Jadacki-Spor_o_granice_poznania.pdf

(627 KB) Pobierz
20071843 UNPDF
SPÓR O GRANICE
POZNANIA
20071843.013.png
Projekt okładki
EWA GIERACH
Redaktor
BOŻENA UMINSKA
Redaktor techniczny
JOANNA KĘDRA
Korektor
JANINA BARTKOWSKA
© Copyright by
Państwowe Wydawnictwo Naukowe,
Warszawa 1965
ISBN 83-01-05620-7
PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE
Wydanie pierwsze. Nakład S«00 + £50 ege.
Ark. wydawniczych 11,00. Ark. drukarskich I3.W.
Papier druk. sat. kl. V, 70 g, 62X104.
Oddano do składania w lutym 1984 r.
Podpisano do druku w marcu 1986 r.
Druk ukończona w maju 1985 r.
Zamówienie nr 106J-JUO-«t. R-12. Cena zł U0.—
Druk: Opolskie Zakłady Graficzne Im. Jana Łangowslcie£t>,
Opole, ul. Niedziałlcowskiego t-12
20071843.014.png
SPIS TREŚCI
Przedmowa
....".
7
Wykaz piśmiennictwa
11
I.
Zagadnienie granic poznania
33
II.
Źródła poznania
40
III. Podmiot poznający
58
IV.
Przedmiot poznania
60
V.
Prawomocność poznawcza
75
VI.
Poznanie i istnienie
87
VII. Praedmiotowość i prawda
105
VIII. Zestawienie
115
Przypisy
128
Skorowidz
rzeczwy
172
Wykaz nazwisk
212
20071843.015.png 20071843.016.png 20071843.001.png 20071843.002.png 20071843.003.png 20071843.004.png 20071843.005.png 20071843.006.png 20071843.007.png 20071843.008.png 20071843.009.png 20071843.010.png
I
ZAGADNIENIE GRANIC POZNANIA
§ 1
Pytanie o granice poznania może być ujmowane
dwojako. Po pierwsze, można je rozumieć wąsko —
jako zagadnienie przedmiotu poznania. Po drugie, moż-
na je rozumieć szerzej — jako zagadnienie nie tylko
przedmiotu, lecz także podmiotu, źródeł i prawomoc-
ności poznania \
Wokół sprawy granic poznania — w obu rozumie-
niach — toczą się od dawna liczne spory. Przewlekłość
tych sporów nasunęła niektórym myśl, że trzeba roz-
porządzać jakimś swoistym rodzajem poznania — umo-
żliwiającym bezpośrednie wykrywanie granic pozna-
nia 2 — aby to zagadnienie rozwiązać. Inni natomiast
uznali przewlekłość sporów za dowód nierozstrzygał-
ności będącego przedmiotem tych sporów zagadnie-
nia. Sprawa granic poznania miałaby być — jak w ogó-
le wszelkie problemy filozoficzne — zagadnieniem po-
zornym \ Uprawianie filozofii byłoby w takich warun-
kach zajęciem niedorzecznym. Można jednak stać na
stanowisku, że przekonanie o nierozwiązywalności
problemów filozoficznych samo domaga się uzasadnie-
nia. Właśnie co najmniej w poszukiwaniu takiego uza-
sadnienia można widzieć zadanie filozofii. Takie zada-
nie zaś trudno uważać za niedorzeczne \
20071843.011.png
O rzetelnym sporze wolno mówić wówczas, gdy spie-
rające się strony wiedzą, o co w nim chodzi i jakimi
związkami myślowymi powiązane są ich poglądy, a w
szczególności, czy zdania wyrażające owe poglądy, są
wzajemnie sprzeczne 5 . Oczywiście po to, aby spór
mógł być rozstrzygnięty, jedno z tych zdań musi być
stwierdzone przez stronę sporu broniącą wyrażanego
przez nie poglądu*. Jeśli wymienione warunki nie są
spełnione, wówczas «spór» może się ciągnąć w nieskoń-
czoność 7 . Przewlekłość sporu może mieć zresztą także
inny powód. Może mianowicie być wywołana tym, że
strony sporu poczyniły wspólnie błędne założenia e .
Otóż nie ulega wątpliwości, że mówienie o grani-
cach poznania — w każdym razie w szerszym rozu-
mieniu — jako o przedmiocie sporu jest daleko idą-
cym uproszczeniem 9 . Mamy tu bowiem do czynienia
w istocie ze splotem — jeśli nie wręcz plątaniną —
różnych sporów. Rozpoznanie poszczególnych zagad-
nień tworzących ten splot jest utrudnione przez to, że
wielu myślicieli wypowiada się w sprawie granic po-
znania w sposób mętny, dla nazwania zaś tych samych
przedmiotów używa różnych słów, a często i ję-
zyków 10 . Ponadto cały ten zlepek spraw uwikłany jest
w takim czy innym stopniu w całość zagadnień pozna-
nia i bytu u . Dlatego też po to, aby przedstawić po-
glądy jakiegoś badacza w sprawie granic poznania,
trzeba nieraz zapoznać się z dużą częścią jego dorob-
ku — wykraczającą poza ściśle rozumiany przedmiot
sprawozdania. Jest to niezbędne, po pierwsze, wtedy,
gdy badacz używa języka przypominającego język po-
toczny 12 , ale treść wypowiedzi dotyczących granic
poznania, wziętych w oderwaniu od pozostałych,
czyli ich treść 'wewnątrzjęzykowa', jest zbyt ubo-
ga lub w ogóle nieuchwytna 1S . Z podobną koniecznością
trzeba się liczyć także wówczas, gdy język rozpatry-
20071843.012.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin