Ewangelia Pana.pdf

Ewangelia Pana

1. W piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara,

2. (Poncjusz Piłat pełnił urząd gubernatora Judei) Jezus przybył do Kafarnaum,

miasta w Galilei,

3. i nauczał w dzień szabatu: i wszyscy dziwili się jego naukom, bo przemawiał

jak ktoś, kto ma władzę.

4. A w synagodze był człowiek opętany przez nieczystego demona, i krzyczał

donośnym

5. głosem, mówiąc: "Zostaw nas w spokoju; cośmy ci uczynili, Jezusie? Czy

pragniesz nas zniszczyć? Ja wiem

6. kim Ty jesteś: święty jedyny z Boga." A Jezus rzekł mu na to słowami; "Za

milcz i wyjdź z niego." A kiedy demon opuszczał ciało człowieka

7. wyszedł z niego nie raniąc go. I zdumienie zstąpiło na zgromadzonych tam, i

rozmawiali mówiąc jedni do drugich, co to były za słowa? Z powodu władzy i siły

Chrystusa, On nawet nieczystemu duchowi może rozkazywać

8. a ten Go posłucha. A wieść o nim rozeszła się po wszystkich miejscach w kra

ju.

9. Jezus opuścił synagogę, po czym udał się do domu Szymona. Matka

Szymona była chora i miała wysoką gorączkę: błagano Jezusa by coś zrobił.

10. On uległ prośbom i wyrzucił chorobę: i gorączka minęła: w jednej niemal

chwili wstała i zaczęła im usługiwać.

11. I Jezus udał się do Nazaretu, gdzie wszedł do

12. synagogi (był to dzień szabatu)i usiadł. A oczy wszystkich w synagodze

skierowały się ku Jego osobie,

13-14. Wtedy on zaczął przemawiać do nich; i wszyscy zdumiewali się

15. słowami, które wychodziły z Jego ust. I powiedział im, " Zapewne powiecie

mi przysłowie; Lekarzu, sam siebie uzdrów, a w sprawie rzeczy,

16. które miały miejsce w Kafarnaum, uczyń je również tutaj. Ale za prawdę po

wiadam wam, wiele było wdów w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo było za

słonięte przez trzy lata i sześć miesięcy,

17. a wielki głód był na wszystkich lądach, ale do żadnej z tych wdów nie posła

no Eliasza, ale jedynie do Sarepty,

18. miasta w Sydonie, do kobiety, która była wdową. Wielu też trędowatych było

w Izraelu za czasów proroka Eliasza, ale żaden z nich nie był oczyszczony, a je

dynie

19. Naamana Syryjczyka". I wszyscy słuchający napełnili się gniewem

20. w synagodze, kiedy słuchali tych słów i wstali, aby zabrać Go z miasta, i za

prowadzić nad wzgórze, na którym zbudowano to miasto, aby strącić

21. Go w przepaść. Ale on przeszedł między tłumem i udał się swoja drogą.

22. Kiedy słońce zaszło, wielu chorych przyszło do Niego ze swoimi problemami;

a On nakładał na nich ręce i uzdrawiał ich.

23. I demony wychodziły z wielu, i płacząc mówiły, "Prawdziwie jesteś Synem

Bożym", a On nakazywał im milczeć, słuchały Go, ponieważ wiedziały, że On

jest Chrystusem.

24. A kiedy nastał dzień On postanowił wyruszyć dalej i opuścić to miejsce: wte

dy tłumy szukały Go, poszli za nim, i próbowali Go zatrzymać, aby On został

wśród

25. nich. A On przemówił do nich słowami, "Muszę głosić dobra nowinę o

Królestwie Bożym również w innych miastach: po to zostałem posłany.

26. I On nauczał w synagogach w Galilei.

II.

1. Pewnego razu, tłum otaczał Jezusa słuchając Słowa Bożego, a było to

2. nad Jeziorem Genezaret, i widziano dwie łodzie, ale nie było tam rybaków,

3. oczyszczali oni sieci. Jezus wszedł na łódź, w której spotkał Szymona, i na

kazał mu, aby ten odbił nieco od brzegu. Usiadł i

4. nauczał tłumy z łodzi. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona, "Zarzuć

5. swoje sieci". I Szymon posłuchawszy go odpowiedział: "Mistrzu, próbowaliśmy

całą noc i niczego nie złowiliśmy; ale skoro Ty tak mówisz, zarzucę

6. sieć." Kiedy zrobili to, pochwycili

7. olbrzymią liczbę ryb: aż sieci zaczęły się urywać. I wołali innych rybaków,

będących na innej łodzi, aby przybyli i pomogli im je wyciągnąć. Przybyli, i

8. napełnili obie łodzie, tak, że one niemal zaczęły tonąć. Kiedy Szymon Piotr

zobaczył to, upadł przy kolanach Jezusa, mówiąc,

9. "Odejdź ode mnie; jestem grzesznym człowiekiem, o Panie!" Bo zdziwienie

ogarnęło jego, oraz wszystkich, którzy z nim byli,

10. rybaków, którzy pomagali przy połowie, oraz towarzyszy Szymona. I Jezus

rzekł do Szymona, "nie lękaj się; bo od tej pory będziesz ludzi powoływał do ży

cia."

11. A gdy dopłynęli do brzegu swymi łodziami, zostawili wszystko i poszli za Nim.

12. Gdy wyruszyli i dotarli do jednego z miast, spotkali człowieka trędowatego,

który na widok Jezusa upadł na twarz, i błagał go mówiąc; "Panie, jeśli taka jest

twoja wola

13. uczyń mnie czystym." I położywszy na nim rękę Jezus dotknął go i po

wiedział, " Taka jest moja wola: bądź czysty"

14. Nagle choroba opuściła ciało trędowatego. Jezus nakazał mu: "Nikomu nic

nie mów; ale, ale idź do kapłanów, by pokazać im, że stałeś się czysty, jak na

kazuje prawo Mojżeszowe,

15. Niech takie będzie twoje świadectwo. Ale wielu więcej tam było: wielki tłum

przybył, usłyszawszy o tym, że On może uleczyć ich

16. z wszelkich chorób. Ale Jezus się oddalił, aby się modlić.

17. I pewnego dnia, kiedy nauczał stało się tak(a siedzieli tam faryzeusze i na

uczyciele zakonu ze wszystkich miejscowości w Galilei, Judei i Jerozolimie):

18. A była w Nim wielka moc uzdrawiania. I oto mężowie nieśli na łożu człowieka

sparaliżowanego, chcąc go wprowadzić przed oblicze Pana

19. Ale że wielki tłum stał nie mogli oni się dostać do Niego, więc weszli na dach

i przez powałę spuścili go wraz z łożem do środka przed samego Jezusa.

20. Widząc taką wiarę powiedział, "Człowieku

21. twoje grzechy są ci odpuszczone." A uczeni i faryzeusze zaczęli się pytać

między sobą: "Kimże jest ten, który wygaduje te wszystkie bluźnierstwa? Kto

może odpuszczać winy, jeżeli nie sam tylko Bóg?

22. Ale Jezus słysząc to podszedł i powiedział, "Co rozumiecie w waszych ser

cach?

23. Łatwiej jest powiedzieć komuś, że jego grzechy są odpuszczone; czy

24. powiedzieć: "Wstań i chodź? Powinniście wiedzieć, że Syn Człowieczy ma

moc wybaczania grzechów (i rzekł do sparaliżowanego człowieka:) Nakazuję ci,

Powstań

25. weź swoje rzeczy i zabierz je do domu. Natychmiast ten powstał przed Nim,

wziął łoże, na którym leżał, i zabrał do domu, wielbiąc

26. Boga. Wszystkich ogarnęło zdumienie i zaczęli wielbić Boga, i czując strach,

mówili, "Widzieliśmy dziś tyle niezwykłych rzeczy".

27. Po tych zdarzeniach szedł dalej, i zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzące

go w miejscu opłaty:

28. Powiedział Jezus "Pójdź za Mną." Zostawił wszystko, wstał i

29. poszedł za Nim. Później urządził wielkie święto w swym domu: było tam

wielu celników

30. i im podobnych. A uczeni w piśmie i faryzeusze znowu zaczęli szemrać prze

ciwko jego uczniom,

31. mówiąc, "Ten człowiek siedzi przy stole wraz z celnikami oraz grzesznikami"

32. A Jezus im odpowiedział, "Zdrowi nie potrzebują lekarza, ale ci

33. którzy są chorzy. Nie przybyłem tu, aby powoływać sprawiedliwych, ale

34. grzeszników. Oni wtedy powiedzieli od niego, "Dlaczego uczniowie Jana po

szczą, modlą się, podobnie jak uczniowie faryzeuszów; a twoi syto jedzą

35. i piją? Odpowiedział Jezus, "Czy goście weselni poszczą, kiedy jest jeszcze

z nimi pan młody?

36. Ale przyjdzie dzień, kiedy pan młody zostanie zabrany. Wtedy oni będą

pościć

37. w tych dniach." I opowiedział im pewną przypowieść; Nie ma człowieka, który

do nowej szaty doszyłby starą łatę; ani nowej łaty nie doszyłby do starej szaty,

38. Jak i nie ma człowieka, który wlałby nowe wino do starej butli, ani starego

wina do butli nowej; inaczej zmarnowało by się zarówno wino

39. jak i butla. Ale nowe wino musi być nalane do nowej butli, wtedy nie zmar

nieje.

40. Żaden człowiek po wypiciu starego wina nie zapragnie zaraz wina młodego;

powie raczej, że stare jest lepsze.

III.

1. W czasie kolejnego szabatu, a On przechodził przez pole zboża: a uczniowie

Jego zrywali źdźbła oraz wykruszali je rękoma, po czym jedli.

2. I pewien faryzeusz powiedział do niego: "Dlaczego wy robicie to, czego zabra

nia prawo

3. w dniu szabatu?" A Jezus odpowiedział mu słowami, "Czy nie czytałeś co robił

Dawid, kiedy był

4. głodny, i ci, którzy z nim byli ; jak weszli do domu bożego, wziął i jadł chleby

pokładne i dawał również swoim towarzyszom; co dozwolone jest jedynie ducho

wieństwu?"

5. I powiedział mu, "Syn człowieczy jest większy niż szabat"

6. A gdy nadszedł kolejny dzień szabatu, w którym to Jezus wszedł do synagogi i

zaczął nauczać; i tam był

7. człowiek z uschniętą ręką. A uczeni w piśmie i faryzeusze obserwowali go, czy

czasem nie uzdrawia ludzi w dzień szabatu; tak, aby mogli

8. znaleźć oskarżenie przeciwko niemu. Ale On znał ich zamiary, i powiedział do

człowieka z uschniętą ręką, "Wystąp i stań tu na środku

9. z przodu." Po czym Jezus przemówił, "Zapytam się ciebie o coś; Czy dozwolo

ne jest w dzień szabatu: czynić dobro

10. czy może zło? Ratowanie życia, czy jego niszczenie?" I spoglądając na

wszystkich zgromadzonych powiedział do człowieka z uschniętą ręką, "wyciągnij

swoją rękę." I sprawił, że jego ręka była

11. zdrowa jak u innych. Serca tych, którzy to widzieli napełniły się obłędem; i

szemrali między sobą, co można zrobić z Jezusem.

12. Po upływie kilku dni, udał się w góry, aby się modlić, trwał całą noc

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: