DZIECI W RODZINIE
4.1 WYJĄTKOWE SZAFARSTWO4.2 DONIOSŁA DECYZJA4.3 NAUKA OD NIEBIAŃSKIEGO RODZICA4.4 CZYNIĆ DLA DZIECI WSZYSTKO TO, CO NAJLEPSZE4.5 TROSKA O SERCE DZIECKA4.6 PYTANIA DO DYSKUSJI
STUDIUM BIEŻĄCEGO TYGODNIA: I Mojż. 16,1; V Mojż. 8,5; Ps. 30,2-10; 50,10-12; 127,3; Przyp. 3,11-12; Mich. 6,8.
TEKST PAMIĘCIOWY: „Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę, do swojego naręcza zbierze jagnięta i na swoim łonie będzie je nosił, a kotne będzie prowadził ostrożnie” (Iz. 40,11).
MYŚL PRZEWODNIA: Posiadanie dzieci oznacza podjęcie się roli rodzica-szafarza. Bóg w Słowie Bożym udziela rodzicom instrukcji, jak mają wiernie i odpowiedzialnie pełnić swoje obowiązki.
Dzieci są darem od Boga. Poza darem życia (zarówno doczesnego, jak i wiecznego) to właśnie dzieci są najwspanialszym darem. Jednakże im większy dar, tym większa odpowiedzialność spoczywa na tych, którzy go otrzymują. Przed rodzicami otwierają się więc nie tylko cenne możliwości, ale także uroczysta odpowiedzialność dzielenia się z dziećmi dobrą nowiną o miłości i życiodajnej mocy Jezusa. Choć bardzo ważne jest przekazywanie dzieciom dobrej nowiny o Jezusie, należy pamiętać, iż dzieci przyjmują tę prawdę początkowo nie z biblijnych nauk, ale z przykładu rodziców. W tym tygodniu przyjrzymy się wskazówkom, jakich boski Dawca udzielił tym, którzy otrzymują od Niego bezcenny dar posiadania potomstwa.
Wyjątkowe szafarstwo
Kiedy Bóg stworzył pierwszych ludzi, dał im panowanie nad ziemią. Wraz z możliwością zarządzania dobrami otrzymali oni przywilej wydawania na świat i wychowywania dzieci. Biblia uznaje dzieci za dar Boży. Dzieci należą do Boga, a rodzice muszą być świadomi tego, iż Bóg oczekuje od nich właściwego dysponowania tym darem. „Dzieci są dziedzictwem Pańskim, a my jesteśmy odpowiedzialni przed Nim za kierowanie Jego własnością”
Jak myślisz, co to znaczy, że dzieci są własnością Boga? Zastanawiając się nad odpowiedzią na to pytanie, przestudiuj Ps. 50,10-12; 127,3; Iz. 43,1.7; I Piotra 2,9. Jak ta świadomość zmienia twój sposób patrzenia na dzieci? Co wymienione fragmenty Pisma Świętego mówią na temat odpowiedzialności i obowiązków rodziców wobec dzieci?
..........................................................................................................
Wszystko należy do Boga z tytułu stworzenia i odkupienia. Choć szatan śmiał twierdzić, że po upadku ludzi to on jest prawowitym władcą tej planety, Bóg udowodnił przez Chrystusa, że władza nad światem należy wyłącznie do Niego. Ta Boża władza obejmuje także dzieci. Rodzice muszą zawsze pamiętać, czyimi w rzeczywistości są ich dzieci. W tej sprawie nikt nie powinien nawet dopuszczać myśli, że miałby się okazać „nieuczciwym zarządcą” (Łuk. 16,8).
Kiedy myślisz o rodzicielstwie jako szczególnego rodzaju przewodnictwie, jakie spostrzeżenia przychodzą ci do głowy? Dlaczego ten rodzaj szafarstwa różni się od innych? Co może oznaczać wierne Bogu kierowanie dziećmi? (I Kor. 4,2)
.........................................................................................................
Dobrzy menedżerowie radzą się właściciela, gdy zarządzają jego własnością. Pobożni rodzice modląc się i studiując Biblię szukają wskazówek, jak powinni wychowywać dzieci. Manoah i jego żona zadawali właściwe pytanie: „Jaki ma być sposób życia tego chłopca [Samsona] i co ma robić?” (Sędz. 13,12).
Doniosła decyzja
W przeszłości małżeństwa z reguły oczekiwały na dzieci. Dzieci przedłużały trwanie rodu, były towarzyszami życia, pomagały w pracy i troszczyły się o rodziców w ich starości. Poczucie własnej wartości u kobiet — podobnie jak u Racheli — często wzrastało wraz z rodzeniem dzieci (I Mojż. 30,1).
Rozważ cztery poniższe stwierdzenia par małżeńskich na temat posiadania dziecka. Które z nich wyraża dobrą motywację przyświecającą wydaniu dziecka na świat, a które nie i dlaczego? 1) „Myśleliśmy, że dziecko scementuje nasze małżeństwo”. 2) „Zawsze chciałam mieć dziecko, odkąd bawiłam się lalkami”. 3) „Kochamy się i pragniemy dzielić naszą wzajemną miłość z naszym dzieckiem”. 4) „Nie staraliśmy się o dziecko. To stało się przypadkiem”.
