Podobieństwa embrionalne w strukturze mózgów kręgowców.pdf

Podobieństwa embrionalne w strukturze mózgów kręgowców

Autor tekstu: PZ Myers

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

R obiłem to źle. Właśnie przeglądałem reakcje kreacjonistów na moje argumenty, że

embriony Haeckla są nadużywane przez kretynów IP (inteligentnego projektu)

(http://scienceblogs.com/pharyngula/2009/05/casey_lu skin_smirking_liar.php) i zdałem sobie

z czegoś sprawę: Haeckel nic ich nie obchodzi. Nie wiedzą absolutnie niczego o historii embriologii.

Nie mają zielonego pojęcia o współczesnej biologii rozwojowej. Pozwólcie, że zredukuję to i pokażę

logikę nauki i kreacjonizmu w kolejności, w jakiej rozwijały się.

Myślenie naukowe

1. Obserwacja: embriony kręgowców wykazują uderzające podobieństwo wzajem do

siebie .

2. Wyjaśnienie: podobieństwa są wynikiem wspólnego pochodzenia.

3. Potwierdzenie: Zbadać więcej embrionów i przyjrzeć się głębiej zaangażowanym w to

cząsteczkom.

Myślenie kreacjonistyczne

1. Założenie: wszelkie życie zostało stworzone przez projektanta.

2. Implikacja: embriony kręgowców nie mają wspólnego przodka.

3. Wniosek: dlatego też embriony kręgowców nie wykazują uderzających podobieństw

wzajem do siebie .

Oto ich problem: podobieństwa między embrionami są zaobserwowanym faktem . Zobaczyli

to w XVIII wieku tacy obserwatorzy jak Goethe, wsparły to prace niemieckich naturphilosophen

początku XIX wieku i znacznie bardziej przekonująco udokumentował najwybitniejszy embriolog

tego stulecia Karl Ernst von Baer, a także teraz możesz pójść do jakiegokolwiek uniwersytetu, także

małego, jak mój, i poprosić miejscowego biologa rozwojowego, żeby pokazał ci gotowe slajdy

embrionów świni, kury, myszy i ryby, a będzie w stanie pokazać ci wszystkie zaskakująco stałe

cechy morfologiczne tych embrionów. Możemy także pokazać zdjęcia ujawniające rozległość

podobieństw, a równocześnie interesujące małe różnice, które nagromadziły się w różnych liniach

rodowych.

Podobieństwa między embrionami są po prostu poza dyskusją. To wiadomo. To było wiadomo

od niemal dwóch stuleci.

Gdybym był kreacjonistą, przyznałbym to i krytykował zamiast tego krok nr 2, hipotezę, że te

podobieństwa są dowodem na wspólne pochodzenie. To robią inteligentni ludzie: na przykład Karl

Ernst von Baer był kreacjonistą, który nie zgadzał się z interpretacją Darwina i próbował wyjaśnić

podobieństwa tym, że są one wynikiem ogólności wczesnej postaci embrionalnej, przypisując je

stosunkowo niezróżnicowanemu stanowi na tym etapie rozwoju. Wyjaśnienie von Baera jest

faktycznie dość dobre i opowiadam o tym moim studentom, a także sądzę, że jest to część

wyjaśnienia.

Krok nr 3 jest jednak problemem dla tych alternatywnych wyjaśnień. Otrzymujemy coraz

więcej danych i zasadniczy proces tego zdarzenia rozwojowego pokazuje coraz głębsze

podobieństwa – nie możemy ich po prostu zlekceważyć jako wyniku ogólnego braku zróżnicowania,

ponieważ zaangażowane tam są bardzo konkretne, te same geny.

Inaczej niż von Baer dzisiejsi kreacjoniści na ogół nie są zbyt inteligentni i wszyscy są jednolicie

ignorantami naukowymi. To jedyne wytłumaczenie, jak mogli dojść do tak dziwacznie naciągniętej

logiki, jaką przedstawiłem powyżej. Od myśli ewolucyjnej różni ich wyraźnie zasadnicze założenie, że

prawdą jest projektant, ale to założenie wiedzie ich w irracjonalnym kierunku. Sądziłbym, że bitwa

na tym wąskim polu debaty powinna odbywać się na drugim kroku, tam gdzie ewolucjoniści stawiają

hipotezę o wspólnym pochodzeniu jako wyjaśnieniu embrionalnych podobieństw – ponieważ nie

akceptują wspólnego pochodzenia, powinni ciężko pracować, by proponować i testować

alternatywne hipotezy dla wyjaśnienia tego zjawiska.

Domyślam się, że „ciężko pracować” jest anatemą dla kreacjonistów, podobnie jak używanie

wyobraźni, by znaleźć użyteczne alternatywy, bo tego przecież nie robią. Zamiast tego przyjęli

niesłychanie głupią taktykę stawiania niepotrzebnego trzeciego kroku i wnioskując, że embriony nie

Racjonalista.pl

Strona 1 z 5

przypominają jeden drugiego, wybierając to, jako swój przedmiot sporu. Jest to niepotrzebne, bo

jeśli twierdzą, że istnieje jeden wspólny projektant, to mogliby tego użyć dla wyjaśnienia

embrionalnych podobieństw, a jest to głupie, bo jak powiedziałem, podobieństwa są

zaobserwowanym faktem.

Inny przykład tej pokręconej logiki można zobaczyć w ich czepianiu się śmieciowego DNA. Jest

faktem, że większość genomu jest bezużytecznym, powtarzającym się lub uszkodzonym śmieciem

i naszym wyjaśnieniem jest, że jest to przypadek historii, nagromadzenie pozostałości minionych

błędów; kreacjoniści, zamiast dyskutować z interpretacją i oferować różne własne wyjaśnienia,

próbują zaprzeczyć dowodom i udają, że wszystko jest funkcjonalne. Być może jednak w tym

szaleństwie jest metoda, bo to nas trochę wyprowadza z równowagi – trudno uwierzyć, że naprawdę

przedstawiają tak szalony argument.

Haeckel jest tylko nieszczęsnym pionkiem w ich grze. Był on winien sfałszowania jednej

ilustracji…kreacjoniści nie mówią jednak, że to nie ta ilustracja pojawia się nadal w podręcznikach!

Współcześni Haeckla, jak również dzisiejsi biolodzy, nie kwestionują głównej idei tego diagramu – że

istnieje stadium, na którym embriony kręgowców są do siebie podobne – i zgadzamy się także, że

Haeckel dla celów pedagogicznych zbytnio uprościł i zredukował różnice. Poniżej jest ilustracja

embrionów psa, kury i żółwia, na fałszowaniu której przyłapano Haeckla.

Jak można zobaczyć w zaznaczonym prostokącie występuje ten sam błąd w somitach. Ten sam

drzeworyt został użyty trzy razy. Słusznie powiedziano mu, że posłużył się nieetycznym skrótem, ale

proszę także zauważyć: to zdecydowanie nie jest ilustracja wielokrotnie reprodukowana

w podręcznikach.

Błąd Haeckla nie leżał w naukowym kroku nr 1, obserwacji – była to nadinterpretacja (krok 2),

czynienie wielkich oznajmień o naturze embrionalnej zmiany, które nie wykraczały poza normy jego

czasów, ale stwierdzono potem, że są nieuzasadnione. Jego hipotezy poszły zbyt daleko poza

wyjaśnienie podobieństw jako rezultatu historii; zawierały także twierdzenie o zbytniej linearności

zmiany ewolucyjnej.

Ale, jak powiedziałem, Haeckel nie jest ważny w tym argumencie. Jest dla kreacjonistów tylko

wygodnym chłopcem do bicia, wymówką, by próbować zaprzeczyć dowodom. Krok nr 3, trwające

potwierdzenie wyjaśnienia ewolucyjnego, jest miejscem, gdzie odbywa się rzeczywista akcja i gdzie

ich próby skupienia uwagi na spekulacjach z XVIII wieku, zamiast na nauce z XXI wieku, są

zwyczajnie odwracaniem uwagi.

Zrozumiałem to dziś rano, kiedy czytałem artykuł badaczy ryb danio pręgowatych o rozwoju

komór mózgu. Jest to dla mnie znajomy temat – badałem układ nerwowy danio od około 1980 roku

– i głównie zainteresowały mnie informacje o tych wypełnionych płynem komorach w mózgu, które

zazwyczaj ignorowałem, kiedy skupiałem się na neuronalnym nabłonku.

Mózg kręgowców jest jak balon wodny, pusty w środku z ścianką z komórek na zewnątrz.

Początkowo część komórkowa jest dość cienka, składa się tylko z jednej warstwy komórek, ale

oczywiście staje się znacznie grubsza w miarę postępowania rozwoju, aż do punktu, w którym

u dorosłych osobników komory są dość małe (ale ważne!), zakopane głęboko w masie mózgu.

Embrionalny układ nerwowy także się dzieli, tworząc rozgraniczenia, które oddzielają główne

domeny przodomózgowia, śródmózgowia i tyłomózgowia. Raz jeszcze nasuwa mi się porównanie

z balonem: to jest jak robienie balonu w kształcie zwierzęcia, gdzie rura podzielona jest na części.

Tutaj jest ilustracja tych wczesnych wydarzeń:

Ciekawe było to, że czytałem ten artykuł jako opis rozwoju mózgu ryby danio, zerknąłem na

ilustrację, i pomyślałem, że trochę jest szkicowa, ale tak, to dobrze mi znany mózg embriona danio…

a potem oczywiście spojrzałem na podpis i to był rozwój ludzkiego mózgu.

To nie była niespodzianka. Znam także rozwój ludzkiego mózgu i gdybym czytał o ludzkich

komorach, przytaknąłbym oglądając tę ilustrację. To samo zrobiłbym, gdybym czytał o rozwoju

mózgu myszy; podobnie, gdyby podpis stwierdzał, że to mózg kury, nie zastanawiałbym się ani

przez moment. One wszystkie są z grubsza takie same na tym wczesnym stadium rozwoju. Te same

podziały, te same fałdy, z grubsza ten sam rodzaj uporządkowania.

Oczywiście są tam różnice i artykuł je omawia. W szczególności układ nerwowy ryby jest

początkowo solidny, nie zaś wydrążony i przestrzeń komór tworzy się potem, po zajściu podziału

mózgu na regiony; mózg ssaków zaczyna się jako wydrążony i pozostaje wydrążony. Są także

pewne molekularne subtelności, jeszcze nie do końca rozpracowane u wielu gatunków, a więc pewne

różnice mogą objawić się, kiedy dowiemy się więcej. I z pewnością są różnice, które rozwijają się

później – nigdy nie pomyliłbym mózgu dorosłego człowieka z mózgiem dorosłej ryby.

Racjonalista.pl

Strona 3 z 5

Podobieństwa są rzeczywiste i idą wręcz głębiej niż twierdzili biolodzy XIX wieku. Ten artykuł

zawiera także prostą, ale interesującą ilustrację, porównującą organizację embrionalnych komór,

która przypomina w zasadzie ilustracje Haeckla – ludzkie embriony mają mózg zorganizowany w ten

sam sposób, jak mózgi embrionów ryb.

Gdyby przeważyła wola Discovery Institute, to porównanie byłoby zabronione w naszych

podręcznikach. Twierdzą oni jednak, że chcą lepszej i dokładniejszej nauki, ale w rzeczywistości tego

nie chcą: jeśli umieścimy więcej szczegółów w podręcznikach biologii, tylko wzmocni to argument

o podobieństwie embrionów kręgowców.

Pharyngula 9 maja 2009

PZ Myers

Ur 1957. Amerykański profesor biologii na uniwersytecie w Minnesocie, prowadzi również

popularyzujący naukę blog Pharyngula .

Pokaż inne teksty autora

(Publikacja: 29-05-2009)

Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,6565)

Autorem portalu Racjonalista.pl jest Michał Przech, zwany niżej Autorem.

Właścicielami portalu są Mariusz Agnosiewicz oraz Autor.

Żadna część niniejszych opracowań nie może być wykorzystywana w celach

komercyjnych, bez uprzedniej pisemnej zgody Właściciela, który zastrzega sobie

niniejszym wszelkie prawa, przewidziane

w przepisach szczególnych, oraz zgodnie z prawem cywilnym i handlowym,

w szczególności z tytułu praw autorskich, wynalazczych, znaków towarowych

do tego portalu i jakiejkolwiek jego części.

Wszystkie strony tego portalu, wliczając w to strukturę katalogów, skrypty oraz inne

programy komputerowe, zostały wytworzone i są administrowane przez Autora.

Stanowią one wyłączną własność Właściciela. Właściciel zastrzega sobie prawo do

okresowych modyfikacji zawartości tego portalu oraz opisu niniejszych Praw

Autorskich bez uprzedniego powiadomienia. Jeżeli nie akceptujesz tej polityki możesz

nie odwiedzać tego portalu i nie korzystać z jego zasobów.

Informacje zawarte na tym portalu przeznaczone są do użytku prywatnego osób

odwiedzających te strony. Można je pobierać, drukować i przeglądać jedynie w celach

informacyjnych, bez czerpania z tego tytułu korzyści finansowych lub pobierania

wynagrodzenia w dowolnej formie. Modyfikacja zawartości stron oraz skryptów jest

zabroniona. Niniejszym udziela się zgody na swobodne kopiowanie dokumentów

portalu Racjonalista.pl tak w formie elektronicznej, jak i drukowanej, w celach innych

niż handlowe, z zachowaniem tej informacji.

Plik PDF, który czytasz, może być rozpowszechniany jedynie w formie oryginalnej,

w jakiej występuje na portalu. Plik ten nie może być traktowany jako oficjalna

lub oryginalna wersja tekstu, jaki zawiera .

Treść tego zapisu stosuje się do wersji zarówno polsko jak i angielskojęzycznych

portalu pod domenami Racjonalista.pl, TheRationalist.eu.org oraz Neutrum.eu.org.

Wszelkie pytania prosimy kierować do redakcja@racjonalista.pl

Racjonalista.pl

Strona 5 z 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: