Brodziak - hellinger.pdf

(108 KB) Pobierz
Ultra - krótkoterminowa terapia rodzin ciężko chorych. Metoda Bert Hellinger
Ultra-krótkoterminowa terapia rodzin
osób ciężko chorych.
Andrzej Brodziak
Z Katedry i Oddziału Klinicznego Chorób
Wewnętrznych
Wydziału Zdrowia Publicznego w Bytomiu
Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
ul. Żeromskiego 7, 41-902 Bytom
W zakresie bardzo rozpowszechnionych już na
świecie metod leczenia
coraz większą uwagę przyciąga przedziwna
metodologia ultra - krótkoterminowej
systemowej terapii rodzin Berta Hellingera
( 1,2,3 )
Uzasadnienie i skuteczność tej metody
terapeutycznej, rozpatrującej tylko najbardziej
elementarne dane o pacjencie i jego rodzinie,
wypracowanej jedynie w oparciu o intuicję i
obserwacje dokonywane w trakcie jej
praktykowania, po latach, jak się wydaje,
znajduje wyjaśnienie poprzez uwzględnienie
najbardziej subtelnych efektów fizyki
kwantowej.
W pierwszej swojej książce, Bert Hellinger nie
podejmuje się wyjaśnienia 'dlaczego jego
metoda jest skuteczna'(1). Jedynie
dziennikarka Gabriele ten Hovel, zbierając
wywiad z autorem metody, będący treścią w/
w książki, napomyka o możliwości
wyjaśnienia mechanizmu leżącego u podstaw
tej techniki diagnostyczno- terapeutycznej w
oparciu o tzw. polach morfogenetycznych
Ruperta Sheldrake'a (2)
W tekstach opublikowanych przez Berta
Hellingera w latach 201-2002, dostępnych
także w obrębie jego homepage autor
odwołuje się już jednak do zjawiska
sprzężenia kwantowego (entanglement) (2,3)
Metoda jest tak niezwykła, iż niemożność
wyjaśnienia leżących u jej podstaw
mechanizmów racjonalnie rozumianych
88803199.001.png
sprzężenia kwantowego budziłoby tak duże
wątpliwości, iż większość zainteresowanych
lekarzy i pacjentów nie zechciałaby zapewne
zwrócić na nią większej uwagi.
Podajemy, więc poniżej elementarne dane o
sprzężeniu kwantowym podajemy poniżej w
przypisach do niniejszego artykułu.
Prezentację metody zaczniemy jednak od
opisu techniki stosowanej w praktyce, a
później przytoczymy podstawowe pojęcia i
założenie uwzględniane przez Hellingera.
Sposób realizowania seansu diagnostyczno -
terapeutycznego ultra - krótkoterminowej systemowej
terapii rodzin wg. metody Berta Hellingera.
Diagnostyka i terapia metodą Berta Hellingera
nie wymaga żadnego sprzętu, co nie oznacza
jednak, iż realizacja seansu jest łatwa i
prosta. Konieczna jest obecność pewnej grupy
osób, które początkowo są jedynie
obserwatorami wydarzeń, a w późniejszej
fazie seansu część z nich pełni rolę tzw.
reprezentantów żyjących i zmarłych członków
rodziny pacjenta.
W seansie bierze udział ponadto terapeuta i
'pacjent', lub szerzej osoba, która czuje się nie
tylko chora, ale i nieszczęśliwa, która doznała
poważnego wypadku lub, która zaczęła
przejawiać znaczne zaburzenia zachowania.
Pacjent podaje terapeucie istotne dane o
swojej rodzinie. Nie są potrzebne dane o
samopoczuciu, poglądach, zapatrywaniach
członków rodziny, itp. Ważne są tutaj jedynie
fakty o znacznych wydarzeniach życiowych,
takich jak śmierć najbliższych członków
rodziny, rozwód, separacja, komplikacje przy
narodzinach, śmierć matki przy porodzie,
śmierć dziecka przy porodzie, wykluczenie
(izolacja) kogoś z członków najbliższej rodziny.
Korzystając z tych danych terapeuta dokonuje
tzw. 'ustawienia rodziny' przy pomocy
reprezentantów jej członków, zaproszonych na
środek sali spośród grupy obserwatorów.
Ustawienie to oddaje relacje pomiędzy
członkami analizowanej rodziny 'pacjenta'.
Tak np. jeśli rodzice pacjenta rozwiedli się, to
terapeuta ustawia ich plecami do siebie.
Osoby związane emocjonalnie stają blisko
siebie naprzeciwko będąc zwróceni do siebie
twarzą. Istotne jest, że owo ustawianie
rodziny powinno obejmować osoby zmarłe
oraz osoby 'wykluczone' z rodziny. W sensie
omawianej metody są one nadal członkami
rozpatrywanej grupy.
Terapeuta zadaje czasem dodatkowe pytania,
sprawdza czy pacjent ocenia ustawienie jako
'właściwe'. Na temat ten mogą wypowiadać
się także osoby obserwujące owo 'ustawianie'.
O dziwo reprezentanci zaczynają odczuwać w
trakcie takiego seansu emocje, które są
zrozumiałe jedynie wtedy jeśli przyjąć, iż w
jakiś przedziwny sposób odbierają stan ducha
osób, które reprezentują. Podobno nieobecni
członkowie analizowanej rodziny, także
odczuwają w tym wtedy czasami pewne
'pozazmysłowe' doznania.
Terapeuta obserwując zrealizowane
'ustawienie' może doznawać wrażenia iż,
układ nie jest adekwatny względem
rzeczywistości. Żąda od pacjenta
dodatkowych informacji. Często uzyskuje on
wtedy zaskakujące ważne uzupełnienia, np.
takie, iż matka miała bliźniaczą siostrę, która
zmarła we wczesnym dzieciństwie lub, iż
oddano dziecko do adopcji.
Ustawienie musi być wtedy zmodyfikowane. Z
chwila uzupełnienia układu przez osoby
wykluczone, izolowane, 'zapomniane', a które
maja pełne prawo przynależności do
rozpatrywanej grupy wszyscy reprezentanci
czują się lepiej.
Wnioski płynące z zrealizowanego seansu są
więc konkretne. Potrzebne jest przywrócenie
uczestnictwa osobom wykluczonym, oddanie
czci ( tzw. pokłon, prośba o błogosławieństwo
- jak mówi Hellinger ), bądź przywrócenie
pamięci o istotnych osobach zmarłych.
Celem seansu jest jedynie wykazanie
pacjentowi 'niezakłamanej rzeczywistości'.
Terapeuta nie zajmuje się natomiast dalszą
pomocą . Hellinger zakłada, że odkrycie
prawdziwej rzeczywistość uruchamia siły,
które oddziałują potem niejako samoczynnie.
Podstawowe pojęcia i założenia ultra -
krótkoterminowej systemowej terapii rodzin.
88803199.002.png
Kolektywna 'pod- świadomość ' grupy istotnej.
Zrealizowanie tysięcy omówionych 'ustawień'
i baczne obserwacje doprowadziły Hellingera
do wniosku, że każdy z nas podlega
oddziaływaniom, jak ujmuje on to w języku
angielskim tzw. " collective conscience ".
Owa podświadomość grupowa przymusza nas
do działań, które byłoby trudno wytłumaczyć
w inny sposób. Zdaniem Hellingera do 'grupy
istotnej ' należą: rodzice, ich dzieci,
rodzeństwo rodziców, rodzice rodziców. Jest
ważne, że do 'grupy istotnej' należą niektóre
osoby, które nie są spokrewnione. Zasadą jest
tzw. poprzednictwo ( 'pozostawienie
miejsca') . Tak więc należą tu poprzedni
partnerzy dziatka/babci, rodziców i osóby
rozpatrywanej. Hellinger podaje przykład, że
jeśli np. ojciec pewnej osoby miał romans
pozamałżeński z pewna kobietą i dokonano
aborcji poczętego płodu to kobieta ta i
poczęte dziecko należą do systemu. Hellinger
twierdzi, że do systemu należą również ofiary
morderstwa i/lub gwałtu dokonanego przez
kogoś z wymienionych już członków 'grupy
istotnej. Podświadomość kolektywna kieruje
się pewnymi prawidłowościami. Nikt z
członków 'grupy istotnej' nie powinien być
wykluczony bądź zapomniany. Jeśli
uczestnictwo realnego członka grupy będzie
zanegowane to w przyszłych pokoleniach ktoś
z członków 'grupy istotnej' będzie
podświadomie odtwarzał los osoby
wykluczonej. Jest to tzw. uwikłanie. Według
Hellingera uwolnienie od uwikłania może być
osiągnięte przez ponowne realne, pamięciowe
lub symboliczne włączenie do 'grupy istotnej'
osoby wykluczonej. Ustawianie rodziny ma na
celu wykrycie takiego właśnie uwikłania.
Uwikłanie.
Uwikłanie polega na podświadomym
odtwarzaniu losów jakiegoś starszego członka
'grupy istotnej ' , który został pozbawiony
prawa do uczestnictwa w grupie, który został
wykluczony, izolowany itp. Dość często zdarza
się, że rodzice, będąc zagniewani przestają
utrzymywać kontakty z którymś ze swoich
dzieci. Zdarza się także, iż dzieci izolują się od
swoich rodziców. Bardzo często rodzina
przestaje wspominać osobę która popełniła
samobójstwo. Zdarza się, że nie mówi o
matce, która zmarła przy porodzie, gdyż budzi
to lęk przed posiadaniem własnych dzieci.
Hellinger twierdzi, że wspomniana wyżej
podświadomość 'grupy istotnej' nie godzi się z
pozbawieniem 'równych praw' kogokolwiek z
członków grupy i zmusza kogoś z żyjących
później do podświadomego odtwarzania jego
losów.
Najczęstsze rodzaje dynamiki uwikłania.
Hellinger twierdzi, że uwikłanie przejawia się
najczęściej przez następujące rodzaje
dynamiki życiowej lub inaczej przyjęte
podświadomie przeświadczenia : " Podążę w
ślad za tobą, będę realizować twoje
przeznaczenie", "Umrę zamiast ciebie", "
Lepiej, abym ja odszedł niż Ty", "Odpokutuję
twoją winę".
Poczynania terapeutyczne.
Metoda jest nazywana terapią ultra-
krótkoterminową gdyż na ogół realizowany
jest tylko jeden seans tzw. 'ustawiania
rodziny' ( family constelation). Nie zawsze
udaje się wyjawić zachodzącą dynamikę
powodującą patologię rodzinną. Jeśli jednak
seans jest udany wtedy uzewnętrznia się
uwikłanie bądź inne znaczne obciążenie
emocjonalne, które jest przyczyny choroby.
Hellinger pisze o tym subtelnym etapie
następująco: "...kiedy inscenizuję rodzinę,
pojedyńcze osoby, które wchodzą w jej skład,
czują dokładnie, co w owej rodzinie się dzieje,
choć prawdziwi członkowie są daleko stąd...
dzięki ustawieniu uzyskuję nagle dostęp do
rzeczywistości, która jest dla mnie
niedostępna w myśleniu. Coś wychodzi na
światło dzienne, coś co było wcześniej ukryte.
Kiedy to coś się ujawnia mogę sprawdzić, czy
istnieje rozwiązanie...rozwiązanie w obrębie
rodziny ustawionej oddziałuje na rodzinę
realna. Nawet jeśli jej członkowie o tym nie
wiedzą...."
Czynnikiem działającym jest ponadto
uświadomienie pacjentowi realnej sytuacji w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin