Choroba Alzheimera
(łac. Morbus Alzheimer, ang. Alzheimer's disease) – postępująca, degeneracyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzująca się występowaniem otępienia.
Istnieją 2 główne postacie choroby Alzheimera:
ü postać rodzinna (FAD - ang. Familial Alzheimer's Disease, ok. 15% przypadków)
ü postać sporadyczna (SAD - ang. Sporadic Alzheimer's Disease, ok. 85% przypadków
a każda z nich może mieć jedną z 2 odmian:
Ø postać wczesna (EOAD, początek przed 65 r.ż.)
Ø postać późna (LOAD, początek po 65 r.ż.)
Główne czynniki ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera:
§ wiek
§ polimorfizm genu ApoE
§ poziom wykształcenia
§ interakcje społeczne i rodzinne
§ inne:
o urazy głowy
o problemy zdrowotne ze strony ukł sercowo – naczyniowego ( z powodu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, wysokiego cholesterolu oraz udarów)
o infekcja wirusem opryszczki (HSV – 1)
W wyniku choroby dochodzi do zaniku kory mózgowej. Na poziomie mikroskopowym stwierdza się występowanie blaszek amyloidowych zbudowanych z beta-amyloidu (zwanych też blaszkami starczymi lub płytkami starczymi), które odkładają się w ścianach naczyń krwionośnych.
W przebiegu choroby dochodzi do wystąpienia następujących objawów:
Charakterystyczne dla demencji (i w tym choroby Alzheimera) objawy to:
« agnozja – nieumiejętność rozpoznawania przedmiotów, szczególnie jeżeli chory ma podać nazwę przedmiotu, w odpowiedzi na pytanie zadane z zaskoczenia.
« afazja – zaburzenia mowy, jej spowolnienie
« apraksja – zaburzenia czynności ruchowych, od prostych do złożonych, np. ubieranie, kąpanie
Zmianom otępiennym mogą towarzyszyć objawy neurologiczne, spośród których najczęstszym jest tzw. zespół parkinsonowski – spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia mimiki twarzy i sztywność mięśni.
W zaawansowanym stadium choroba uniemożliwia samodzielne wykonywanie nawet codziennych prostych czynności i osoba chorująca na chorobę Alzheimera wymaga stałej opieki.
Czas trwania choroby 6-12 lat, kończy się śmiercią.
Czynniki obniżające ryzyko choroby Alzheimera
Leczenie objawowe
a. Inhibitory esteraz cholinowych: Tekryna, Doneperil, Riwastygmina, Galantamina, Metrifonat, Eptastygmina, Fizastygmina.
Inhibitory esteraz cholinowych – rezultatem ich stosowania są:
§ Umiarkowana poprawa funkcji poznawczych
§ Zwiększona aktywacja
§ Poprawiony nastrój i zachowanie
Takryna ( Cognex )
ü Odwracalny inhibitor AchE
ü Wskazaniem do stosowania leku były łagodne i umiarkowane nasilone zaburzenia otępienne
ü Hepatotoksyczny
Doneperil ( Aricept )
ü Bezpieczniejszy lek
ü Nie jest hepatotoksyczny
ü Pozytywny wpływ na poprawę procesów poznawczych i funkcjonowania pacjenta
ü Stosowany raz dziennie
ü Rozwój tolerancji po roku stosowania
Rivastygmina ( Exelon)
ü Skuteczność w zakresie poprawy funkcji poznawczych , wykonywania codziennych czynności oraz ogólnego funkcjonowania pacjenta
ü Nie wytwarza się tolerancja
ü Nie jest metabolizowana w wątrobie
Galantamina ( Reminyl )
ü Korzystnie działa w zakresie poprawy funkcji poznawczych i behawioralnych.
b. Leki nootropowe i naczyniowe
Stosowane równolegle z lekami na Alzheimera
Piracetam
Może przynosić doraźne polepszenie sprawności psychomotorycznej chorych. Pomocniczo w leczeniu choroby Alzheimera zwłaszcza gdy współistnieją zaburzenia w ukrwieniu mózgu, mogą okazać się leki naczyniowe: winpocetyna i nicergolina.
c. Leki p/depresyjne i neuroleptyczne (leczenie zaburzeń neuropsychiatrycznych)
Zaburzenia neuropsychiatryczne w chorobie Alzheimera:
§ Apatia lub podniecenie
§ Depresja
§ Lęki
§ Omamy
§ Drażliwość
§ Zachowania agresywne
§ Odhamowanie
1) Leki p/depresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny, głównie citalopram i sertralina
2) Nietypowe leki neuroleptyczne, działające blokująco również na receptory adrenergiczne: risperidon, olanzapina
ewelinka02407