lppwd00.pdf

(655 KB) Pobierz
Skrypt-czŔqŔŔŻŔŔaŔ I.
INSTYTUT PODSTAW BUDOWY MASZYN
Wydziału SiMR Politechniki Warszawskiej
P R A C O W N I A W I B R O A K U S T Y K I
02-524 Warszawa, ul. Narbutta 84, tel. 660 8276
Zbigniew Dąbrowski, Jacek Dziurdź,
Grzegorz Klekot, Stanis ł aw Radkowski
Laboratorium podstaw pomiarów
wielkości dynamicznych
Część I: Wiadomości podstawowe
(do użytku wewnętrznego)
Warszawa 2005
658539063.001.png 658539063.002.png 658539063.003.png
Redakcja: Grzegorz Klekot
Opracowanie graficzne: Piotr Deuszkiewicz & Andrzej Rudziński
Przedmowa
Współczesna metrologia mechaniczna stała się wiedzą obejmującą szereg zagadnień
technicznych i łączącą wiele dyscyplin. Umiejętność dobrego wykorzystania suwmiarki,
kątomierza i dynamometru nie wystarcza dzisiaj do rozwiązywania zadań związanych z
konstruowaniem i eksploatacją maszyn.
Konstrukcja współczesnych przyrządów do pomiarów wielkości dynamicznych integruje
wiedzę z zakresu mechaniki, elektroniki, matematyki i, coraz częściej, informatyki. Aparatura
pomiarowa, mimo zaawansowanej technologii, jest zwykle nieskomplikowana w obsłudze,
nastawiona na łatwość użytkowania. Niemniej poprawność wykonania pomiarów oraz
interpretacja wyników wymagają od użytkownika znajomości podstawowych zasad obsługi, oraz
wiedzy o badanych zjawiskach i metodach pomiaru.
Celem wszystkich ćwiczeń realizowanych w naszym laboratorium jest właśnie wykształcenie
tych podstawowych umiejętności. Wiedza i umiejętności tu zdobyte mają przyszłym inżynierom
umożliwić praktyczne wykorzystanie pomiarów wielkości dynamicznych oraz pozwolić na
krytyczną analizę obserwowanych zjawisk.
Podręcznik przeznaczony jest dla studentów kierunku "Mechanika" i zawiera podstawowe
wiadomości z zakresu pomiarów wielkości dynamicznych niezbędne do wykonania ćwiczeń
laboratoryjnych oraz opis ćwiczeń. Adresowany jest przede wszystkim do studentów III roku
Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych. Część informacji może być pomocna także
podczas studiowania innych przedmiotów specjalizacji ekologia i eksploatacja maszyn.
W laboratorium, oprócz materiału opisanego w skrypcie, obowiązują podstawowe wiadomości
z matematyki i fizyki objęte programem szkoły średniej i wykładane na pierwszych latach
studiów technicznych. Zakres materiału dostosowany jest do aktualnie obowiązującego programu
nauczania na Wydziale.
Układ treści ułatwia korzystanie z podręcznika. Część I zawiera wiadomości podstawowe
użyteczne podczas wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych, oraz jako literatura uzupełniająca do
innych przedmiotów. W części II opisano ćwiczenia laboratoryjne, odwołując się jednocześnie
do treści części pierwszej. Obowiązuje zasada, że do wykonania ćwiczeń bardziej
zaawansowanych obowiązuje pełen zakres wiadomości wcześniejszych.
Podstawą zaliczenia laboratorium jako całości jest wykonanie wszystkich przewidzianych
programem danego semestru ćwiczeń. Ćwiczenia mogą być realizowane wielowariantowo (od
2 do 4 godzin). Każdy student realizuje zadanie indywidualnie, a oceniany jest uzyskany wynik
pomiaru lub analizy i sformułowane na tej podstawie wnioski dotyczące ćwiczenia. Sprawdzenie
przygotowania przed rozpoczęciem pomiarów nie stanowi podstawy zaliczenia, a jedynie pomaga
w uporządkowaniu wiedzy zdobytej w ramach przygotowania do ćwiczenia.
1
Część I - Wiadomości podstawowe
1. Wprowadzenie
"Międzynarodowy słownik terminów metrologicznych" [1] definiuje wielkość jako cechę
zjawiska, ciała lub substancji, którą można wyróżnić jakościowo i wyznaczać ilościowo. Zgodnie
z taką definicją wielkości dynamiczne są cechami, których chwilowe wartości ulegają zmianom.
Pomiar, zgodnie z definicją słownikową, to zbiór operacji mających na celu wyznaczenie
wartości wielkości. W praktyce pomiar polega na porównaniu wielkości obserwowanej z
wzorcową, często z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury.
Podczas obserwacji zjawisk mechanicznych analizuje się parametry ruchu (prędkość,
przyspieszenie, przemieszczenie), zmiany ciśnienia, siły, naprężeń, odkształceń i.t.p. Niektóre
z nich zmieniają się na tyle powoli, że można je obserwować bezpośrednio, wykorzystując
wyłącznie ludzkie zmysły. Inne wymagają narzędzi specjalistycznych, przetwarzających wybrane
parametry do postaci czytelnej dla człowieka. Do tej właśnie grupy zaliczymy wszystkie zjawiska
szybkozmienne, w tym takie, z analizy których nie może zrezygnować współczesny inżynier
mechanik.
Najczęściej analizowanym parametrem jest amplituda (zmiana amplitudy) cech
charakterystycznych dla badanego zjawiska. Do wnioskowania o charakterze procesów
wolnozmiennych wystarczy co pewien czas zmierzyć chwilową wartość amplitudy. Trudno
natomiast wyciągać wnioski na podstawie chwilowych amplitud przebiegów dynamicznych.
Badanie zjawisk szybkozmiennych wymaga operowania wartościami uśrednionymi. Istotnym
jest, by wybór sposobu uśredniania ukierunkować na uzyskanie możliwie najlepszego obrazu
cech charakteryzujących analizowany proces.
2
2. Rodzaje sygnałów dynamicznych
Istnieje szereg sposobów klasyfikacji sygnałów. Dla potrzeb pomiarów najbardziej użyteczny
wydaje się podział na dwie główne grupy, szerzej opisany przez J. S. Bendat’a i A. G. Piersol’a
[2]. Pierwszą z grup tworzą sygnały losowe, drugą - zdeterminowane. Schemat klasyfikacji
wewnątrz każdej grupy przedstawiono na rysunku 1.
Sygnały zdeterminowane
Sygnały okresowe
Sygnały nieokresowe
Sygnały
harmoniczne
Sygnały
poliharmoniczne
Sygnały
prawie okresowe
Sygnały przejściowe
Sygnały losowe
Sygnały stacjonarne
Sygnały niestacjonarne
Sygnały
ergodyczne
Sygnały
nieergodyczne
Specjalne odmiany
niestacjonarności
Rys. 1. Rodzaje sygnałów.
Ze względu na powszechność zastosowań w opisie modelowym wielu obiektów technicznych
zwróćmy szczególną uwagę na należące do grupy zdeterminowanych sygnały okresowe. Przebieg
jest okresowy, jeżeli można go opisać funkcją x(t) , dla której istnieje taka dodatnia wielkość T ,
że w każdej chwili t
Wielkość T , dla której zachodzi powyższa równość, nazywana jest okresem, zaś część przebiegu
przypadająca na jeden okres zwana jest cyklem.
Odwrotność okresu, czyli ilość cykli w jednostce czasu, to częstość (częstotliwość):
Najważniejszym (z punktu widzenia teorii przetwarzania sygnałów) przypadkiem
szczególnym sygnałów okresowych są przebiegi harmoniczne opisane zależnością:
gdzie: a - amplituda,
2 B ft - faza chwilowa,
M - faza początkowa.
3
658539063.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin