Zestaw 4
1. Met. stałej prostej
a) stawiamy teodol. na p-kcie linii bazowej osnowy bud-mont., celujemy na tarczę na końcu tej linii
b) poziomujemy teodol. przy każ-dym pomiarze
c) układamy łatę na stropie kondygnacji roboczej i ustawiamy ją prostopadle do płaszcz. celowania
d) łatę ustawiamy tak, by obraz tarczy sygn. znalazł się na pionowej kresce siatki celowniczej teodol.
e) zaznaczamy na stropie tyczony punkt. Czynności w 2 poł. lunety.
1) jeśli OK=OP to OK’-DK = OP’-DP
2) DK = dK/dP * DP OK’-OP’ = (dK/dP * DP) - DP
OK’-OP’ = (dK/dP -1) * DP OK’-OP’ = [(dK-dp)/dP] * DP
poprawki trasowania
DP = [(OK’-OP’)/(dK-dP)] * dP
DK = [OK’-OP’] + DP
analiza dokładności
1.bł centrowania teodol. 0,4mm
2.bł centrowania sygnału 0,4mm
3.niepionowość osi obrotu teodol. 0,9mm
4.bł celowania na tarczę 0,3mm
5.bł wprowadzenia sygn. w oś celową 0,4mm
6.bł oznaczania wskaźnika 0,8mm
7.inne błędy 0,3mm
m = Ö(m12+m22+...m72) = ± 1,4mm
2. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE DESTRUKCYJNIE NA BUDOWLE WYSMUKŁE:
WPŁYWY MECHANICZNE- zalicza się do nich :
-CIĘŻAR WŁASNY BUDOWLI- ciężar trzonu lub powłoki, wykładziny żaroodpornej, zraszalnika, urządzeń dodatkowych. Ciężar ten decyduje o stateczności budowli.
-WPŁYW ODKSZTAŁCENIA PODŁOŻA GRUNTOWEGO- reakcja podłoża gruntowego na ciężar budowli i powstające z tej przyczyny osiadanie gruntu może wywołać przechyły budowli.
-WPŁYW EKSPLOATACJI GÓRNICZEJ- mechanizm tego zjawiska na budowle znajdujące się na powierzchni terenu związany jest z powstawaniem niecki osiadań, będącej skutkiem przesuwania się frontu eksploatacji.
-WPŁYWY DYNAMICZNE- budowle wieżowe są wrażliwe na obciążenia- drgania, których źródłem mogą być: procesy wibracyjne przeprowadzane przez człowieka w celach technologicznych, urządzenia techniczne, wywołujące drgania skutkiem własnej pracy, zjawiska losowe, niezależne od człowieka-przede wszystkim ruchy tektoniczne)
-OBCIĄŻENIA WIATREM- duże powierzchnie boczne budowli wieżowych i ich znaczne wysokości sprawiają, że budowle te przejmują na siebie olbrzymie obciążenia, powstałe od parcia wiatru co może wywołać przechyły budowli, a także zjawiska, które mogą mieć istotny wpływ na pomiary geodezyjne wykonywane podczas wznoszenia budowli, z wpływem tym należy się również liczyć podczas wykonywania pomiarów kontrolnych istniejących obiektów
WPŁYWY TERMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim wpływ nierównomiernego nasłonecznienia. Jest to zjawisko bardzo ważne podczas obsługi wznoszenia budowli wieżowych oraz podczas wykonywania pomiarów kontrolnych.
WPŁYWY FIZYKOCHEMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim zjawiska, wywołujące zmiany strukturalne materiału konstrukcyjnego. Są to w pierwszej kolejności reologia i relaksacja, wywołujące zjawiska skurczowe i starzeniowe, które występują w wyniku szkodliwego oddziaływania na beton różnego rodzaju substancji chemicznych, zawartych w spalinach. Szkodliwe działanie związków chemicznych polega na rozkładzie nierozpuszczalnego nie rozpuszczalnego w wodzie węglanu wapnia na czynniki rozpuszczalne, które są następnie wypłukiwane z konstrukcji przez wody odpadowe. Prowadzi to w sposób powolny do pogorszenia się jakości materiału konstrukcyjnego.
3. MET SIATKI KWADRATÓW
-powierzchnia terenu pokrywa się regularną siatka kwadratów o boku „a”
-objętość V robót ziemnych jest sumą objętości graniastosłupów ograniczonych od góry i od dołu powierzchnia topograficzną i projektowaną z boku płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez boki kwadratów
-płaszczyzna projektowana dzieli teren na części znajdujące się nad i pod tą płaszczyzną, dzieli obszar na pow. nasypów i wykopów
-rzędna projektowanej płaszczyzny:
n-ilość kwadratów, H1-rzędna terenowa będąca wierzchołkiem jednego kwadratu
-linia robót zerowych Ho – to linia przecięcia powierzchni topograficznej z płaszczyzna projektowaną pojedynczego
-w przypadku gdy pł projektowana nachylona jest do poziomu , hn oblicza się:
hn= Hn-H0
- wzór ogólny do obliczenia objętości mas ziemnych
h1,2...-różnice wysokości wierzchołków kwadratu hi=Hi-H0
-suma objętości graniastosłupów obliczonych oddzielnie dla wykopów i nasypów, stanowi całkowitą objętość robót ziemnych
-błąd obliczania objętości za pomocą siatki kwadratów zależy od długości „a” boku kwadratu i krzywizny powierzchni topograficznej
Pole czworoboku
Błąd obliczenia objętości za pomocą siatki kwadratów będzie zależny od:
-długości a boku kwadratu
- krzywizny pow. topograf
Największa odległość miedzy pow sferyczna a pow teoretyczna jest równa strzałce, która określa
-przybliżona wartość R dla danej pow. topograf można obliczyć, znajdując εmax jako średnia z kilku przekrojów wykonanych z mapy
- wpływ błędu, wynikający ze sposobu obliczenia tą metodą na dokładność obliczenia objętości gruntów obliczamy ze wzoru:
-sumaryczny błąd określenia objętości tą metodą wynosił:
4. ŁUKI PIONOWE, PUNKTY GŁÓWNE I POŚREDNIE
Ukształtowanie pionowe trasy ma bardzo duży wpływ na bezpieczeństwo ruchu przyszłych użytkowników.
Obliczanie punktów głównych łuku pionowego:
Dane :
HA, HB, R, D
Szukane:
HW, H1, H2, i1, i2, t, WS, HS, HP, HK
HW=HA+i1*D1
HW= HB-i2(D-D1)
H1=HW-HA
H2= HW-HB
i1=
i2=
t=
WS=
Hs=Hw-WS
HP=HW-i1*t
HK= HW-i2*t
Punkty pośrednie łuku pionowego:
yi
HP1= HP+i1*x - y
5. METODY WYZNACZENIA PRZEMIESZCZEŃ OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH:
Metoda pomiaru zastosowana do wyznaczenia przemieszczeń zależy od 3 czynników:
-szybkości zmian zachodzących na badanym obiekcie
-rodzaju wyznaczanych przemieszczeń: poziome(dwie składowe w płaszczyźnie poziomej i czas), pionowe(jedna składowa w linii pionu i czas), przestrzenne(trzy składowe, X,Y,Z i czas), względne lub odniesione do stałych punktów.
-wymaganej dokładności wyznaczanego przemieszczenia.
Metody te oparte są na stosowaniu następujących instrumentów pomiarowych:
-ekstensometr, tensometr, pochyłomierz, szczelinomierz, klinometr, wahadło, inklinometr.
mroczka_92