Rycerz.pdf

Rycerz

Niewiele zostało z tego co pamiętam

Zbroja jest zniszczona

Niczym moja dusza

Ciało me nosi znaki wielu bitew

Zbyt wiele

Bym je wszystkie spamiętał.

Nie, gdyż żyzna ziemia zmieniła się w pustkowie

Woda w popiół

Niebo w płomienie

Wiatr zmienił kierunek

A rycerz spoglądał w bezkresną przepaść.

Moja skóra jest wysuszona

I posiada wiele blizn

Które pokrywają moją twarz

Nie mam już dokąd uciec

Jakaś bestia czuje moją obecność

A ja czuję jak nadchodzi.

Ujrzał, jak tumany kurzu i pyłu,

Wznoszą się w powietrze,

Wśród kłębów piachu wydobywał się wrzask

Po chwili poczuł lekkie ukłucie w plecy

Przemieniło się w cierpienie.