Przyjęcie roli rodzica jest ważną decyzją. Decyzja wydania na świat lub adoptowania dziecka i określenie liczby dzieci w rodzinie powinny być starannie przemyślane. Jaki cel przyświeca posiadaniu dziecka w waszej rodzinie? Czy Bóg będzie uczczony wydaniem dziecka na świat? Czy dysponujecie odpowiednimi zasobami emocjonalnymi i środkami materialnymi, a także czy łączy was trwałe wzajemne oddanie, abyście mogli zatroszczyć się o wszystkie potrzeby dziecka (I Tym. 5,8)? Wychowanie dzieci może być trudne w niespokojnych czasach (Mar. 13,17).
Z drugiej strony, dzieci pomagają rodzinom w rozwijaniu wzajemnych uczuć, cierpliwości i ofiarności. Niewiele radości życia może się równać z tworzeniem nowego istnienia i oczekiwaniem na cud narodzin, a potem obserwowaniem rozwoju młodego człowieka.
Jaki wpływ wywarło nieszczęście bezpłodności na niektóre rodziny wymienione w Biblii? Co można było zrobić, by przynieść ulgę osobom cierpiącym wskutek tych sytuacji? I Mojż. 16,1-2; 30,1-9; I Sam. 1,1-20.
Wiele małżeństw starało się zrozumieć, dlaczego Bóg dopuścił do tego, że nie mogą mieć dzieci. Było to utrapienie prowadzące do rodzinnych nieporozumień. Nie powinniśmy osądzać takich małżeństw zbyt pochopnie. Delikatność wobec małżeństw nie mogących mieć dzieci oszczędza im niepotrzebnych przykrości. Należy im pomóc w zdobyciu odpowiednich informacji i porad, kiedy o to proszą, a także zapewnić dyskrecję, by mogli podjąć decyzję najlepszą z możliwych.
Nauka od niebiańskiego Rodzica
W Biblii Bóg jest opisany jako Rodzic. Jezus nazywał Boga „Ojcem” i przedstawiał Go jako uosobienie dobroci (Mat. 5,16; 6,9.14-15.18). Bóg pragnie być Ojcem dla każdego z nas. Ten obraz Boga jest bliski tym, którzy wychowali się w kochających rodzinach, ale ci, którzy pochodzą z trudnych domów, mogą mieć problemy z zaufaniem Bogu. Jednak wszyscy, którzy przychodzą do Boga, są traktowani z troską, jaką może okazać tylko ten Rodzic — najbardziej oddany i opiekuńczy ze wszystkich ojców. Zanim staniemy się rodzicami dla naszych dzieci, musimy pozwolić Bogu być naszym rodzicem.
Jakie rodzicielskie obowiązki są ukazane w więzi Boga z Jego ludem? Jakie wskazówki daje ta więź współczesnym rodzicom?
Bóg jako Rodzic Obowiązki Wskazówki dla rodziców
V Mojż. 1,31; Jan 6,33-35; Filip. 4,19
Ps. 32,8; Iz. 54,13; Oz. 11,3
V Mojż. 8,5; Przyp. 3,11-12; Hebr. 12,5-7
Miłość Boża pomaga szczególnie tym rodzicom, którzy wiele poświęcili dla wychowania dzieci, a te odrzuciły przekazane im wartości. „Gdy Izrael był młody, pokochałem go. (...) Im częściej odzywałem się do nich, tym dalej oni odchodzili ode mnie” (Oz. 11,1.2). Bóg doświadczył wszystkich emocji, jakich doświadczają rodzice, kiedy ich nastoletnie dzieci lekceważą rady, zachowują się nieodpowiedzialnie i odwracają się od rodziny. On ceni wolność człowieka. On także może pokierować rodzicami, by wiedzieli, jak i kiedy napominać błądzących, a kiedy uznać decyzję dorosłych dzieci i czekać, jak ojciec na marnotrawnego syna (Łuk. 15,11-32).
Jak postawa Boga wobec tych, którzy Go odrzucają, pomaga rodzicom w zajęciu właściwego stanowiska wobec błądzących dzieci? W jaki sposób świadomość, że On zna ból odrzucenia przynosi pocieszenie i zachętę rodzicom zmartwionym postępowaniem swoich dzieci?
Czynić dla dzieci wszystko, co najlepsze
„Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem” (Mich. 6,8). Jak rodzice mogą posłużyć się tymi zasadami w kwestii wychowania dzieci?
Podkreślał się znaczenie uprzejmości i stanowczości w postępowaniu z dziećmi: „Autorytet i miłość pozwolą prowadzić rodzinę mocno, ale serdecznie”
Współczesne badania w dziedzinie wychowania wskazują, że kontrolowanie i ...
malpielew