Wprowadzenie do medycyny - Zbigniew Domosławski.pdf

(6610 KB) Pobierz
32979658 UNPDF
32979658.001.png
1
KOLEGIUM KARKONOSKIE
w Jeleniej Górze
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
Zbigniew Domosławski
WPROWADZENIE DO MEDYCYNY
PODRĘCZNIK DLA WYŻSZYCH
SZKÓŁ ZAWODOWYCH
Jelenia Góra 2007
2
RADA WYDAWNICZA KOLEGIUM KARKONOSKIEGO
Grażyna Baran, Henryk Gradkowski (przewodniczący),
Aleksander Dziuda,Urszula Liksztet, Wioletta Palczewska,
Kazimierz Stąpór, Leon Zarzecki, Józef Zaprucki
RECENZENT
Janusz Dawiskiba
Niniejsze wydawnictwo można nabyć w Bibliotece i Centrum Informacji
Naukowej Kolegium Karkonoskiego PWSZ
w Jeleniej Górze
ul. Lwówecka 18
tel. (075) 645 33 52
ISBN 978-83-924736-7-1
3
WPROWADZENIE
Wydany w roku 2005 skrypt " Wypisy do przedmiotu Propedeutyka
i historia medycyny", zawierający pewne " niezmienniki" z przedmiotu,
zakładający również, że młodzież studiująca, przynosi z sobą szereg
wiadomości / przykładowo z historii starożytnej, polskiej czy biologii/, wymaga
poszerzenia o brakujące elementy, a także o wybrane treści z filozofii medycyny.
Zrodziła się idea wydania zwięzłego podręcznika z propedeutyki i historii
medycyny / filozoficznie ujętej zgodnie z założeniami szkoły Władysława
Szumowskiego/, którą stara się kontynuować piszący te słowa. Stąd zmiany w
porównaniu z wypisami, pewne uzupełnienia i zrezygnowanie z mniej
przydatnych treści.
Rozdział I, Propedeutyka i historia medycyny, po krótkim przedstawieniu
medycyny najszerzej pojętej, jako przedmiot nauk przyrodniczych i jako zawód,
koncentruje się na terminologii najważniejszych wybranych jednostkach
chorobowych w zakresie medycyny klinicznej. Temat ten, mimo oczywistej
trudności opanowania terminologii polskiej i łacińskiej i wybranych nielicznych
terminów w językach obcych /szczególnie pozwalających zapamiętać i
zrozumieć istotę rzeczy/, wzbudził największe zainteresowanie młodzieży, był
przedmiotem pogłębionych studiów.
Rozdział II, Historia medycyny, poszerzono o najważniejsze wydarzenia
historii najdawniejszych cywilizacji i medycyny grecko- rzymskiej. Włączono
go do zasadniczego programu nauczenia, a nie tylko zajęć seminaryjnych.
Podobnie dzieje medycyny polskiej, w szczególnym, uściśleniu do jej
nauczania.
Zastanawiającym problemem jest to, że po propedeutyce młodzież jest
zainteresowana zagadnieniami filozoficznymi w medycynie /szczególnie jońską
filozofią przyrody i sławnymi filozofami, matematykami, fizykami i
astronomami z XIII i XVIII stulecia, którzy, nie będąc lekarzami wnieśli wielki
4
wkład w rozwój medycyny współczesnej/ - rozdział III.
Wreszcie rozdział IV omawiający graniczne problemy propedeutyki,
historii i filozofii medycyny- zawiera uprzednio już recenzowane publikacje
autora, które mogą służyć jako substrat do ewentualnych zajęć seminaryjnych z
tego przedmiotu.
Założeniem wydawnictwa jest liczenie się również z niedużym wymiarem
godzin, przeciążeniem studentów, a także staranie się o możliwie proste
przedstawienie materiału.
Byłoby to niemożliwe, gdyby nie kontynuowanie kierunku moich
nieprześcignionych mistrzów nieżyjących już profesorów: Władysława
Szumowskiego, Romualda Gutta i Zdzisława Wiktora, także długoletniego
doświadczenia z Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz obserwacji zdobytej
w ciągu już siedmiu lat zarówno nauczania przedmiotu jak i jego
modyfikowania w Kolegium Karkonoskim - Instytucie Edukacji Medycznej –
Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jeleniej Górze.
Byłbym wysoce usatysfakcjonowany, gdyby zaproponowane zwięzłe treści
z zakresu propedeutyki, historii medycyny, jej filozofii oraz wybrane materiały
do ewentualnych Seminariów / ćwiczeń / zyskały aprobatę w innych ośrodkach
medycznego kształcenia zawodowego na poziomie licencjackim.
Szczególnie byłbym wdzięczny za wszelkie uwagi krytyczne. Zdaję sobie
sprawę z tego, że poszerzanie materiału jest nieraz niewykonalne, z uwagi na
ograniczony limit godzin, ale niejedno zawsze może ulepszyć, poprawić
uściślić, doprecyzować.
Pozwolę sobie też na uwagę, że wobec wielkiego postępu, który nie ominął
też reprezentowanych przedmiotów, wszelkie wypisy, podręczniki, kompendia
nigdy nie zastąpią żywego słowa wykładu. Wykład nie stracił i dziś swego
znaczenia. Dawne powiedzenie" Experto credite" zawierzcie temu, który ma
większe doświadczenie, wszak, nie jest nigdy uczeń nad mistrza.
Autor.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin