OWCZAREK PORTUGALSKI.pdf

Wzorzec FCI nr 93

OWCZAREK PORTUGALSKI

Căo da Serra de Aires (Portuguese Sheepdog

Kraj pochodzenia: Portugalia

Data publikacji obowiązującego wzorca: 27.02.1996

Użytkowanie: Pies owczarki, stróżujący i gospodarski.

Klasyfikacja FCI:

RYS HISTORYCZNY:

Uważa się niekiedy, że obecne owczarki z Sierra de Aires są potomkami

pary briardów, sprowadzonych przez księcia Castro Guimaraes na

początku dwudziestego wieku. Można przypuszczać, że to właśnie

briard dał pewne cechy, typowe dla "poprawionych" owczarków z Sierra

de Aires, wyselekcjonowanych z dość zróżnicowanej populacji psów,

zbliżonych bardziej do owczarków pirenejskich. Przyznać jednak trzeba,

że niektóre cechy briarda spowodowały, że udoskonalone owczarki nie

są idealnie przystosowane do warunków klimatycznych, panujących

w Alentejo.

WYGLĄD OGÓLNY I UŻYTKOWOŚĆ:

Pies średniej wielkości, o dosyć wydłużonej sylwetce. Jest bardzo żywy

i nadzwyczaj inteligentny, wytrzymały i zmyślny, bardzo oddany właści-

cielowi i powierzonym jego opiece zwierzętom., których pilnuje w nocy.

Unika obcych. Jego małpia wręcz zmyślność i wyraz zyskały mu

w rejonie, gdzie występuje, przydomek "psa- małpy".

Wykorzystywany jest, zwłaszcza w regionie Alentejo, do pasienia i pil-

nowania rozmaitych zwierząt gospodarskich (owiec, kóz, bydła, koni

i świń). Ceniony jest za wyjątkowe zdolności do utrzymywania stada

i odnajdywania sztuk zagubionych i oddalonych.

GŁOWA:

Szeroka, mocna, ani długa, ani kulista.

Mózgoczaszka:

Czaszka: długość nieco większa od szerokości, kształt lekko wypukły,

zwłaszcza w płaszczyźnie podłużnej, łuki brwiowe słabo zazna-

czone, bruzda czołowa widoczna tylko do połowy czoła. Między

uszami czaszka prawie płaska, guz potyliczny widoczny.

Stop: wyraźny; linie górne mózgoczaszki i kufy rozbieżne.

Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.

Sekcja 1 - Psy pasterskie.

Próby pracy nie wymagane.

Trzewioczaszka:

Nos: dobrze wykształcony, lekko wygarbiony, o dużych nozdrzach,

cylindryczny, tylko bardzo lekko zwężający się ku końcowi.

Pożądany czarny, a w każdym razie musi być ciemniejszy od

barwy sierści.

Kufa: niemal nie zwężająca się, profil prosty lub nieznacznie wypukły.

Krótka, mierzy mniej więcej dwie trzecie długości mózgoczaszki,

szerokości proporcjonalnej do długości.

Wargi: Suche, nie obwisłe, cienkie lecz mocne, niemal proste.

Uzębienie: normalnie rozwinięte, zęby białe i mocne, zgryz nożycowy

bez żadnych odchyleń.

Oczy: wyraz inteligentny, żywy i łagodny. Oczy osadzone w poziomej

linii, możliwie ciemne, średniej wielkości, raczej okrągłe. Powieki

czarne lub przynajmniej ciemniejsze od barwy sierści.

Uszy: wysoko osadzone; jeśli nie cięte, to wiszące, bez fałd, jeśli cięte, to

stojące. Trójkątne, średnio długie, cienkie i delikatne.

SZYJA:

Harmonijnie łączy głowę z tułowiem, lekko wzniesiona, odpowiedniej

grubości, bez podgardla.

TUŁÓW:

Linia górna: nieznacznie opadająca, linia dolna podciągnięta.

Grzbiet: prosty lub nieznacznie wklęsły, długi.

Lędźwie: krótkie, lekko wysklepione, dobrze umięśnione i związane,

szerokie.

Zad: średnio długi i szeroki, lekko opadający.

Przedpiersie: wyraźne, rozbudowane w przód i na boki.

Klatka piersiowa: dobrze rozwinięta, średnio głęboka i szeroka.

Żebra: lekko wysklepione, co daje owalną na przekroju klatkę piersiową,

nachylone ku tyłowi.

Linia dolna i brzuch: tylko lekko podciągnięta, brzuch pojemny.

OGON:

Wysoko osadzony, zwężający się i ostro zakończony, sięga stawu

skokowego, w spoczynku opuszczony między nogami, na końcu mniej

lub bardziej zagięty. W ruchu szablasto wzniesiony lub zakręcony.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie:

Mocne, oglądane z przodu i z boku pionowe, równolegle wobec siebie

ustawione.

Łopatki i ramiona: mocne, średnio długie, dobrze umięśnione, usta-

wione pod kątem prostym wobec siebie.

Przedramiona: Pionowe i dobrze umięśnione.

Nadgarstki: suche i nie wyróżniające się z kończyny.

Śródręcza: średniej długości, równomiernie grube, mało nachylone.

Łapy: okrągłe, nie płaskie, palce długie i zwarte, dobrze wysklepione,

pazury długie, czarne lub ciemniejsze od barwy sierści, opuszki

grube i mocne.

Kończyny tylne:

Mocne, oglądane z tyłu pionowe i równolegle wobec siebie ustawione.

Uda: średniej długości i szerokości, dobrze umięśnione.

Podudzia: trochę odstawione, długie, dobrze umięśnione.

Stawy skokowe: umiejscowione raczej nisko, niż wysoko, normalnej sze-

rokości, mocne i suche, kąt wyraźnie rozwarty.

Śródstopia: równej grubości, mocne, średniej długości, prawie pionowo

ustawione. Dopuszczalne pojedyncze lub podwójne wilcze

pazury.

Łapy: okrągłe, nie płaskie, palce długie i zwarte, dobrze wysklepione,

pazury długie, czarne lub ciemniejsze od barwy sierści, opuszki

grube i mocne.

CHODY:

Lekkie i posuwiste, energiczne. Pies zwykle porusza się kłusem, prze-

chodząc w galop, gdy wymaga tego praca.

SKÓRA:

Wewnętrzne i zewnętrzne błony śluzowe pożądane pigmentowane.

Skóra niezbyt sucha.

OKRYWA WŁOSOWA:

Sierść: bardzo długa, prosta lub lekko falista, tworzy długą brodę, wąsy

i brwi, które nie powinny zakrywać oczu.

Maść: żółta, kasztanowa, płowa, szara i wilczasta w różnych odcieniach,

czarna z mniej lub bardziej wyraźnym podpalaniem,

Dopuszczalna domieszka białych włosów, ale nie łaty z wyjątkiem

małej białej plamki na piersiach. Włos bardzo długi na głowie,

tułowiu i łapach, także między palcami, średniej grubości, kozi,

gęsty, jednakowy na wszystkich partiach ciała. Sierść nie ma pod-

szerstka ani nie jest wełnista.

WZROST:

Wysokość w kłębie:

pies 45 do 55 cm

suka 42 do 52 cm

Waga:

12 do 18 kg

WADY:

Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady

i oceniane w zależności od stopnia nasilenia.

- Nos spiczasty.

- Wargi długie i obwisłe.

- Słabo zaznaczony stop.

- Oczy małe, jasne, nie okrągłe i skośne.

- Uszy pofałdowane.

- Grzbiet zapadnięty lub zbyt mocno opadający, linia dolna silnie

podkasana.

- Zad poziomy lub mocno ścięty.

- Ogon nisko osadzony, krótki albo w spoczynku zakręcony nad

grzbietem.

- Białe pazury.

- Włos miękki, biała plama na piersi.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

- Głowa wąska i długa.

- Wklęsły profil.

- Zły zgryz.

- Czaszka płaska, okrągła lub wąska.

- Nisko osadzone uszy.

- Ogon obcięty lub szczątkowy z natury.

- Sierść nie dość długa, lokowata lub kędzierzawa, białe łapy, łaciatość.

OCENA PUNKTOWA:

Wrażenie ogólne

Głowa

Oczy

Uszy

Tułów

Kończyny

Ogon

Szata

Ruch

Razem

100

Każdy pies, wykazujący wyraźne deformacje budowy lub zaburzenia

charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA:

Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie

umieszczone w worku mosznowym.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: