Powiedzmy sobie szczerze: niektórzy ludzie, zwłaszcza wysokiej klasy biznesmeni i politycy, naprawdę wiedzą jak odpowiednio podać dłoń. Jeśli dodatkowo uświadomisz sobie, że odpowiedni uścisk dłoni ma decydujący wpływ na wynik negocjacji, wyborów, czy rozmowy
o pracę, zrozumiesz, jak ważna jest umiejętność poprawnego podawania ręki.
Pierwsze wrażenie. Uścisk dłoni ma ogromny wpływ na pierwsze wrażenie na twój temat. Nawet jeśli twoja dłoń jest tłusta, spocona lub z jakiegoś innego powodu niezbyt dobrze się prezentuje, otrzep ją szybko i wyciągnij w stronę rozmówcy. Podanie ręki jest istotnym symbolem przyjaźni, otwartości i zaufania i jest najważniejszą częścią w procesie nawiązywania nowej znajomości. Naprawdę nie można nie doceniać znaczenia uścisku dłoni. Jeśli nie umiesz poprawnie podać ręki, nie masz szans na dobrą pracę.
Siła uścisku. Jest elementem, w przypadku którego mężczyźni mają skłonność do przesady. Chcąc podkreślić swoją silną pozycję, mężczyźni często ściskają dłoń za mocno, co niestety jest synonimem desperackiej próby zrobienia wrażenia. Uścisk powinien być zdecydowany, ale nie na tyle mocny, by miażdżyć dłoń rozmówcy. Zawsze należy dobrać siłę uścisku do konkretnego człowieka, np. jeśli podajesz rękę osobie starszej – rozluźnij uścisk. Pamiętaj też, żeby twój uścisk nie był zbyt słaby i wiotki, inaczej nazwą cię „śniętą rybą”. Pomocne mogą okazać się ćwiczenia
w podawaniu ręki, przeprowadzone w gronie znajomych. Gdy uściśniesz już wystarczająco dużo dłoni i nabierzesz odpowiedniego doświadczenia, wyrobisz w sobie naturalną zdolność dopasowywania odpowiedniej siły uścisku.
Odpowiedni kąt. Myśl w odniesieniu do płaszczyzny podłogi. Dłoń powinna być równoległa do dłoni rozmówcy i ułożona prostopadle do płaszczyzny podłogi. Jeśli zamiast tego podasz rękę tak, że twoja dłoń znajdzie się nad dłonią partnera, będzie to dla niego sygnałem twojej dominacji (co na pewno nie przysłuży ci się, gdy rozmówca jest twoim szefem). Z drugiej strony, jeśli twoja ręka znajdzie się na spodzie, dasz rozmówcy odczuć, że jesteś osobą uległą. Podając rękę równolegle do ręki wyciągniętej przez rozmówcę wysyłasz sygnał, że jesteście wobec siebie neutralnie nastawieni i równi.
Kontakt wzrokowy. Zawsze musisz patrzeć w oczy osobie, której podajesz rękę. W przeciwnym razie całkowicie zanegujesz istotę uścisku dłoni i dasz się odebrać jako ktoś nieszczery i przebiegły. Nawet jeśli patrzenie drugiej osobie w oczy napawa cię panicznym strachem, musisz się przemóc. Nie ma znaczenia czy podajesz rękę partnerowi w interesach, czy bratu krwi – nie odniesiesz sukcesu, jeśli nie będziesz patrzył drugiej osobie w oczy.
Nie przetrzymuj dłoni rozmówcy, nie potrząsaj nią więcej niż trzy razy, nawet jeśli chcesz sprawić wrażenie osoby ciepłej. Jeśli okoliczności są odpowiednie, a ty koniecznie chcesz przekazać wrażenie ciepła, chwyć dłoń rozmówcy i delikatnie poklep wolną dłonią jego dłoń.
Ćwicz. Zastanów się, jak uczyłeś się mówić „Proszę” i „Dziękuję”. Rodzice musieli powtarzać tysiące razy, nim nauczyłeś się tego na pamięć. Ćwicz uścisk dłoni wśród przyjaciół, dopóki nie będzie ci on przychodził tak naturalnie, jak powiedzenie komuś w tłoku „Przepraszam”. Przyjaciele
pomogą ci ustalić siłę uścisku i czas jego trwania.
Kontekst kulturowy. Jeśli wyjeżdżasz za granicę, sprawdź czy w kraju, do którego jedziesz podanie ręki jest odpowiednią formą przywitania, zwłaszcza w przypadku osób płci przeciwnej. W niektórych krajach uścisk dłoni jest odbierany jako zbyt intymna forma kontaktu z nieznajomym.
Według zasad savoir-vivru to kobieta jako pierwsza powinna podać dłoń mężczyźnie (wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, w której mężczyzna jest przełożonym kobiety). Jest to jednak rzadko spotykany sposób przywitań wśród płci pięknej, więc nie ma konieczności stosowania go "na siłę".
twojtrener