Info
Każdego dnia, miliony pracowników w Europie są narażone na hałas w miejscu pracy oraz wszelkie zagrożenia, jakie ze sobą niesie. Podczas gdy hałas jest problemem w takich sektorach jak produkcja przemysłowa i budownictwo, może stanowić również problem w innych środowiskach pracy począwszy od central telefonicznych do szkół, poprzez fosy orkiestrowe po bary.
Jeden na pięciu pracowników musi podnosić głos przez co najmniej połowę swojego czasu pracy aby być słyszanym, a 7% cierpi na zaburzenia słuchu spowodowane przez pracę. Utrata słuchu spowodowana przez pracę jest najczęściej zgłaszaną chorobą zawodową w UE.
Hałas jest niepożądanym dźwiękiem; jego nasilenie („głośność”) jest mierzona w decybelach (dB). Skala decybeli jest logarytmiczna, tak więc podwyższenie dźwięku o trzy decybele oznacza podwojenie intensywności dźwięku. Na przykład, zwykła rozmowa może wynosić 65 dB, a typowy krzyk ok. 80 dB. Różnica wynosi jedynie 15 dB, ale krzyk ma 30-krotnie większe natężenie. Biorąc pod uwagę fakt, że ludzkie ucho charakteryzuje się różną czułością na różne fale, siła lub natężenie hałasu jest zwykle mierzone ciśnieniem akustycznym (dB(A)).
Ale nie tylko natężenie dźwięku decyduje o niebezpieczeństwie hałasu. Także czas ekspozycji jest bardzo istotny. Mając to na uwadze, używa się średnich poziomów dźwięku ważonych w czasie (TWA). Jeśli chodzi o hałas w miejscu pracy, ma on przeważnie miejsce w czasie ośmiogodzinnego dnia pracy.
Hałas nie musi być zbytnio głośny aby powodować problemy w pracy. Hałasowi mogą towarzyszyć również inne niebezpieczeństwa w miejscu pracy zwiększające zagrożenia dla pracowników, np:
· podwyższone ryzyko wypadków poprzez zasłanianie znaków ostrzegawczych;
· jednoczesne narażenie na działanie chemikaliów może jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko utraty słuchu; lub
· hałas mimowolnie przyczyniający się do stresu związanego z pracą.
Narażenie na hałas może spowodować cały szereg zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników:
· Utrata słuchu: Nadmierny hałas uszkadza komórki rzęsate w ślimaku, części ucha wewnętrznego, doprowadzając do utraty słuchu. "W wielu krajach uszkodzenie słuchu wywołane hałasem to najbardziej rozpowszechniona nieodwracalna choroba zawodowa” Szacuje się, że liczba osób mających problemy ze słuchem przekracza ludność Francji
· Skutki fizjologiczne: Istnieją dowody na to, że narażenie na hałas oddziałuje na układ sercowo-naczyniowy, czego wynikiem jest uwolnienie katecholamin i podwyższenie ciśnienia krwi. Poziom katecholamin w krwi (w tym adrenaliny) jest związany ze stresem.
· Stres związany z pracą: Stres związany z pracą rzadko posiada jedną przyczynę i zwykle powstaje w wyniku interakcji kilku czynników ryzyka. Hałas w środowisku pracy może być stresorem, nawet na całkiem niskim poziomie.
· Increased risk of accidents: Wysokie poziomy hałasu utrudniają komunikację między pracownikami, tym samym zwiększając prawdopodobieństwo wypadków. Stres związany z pracą (którego czynnikiem może być hałas) może potęgować ten problem.
Jakakolwiek osoba narażona na hałas jest zagrożona. Im wyższy poziom hałasu i długość jego trwania, tym wyższe ryzyko uszkodzenia słuchu. W produkcji i górnictwie, 40% pracowników narażonych jest na znaczny poziom hałasu przez ponad połowę czasu pracy. W budownictwie jest to 35%, a w wielu innych sektorach, w tym rolnictwie, transporcie i komunikacji, jest to 20%. Ale hałas stanowi problem nie tylko w produkcji i innych tradycyjnych dziedzinach przemysłu. Hałas uznawany jest za problem w takich sektorach usług jak edukacja i opieka zdrowotna i gastronomia.
· Według przeprowadzonego badania, średni poziom hałasu w przedszkolach wynosi 85dB.
· Podczas przedstawienia „Jezioro Łabędzie”, dyrygent był wystawiony na hałas o natężeniu 88dB.
· Kierowcy ciężarówek mogą być narażeni na hałas 89dB.
· Personel w nocnych klubach może być narażony na hałas w wysokości 100dB.
· Hałas w chlewniach może wynosić nawet 115dB.
Na pracodawcach spoczywa prawny obowiązek ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed wszelkimi zagrożeniami związanymi z hałasem w miejscu pracy. Pracodawcy powinni:
· przeprowadzić ocenę ryzyka; może ona obejmować pomiar hałasu, ale powinna również brać pod uwagę wszelkie potencjalne zagrożenia wynikające z hałasu (np. wypadki, jak również utratę słuchu);
· W oparciu o ocenę ryzyka:, wdrożyć program środków w celu:
o eliminacji źródeł hałasu, tam gdzie możliwe;
o kontroli hałasu u źródła;
o ograniczenia wystawienia pracownika na zagrożenie poprzez organizację pracy i zaplanowanie miejsca, w tym oznaczenie i ograniczenie dostępu do miejsc, w których pracownicy mogliby być narażeni na poziom hałasu przekraczający 85 dB(A);
o w ostateczności wydać pracownikom sprzęt ochrony osobistej;
· informować, doradzać i szkolić pracowników na temat możliwych zagrożeń, przepisów o niskich poziomach hałasu przy pracy i ochrony przed hałasem;
· monitorować zagrożenia i rewidować środki zapobiegawcze; może to obejmować obserwację zdrowia.
Producenci maszyn i innych urządzeń również ponoszą odpowiedzialność za zmniejszenie poziomu hałasu. Zgodnie z dyrektywą 98/37/WE, „maszyna musi być zaprojektowana i wykonana w taki sposób, aby ryzyka wynikające z emisji hałasu zostały ograniczone do możliwie najniższego poziomu”.
W 2003 r. przyjęto dyrektywę 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem). Dyrektywa ta ma zostać przeniesiona do ustawodawstwa krajowego wszystkich Państw Członkowskich do dnia 15 lutego 2006 r.
Artykuł 5 ust. 1 dyrektywy postanawia, że biorąc pod uwagę postęp techniczny oraz dostępne środki ograniczenia ryzyka u źródła, należy podjąć takie działania, aby „ryzyko wynikające z narażania na hałas zostało wyeliminowane u źródła lub zredukowane do minimum”. Dyrektywa ustala również wartość graniczną dziennego narażenia na hałas na poziomie 87 dB. W miejsce dyrektywy 86/188/EWG
orfeusz15