w5.pdf

Wykład 5

Dziedziczenie (rozszerzanie klas)

Podstawowe pojęcia

Konstruktory i finalizatory klas rozszerzonych

Polimorfizm

Typy i podtypy

Zastępowanie metod

Interfejsy i klasy abstrakcyjne

Przesłanianie pól i metod statycznych

Ponowne wykorzystanie klas: złożenie i dziedziczenie

Wyjątki

Zgłaszanie, przechwytywanie i obsługa wyjątków

Informacje diagnostyczne wyjątków

Klasy generyczne (Java 5.0)

Przykład: stos

Dziedziczenie

Istota programowania obiektowego polega na tworzeniu nowych

abstrakcyjnych typów danych jako rozszerzeń typów już istniejących,

korzystając z mechanizmu dziedziczenia (rozszerzania klas).

Czworokąt

Równoległobok

Trapez

Trapezoid

Romb

Prostokąt

Trapez

równoramienny

Deltoid

Kwadrat

W powyższym diagramie strzałka oznacza relację „jest”. Np. prostokąt

jest równoległobokiem, czyli każdy obiekt klasy Prostokąt jest

również obiektem klasy Równoległobok . Mówimy, że podklasa

(ang. subclass) lub klasa rozszerzona (ang. extended class)

Prostokąt dziedziczy (ang. inherits) z nadklasy (ang. superclass)

Równoległobok .

Podstawowe pojęcia

Dziedziczenie definiuje przechodnią relację między klasami i jest mechanizmem

umożliwiającym ponowne wykorzystanie kodu i rozszerzanie funkcjonalności nadklasy.

Wszystkie składowe publiczne i chronione nadklasy są dostępne w każdej z jej podklas.

Składowe chronione są również dostępne w ramach pakietu. W Javie istnieją trzy formy

dziedziczenia: rozszerzanie klas, rozszerzanie interfejsów i implementacja interfejsów.

Rozszerzanie klas tworzy drzewiastą hierarchię między klasami z klasą Object w

korzeniu. Każda klasa (oprócz klasy Object ) ma dokładnie jedną nadklasę.

Deklaracja klasy:

[ ModyfikatoryKlasy ] class NazwaKlasy [ extends Nadklasa ]

[ implements Interfejs 1 , Interfejs 2 …]

{ DeklaracjeSkładowychKlasy }

Konstruktory i finalizatory klas rozszerzonych

Konstruktory nadklasy nie są dziedziczone przez podklasę, jednak można się do nich odwołać przez

referencję super( ... ) .

Konstruktor podklasy zawsze wywołuje konstruktor nadklasy zanim stworzy i zainicjuje dane

składowe własnej klasy. Jawne wywołanie konstruktora nadklasy (przez referencję super ) musi

być pierwszą instrukcją konstruktora podklasy. W przeciwnym razie wywoływany jest domyślny

(bezargumentowy) konstruktor nadklasy. Jeśli nadklasa nie ma konstruktora domyślnego,

kompilator zgłasza błąd.

Metoda finalize podklasy powinna wywołać metodę finalize nadklasy jako swoją ostatnią

akcję, w celu poprawnego sfinalizowania odziedziczonych składowych.

public class Nadklasa

{ int x = ...; // wykonywane jako pierwsze

public Nadklasa()

{ x = ...; // wykonywane jako drugie

} // ...

}

public class Podklasa extends Nadklasa

{ int y = ...; // wykonywane jako trzecie

public Podklasa()

{ super();

y = ...; // wykonywane jako czwarte

} // ...

}

Podtypy

Typ T 1 jest podtypem typu T 2 ( T 1 ≤ T 2 ), jeśli każda dopuszczalna wartość typu T 1 jest

dopuszczalna wartością typu T 2 , który jest wówczas nadtypem typu T 1 .

Reguła podciągania (ang. subsumption rule) oraz zwrotności i przechodniości dla

podtypów:

M ≤

≤

τ≤

≤

W kontekście klas i obiektów reguła podciągania mówi, że egzemplarza podklasy

może zawsze użyć w kontekście, w którym oczekiwany jest egzemplarz nadklasy.

Konwersje typów

Java jest językiem ze ścisłą kontrolą typów, wykonywaną w czasie kompilacji.

Niejawne konwersje typów są wykonywane zgodnie z regułami dla podtypów.

Potencjalnie niebezpieczne konwersje wymagają zawsze jawnego użycia

operatora rzutowania. Konwersje typów prostych (np. z int do double )

powodują zmianę reprezentacji wewnętrznej konwertowanych wartości.

Konwersja typów referencyjnych (do obiektów) nie powoduje jakichkolwiek zmian

w reprezentacji obiektu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: