W każdej instytucji i organizacji zawsze istnieje jakiś system informacyjny, gdyż jest on niezbędnym warunkiem jej działania.
System informacyjny można usprawnić nasycając go narzędziami i środkami techniki komputerowej oraz teleinformatycznej (ICT).
System informatyczny jest składnikiem (czasem ważniejszym, a czasem mniej ważnym) systemu informacyjnego.
S.I. to system, który umożliwia: · gromadzenie, · przetwarzanie, · przechowywanie informacji zarejestrowanych w dowolnej postaci, · przekazywanie inf. w pożądanym czasie. · i prezentowanie inf.
Istotą S.i. jest zorganizowanie informacji, natomiast jego celem dostarczanie właściwych informacji w celu ułatwienia podejmowania decyzji.
W miarę jak sytuacje, z którymi trzeba się zmierzyć w procesie zarządzania, staje się coraz bardziej złożone, rośnie efekt „luki informacyjnej”.
Jeśli coś w działaniu firmy i w jej organizacji jest pozytywne, to po wprowadzeniu informatyki będzie jeszcze lepsze. Jeśli jednak coś jest negatywne, to wprowadzenie informatyki spowoduje, że te minusy urosną do monstrualnych rozmiarów !
Dane to jeszcze nie informacja, a informacja to jeszcze nie wiedza. Duże zasoby danych nie świadczą o tym, iż firma jest bogata w wiedzę
Dane są to tylko nieprzetworzone fakty, liczby, zakodowane zdarzenia. Dopiero ich odpowiednia analiza i przetworzenie czyni z nich użyteczne informacje. Na etapie tym zgromadzone dane powinny być odpowiednio wyselekcjonowane, zanalizowane oraz zaprezentowane. Informacje powstałe w ten sposób mogą być już wykorzystane do podejmowania decyzji, jednak nie powiększają jeszcze zasobów wiedzy.
Główną rolą informacji jest zmiana sposobu, w jaki odbiorca postrzega pewne rzeczy oraz wpływ na jego osąd i zachowanie, co korzystnie odróżnia ją od danych. Dopiero właściwe uporządkowanie informacji poprzez użytkownika dysponującego już pewnymi zasobami wiedzy oraz doświadczenia powoduje powstanie wartości dodanej, to jest nowej wiedzy. Komputery mogą i powinny ten proces wspomagać.
Istnieją cztery główne kategorie wiedzy
§ Wiedzieć „co” Odnosi się do wiedzy o faktach, np. ile kosztuje litr benzyny. Wiedza w znaczeniu tej kategorii jest prawie tożsama z informacją, która może być przesłana za pomocą danych i bitów.
§ Wiedzieć „dlaczego” Odnosi się do praw zachodzących w naturze, umyśle człowieka oraz w społeczeństwie. Szczególnie istotna jest w dziedzinach gospodarki takich jak przemysł elektroniczny, chemiczny. Przyśpiesza postęp techniczny.
§ Wiedzieć „jak” Kategoria ta odnosi się do umiejętności ludzi, zespołów. Wskazuje na sposób wykonania konkretnych zadań, czynności.
§ Wiedzieć „kto” Kategoria ta wskazuje, jakie są zdolności i wiedza poszczególnych jednostek wykonujących przydzielone zadania.Są również następujące kategorie:
§ Wiedzieć „kiedy”
§ Wiedzieć „gdzie”
Wiedza charakteryzuje się czterema cechami, które odróżniają ją od tradycyjnych zasobów.
§ Dominacja Cecha ta nadaje wiedzy priorytetowe miejsce pośród pozostałych zasobów. Ma ona strategiczne znaczenie dla funkcjonowania współczesnych przedsiębiorstw. Warunkuje ona także w znacznym stopniu ich pozycję na rynku. Często jej umiejętne wykorzystanie przyczynia się do efektywnego zarządzania pozostałymi zasobami, a przez to również do osiągania celów organizacji
§ Niewyczerpalność Cecha ta wskazuje, iż wiedzy, jako jedynego zasobu, nie ubywa w miarę jej wykorzystywania. Jednocześnie im częściej jest używana jej wartość ulega zwiększeniu. Wraz ze wzrostem ilości dostępnej wiedzy pojawia się często efekt synergii. Zjawisko to polega na tym, iż w trakcie jej przekazywania dowolnej liczbie osób nie tylko nie traci ona swej wartości, ale często jest rozwijana o nowe elementy powstałe w czasie tego procesu.
§ Symultaniczność Cecha ta powoduje, iż ta sama dostępna wiedza może być wykorzystywana przez wiele jednostek w tym samym czasie i wielu miejscach jednocześnie. Posiadanie wiedzy nie daje pewności, iż organizacja jest jedynym podmiotem, który nią włada i może ją wykorzystać. Istotą zdobycia i utrzymania przewagi konkurencyjnej jest użycie wiedzy zanim zrobi to konkurencja.
