na rzecz organizacji niosącej pomoc charytatywną – w wymiarze od 20 do 40 godzin miesięcznie. Ponadto w stosunku do osoby zatrudnionej można orzec potrącenia od 10 do 25 % wynagrodzenia na rzecz Skarbu Państwa lub na cel społeczny wskazany przez sąd. W czasie odbywania kary skazany nie może zmieniać miejsca stałego pobytu bez zgody sądu i ma obowiązek udzielenia wyjaśnień co do przebiegu wykonywania kary.