Dixie Browning - Narzeczona mimo woli.pdf - 1) 431-530 - Szisza2011

DIXIE BROWNING

Narzeczona mimo

woli

Tytuł oryginału The Bride–in–Law

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Kartka była oparta o cukiernicę. Tucker nie mógł jej nie zauważyć.

Przeczytał, zaklął, w milczeniu pokręcił głową i znowu zaklął pod nosem.

Miarka się przebrała. W dodatku nieszczęścia sypały się na niego od samego

początku tygodnia.

– Do licha, tato! Lepiej, żeby to był kawał – wymamrotał.

Po raz pierwszy kłopoty dały o sobie znać w poniedziałek, kiedy jeden z

podwykonawców trafił do szpitala. Za to we wtorek, w godzinach szczytu, na

samym środku bulwaru Hanes Mall w jednej z jego ciężarówek wysiadła

skrzynia biegów.

Jakby tego wszystkiego było mało, po ostatnich ulewach plac budowy

zamienił się w jedną wielką, błotnistą kałużę. Opóźniały się prace przy

kładzeniu nawierzchni, a ekipa cieśli, która w takich warunkach nie mogła

montować więźby dachowej, umilała sobie czas piciem, wszczynaniem bójek i

wygrzewaniem stołków przy barze. W efekcie dwóch cieśli wylądowało w

więzieniu, a trzeci poruszał się o lasce.

Tucker sam by się chętnie zalał w pestkę, choć nie zdarzyło mu się to od

pierwszego roku studiów. Gdyby w ten sposób udało się rozwiązać

przynajmniej jeden problem, kupiłby sobie karton papierosów oraz sporą

butelkę whisky i rozpoczął libację.

Rzecz w tym, że nie palił i prawie nie pił – poza okazjonalnym piwem.

Jeszcze raz przeczytał notatkę nagryzmoloną na kopercie stolarskim

ołówkiem – jak sądził po rozmazanych literach. Była bardzo zwięzła: „Bernice

i ja jedziemy na miesiąc miodowy do motelu Blue Flamingo, niedaleko góry

Pilot. Pamiętaj o odebraniu mojego czeku. Harold".

Wydawałoby się, że w wieku siedemdziesięciu dwóch lat człowiek

powinien być już na tyle rozsądny, żeby nie tracić głowy dla pierwszej

napotkanej kobiety.

Tucker wierzył, że gdyby sam znalazł się na miejscu ojca, umiałby

zachować większą godność. Chociaż co wspólnego z zachowaniem godności

miała praca na dwa etaty, w efekcie czego po powrocie do domu walił się do

łóżka jak kłoda?

– A niech cię, tato. Czy musiałeś wywrócić wszystko do góry nogami? I

to właśnie teraz, kiedy powoli zaczynało się nam układać.

Kiedy jego staruszek oznajmił, że wraca do domu, Tuck miał na głowie

rozwód z Shelly, zdobycie pieniędzy na wysokie czesne za szkołę Jaya i

chwilowy przestój w interesach. Dobrze, że w takich okolicznościach udało mu

się znaleźć chociaż tę marną norę, w której mogli zamieszkać.

Dom i praktycznie cała reszta przypadły Shelly. Był zbyt wytrącony z

równowagi, żeby protestować. Złość pojawiła się później, kiedy było już po

wszystkim. Nim zadzwonił Harold z wiadomością, że wraca do Północnej

Karoliny, Tucker zdążył sobie uświadomić, jak puste stało się jego życie

pozbawione rodzinnego ciepła.

Miał nadzieję, że obecność ojca pomoże mu uporać się z dojmującym

uczuciem samotności; ogarniało go ono zwłaszcza Wtedy, gdy był zbyt

zmęczony, żeby pracować, a za bardzo spięty, by zasnąć.

Więc zapłacił za jego bilet i wyjechał na lotnisko po swego owdowiałego

ojca. Spodziewał się zobaczyć tego samego mężczyznę, którego tak dobrze

znał: siwowłosego, z krzaczastymi brwiami, ubranego w spodnie khaki i

gładką koszulę rozpiętą pod szyją.

Czekała go jednak niespodzianka. W ostateczności mógłby za-

akceptować luźne szorty i koszulę w kwiaty. Skoro rodzice spędzili swoje

ostatnie wspólne lata na Florydzie, a ojciec mieszkał tam jeszcze kilka lat po

śmierci matki, miał prawo przywyknąć do tego typu stroju. Zwłaszcza że

zawsze lubił przebywać na słońcu. Odkąd Tucker sięgał pamięcią, ojciec grał

w baseball.

Harold Dennis, który wysiadł z samolotu, miał na sobie wyblakłe dżinsy i

powyciąganą koszulkę. Wyhodował sobie długie włosy, które teraz związał w

kucyk, i zaniedbaną, gęstą brodę. Do tego wszystkiego w jego uchu tkwił złoty

kolczyk. Tucker ledwie zdołał zdusić w sobie wybuch śmiechu pełnego niedo-

wierzania. Przywitał się z ojcem i powiedział mu, że świetnie wygląda.

Właściwie cóż w tym złego, że staruszek chce troszeczkę zaszaleć. Ostatni raz

w życiu.

Kiedy Harold już się u niego rozgościł, zaczął szukać kontaktów z

ludźmi. Odnowił kilka starych przyjaźni, zawarł nowe. Kiedy Tuckerowi

zdarzyło się wrócić wcześniej do domu, jedli razem kolację i oglądali

telewizję. Harold uparcie kibicował drużynom z Florydy.

Od pewnego czasu ojciec wychodził wieczorami. Początkowo Tucker nie

zwracał na to uwagi. Kiedy skończył się sezon baseballowy, ojciec zapisał się

do klubu tanecznego i zaczął grać w bingo. Trudno było doszukiwać się w

takich zajęciach czegoś zdrożnego. Tuck właściwie się cieszył, że po

czterdziestu sześciu latach bycia przykładnym małżonkiem ojciec ułożył sobie

życie na nowo. A wynajęty dom nareszcie nie wydawał mu się pusty, kiedy

wracał po dwunastu godzinach pracy.

Rzecz w tym, że od kawalerskich dni Harolda czasy zmieniły się

diametralnie I Tucker powinien o tym pomyśleć. Na mężczyznę czyhały dziś

niebezpieczeństwa i pokusy, z których Harold najprawdopodobniej nie zdawał

sobie sprawy. To Tucker powinien ostrzec staruszka. Powinien wziąć go na

stronę i przeprowadzić poważną „synowską" rozmowę, wytłumaczyć mu, że

nie wolno być zbyt ufnym, opowiedzieć o różnych kobiecych sztuczkach. Miał

obowiązek go przestrzec. I przypomnieć o tym, że samo regularne branie

leków na obniżenie ciśnienia może nie wystarczyć.

Zamiast tego zostawił ojca samemu sobie. Po uszy zakopał się w planach,

projektach i stertach książek. Do tego dochodziła troska o rosnące stopy

kredytów, coraz większe koszty stolarki, zmieniające się przepisy budowlane i

gwałtownie kurczący rynek nieruchomości. Jakby mało miał zmartwień, nie

przestawał myśleć, co słychać u jego syna. Martwił się, że Shelly nie pozwoli

chłopcu spędzić części wakacji z ojcem i dziadkiem.

Tucker jeszcze raz przeczytał liścik od Harolda. Zaklął pod nosem i zmiął

kartkę w dłoni.

Bernice. To imię nie budziło w nim żadnych skojarzeń. Miał ochotę

machnąć na to wszystko ręką. Niech diabli porwą całą tę sytuację: starych

kretynów, którzy nie mają dość rozsądku, by nie pakować się już w romanse i

nie wydawać oszczędności na kochanki; byłe żony, które zachowują się jak psy

ogrodników; dzieci w okresie dojrzewania. I niech licho weźmie urzędników i

nadętych biurokratów, którzy ze wszystkich sił starają się tępić małe firmy.

Tak się rozpędził, że dodał do tej listy jeszcze coś na temat paskudnej

pogody, która nie pozwalała mu zapomnieć o tym, że podczas gdy on urabia

sobie ręce po łokcie, inni wylegują się na plaży. Na przykład jego rodzina.

Czternastoletni syna Tucka, Jay, pojechał właśnie na szkolny obóz

wędkarski do Kolorado. Zaś jego była żona, Shelly, zajęta była wydawaniem

jego pieniędzy na nowy dom i jednocześnie rozglądaniem się za następną

męską ofiarą. Z kolei Harold, nie dość że nosił kolczyk u uchu i koraliki na

szyi, to jeszcze dał się poderwać jakiemuś kociakowi o imieniu Bernice.

Dixie Browning - Narzeczona mimo woli.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: