Zatwierdził:
…………….
KONSPEKT ZAJĘĆ
I. Przedmiot: Taktyka działań gaśniczych
II. Temat: Pożary budynków mieszkalnych ___________________________________________
Czas trwania zajęć: 1 x 45 minut zajęcia teoretyczne 1 x 45 minut zajęcia praktyczne.
IV. Metoda nauczania: 1. nauczanie teoretyczne:
- wykład
- pogadanka
- dyskusja
- opis
- opowiadanie
- wyjaśnienie
2. nauczanie praktyczne:
- rozwijanie umiejętności
- pokaz
- ćwiczenie
- instruktaż
- inscenizacja
V. Typ lekcji
1. obejmująca kilka momentów procesu dydaktycznego
2. poświęcona podaniu nowego materiału
3. problemowa
4. poświęcona powtórzeniu wiadomości
5. obejmująca ćwiczenia praktyczne
6. poświęcona sprawdzeniu wiadomości i umiejętności
VI. Format zajęć
1. system klasowo – lekcyjny
2. praca grupowa
3. zapoznanie z obiektami, urządzeniami i instalacjami
4. zajęcia praktyczne – ćwiczenia praktyczne ze sprzętem
VII. Miejsce zajęć
1. sala wykładowa
2. plac ćwiczeń
3. stanowisko ćwiczebne
4. zakład produkcyjny lub inne obiekty
VIII. Cel ogólny:
POZNAWCZY -
KSZTAŁCĄCY -
WYCHOWAWCZY -
IX. Pomoce dydaktyczne (wykaz sprzętu)
- foliogramy
- rzutnik
- filmy
- monitory + magnetowid
- tablica lekcyjna
- makiety
- przekroje
- programy multimedialne
- komputer
- PN
- zdjęcia
- inne
____
X. Zagadnienia do zajęć:
1. Charakterystyka budynków mieszkalnych
2. Pożary piwnic
3. Pożary kondygnacji nadziemnych
4. Pożary strychów i poddaszy
XI. Literatura do zajęć:
Podstawy Taktyki Gaszenia Pożarów - Piotr Bielicki
XII Plan zajęć:
Lp.
Treść zajęć
Czas
Uwagi
1.
1. Część wstępna:
2. Czynności organizacyjno – porządkowe.
- przyjęcie meldunku
- sprawdzenie obecności
- podanie tematu i przygotowanie odpowiednich pomocy
dydaktycznych.
2
2.
3. Część zasadnicza:
Ogólna charakterystyka budynków mieszkalnych:
O przebiegu pożaru wewnętrznego decyduje wiele czynników jak np. układ poszczególnych elementów zespołowych budowli, rozmieszczenie materiałów palnych czy kierunki, w których mogą wytworzyć się ciągi powietrza i gazów spalinowych. Wewnętrzne drogi rozszerzania się pożaru mogą stanowić:
- miejsca nagromadzenia materiałów palnych,
- wszelkiego rodzaju otwory w stropach i ścianach,
- kanały wentylacyjne, szyby, świetliki i inne,
- próżne miejsca w stropach i pod podłogami.
Do dróg zewnętrznych zaliczymy:
- niezabezpieczone otwory w dachach i szczytach oraz inne otwory jak np. okna,
- palne ściany zewnętrzne oraz palne okapy i konstrukcje dachowe,
- palne przybudówki, rusztowania i inne palne materiały nagromadzone w pobliżu budowli lub stykające się z nimi.
Trudno byłoby snuć rozważania szczegółowe o gaszeniu pożarów, bowiem rozmaite mogą być konstrukcje, wielkości i wyposażenie obiektów. W tym podrozdziale zajmiemy się budynkami mieszkalnymi. Zaistniały w nich pożar może objąć nie tylko palną zawartość jednego pomieszczenia lecz także wyjść poza nie, rozprzestrzenić się na konstrukcje budowlane zmniejszając ich wytrzymałość, objąć kilka kondygnacji, by przejść wreszcie do pożaru zewnętrznego, stwarzając zagrożenie dla okolicy.
Im lżejsza będzie konstrukcja obiektu i większy stosunek wolnej przestrzeni palnych elementów konstrukcyjnych do ich objętości, tym szybciej zostanie zachwiana statyka budynku (szybciej zawala się palna konstrukcja ścian szkieletowych aniżeli ściany wykonanej z bali). W budynkach posiadających konstrukcje pustakowe pożar może rozprzestrzeniać się nie tylko po zewnętrznych widocznych powierzchniach, lecz także ukrytymi drogami wewnątrz konstrukcji budowlanych.
Z uwagi na specyfikę pożaru dokonamy podziału obiektu na podstawowe jego części: piwnic, kondygnacji nadziemnych, wyodrębniając w nich strychy, poddasza i stropodachy.
Pożary piwnic
Pożary w piwnicach ze względu na duże obciążenie ogniowe, charakter spalania, możliwość rozprzestrzeniania, trudności w dotarciu do ogniska pożaru - stwarzają moc kłopotów uczestnikom akcji gaśniczych. Dokonajmy krótkiej charakterystyki obiektu. Głębokość piwnic bywa różna zależnie od wysokości i przeznaczenia obiektu np. w budynkach wysokich, magazynach, obiektach produkcyjnych, mogą sięgać kilku kondygnacji poniżej poziomu terenu. Najczęściej piwnice rozciągają się pod całą powierzchnią budynku, ale zdarza się, że wykraczają poza jego gabaryt, lub też spotkamy obiekty częściowo podpiwniczone. Wewnątrz piwnic często występuje skomplikowany układ dróg komunikacyjnych. Konstrukcje budowlane są najczęściej niepalne, niemniej wewnątrz piwnic spotkać można ściany podziału funkcjonalnego drewniane lub ażurowe. Palnej konstrukcji są też zazwyczaj drzwi prowadzące do piwnic (często także ażurowe). Obciążenie ogniowe jest na ogół duże. W budynkach biurowych, przemysłowych i handlowych mogą mieścić się tam magazyny, archiwa itp., w budynkach mieszkalnych są to składowiska najrozmaitszych rzeczy, w tym najczęściej palnych. W obiektach użyteczności publicznej i usługowych może mieścić się tam zaplecze gospodarcze. Do piwnic prowadzi zazwyczaj mała ilość wejść. Otwory okienne posiadają niewielkie wymiary lub brak ich jest w ogóle. Sytuację komplikuje ponadto obecność ciągów technologicznych, instalacji gazowych czasem wraz z gazomierzami i zaworami, instalacji elektrycznych, ciągów wentylacyjnych, ogrzewczych itp. Ograniczony jest więc dostęp powietrza z zewnątrz jak i odpływ gazów spalinowych i dymów. Obserwuje się spalanie niepełne z wytworzeniem dużych ilości produktów dla niego charakterystycznych. Zaistniały pożar początkowo rozwija się ze znaczną intensywnością wobec jeszcze wystarczającej ilości powietrza w otoczeniu. Dym i gorące produkty spalania gromadzą się w górnej części pomieszczeń, gdzie temperatura jest wyraźnie wyższa. U gaszenie pożaru w tej fazie nie przysparza jeszcze wielu kłopotów. W miarę upływu czasu pomieszczenia wypełniają się dymem przy wyraźnym zmniejszeniu intensywności spalania. Zadymienie postępuje na klatki schodowe a pożar rozszerza się na sąsiednie pomieszczenia. Wewnątrz piwnic wzrasta ciśnienie. Ciepło, które nie może być oddane na zewnątrz pochłaniane jest w znacznej mierze przez konstrukcje budowlane, co obniża ich wytrzymałość. Sytuacja wyraźnie komplikuje się, pogarszają się warunki gaszenia. Wejście do piwnic bez sprzętu ochrony dróg oddechowych jest niemożliwe. Dymy są już obecne wszędzie. Pamiętamy cały czas o ich zdolnościach do przemieszczania się. Podawanie wody przez otwory okienne, bez dokładnego rozpoznania sytuacji jest niecelowe.
Rozpoznanie pożaru prowadzimy w patrolach minimum dwuosobowych. U administratorów lub użytkowników obiektu uzyskujemy informacje dotyczące:
- materiałów jakie znajdować się mogą w piwnicy, a głównie czy nie ma tam niczego co grozi gwałtownym rozwojem pożaru
- znajdujących się w piwnicach instalacji,
- rozkładu pomieszczeń, ciągów komunikacyjnych, drzwi, okien i innych otworów w ścianach czy stropach, które mogłyby być wykorzystane do przeprowadzenia działań gaśniczych,
- możliwości przedostania się pożaru do pomieszczeń nad piwnicami oraz wynikającego stąd zagrożenia dla ludzi, W drodze wywiadu bezpośredniego (osobistego) ustalić musimy rozmiary i granice pożaru oraz jego intensywność.
Wejście do piwnic, jak i podjęcie działań gaśniczych winno odbywać się klatką schodową. Jeżeli prowadzi tam więcej wejść - rozpoznanie podejmujemy z każdego z nich. Strażacy schodzą po schodach tyłem, twarzą tuż przy stopniach, rozkładając ciężar ciała na dużej powierzchni by chronić się przed ogniami żgącymi, a także by móc zachować równowagę przy uszkodzeniu klatki schodowej. Zajęcie stanowisk gaśniczych klatkami schodowymi nie dopuszcza do zadymienia przejść wewnątrz obiektu i ułatwia dotarcie do ogniska pożaru, podjęcie gaszenia, ochładzania pomieszczeń oraz ich oddymiania. W przypadku zagrożenia porażeniem prądem elektrycznym należy wyłączyć dopływ prądu, do piwnic natomiast skierować sprzęt oświetleniowy, będący na wyposażeniu straży pożarnych. Obiektach o dużej ilości kondygnacji podziemnych dla oddymiania konieczne jest stosowanie wentylacji wymuszonej, a wówczas wyłączenie energii elektrycznej może wytworzyć sytuację krytyczną, szczególnie gdy nie mamy możliwości umieszczania tam własnych agregatów oddymiających.
Tak więc by działania były skuteczne gaszenie prowadzi się z równoczesnym oddymianiem. Można w tym celu stworzyć ciąg powietrza tuż nad ogniskiem pożaru przez otwarcie okienek. Zastosować można agregaty oddymiające wyciągając dymy na zewnątrz, co wymaga poprowadzenia odpowiednio długich przewodów i skierowania dymów w miejsca, w których nie będzie występowało niebezpieczeństwo zatrucia bądź zadymienia innych części obiektu. Agregat można ustawić też tak, by wytwarzając nadciśnienie w strefie dymów wypierał je na zewnątrz. Wypieranie następuje najczęściej oknami i zachodzi wówczas konieczność obserwowania elewacji zewnętrznych. Dla oddymiania stosuje się wodę. Należy wtedy rozmieszczać stanowiska gaśnicze po jednej stronie (klatką schodową) dzięki czemu prądy gaśnicze będą odpychały płomienie, osadzały dymy i wypierały je na zewnątrz okienkami. Nie zastosowanie się do tej zasady może spowodować skierowanie strumienia ciepła, pary wodnej i dymu w stronę kolegów pracujących naprzeciw wewnątrz pomieszczenia. Jeżeli piwnice pozbawione są okien, oddymianie prowadzi się przez klatkę schodową kierując dymy na zewnątrz budynku przez najbliższe otwory. Wcześniej z obiektu należy wyprowadzić ludzi. W sytuacjach, gdy dotarcie w głąb piwnic jest niemożliwe - oddymianie jak i działania gaśnicze prowadzi się po wykonaniu otworu w stropie piwnicznym. Otwór wykonuje się w pobliżu okien i głównych ognisk pożaru. Przed otwarciem stropu należy usunąć z pomie...
kris9984