Olga Gajlun_Poezja Maryli Wolskiej.pdf

(401 KB) Pobierz
Microsoft Word - Praca magisterska.doc
Wile ı ski Uniwersytet Pedagogiczny
Wydział Slawistyki
Katedra Filologii Polskiej
Olga Gajlun
Poezja Maryli Wolskiej jako fenomen artystyczny polskiej
liryki kobiecej
Praca magisterska
przygotowana pod kierunkiem
doc. dra hab. Andrzeja Baranowa
Wilno 2008
1
Serdeczne podzi ħ kowania chc ħ zło Ň y ę mojemu
Promotorowi doc. dr hab. A. Baranowowi za cenne
dyskusje, uwagi i pomoc na wszystkich etapach
powstawania tej pracy
2
Spis tre Ļ ci:
WST Ħ P ........................................................................................................................................... 4
ROZDZIAŁ I
Konteksty twórczo Ļ ci Maryli Wolskiej ......................................................................................... 13
ROZDZIAŁ II
Poezja Maryli Wolskiej. Poetyka i najwa Ň niejsze motywy .......................................................... 35
ZAKO İ CZENIE ........................................................................................................................... 71
BIBLIOGRAFIA............................................................................................................................ 74
SANTRAUKA ............................................................................................................................... 76
SUMMARY.................................................................................................................................... 77
3
WST Ħ P
Okres w historii literatury i sztuki polskiej, obejmuj Ģ cy lata 1890 – 1918 dzisiaj jest
nazywany zwykle Młod Ģ Polsk Ģ . Z terminen „Młoda Polska”, rozumianym jako pr Ģ d literacki,
konkurowały inne okre Ļ lenia, takie jak „modernizm” czy te Ň „neoromantyzm”.
Wilhelm Feldman w swojej ksi ĢŇ ce pisał, Ň e Młoda Polska ró Ň ni si ħ od innych epok tym,
i Ň nie okre Ļ la wła Ļ ciwie tre Ļ ci, „zawiera tylko przeczenie: antytez ħ do „starych” 1 . Autor ksi ĢŇ ki
próbuje te Ň wytłumaczy ę nazw ħ samego terminu – Młodej Polska, a wła Ļ ciwie pierwsz Ģ cz ħĻę
nazwy – „młoda”. W. Feldman pisze dalej:
„Młoda – zapałem, z jakim buduje Ļ wi Ģ tyni ħ czystej, wielkiej sztuce; Młoda – wiar Ģ i
nadziej Ģ , z jak Ģ si ħ wznosi ku jedynemu, acz nieznanemu Bóstwu, maj Ģ cemu tam zamieszka ę ... ku
Duszy; Młoda nareszcie – cal Ģ t Ģ jednostronno Ļ ci Ģ i ciasnot Ģ , w jak Ģ teoretyzuj Ģ c tak cz ħ sto
wpada...” 2
Główn Ģ cech Ģ epoki Młodej Polski było współistnienie wielu pr Ģ dów literackich i
artystycznych oraz kierunków stylistycznych, takich jak „impresjonizm”, „symbolizm”,
„neoklasycyzm”, „ekspresjonizm”, oraz wa Ň ne zjawisko ogólnokulturowe - „dekadentyzm”.
O Ļ rodkami Ň ycia literacko-artystycznego Młodej Polski stały si ħ Kraków oraz Lwów, du Ň ego
znaczenia nabrało równie Ň Zakopane. Był to okres aktywizacji literackiej, przede wszystkim
poetyckiej, czasopi Ļ mienniczej i artystycznej.
Chc ħ zaznaczy ę , Ň e literatur ħ okresu Młodej Polski charakteryzuje wyra Ņ na dominacja
liryki. Przejawia si ħ ona nie tylko w zjawisku liczbowym, to znaczy w fakcie, Ň e w latach 1891 –
1918 wyj Ģ tkowo du Ň o pisarzy uprawiało liryk ħ . Dominacja liryki w tym okresie wyra Ň ała si ħ
jeszcze w czym Ļ innym, a mianowicie liryzm, ton liryczny stanowi wła Ļ ciwo Ļę całego dorobku
literatury epoki Młodej Polski, jest nim nasycona młodopolska powie Ļę i dramat.
Liryka natomiast nie od razu zdobyła sobie miejsce uprzywilejowane. Epoka Młodej
Polski odziedziczyła po pozytywizmie przewag ħ epiki. Zacz ħ ły wi ħ c pojawia ę si ħ próby
rehabilitacji liryki, która przedtem była usuni ħ ta na plan dalszy. Mo Ň emy powiedzie ę , Ň e poezja
modernistyczna gwałtownie zacz ħ ła wkracza ę w Ň ycie literackie. Liryka zacz ħ ła dobitnie
wyra Ň a ę nastroje pokolenia, rozczarowanego sposobem my Ļ lenia poprzedniej generacji o
1 W. Feldman, Wybór poezji Młodej Polski , Kraków 1903, s. 6.
2 Tam Ň e, s. 7.
4
Ļ wiecie i o ludzkiej egzystencji. Dlatego liryka podj ħ ła prób ħ sformułowania nowych warto Ļ ci w
dobie kryzysu. Mo Ň liwie dlatego poezja modernistyczna jest bardzo ciekawa a zarazem
nowatorska. Poeta przekazuje swoje uczucia na papierze, przez co staje si ħ nie tylko twórc Ģ , ale
równie Ň psychologiem, teologiem, wkracza w ró Ň ne dziedziny nauki.
W okresie Młodej Polski tworzyło wielu słynnych poetów, np. Jan Kasprowicz, Leopold
Staff, Kazimierz Przerwa – Tetmajer i inni. Natomiast zastanawiamy si ħ , jakie poetki tworzyły w
tej epoce. Wilhelm Feldman, historyk i entuzjasta Młodej Polski, pierwsze wtargni ħ cia kobiet do
poezji polskiej witał w nieco ostrym tonie: „ Imi ħ kobiet pisz Ģ cych – legion, tyle ich bowiem, co
pianistek domowych… 3 .
Trzeba pami ħ ta ę , Ň e twórczo Ļę kobiet okresu Młodej Polski jest najmniej opracowana, a
przecie Ň w tej epoce musimy szuka ę Ň ywiołowego i triumfalnego wkroczenia kobiet do
literatury. D ĢŇ enia emancypacyjne kobiet ju Ň wcze Ļ niej osi Ģ gn ħ ły swoj Ģ kulminacj ħ . Kobiety
zyskuj Ģ prawo studiowania na uczelniach wy Ň szych, walcz Ģ o prawa polityczne. Masowe
pojawienie si ħ kobiet w literaturze jest przykładem zdobywania przez nie pełnych praw we
wszystkich dziedzinach Ň ycia. Stanisław Sierotwi ı ski na ten temat pisze:
„Dla zrozumienia pełnej emancypacji kobiet w Ň yciu i literaturze trzeba pomi ħ dzy
twórczo Ļ ci Ģ Orzeszkowej i Konopnickiej, a dorobkiem dwudziestolecia i współczesnym odnale Ņę
ogniwo po Ļ rednie” 4 .
Z tym naprawd ħ mo Ň na si ħ zgodzi ę , gdy Ň przełom XIX – XX wieku – to tak Ň e okres
walki o równouprawnienie, to dopiero pocz Ģ tek Ň ywego udziału kobiet w Ň yciu kulturalnym.
Ten udział wyra Ň a si ħ nie tylko w si ħ ganiu przez poetki do tematów ogólnych (np.
filozoficznych, narodowych, społecznych). Czasy modernizmu przynosz Ģ jakby drugi okres
walki, która ma ju Ň nowy charakter. Wła Ļ nie w tym okresie poetki porzucaj Ģ rol ħ pracownic na
niwie, obywatelek, Matek-Polek, odwa Ň aj Ģ si ħ mówi ę szczerze o swoich uczuciach,
pragnieniach, po ŇĢ daniach.
Dostrze Ň ono tu interesuj Ģ c Ģ i dosy ę nieoczekiwan Ģ prawidłowo Ļę . Poeci-m ħŇ czy Ņ ni
demonstruj Ģ w swoich utworach dekadenck Ģ słabo Ļę , znu Ň enie, bierno Ļę . W tym samym czasie
kobiety szokuj Ģ nieprzywykłych odbiorców energi Ģ , maksymalizmem niekonwencjonalnych
projektów Ň yciowych, aktywizmem, pasj Ģ . Do tych poetek krytycy literatury zaliczaj Ģ przede
wszystkim K. Zawistowsk Ģ , M. Komornick Ģ , B. Ostrowsk Ģ i M. Wolsk Ģ .
3 J. Z. Jakubowski, Trwałe przymierza , Warszawa 1963, s. 165.
4 S. Sierotwi ı ski, Maryla Wolska. ĺ rodowisko, Ň ycie i twórczo Ļę , Wrocław 1963, s. 6.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin