Dobre praktyki.pdf

DOBRE PRAKTYKI

Wskazówki dla nauczyciela do „dobrej” rozmowy z rodzicami

• Powiedz coś miłego o dziecku, pochwal za odrobienie zadania domowego lub wzorowe

zachowanie, pokaż pracę wykonaną samodzielnie przez dziecko. Daj do zrozumienia, że

dostrzegasz u niego mocne strony.

• Porozmawiaj szczerze i z troską o trudnościach, które towarzyszą uczniowi w szkole

i w domu podczas nauki. Przedstaw problem na podstawie zeszytów i prac dziecka.

• Porozmawiaj na temat sposobów radzenia sobie z trudnościami przez dziecko i rodziców

w domu.

• Ustal wzajemne oczekiwania.

• Pomóż rodzicom zrozumieć, na czym polega istota trudności dyslektycznych oraz jakie są

możliwe sposoby udzielania pomocy.

• Jeśli trudności w uczeniu są poważne, rozważ z rodzicami możliwość rozpoznania proble-

mu w poradni psychologiczno-pedagogicznej, przedstaw korzyści kompetentnej diagno-

zy. Podaj kontakt do poradni.

• Przedstaw formy pomocy, na które dziecko może liczyć w szkole, również podczas egza-

minu.

• Wyjaśnij, na czym polegają zajęcia korekcyjno-kompensacyjne i jaki jest ich cel.

• Zaproponuj rodzicom i dziecku zawarcie kontraktu dotyczącego dobrej współpracy, po-

mocnego w osiągnięciu przez dziecko sukcesu szkolnego.

Moduł 3 — klasy I—III www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

Drogi Rodzicu!

Jeśli u Twojego dziecka rozpoznano ryzyko dysleksji lub dysleksję rozwojową, nie zamartwiaj

się i nie załamuj rąk. Musisz uzmysłowić sobie, że Twoje dziecko nie jest wyjątkiem. Wielu

uczniów ma dysleksję — w każdej klasie znajduje się ich kilku. Często są to dzieci zdolne, wy-

kazujące się ponadprzeciętnym poziomem wiedzy ogólnej, a w wielu dziedzinach odznacza-

ją się nawet szczególnymi zdolnościami i umiejętnościami. Potrafią na przykład świetnie się

wypowiadać, zabierać głos w dyskusji. Mają również talenty: pięknie rysują, świetnie odgry-

wają role w dramie i w przedstawieniach teatralnych, doskonale znają się na obsłudze kom-

putera, mogą być znakomitymi sportowcami. Odnoszą sukcesy w naukach ścisłych, przyrod-

niczych, informatyce albo mają nietypowe zainteresowania, które nie zawsze są doceniane

przez dorosłych, na przykład wszystko wiedzą o dinozaurach lub o kaktusach, rysują komiksy

i karykatury, grają na perkusji (często zaczynając od garnków), kolekcjonują osobliwe przedmio-

ty, na przykład bilety. Takie uzdolnienia i zainteresowania często pomagają dziecku kompenso-

wać problemy w nauce.

Czasami Twoje dziecko dodatkowo może być nieśmiałe, wtedy czuje się zagubione i onieśmie-

lone wśród rówieśników. Co ciekawe, dziecko dyslektyczne może wyróżniać się zmiennością po-

ziomu aktywności w zależności od sytuacji, w której uczestniczy. Jeśli lubi mówić, to w sytuacji

gdy angażuje tę umiejętność (na przykład podczas dyskusji), staje się ożywione i bystre, a także

ciekawe i badawcze. Natomiast jego poziom mobilizacji zmniejsza się wtedy, gdy wykonuje za-

dania oparte na czytaniu i pisaniu, ponieważ sprawia mu to trudność.

Czy wiesz, że dziecko z dysleksją, aby uzyskać ten sam rezultat co dziecko bez dysleksji, wkłada

kilka razy więcej wysiłku w wykonanie zadania? Taka sytuacja powoduje, że Twoje dziecko

może być często bardzo zmęczone, a nawet sfrustrowane. Może na przykład wykazywać nie-

chęć do czynnego uczestniczenia w zajęciach. Szybko obniżająca się motywacja i samoocena

czasami prowadzą do demonstrowania prowokującego zachowania. Dziecko może zacząć od-

grywać różne role, na przykład dowcipnisia czy żartownisia, aby ukrywać swoje niepowodzenia

lub „męczyduszy” albo „kozła ofiarnego”, by szukać zwolnienia od nauki. Może także w Tobie

szukać wsparcia, byś je z tego wysiłku zwolnił lub usprawiedliwił przed nauczycielem, aby na-

uczyciel „dał twojemu dziecku święty spokój”.

Choć dysleksję należy postrzegać jako problem całego życia, to jednak trudności dziecka nie

muszą prowadzić do porażki. Każde dziecko, to z dysleksją również, może odnieść sukces. Ono

także może uczyć się z powodzeniem, osiągając bardzo dobre wyniki. W przyszłości ma szansę

studiowania na wymarzonej uczelni pod warunkiem, że Ty, Drogi Rodzicu, wesprzesz dziecko

troskliwą uwagą i pomożesz mu pokonać ten problem. Musisz wiedzieć, że dysleksja nie ustę-

puje samoistnie. Nie możesz liczyć na to, że dziecko wyrośnie z problemu, wręcz przeciwnie,

problem może rosnąć wraz z Twoim dzieckiem, jeśli mu nie pomożesz. Terapia pedagogiczna

Moduł 3 — klasy I—III www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

nie jest lekarstwem zapewniającym ustąpienie objawów raz na zawsze. To długotrwały proces,

którego skuteczność zależy od systematyczności, wytrwałości w pracy i właściwego postępowa-

nia. Pamiętaj, że dziecko z dysleksji musi się uczyć innymi sposobami i więcej niż jego rówie-

śnicy bez dysleksji.

Wytworzenie w sobie gotowości do pomocy dziecku jest pierwszym krokiem w kierunku przeciw-

działania trudnościom. Nie wolno zatem myśleć i mówić: „To się nie powiedzie. To za trudne dla

mnie”. Musisz uwierzyć w swoje dziecko i w siebie. Zapoznaj się z metodami pracy, technikami

i stylami uczenia się osób z dysleksją. Naucz swoje dziecko gospodarować własnym czasem

oraz radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Rodzicu, ufaj swojemu dziecku i wsłuchuj się w jego

codzienne przeżycia. Naucz go rozpoznawania stanów emocjonalnych i mówienia o własnych

uczuciach, aby rozumiało swój wewnętrzny świat oraz potrafiło komunikować swoje potrzeby.

Drogi Rodzicu, pamiętaj, że systematyczna współpraca z nauczycielem działa na korzyść dziec-

ka. Wymagania wobec dzieci z dysleksją powinny być takie same w domu i w szkole.

Z życzeniami sukcesu

Specjalistki terapii pedagogicznej

posiadające wieloletnią praktykę w pracy

z uczniami z dysleksją rozwojową

Małgorzata Rożyńska i Izabela Mańkowska

Moduł 3 — klasy I—III www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

Dzienniczek „złotych myśli” dla rodziców

TAK!

Co trzeba i należy czynić?

• dostrzegać i chwalić wszystkie, choćby najmniejsze osiągnięcia dziecka,

• dawać dziecku możliwość wykonania różnych zadań, pełnienia ról,

• zapewnić dziecku pomoc w domu i w szkole,

• zachęcić dziecko do udziału w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych,

• współpracować z nauczycielami uczącymi dziecko,

• włączyć się osobiście do systematycznej pracy z dzieckiem w domu,

• wspomagać rozwój dziecka — dużo rozmawiać, wspólnie rysować, uczyć rymowanek

i krótkich piosenek, wierszyków, zachęcać do budowania z klocków, do układania puzzli,

czytać razem z dzieckiem książki,

• rozwijać wrodzone talenty i zainteresowania swojego dziecka,

• pomagać dziecku w osiąganiu celów i odnoszeniu sukcesów,

• wspierać dziecko w prezentowaniu jego umiejętności i zdolności, na przykład przed inny-

mi członkami rodziny (jeśli dziecko ma taką potrzebę),

• okazywać dziecku zainteresowanie i troskę,

• informować dziecko o sprawach, które go dotyczą.

NIE!

Czego należy się wystrzegać?

• głośnego komentowania jego trudności (narzekania, ile sprawia problemów),

• stwarzania sytuacji rywalizacji wśród rodzeństwa,

• wyręczania dziecka,

• podsuwania mu gotowych rozwiązań i podpowiedzi,

Moduł 3 — klasy I—III www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

• „etykietowania” dziecka — nie powinno się mówić „dyslektyk”, lecz „uczeń z dysleksją”

lub „uczeń dyslektyczny”,

• traktowania dziecka z dysleksją jak chorego, czy leniwego — nie wolno mówić o nim „zdol-

ny leń”,

• „mobilizowania” dziecka do nauki karą lub groźbą, że otrzyma złe oceny albo krytyką czy

kpiną,

• straszenia szkołą, nauczycielem: „ Zobaczysz, nie zdasz, będziesz siedzieć w pierwszej klasie

za karę, aż zaczniesz czytać ”, „ Wszyscy będą się z ciebie śmiać, jak usłyszą twoje dukanie ”,

„ Jak nie będziesz ćwiczyć czytania, to za karę pani nie zabierze cię na klasową wycieczkę ”,

• deprecjonowania starań i aktualnych umiejętności dziecka: „ Piszesz jak kura pazurem, na

pewno najgorzej w klasie ”, „ Ciągle ci nie wychodzi, bo jesteś leniem ”, „ Ładnie napisałeś, ale

mogłeś lepiej ”,

• porównywania osiągnięć, postępów dziecka z dokonaniami rodzeństwa i innych dzieci

z klasy: „ Wszyscy już czytają, tylko ty jeszcze nie umiesz ”, „ Magda ładniej pisze niż ty ”,

„ Mogłabyś choć raz tak ładnie narysować jak twój brat ”.

Moduł 3 — klasy I—III www.akademiaortograffiti.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: