Język hiszpański jest dla Polaków pod względem wymowy dosyć prosty. Po opanowaniu poniżej przedstawionych reguł można przeczytać praktycznie wszystko.
Litera
Nazwa
Przykłady
Wymowa, komentarz
a
alto (czyt. alto) - wysokiel alma (czyt. el alma) - dusza
jak w języku polskim
b
be
beber (czyt. beber) - pićel barco (czyt. el barko) - statek*b - patrz opis obok
dźwięk pośredni między polskimi b oraz w.
c
ce
la casa (czyt. la kasa) - domconocer (czyt. konother) - znaćgracias (czyt. grathias) - dziękujęla lección (czyt. la lekthjon) - lekcja*th - patrz opis obok
generalnie jak polskie k; wyjątkiem jest sytuacja, gdy występuje po niej samogłoska e lub i (ce, ci) - wtedy wymawia się jak angielskie thw wyrazie think(język należy umieścić między zębami).W hiszpańskiej Andaluzji, na Wyspach Kanaryjskich oraz w Ameryce Łacińskiej zamiast tego skomplikowanego dźwięku używa się po prostu s. Tak więc wszelkie wyrazy zawierające ce lub ciwymawia się jak se oraz si.
ch
che
el coche (czyt. el kocie) - samochódla noche (czyt. la nocie) - noc
dźwięk pośredni między polskimi cz oraz ćDo niedawna uważana za jedną z liter alfabetu, natomiast obecnie jedynie za złożenie spółgłosek o jednym dźwięku.
d
de
el dedo (czyt. el dedo) - palecla pared(czyt. la pare�) - ściana*e' - patrz opis obok
jak w języku polskim Gdy znajduje się na końcu wyrazu, prawie nie jest wymawiana: np. usted(pan, pani) czyta się uste', przygotowując na końcu język jak do wymowy d, ale bez wydawania tego dźwięku.W Madrycie jest charakterystyczne wymawianie końcowego d identycznie jak hiszpańską literę z (czyli jak angielskie th w wyrazie think), tak więc np. Madrid czyta się jak madrith.
e
el ejemplo (czyt. el ehemplo) - przykładel egoísmo (czyt. el egojismo) - egoizm
f
efe
feliz (czyt. felith) - szczęśliwy/afeo (czyt. feo) - brzydki
g
ge
el gato (czyt. el gato) - kotel ángel (czyt. el anhel) - aniołgirar (czyt. hirar) - skręcaćel gueto (czyt. el geto) - gettoel guía (czyt. el gija) - przewodnikla cigüeña (czyt. la thigłenia) - bocian
generalnie jak polskie g; wyjątkiem, podobnie jak przy literze c, jest sytuacja, gdy występuje po niej samogłoska e lub i(ge, gi) - wtedy wymawia się podobnie jak polskie h, tyle że bardziej charczące, gardłowe. Tak więc na przykład słowo la gente(ludzie), wymawia się jak polskie hente (nie zapominając o charakterystycznym "charczeniu").Aby uzyskać dźwięk, który w języku polskim czyta się jako ge lub gi, umieszcza się w środku literę u(gue,gui). Unie jest w tej sytuacji w ogóle wymawiane - służy tylko rodzieleniu liter, by uzyskać inny dźwięk. Tak więc przykładowo słowo la guerra(wojna) czyta się jak polskie gerra.Pozostaje jeszcze dopowiedzieć jak w hiszpańskim zapisać dźwięk, który po polsku oznaczyłoby się jako głeczy też głi. Otóż w tej sytuacji (co zdarza się dosyć rzadko), umieszcza się nad literą udwie kropki: güe, güi. Zaznacza się w ten sposób, iż litera u, mimo że znajduje się pomiędzy g oraz e lub i, musi zostać przeczytana.
h
hache
hablar (czyt. ablar) - rozmawiaćhola (czyt. ola) - cześć
Jest w języku hiszpańskim literą niemą, nigdy nie jest wymawiana.
i
inteligente (czyt. intelihente) - inteligentny/ala película (czyt. la pelikula) - filmcomíamos (czyt. komijamos) - jedliśmy
jak w języku polskimGdy jest nad tą literą zaznaczony akcent, czyta się często jak polskie ij: np. el día (dzień) wymawia się jak polskie dija.
j
jota
joven (czyt. hoben) - młody/ael jabón (czyt. el habon) - mydło
podobnie jak polskie h, ale bardziej charczące, gardłowe (identycznie jak w opisanym wyjątku przy literze g).
k
ka
el kilo (czyt. el kilo) - kilogramel kiwi (czyt. el kiłi) - kiwi
jak w języku polskim Używana jedynie w wyrazach pochodzenia greckiego oraz w innych zapożyczeniach.
l
ele
la l...
dimitrif