I - my (mój, moja, moje)
you - your (twój, twoja, twoje)
he - his (jego)
she - her (jej)
it - its (jego, onego [dziecka])
we - our (nasz, nasza, nasze)
you - your (wasz, wasza, wasze)
they - their (ich)
Przymiotnik dzierżawczy towarzyszy rzeczownikowi i odnosi się do właściciela, a nie do posiadanej rzeczy.zaimek osobowy przymiotnik dzierżawczy przykłady
I my This is my book.
you your Where is your sister?
he his I’ve borrowed his bike.
she her She met her friends.
it its The animal had its paw broken.
we our This is our dog.
you your Is that your cat?
they their Their car is broken.
Possessive Pronouns
Certain pronouns called possessive pronouns show ownership. Some are used alone; some describe a noun.
Used alone: mine, yours, his, hers, ours, theirs, whose
Correct: That computer is hers.
Modify noun: my, your, his, her, its, our, their, whose
Correct: That is her computer.
Please note that none of the possessive pronouns are spelled with an apostrophe. See Apostrophes with Pronouns for more on this.
Possessive Pronouns with Gerunds
Possessive pronouns are used to describe gerunds. Using the objective case confuses the reader.
Incorrect: You winning in spite of the odds inspired us all.
(Ambiguous and awkward. Do you inspire or does the winning inspire?)
Correct: Your winning in spite of the odds inspired us all.
Incorrect: We could not stand him whining about everything.
(Which could you not stand? Him? or His whining?)
Because of the possible confusion, use possessive pronouns with gerunds.
Correct: We could not stand his whining about everything.
Present SimpleW czasie teraźniejszym prostym Present Simple formy czasownika we wszystkich osobach z wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej mają taką samą formę, jak bezokolicznik bez słówka to (czyli podstawowa forma czasownika. W trzeciej osobie liczby pojedynczej do formy podstawowej dodaje się końcówkę -s.
Zdania twierdzące w czasie Present Simple:
1 os. liczby pojedynczej
I buy (kupuję)
2 os. liczby pojedynczej
you buy(kupujesz)
3 os. liczby pojedynczej
he/she/it buys (on/ona/ono kupuje)
1 os. liczby mnogiej
we buy (kupujemy)
2 os. liczby mnogiej
you buy (kupujecie)
3 os. liczby mnogiej
they buy (kupują)
Zdania przeczące w czasie Present Simple:
I do not buy (nie kupuję)
you do not buy (nie kupujesz)
he/she/it does not buy (on/ona/ono nie kupuje)
we do not buy (nie kupujemy)
you do not buy (nie kupujecie)
they do not buy (nie kupują)
Pytania w czasie Present Simple:
do I buy? (czy kupuję?)
do you buy? (czy kupujesz?)
does he/she/it buy? (czy on/ona/ono kupuje?)
do we buy? (czy kupujemy?)
do you buy? (czy kupujecie?)
do they buy? (czy kupują?).
Uwaga – w trzeciej osobie liczby pojedynczej w przypadku czasowników, których forma podstawowa kończy się na ch, o, sh, ss lub x zamiast -s dodajemy -es, np.:
(1) He watches TV every day.
On ogląda codziennie telewizję.
(2) She goes to the theatre every day.
Ona chodzi codziennie do teatru.
Szczególnym przypadkiem są czasowniki, które kończą się na -y. Jeżeli przed literą y występuje samogłoska (np. jak w słowie buy, użytym w przykładzie na początku), w trzeciej osobie liczby pojedynczej dodawana jest regularna końcówka -s. Kiedy jednak przed y znajduje się spółgłoska (jak np. w wyrazie try próbować), litera y zostaje zamieniona na i i dodana zostaje końcówka -es, np.:
(3) I know he tries hard.
Wiem, że bardzo się stara.
Czasu teraźniejszego prostego, poza wykorzystaniem w szczególnych konstrukcjach gramatycznych (takich jak np. niektóre zdania warunkowe), używa się w kilku sytuacjach:
- do opisu powtarzalnych współczesnych czynności lub długotrwałej sytuacji, a także do opisu prawideł, pewników
- w sprawozdaniach ze zdarzeń właśnie mających miejsce
- do opisu zaplanowanej przyszłości
- do opisu niedawnej przeszłości
- w tytułach i nagłówkach artykułów
Poniżej zostaną omówione wszystkie te przypadki.
I. Czynność powtarzalna wyrażana w czasie Present Simple
Zdania w czasie teraźniejszym prostym opisują często czynności powtarzalne, obyczaje, przyzwyczajenia, punkty stałego harmonogramu, np.:
(4) What time do you get up?
O której zazwyczaj wstajesz?
(5) One of my friends drinks and smokes.
Jeden z moich przyjaciół pije i pali.
Zdanie (5) oznacza, że opisywana osoba (jeden z moich przyjaciół) pije i pali regularnie, a nie w danym momencie (w tym ostatnim kontekście użylibyśmy czasu teraźniejszego ciągłego; różnice między czasami teraźniejszym prostym i teraźniejszym ciągłym opisane są szczegółowo w haśle CZAS PRESENT SIMPLE czy CZAS PRESENT CONTINUOUS).
W omawianym użyciu czasu teraźniejszego prostego często korzysta się z wyrażeń always (zawsze), every day/week/month/year (każdego dnia/tygodnia/miesiąca/roku), never (nigdy), often (często), seldom (rzadko), sometimes (czasem), usually (zazwyczaj) itd., np.:
(6) We often eat pizza.
Często jadamy pizzę.
(7) Sometimes I just want to sit and relax.
Czasem mam po prostu ochotę usiąść i się zrelaksować.
Podobnie wyglądają zdania, w których opisujemy prawdy ogólne, np.:
(8) Dogs bark.
Psy szczekają (w ogóle).
(9) Children are noisy.
Dzieci są hałaśliwe (w ogóle).
II. Sprawozdanie z sytuacji, która właśnie ma miejsce
Czasu teraźniejszego prostego używa się czasem do relacjonowania wydarzeń dziejących się w chwili mówienia. To zastosowanie nie jest jednak częste ogranicza się przede wszystkim do sytuacji, gdy ktoś coś komentuje, relacjonuje na żywo (np. sprawozdawca w telewizji czy radiu, eksperymentator pokazujący doświadczenie, narrator itp.).
(10) Dudek jumps and catches the ball! What a game!
Dudek skacze i łapie piłkę! Co za mecz!
(11) We check the temperature, pulse and blood pressure. Then we try to eliminate more common diseases.
Sprawdzamy temperaturę, puls i ciśnienie krwi. Następnie staramy się wyeliminować bardziej znane choroby.
III. Zaplanowana przyszłość wyrażana w czasie Present Simple
Czas teraźniejszy prosty bywa stosowany do opisu przyszłości, kiedy jest ona zaplanowana. Jest to szczególnie częste, gdy opisujemy podróż, np.:
(12) I arrive in Rome at 6 in the morning, and then I take a train to Palermo.
Przybywam do Rzymu o szóstej rano, a następnie łapię pociąg do Palermo.
IV. Przeszłość wyrażana w czasie Present Simple
W języku potocznym czas teraźniejszy prosty opisuje czasem niedawną przeszłość, szczególnie, gdy autor wypowiedzi chce ją udramatyzować, np.:
(13) I come to the bar and see a dog sitting at my table. Can you believe that?
Wchodzę do baru i widzę psa, siedzącego przy moim stoliku. Dasz wiarę?
Podobnie dzieje się w sytuacji, gdy streszczamy książkę lub przedstawiamy inną fikcyjną opowieść:
(14) When Mr Darcy first proposes to Elizabeth, she rejects him in utter indignation.
Gdy Pan Darcy po raz pierwszy oświadcza się Elizabeth, ona go z oburzoniem odrzuca.
V. Nagłówki, tytuły itp.
Czasu teraźniejszego prostego (Present Simple) przyjęło się używać w tytułach artykułów i nagłówkach (uzyskując w ten sposób efekt większego dramatyzmu relacji), np.:
(15) Russians go home
Rosjanie wracają do domu
(16) Malysz wins Olympic silver
Małysz zdobywa srebro olimpijskie
Czas teraźniejszy ciągły (“present continuous”) tworzy się poprzez dodanie do odmiennego czasownika posiłkowego “be” czasownika głównego w formie ciągłej (która nie podlega odmianie). Tworzenie formy ciągłej opisane jest w haśle FORMA “-ING”.
Zdania twierdzące:
“I am buying” (‘kupuję’)
“you are buying” (‘kupujesz’)
“he/she/it is buying” (‘on/ona/ono kupuje’)
“we are buying” (‘kupujemy’)
“you are buying” (‘kupujecie’)
“they are buying” (‘kupują’)
Zdania przeczące:
“I am not buying” (‘nie kupuję’)
“you are not buying” (‘nie kupujesz’)
“he/she/it is not buying” (‘on/ona/ono nie kupuje’)
“we are not buying” (‘nie kupujemy’)
“you are not buying” (‘nie kupujecie’)
“they are not buying” (‘nie kupują’)
Pytania:
“am I buying?” (‘czy kupuję?’)
“are you buying?” (‘czy kupujesz?’)
“is he/she/it buying?” (‘czy on/ona/ono kupuje?’)
“are we buying?” (‘czy kupujemy?’)
“are you buying?” (‘czy kupujecie?’)
“are they buying?” (‘czy kupują?’)
Czasownik posiłkowy “be” w mowie potocznej niemal zawsze ulega ściągnięciu:
Formy ściągnięte czasownika “be”
“I’m buying” (‘kupuję’)
“you’re buying” (‘kupujesz’)
“he’s/she’s/it’s buying” (‘on/ona/ono kupuje’)
“we’re buying” (‘kupujemy’)
“you’re buying” (‘kupujecie’)
“they’re buying” (‘kupują’)
Jeśli czasownik “be” nie jest ściągnięty, oznacza to szczególną emfazę, położenie nacisku na wypowiedź, np.:
(1) I’m listening to the radio.
Słucham radia.
(2) I am listening to the radio.
(Ależ) ja słucham radia!
Zwykle struktura pytań z przeczeniem (których często używa się np. w funkcji pytań retorycznych) jest następująca:
Pytania z negacją – pełne formy
“am I not buying?” (‘czy nie kupuję?’)
“are you not buying?” (‘czy nie kupujesz?’)
“is he/she/it not buying?” (‘czy on/ona/ono nie kupuje?’)
“are we not buying?” (‘czy nie kupujemy?’)
“are you not buying?” (‘czy nie kupujecie?’)
“are they not buying?” (‘czy nie kupują?’)
Jeżeli jednak stosujemy ściągniętą formę czasownika posiłkowego “be”, pytanie z przeczeniem w pierwszej osobie liczby pojedynczej jest nietypowe:
Pytania z negacją – formy ściągnięte
“aren’t I buying?” (‘czy nie kupuję?’) *amn’t I buying?
“aren’t you buying?” (‘czy nie kupujesz?’)
“isn’t he/she/it buying?” (‘czy on/ona/ono kupuje?’)
“aren’t we buying?” (‘czy nie kupujemy?’)
“aren’t you buying?” (‘czy nie kupujecie?’)
“aren’t they buying?” (‘czy nie kupują?’)
Czasu teraźniejszego ciągłego używamy w następujących wypadkach:
- do opisu sytuacji mających miejsce w trakcie wypowiedzi
- do opisu sytuacji mających miejsce aktualnie, choć niekoniecznie w samym momencie mówienia
- do opisu sytuacji powtarzalnych
- do opisu sytuacji z przeszłości
Wszystkie te użycia zostaną omówione poniżej.
I. Sytuacja mająca miejsce w momencie wypowiedzi
Czasu teraźniejszego ciągłego używa się do opisu wydarzeń, które trwają w momencie wypowiedzi, np.:
(3) What are you doing?
Co (teraz) robisz?
(4) Darek is drinking vodka.
Darek (właśnie) pije wódkę.
Zdanie (4) nie znaczy wcale, że osoba, o której mowa (‘Darek’), w ogóle często pije, czy też, że ma picie w zwyczaju (wtedy użylibyśmy czasu teraźniejszego prostego – por. CZAS PRESENT SIMPLE CZY CZAS PRESENT CONTINUOUS). Odnosi się ono tylko do konkretnego momentu – momentu mówienia. Z tego względu czasu teraźniejszego ciągłego używa się w sprawozdaniach (np. sportowych), by podkreślić, że opisywane zdarzenia dzieją się w trakcie relacji.
II. Wydarzenia bieżące
Czas teraźniejszy ciągły bywa stosowany do opisu wydarzeń, które nie trwają faktycznie w momencie wypowiedzi, ale których ciągłość i współczesność chce podkreślić rozmówca, np.:
(5) I’m reading Nabokov.
Czytam teraz Nabokova.
(6) I’m studying English.
Uczę się angielskiego.
Wypowiedzi (5) i (6) nie muszą odnosić się do momentu mówienia. Mogą paść w rozmowie, podczas której siłą rzeczy nie należy ich rozumieć literalnie (trudno jednocześnie rozmawiać i czytać Nabokova lub się uczyć). Celem takich konstrukcji jest podkreślenie aktualności (obecnie c...
Nashea2