§ Nieliniowość Zgodnie z nią nie ma ścisłej zależności pomiędzy ilością posiadanej wiedzy a korzyściami wypływającymi z jej wykorzystania. Duże zasoby wiedzy nie przesądzają o wiodącej pozycji organizacji na rynku, jednakże często przyczyniają się do jej zdobycia. Decydująca jest tutaj umiejętność jej odpowiedniego wykorzystania.
Po co SI?: Konieczność używania systemów informatycznych przy korzystaniu z danych, informacji i wiedzy jest spowodowana czteroma przyczynami
§ Gwałtownym powiększaniem się zasobów informacyjnych.
§ Firmy posiadają olbrzymie zasoby nie wyselekcjonowanej i nieprzetworzonej informacji. Brakuje im jednak wiedzy potrzebnej do rozwiązywania ich problemów.
§ Rosnącą szczegółowością (wąską specjalizacją) zasobów informacyjnych
§ Postępującą globalizacją.
§ ułatwianie gromadzenia informacji niezbędnych do funkcjonowania danego procesu,
§ usprawnianie analizy zebranych danych i informacji,
§ możliwość przekształcenia nieustrukturalizowanego procesu w rutynowo przebiegającą transakcję,
§ ułatwienie wprowadzania zmian w kolejności przebiegu procesu,
§ umożliwienie łatwego dostępu do zasobów wiedzy i ekspertyz oraz ich swobodnego transferu,
§ umożliwienie eliminacji zbędnych pośredników z procesu,
§ umożliwienie łatwego monitorowania przebiegu zarówno całego procesu, jak i jego poszczególnych elementów,
§ możliwość zastępowania czynnika ludzkiego w procesie lub też zmniejszanie jego udziału.
CRM (Customer Relationships Management) – wspomaganie obsługi klienta
Główną zaletę stosowania komputera jest możliwość użycia go do przetwarzania danych do takiej postaci, by mogły być podstawą podejmowania decyzji.
Dane ® informacja®wiedza®
Electronic Data Interchange EDI – zastąpienie papierowej formy. Rodzaje:
§ Wymiana dokumentow biznesowych – podpis elektroniczny, wiarygodność.
§ Elektroniczna wymiana danych technicznych
§ EFT – elektroniczny transfer środków pieniężnych
§ Interaktywne EDI (różnego rodzaju formularze cyfrowe).
Zagadnienia inżynierii oprogramowania
· Sposoby prowadzenia przedsięwzięć informatycznych.
· Techniki planowania, szacowania kosztów, harmonogramowania i monitorowania przedsięwzięć informatycznych.
· Metody analizy i projektowania systemów.
· Techniki zwiększania niezawodności oprogramowania.
· Sposoby testowania systemów i szacowania niezawodności.
· Sposoby przygotowania dokumentacji technicznej i użytkowej.
· Procedury kontroli jakości.
· Metody redukcji kosztów konserwacji (usuwania błędów, modyfikacji i rozszerzeń)
· Techniki pracy zespołowej i czynniki psychologiczne wpływające na efektywność pracy.
METODA Sposób wykonywania czegoś, system procedur, świadomą powtarzalność w celu realizowania części cyklu życia systemu. METODYKA Jest to zespół metod opartych na wspólnych podstawach (metodyka obiektowa, metodyka strukturalna). Metodyka jest powiązana z notacją służącą do dokumentowania wyników faz projektu (pośrednich, końcowych), jako środek wspomagający ludzką pamięć i wyobraźnię i jako środek komunikacji w zespołach oraz pomiędzy projektantami i klientem.
Metodyka ustala:
• fazy projektu, role uczestników projektu,
• modele tworzone w każdej z faz,
• scenariusze postępowania w każdej z faz,
• reguły przechodzenia od fazy do następnej fazy,
• notacje, których należy używać,
• dokumentację powstającą w każdej z faz.
MODELE CYKLU ŻYCIA SYSTEMU INFORMATYCZNEGO
Modeli cyklu życia (oraz ich mutacji) jest bardzo dużo, np.:
· Model kaskadowy (wodospadowy),
· Model spiralny,
· Prototypowanie,
· Montaż z gotowych komponentów.
FAZY CYKLU ŻYCIA SYSTEMU
· analiza wymagań
· projektowanie
· implementacja
· testowanie
· instalacja
· eksploatacja
· wycofanie
Analiza wymagań
Analiza wymagań wykonywana jest przez analityka systemu. Jest to jedna z najważniejszych faz życia systemu informacyjnego. Aż 56% błędów powstających w systemie popełnianych jest w fazie analizy potrzeb . Koszty usuwania tych błędów są nie bagatelne gdyż stanowią około 82% kosztów całego systemu. Błąd postały w pierwszej fazie życia systemu rzutuje przecież na całokształt projektowanego systemu.Zadaniem analityka systemu jest rozpoznanie dziedziny w jakiej będzie działał dany system. Na tej podstawie musi powstać model logiczny systemu , który mówi analitykowi i projektantowi co system ma robić. (Lista funkcji , którą ma obsługiwać system ale bez informacji jak funkcje mają być wykonywane).
Projektowanie systemu
Jest to faza cyklu życia systemu informatycznego w wyniku której z modelu logicznego ma powstać model fizyczny (implementacyjny), który odpowiada na następujące pytanie: w jaki sposób założona przez analityka funkcja w modelu logicznym ma zostać zreralizowana. W fazie tej musi powstać pełny szczegółowy opis wszystkich założonych funkcji w systemie oraz musi powstać pełny opis fizycznych struktur danych. W fazie tej popełnianej jest 27% błędów występujących w systemach. Usunięcie tych błędów generuje wzrost kosztów o około 13%. Implementacja Implementacja to nic innego jak kodowanie założonych w modelu fizycznym algorytmów w jakimś języku programowania. Jest to realizacja wszystkich technicznych założeń w wybranym środowisku impelemntacyjnym. W końcowych pracach projektowych powinniśmy zdecydować się na wybór środowiska impelmentacyjnego najlepiej nadającego się do zaprogramowania modelu fizycznego.
Testowanie systemu
Jest to sprawdzenia poprawności działania oprogramowania , sprawdzenia czy wszystkie założone funkcje zostały spełnmione oraz czy poprawnie wykonane zostało scalenie poszczególnych modułów w jeden system informacyjny. Testowanie dzielimy na dwie fazy:
· Weryfikacja - sprawdzenie czy wszystkie założenia zostały wykonane
· Walidacja - weryfikowanie działającego systemu z oczekiwaniami końcowego użytkownika
Instalacja systemu
Jest to przekazanie systemu właścicielowi dla którego system został opracowany i zaimplementowany. Na etapie instalacji przeprowadza się szerego szkoleń dla użytkowników systemu.
Model kaskadowy (wodospadowy)
Wady:
· ścisła kolejność wykonywania prac
· Wysoki koszt błędów popełnionych we wczesnych fazach
· długa przerwa w kontaktach z klientem
Z drugiej strony, jest on do pewnego stopnia niezbędny dla planowania, harmonogramowania, monitorowania i rozliczeń finansowych.
Zmodyfikowany model kaskadowy z iteracjami:
Model spiralny:
Realizacja przyrostowa (odmiana modelu spiralnego)
Prototypowanie:
Sposób na uniknięcie zbyt wysokich kosztów błędów popełnionych w fazie określania wymagań. Zalecany w przypadku, gdy określenie początkowych wymagań jest stosunkowo łatwe.
Fazy
· ogólne określenie wymagań
· budowa prototypu
· weryfikacja prototypu przez klienta
· pełne określenie wymagań
· realizacja pełnego systemu zgodnie z modelem kaskadowym
Cele
· wykrycie nieporozumień pomiędzy klientem a twórcami systemu
· wykrycie brakujących funkcji
· wykrycie trudnych usług
· wykrycie braków w specyfikacji wymagań
Zalety
· możliwość demonstracji pracującej wersji systemu
· możliwość szkoleń zanim zbudowany zostanie pełny system
Metody prototypowania
· Niepełna realizacja: objęcie tylko części funkcji
· Języki wysokiego poziomu
· Wykorzystanie gotowych komponentów
· Generatory interfejsu użytkownika: wykonywany jest wyłącznie interfejs, wnętrze systemu jest “podróbką”.
· Szybkie programowanie: normalne programowanie, ale bez zwracania uwagi na niektóre jego elementy, np. zaniechanie testowania
Montaż z gotowych komponentów
możliwość redukcji nakładów poprzez wykorzystanie podobieństwa do wcześniej tworzonych systemów oraz wykorzystanie gotowych komponentów dostępnych na rynku.
Metody
· Zakup elementów ponownego użycia od dostawców
· Przygotowanie elementów poprzednich przedsięwzięć do ponownego użycia
· Wysoka niezawodność,
· zmniejszenie ryzyka,
· Efektywne wykorzystanie specjalistów,
· Narzucenie standardów
Wady
· dodatkowy koszt przygotowania elementów ponownego użycia
· ryzyko uzależnienia się od dostawców elementów
· niedostatki narzędzi wspomagające ten rodzaj pracy
...
viktus