KATECHEZA (Dzień Papieski)
Temat: JAN PAWEŁ II – APOSTOŁ JEDNOŚCI
Cel: Ukazanie działań Ojca Świętego na rzecz budowania jedności w Kościele i w świecie. Kształtowanie postaw uczniów, które będą sprzyjały ich zaangażowaniu się w budowanie jedności w rodzinie, szkole i parafii.
1. Wprowadzenie
Wskazujemy na fakt, że Bóg zawsze troszczy się o jedność swego ludu. Troska ta najpełniej wyraziła się w Jezusie Chrystusie.
Powołując się na wiadomości telewizyjne i informacje prasowe, wyjaśniamy, że na świecie ciągle toczą się wojny, które są konsekwencją braku jedności i miłości. Przejawy braku miłości obserwujemy również w naszych środowiskach: konflikty, kłótnie, spory itp.
Na dzisiejszej katechezie zastanowimy się jak temu zapobiec? Pomoże nam w tym Wielki Człowiek – Jan Paweł II.
Na tablicy umieszczamy portret Papieża i prosimy uczniów o zapisanie określeń charakteryzujących jego postać:
Ø Papież
Ø Świadek Wiary
Ø Apostoł Narodów
Ø Jan Paweł II
Ø Ojciec Święty
Ø Biskup Rzymu
Ø Apostoł Jedności
2. Rozwinięcie
Nazwaliśmy Jana Pawła II Apostołem. Czy słusznie? Przekonamy się analizując fragmenty Pisma Świętego: Mt 28,18-20; J 21,15.
Wniosek: Chrystus posyła Apostołów do pracy w swoim Kościele.
Pan Jezus; Św. Piotr; Papież (Kościół na świecie); Prymas (Kościół w Polsce); Biskup (Kościół w diecezji)
Z powyższego schematu wynika, że Jan Paweł II kieruje Kościołem na całym świecie, troszcząc się o jedność. Został on posłany przez samego Chrystusa.
Jak wypełnia swoją misję, dowiemy się na dzisiejszej katechezie.
Ø Gdzie i kiedy urodził się Jan Paweł II ?
(Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach).
Ø Co można powiedzieć o jego dzieciństwie i młodości ?
Kiedy miał 9 lat zmarła jego mama, a 3 lata później – jego starszy brat. Mimo wielkiego bólu nie poddał się rozpaczy, ale w każdym wydarzeniu szukał Bożych drogowskazów. Chcąc być mądrym i dobrym człowiekiem, uczył się z wielką pasją i zaangażowaniem najpierw w szkole podstawowej a później w gimnazjum wadowickim. Po zdanej maturze w 1938 r. przeprowadził się wraz z ojcem do Krakowa, gdzie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wybuch II-ej wojny światowej zmienił jego życie. Podjął pracę w kamieniołomach, opiekował się tatą i pomagał przetrwać trudne chwile swoim przyjaciołom.
Ø Co wpłynęło na podjęcie decyzji o wstąpieniu do seminarium ?
Jak sam mówił, historia jego kapłańskiego powołania jest znana przede wszystkim Bogu. Decyzję wstąpienia do Krakowskiego Seminarium Duchownego podjął rok po śmierci ojca. Święcenia kapłańskie przyjął 1 XI 1946 r.
Ø Co można powiedzieć o jego kapłańskiej posłudze ?
Można powiedzieć, że był bardzo aktywnym kapłanem. Jako duszpasterz, a potem również wykładowca na uczelniach w Krakowie i w Lublinie, poświęcił się pracy wśród młodzieży. Jego gorliwość stała się wzorem dla wielu ludzi. Jako biskup a później kardynał troszczył się o jedność wspólnot parafialnych i całego Kościoła krakowskiego. 16 października 1978 r. został wybrany papieżem.
Ø Mówi się, że Jan Paweł II jest Apostołem Jedności. W czym wyraża się jego troska o jedność w Kościele i w świecie ?
Jan Paweł II widzi swą posługę Piotrową przede wszystkim jako posługę jedności. Jako Pasterz Kościoła stara się objąć troską wszystkich. Zewnętrznym tego wyrazem są jego podróże apostolskie po całym świecie. Żaden zakątek ziemi nie jest przez niego zapomniany. Stara się być wszędzie tam, gdzie na niego czekają, gdzie dzieje się krzywda i gdzie ludzie potrzebują pocieszenia. Gorliwie wzywa wszystkich ludzi i wszystkie narody do pokoju, jedności, wzajemnego szacunku i miłości.
Wizją jedności kierował się gdy w październiku 1986 r. zaprosił do Asyżu chrześcijan i zwierzchników wielkich religii świata, aby zgromadzić się przed obliczem jedynego Boga niczym jedna rodzina.
Dla społeczeństwa, w którym żyją razem wyznawcy różnych religii spotkania te są znakiem pokoju i jedności.
Papieska służba jedności urzeczywistnia się przede wszystkim poprzez sprawowanie Eucharystii, którym przewodniczy Jan Paweł II (ponad 3 mln ludzi zgromadziło się na Błoniach w Krakowie w 2002 r.), papieskie modlitwy łączące ludzi różnych wyznań i religii, obecność w miejscach symbolicznych dla Judaizmu i Islamu (Ściana Płaczu w Jerozolimie, meczet Ommajów w Damaszku).
3. Zakończenie
Podsumowaniem katechezy jest Orędzie Pokojowe:
„Jesteście przyszłością rodzaju ludzkiego i żywymi kamieniami na budowanie cywilizacji miłości. Ewangelia wzywa was, byście budowali ową pierwotną jedność rodziny, której źródłem jest Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Czeka was zadanie wzniosłe i porywające: macie być ludźmi, którzy potrafią okazywać solidarność, zachowywać pokój i miłować życie w postawie szacunku dla wszystkich. Bądźcie twórcami nowej ludzkości, w której wszyscy bracia i siostry, należący do jednej rodziny, będą mogli nareszcie żyć w pokoju”.
(Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1 stycznia 2001 r.)
1
padre1