OWCZAREK PIKARDYJSKI.pdf

Wzorzec FCI nr 176

OWCZAREK PIKARDYJSKI

(Berger de Picardie)

Kraj pochodzenia: Francja

Data publikacji obowiązującego wzorca: 22.07.1993

Użytkowanie: Pies pasterski.

Klasyfikacja FCI:

WYGLĄD OGÓLNY:

Pies średniej wielkości, o wiejskim wyglądzie, ale elegancki w liniach,

mocny, dobrze umięśniony i harmonijnie zbudowany. Wyraz inteligent-

ny, żywy, bystry; charakterystyczny, „gryfonopodobny” wygląd.

WZROST: Psy: 60 - 65 cm

Suki: 55 - 60 cm

Wady: Do 2 cm powyżej maksymalnego dopuszczalnego wzrostu.

Wady dyskwalifikujące: Wzrost poniżej minimalnego, także w klasie

młodzieży. Ponad 2 cm powyżej maksymalnego wzrostu.

GŁOWA:

Niezbyt masywna, proporcjonalna w stosunku do wielkości psa. Stop

ledwie zaznaczony, usytuowany w równej odległości od czubka nosa

i guza potylicznego. Czaszka dość szeroka, jednak nie przesadnie. Włos

na głowie długości około 4 cm. Brwi wyraźnie zaznaczone, jednak

w żadnym wypadku nie przesłaniające oczu.

Wady: Stop zbyt wyraźnie zaznaczony lub zbyt słaby; włos za krótki albo

za długi. Łuki brwiowe nie zaznaczone, lub przerysowane.

Wady dyskwalifikujące: Głowa nietypowa, nieproporcjonalna, zbyt słabo

lub zbyt obficie owłosiona.

Czoło oglądane z przodu nie jest płaskie, ale lekko wysklepione,

z niewielką bruzdą czołową.

Wady: Zbyt słabe lub nadmiernie wysklepienie, bruzda zbyt wyraźnie

zaznaczona.

Wady dyskwalifikujące: Czaszka płaska lub zaokrąglona, czoło płaskie

lub stromo opadające.

Policzki niezbyt wyraźne, ale nie płaskie, powinny być w pewnym stop-

niu zaokrąglone. Za policzkami włos tej samej długości, co na

tułowiu.

Wady: Policzki wyraźnie wykształcone, obwisłe, lub niedostatecznie

umięśnione.

Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.

Sekcja 1 - Psy pasterskie.

Próby pracy wymagane.

Kufa mocna i nie za długa, nie spiczasta; trufla nosa zawsze czarna.

Fafle suche, płasko przylegające. Grzbiet nosa prosty. Niewielki wąs i

bokobrody.

Wady: Kufa zbyt długa, wąska, albo zbyt mocna, spiczasta lub zbyt

kwadratowa. Nos wąski, częściowo barwy mięsa, mięsiste kąciki ust,

grube wargi dolne, wysklepiony grzbiet nosa. Brak wąsów i bokobrodów.

Wady dyskwalifikujące: Kufa nieproporcjonalna w stosunku do czaszki.

Fafle obwisłe. Trufla nosowa innego koloru, niż czarny, brak pigmentacji

śluzówek.

Szczęki/uzębienie: Potężne, ścisły zgryz nożycowy; przodozgryz i tyło-

zgryz niedopuszczalne.

Wady: Minimalny przodozgryz lub tyłozgryz. Przy braku 2 przedtrzonow-

ców pies nie może otrzymać ani CWC, ani res.CWC; przy braku 4 przed-

trzonowców nie może dostać oceny doskonałej. Zęby zniszczone,

złamane kły.

Wady dyskwalifikujące: Brak więcej niż 4 zębów, wyraźny przodozgryz

lub tyłozgryz.

Uszy średniej wielkości, szerokie u podstawy, dosyć wysoko osadzone;

podstawa przypomina ucho owcy; stojące, czubek lekko

zaokrąglony; tolerowana jest niewielka asymetria w noszeniu

uszu. Długość ucha 10 cm, w żadnym wypadku nie więcej, niż 12

cm u największych psów.

Wady: Uszy za duże lub przypominające uszy owczarka belgijskiego,

osadzone za nisko lub zbyt blisko siebie.

Wady dyskwalifikujące: Uszy nieprawidłowo noszone.

Oczy średniej wielkości, nie wyłupiaste, ciemne. Nie jasne i nie porce-

lanowe. Kolor tęczówki ciemny, głęboki, stonowany z umaszcze-

niem (w żadnym wypadku nie jaśniejszy od orzechowego).

Wady: Wszystko, co odbiega od powyższego opisu.

Wady dyskwalifikujące: Oczy porcelanowe, ustawione skośnie, różno-

barwne. Zbyt jasny kolor.

Wyraz: Nie powinien być ani groźny, ani nieufny.

Wady dyskwalifikujące: Wyraz płochliwy, uciekające spojrzenie.

SZYJA:

Mocna i dobrze umięśniona, dobrej długości, w ruchu uniesiona i wy-

raźnie wyróżniająca się w sylwetce, głowa noszona dumnie.

Wady: Szyja długa i cienka, wbita w łopatki; podgardle.

TUŁÓW:

Klatka piersiowa głęboka, ale nie przesadnie - nie może sięgać poniżej

łokci. Obwód klatki piersiowej mierzony tuż za łokciem powinien być

o 1/5 większy, niż wysokość psa w kłębie. Długość tułowia powinna być

tylko nieco większa, niż wysokość psa w kłębie. Grzbiet prosty, lędźwie

mocne. Żebra w górnej partii (1/3) dobrze wysklepione, potem coraz

prostsze aż do mostka. Linia dolna lekko podciągnięta. Zad przechodzi

łagodnie w tylną część ud. Kościec mocny, ale nie przesadnie.

Wady: Wszelkie odchylenia od powyższego opisu. Tułów zbyt ciężki lub

zbyt lekki, za długi, zbyt nisko zawieszony; pies zbyt długonogi. Żebra

nadmiernie wysklepione lub zbyt płaskie. Budowa przypominająca

bouviera. Zad zbyt prosty, albo zbytnio ścięty.

Wady dyskwalifikujące: Powyższe wady, jeśli bardzo poważne.

OGON:

Pokryty włosem, długość włosa jak na tułowiu. W bezruchu ogon

powinien sięgać stawu skokowego; opada prosto, z lekkim zakrzywie-

niem na końcu. W ruchu ogon może być noszony nieco wyżej, jednak

nigdy ponad grzbietem.

Wady: Ogon „szczurzy” albo nadmiernie owłosiony; za krótki, zakręcony,

wadliwie noszony.

Wady dyskwalifikujące: Ogon noszony stale nad grzbietem, noszony nisko

w wyniku podcięcia. Ogon szczątkowy lub jego brak.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Łopatki długie i ustawione skośnie, bardzo swobodne w ruchu, dobrze

umięśnione ale nie przeładowane. Kończyny ustawione pionowo.

Kościec suchy. Stawy zaznaczone, nie stwarzające jednak wrażenia

nieprawidłowej budowy. Śródręcza nachylone lekko ku przodowi, co

nadaje kończynom elastyczność i ułatwia natychmiastowe zatrzymanie.

Wady : Łopatki zbyt długie (charcie) lub spionowane (jak u bouviera),

wąskie lub ciężkie, luźne albo utrudniające ruch; kościec zbyt cienki lub

zbyt gruby. Stawy nadgarstkowe słabe lub przebudowane (węzłowate).

Śródręcze zbyt spionowane lub za bardzo nachylone.

Wady dyskwalifikujące: Powyższe wady, jeśli bardzo poważne.

KOŃCZYNY TYLNE:

Uda długie i dobrze umięśnione. Staw kolanowy mocny. Tył nie

powinien być ani spionowany, ani zbyt głęboko kątowany; ani zbyt

wąski, ani za szeroki. Nie może występować dysharmonia pomiędzy

zadem a udami, całość powinna opadać w łagodnym łuku. Kończyny

mocne, unoszące tylną część tułowia bez wysiłku, ale elastycznie.

Kościec mocny, ale nie przesadnie. Stawy skokowe umiarkowanie

kątowane, nie ustawione ani beczkowato, ani zbyt wąsko, i niezbyt

wysoko umiejscowione. Właściwe kątowanie stawów skokowych jest

absolutnie konieczne. Śródstopie mocne, suche, ustawione pionowo do

podłoża; w postawie kończyny tylne - widziane z boku - pionowe.

Wady: Wszelkie odchylenia od powyższego opisu.

Wady dyskwalifikujące: Kończyny tylne wyraźnie nieprawidłowe.

ŁAPY:

Zaokrąglone i krótkie, zwarte, wysklepione. Pazury krótkie i mocne,

ciemne. Brak wilczych pazurów i dodatkowych palców. Pies z wilczymi

pazurami nie jest dyskwalifikowany, ale ma obniżaną ocenę. Opuszki

mocne, dosyć elastyczne, co pozwala na właściwą amortyzację w ruchu.

Wady: Odchylenia od powyższego opisu.

Wady dyskwalifikujące: Podwójne wilcze pazury na wszystkich czterech

łapach.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos twardy, średniej długości, nie kędzierzawy, ale i nie gładki, szorst-

ki. Musi skrzypieć pod palcami. Długości 5-6 cm na całym ciele,

włącznie z ogonem. Podszerstek miękki i gęsty.

Wady: Włos krótszy niż 4,5 cm, nie dość szorstki, z tendencją do skręca-

nia się lub prosty i gładki.

Wady dyskwalifikujące: Włos krótszy, niż 4 cm i dłuższy niż 6 cm,

kędzierzawy albo bardzo gładki, miękki lub wełnisty.

Umaszczenie: szare, szaro-czarne, szare z czarnym przesianiem, szaro-

niebieskie, szaro-czerwone, jasno- lub ciemnopłowe, albo

mieszanka tych wszystkich kolorów. Duże białe znaczenia niedo-

puszczalne, małe białe plamki na piersi i palcach dopuszczalne.

Wady: Duże białe znaczenie na piersi, białe znaczenia na wszystkich pal-

cach.

Wady dyskwalifikujące: Maść czarna, biała, arlekin, łaciata, zbyt wiele

białego na piersi, łapy całe białe, biel w jakichkolwiek innych miejscach.

WADY:

Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być trak-

towane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.

UWAGA:

Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie

umieszczone w worku mosznowym.

(na podstawie tłumaczenia z języka niemieckiego A. Kłopockiej)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: