Maria Ziemska - Funkcje rodziny i postawy rodzicielskie.pdf - Książki pedagogiczne - nauka11

Funkcje rodziny wg Ziemskiej:

– rodzina jako grupa społeczna powiększa się dzięki funkcjom

biologicznym, dostarcza nie tylko członków dla swojej (własnej) grupy, lecz dla

całego społeczeństwa, równocześnie są zaspokajane potrzeby seksualne męża i żony,

 produkcyjna

– dostarcza społeczeństwu pracowników i przyczynia się do zwiększania

twórczych i wytwórczych sił, wobec możliwości zarobkowania z reguły poza domem

członkowie rodziny mogą zaspokajać swoje potrzeby ekonomiczne – tj. potrzeby

posiadania niezbędnych środków utrzymania,

 usługowo-opiekuńcza

– zapewnia wszystkim codzienne usługi (wyżywienie, czystość

mieszkania, odzież, itp.), oraz opiekę tym członkom, którzy nie są samodzielni w pełni

z powodu wieku lub choroby, kalectwa bądź innych przyczyn; rodzina zaspokaja

zarówno potrzeby bytowe oraz opiekuńcze członków, potrzeby troszczenia się o

innych i doznawania opieki,

 socjalizacyjna

– stosowana jest w stosunku do dzięki, które dzięki życiu w rodzinie

wzrastają w społeczeństwo, ale i współmałżonków gdyż proces dostosowania się ich

w małżeństwie jest procesem socjalizacyjnym. Podobnie potrzeby rodzicielskie

wychowania dzieci, a także przekazywania im własnego języka, podstawowych

wzorów zachowania obowiązujących w danym społeczeństwie, obyczajów,

wprowadza w świat wartości moralnych i w świat kultury kontrolując zachowania

swych członków,

 psychohigieniczna

– dzięki stabilizacji, bezpieczeństwa, możliwości wymiany

emocjonalnej i stworzenia warunków dla rozwoju osobowości przyczynia się do ich

dojrzałości emocjonalnej i równowagi psychicznej; częściej nazywa się tę funkcję

funkcją wymiany emocjonalnej lub funkcją ekspresji uczuć, bądź też rozładowania

napięć emocjonalnych czy też funkcją zapewniającą członkom rodziny poczucie

bezpieczeństwa. Rodzina przyczynia się do ugruntowania i kultywowania zdrowia

psychicznego w społeczeństwie. Dzięki niej w rodzinie zaspokajane są potrzeby

emocjonalne: miłości i przynależności, uznania i szacunku, poczucia bezpieczeństwa.

 unikająca,

 odrzucająca,

 nadmiernie chroniąca,

 nadmiernie wymagająca,

b)dobre:

 współdziałanie,

 akceptacja,

 rozumna swoboda,

 uznanie praw.

akceptacja – rodzice akceptują dziecko z jego zaletami i wadami. Nie znaczy to, że nie starają

się, aby niektóre z wad usunąć w procesie wychowania. Akceptacja nie jest bowiem

jednoznaczna z bezkrytycznym spojrzeniem na dziecko. Akceptujący rodzice lubią swoje

dziecko. Chwalą i dostrzegają nawet drobne osiągnięcia, ale ganią gdy postąpi ich zdaniem

źle. Nagana lub kara sygnalizuje, iż rodzice nie akceptują określonego zachowania swojego

dziecka, mimo iż w dalszym ciągu akceptują dziecko.

 prokreacyjna

Postawy rodzicielskie wg Ziemskiej:

a) złe:

Współdziałanie – im młodsze dziecko, tym częściej inicjatywa współdziałania leży w rękach

rodziców. Rodzice uczą swoje dziecko, jak współdziałać w zabawie oraz czynnościach dnia

codziennego. Im dziecko starsze, tym formy współdziałania stają się bardziej dojrzałe. Coraz

częściej inicjatywa współdziałania wychodzi od dziecka.

Rozumna swoboda – rodzice współdziałając i akceptując swoje dziecko muszą w miarę jak

ono dorasta pozwalać mu na coraz większą samodzielność. Dziecko wraz z wiekiem poszerza

zakres swojego działania, pragnie poznać wszystko, co je otacza, pokonać różne przeszkody,

przebywać w gronie rówieśników. Rodzice muszą z jednej strony chronić dziecko przed

niebezpieczeństwami, które mogły by mu zagrażać w związku z przedwczesną

samodzielnością, z drugiej jednak strony nie mogą przesadnie hamować aktywności dziecka.

Uznawanie praw dziecka – oznacza to poszanowanie dla indywidualności dziecka,

respektowanie jego małych tajemnic, szacunek dla działalności dziecka.

Unikanie – rodzice mało interesują się dzieckiem i jego problemami. Unikanie może wiązać

się z zewnętrznym brakiem troski o dziecko, zaniedbaniem jego podstawowych potrzeb

biologicznych i ekonomicznych.

Odrzucanie – rodzice odrzucający dziecko są mu niechętni albo nawet wrodzy. Sporadycznie

(można to już nazwać patologią zachowania) niechęć w stosunku do dziecka wyzwala

okrucieństwo.

Postawa nadmiernie wymagająca – koncentracja na dziecku z tendencjami do stałego

korygowania i ulepszania wiąże się niekiedy z odrzucaniem dziecka. Nadmiernie

korygowanie może jednak wypływać z chęci posiadania dziecka-ideału, a więc z brakiem

akceptacji ich dziecka takiego, jakim ono jest.

Postawa nadmiernie ochraniająca – nadmiernie ochranianie dziecka przez rodziców wynika

często z ogólnie lękowego nastawienia jednego z rodziców lub obojga z nich do otaczającego

świata; rodzice tacy a każdej sytuacji życiowej dostrzegają zagrożenie dla dziecka i starają się

je przed nim uchronić.

Maria Ziemska - Funkcje rodziny i postawy rodzicielskie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: