ciepło - zimno.doc

(25 KB) Pobierz
CIEPŁO – ZIMNO

 

 

 


CIEPŁO – ZIMNO

Wiek dziecka: od 3 roku życia.

Cele:

·          nauka odpowiedniego odczytywania sygnałów niewerbalnych oraz odpowiedniego nadawania ich

·          różnicowanie głośności dźwięków

·          nabywanie umiejętności podejmowania decyzji

 

Rekwizyty: Ulubiona drobna zabawka dziecka np. pluszak.

 

Co warto wiedzieć o tej zabawie?:

Jest to klasyczna zabawa w poszukiwanie przedmiotu ukrytego przez jednego z uczestników. Aby ją uatrakcyjnić zarówno w oczach rodzica (który zna ją z dzieciństwa), jak i dziecka proponujemy odświeżenie tej zabawy, dodanie nowych szczegółów                  i różnych ich wariantów. Dobrym momentem na zmianę wersji jest zauważenie, że dziecko niechętnie bawi się już w wariant przedstawiony mu wcześniej.

 

Przebieg: Rodzic prosi dziecko o wyszukanie przedmiotu, następnie proponuje, że schowa go. Zadaniem malca będzie znalezienie maskotki. Dziecko proszone jest o wyjście z pomieszczenia lub zakrycie oczu, aby dorosły mógł schować zabawkę.                Po powrocie dziecka, rodzic objaśnia wariant szukania przedmiotu:

I wariant – Kiedy pokaże gest złożonych rąk na piersiach i pocierania dłońmi o przedramiona (zimno) oznacza to, że ukryta rzecz jest daleko od poszukującego. Gdy będzie ocierać pot z czoła (ciepło) jest to znak, że zabawka jest w pobliżu.

II wariant – Tutaj ważne jest odpowiednie odczytywanie mimiki twarzy. Kiedy przedmiot jest daleko, pokazujemy bardzo smutną minę, w miarę zbliżania się poszukującego do zabawki mina zmienia się w coraz bardziej radosną. Możemy do miny dołożyć śmiech.

III wariant – Zastosowanie natężenia głosu. Im szukający jest bliżej, tym głośniej śpiewamy znaną

nam, ulubioną melodię (piosenkę).

Jeśli nie mamy własnego pomysłu na piosenkę proponuję poniższy tekst śpiewany na melodię

„Wlazł kotek na płotek”:

Gdzie ukrył się przedmiot, tu czy tam?

Jak znajdziesz go tutaj, nie wiem sam.

 

Wskazówki do zabawy: Kiedy rodzic wprowadza nowy wariant zabawy dobrze jest jeśli to on demonstruje zachowanie, a dziecko szuka. Z czasem możemy je zapytać czy chce schować dla nas zabawkę i wcielić się tym samym w rolę pokazującego. Jest to również kształcące dla naszej pociechy. Ma okazję nadawać komunikaty, nie tylko je odbierać. Musi zdecydować, czy szukający jest na tyle blisko, żeby przejść do danej fazy instruowania go.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin