Fakty i Mity 05-2006.pdf

Prokurator z Nowego Targu oskarża księdza Andrzeja S. o pedoﬁ lię z użyciem przemocy

KSIĄDZ I 13-LATKA

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 5 (309) 9 LUTEGO 2006 r. Cena 2,80 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

Średniowieczną noc papiestwa rozświetlały stosy wzniecane przez nienawiść. W ich blasku unicestwiono miliony niewinnych istnień ludz-

kich. Tych wszystkich, którym marzył się humanizm i postęp, a także tych, którzy poszukiwali prawdziwego Boga w Biblii. Torturowano

ﬁ lozofów, matematyków, astronomów, artystów; mężczyzn, kobiety i dzieci. Im kaźń była wymyślniejsza i okrutniejsza, tym „słudzy diabła”

szybciej przyznawali się do wszystkiego. Ale prawdziwy szatan istniał wówczas naprawdę – polował na ludzi i śmiał się, przyobleczony

w szaty sędziów i katów z trybunałów świętej inkwizycji.

Str. 17

Str. 13

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 5 (309) 3 – 9 II 2006 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

POLSKA Cały kraj pozostaje pod wrażeniem hekatomby, ja-

ka miała miejsce w Katowicach. Kardynał Glemp zastanawiał

się nawet, czy katastrofa nie jest jakimś znakiem od Boga.

W 1997 biskupi mówili, że wielka powódź to kara za głosowanie

na komunistów. Teraz mamy karę za głosowanie na Kaczorów?

Wiara, nadzieja, tragedia

Według badań OBOP, aż 63 proc. Polaków uważa decyzję

Kaczyńskich o pozostawieniu naszych żołnierzy w Iraku za

błędną. 52 proc. sądzi, że polska armia jest potrzebna w Ira-

ku Amerykanom, a tylko 23, że potrzebują jej Irakijczycy.

Daj Boże, żeby ten sondaż znalazł odbicie w najbliższych wybo-

rach. Amen.

dia dobiegają komunikaty o kolejnych ofiarach z Cho-

rzowa. Śląsk i Zagłębie są mi bardzo bliskie – często tam

wyjeżdżam lub przejeżdżam w drodze na południe. Lubię

śląską mentalność. Mam nadzieję, że akcja ratownicza,

która w tej chwili (niedziela rano) jeszcze trwa, będzie

profesjonalna i pozwoli kogoś uratować. Ale 15 stopni mro-

zu może zabić więcej osób niż spadająca konstrukcja. Mo-

że trzeba było ściągnąć dźwig, który podniósłby zwały że-

lastwa, aby jak najszybciej wyciągnąć zamarzających lu-

dzi... Mam też inne obawy, bo dosłownie przed sekundą

słyszałem w radiu, jak jeden z organizatorów akcji apelo-

wał, aby „ci, którzy przyjeżdżają na miejsce tragedii rato-

wać swoich bliskich, w miarę możliwości ustępowali miej-

sca karetkom”... Nie wiem, kto to mówił, ale to chyba ja-

kiś kompletny ignorant. Jeśli tacy „mądrzy” są sami ra-

townicy, to nic dziwnego, że nikomu do

tej pory nie przyszło do gło-

wy, aby zgarniać śnieg

z płaskich jak stoły dachów

wielkich hal. Nawet ja, kom-

pletny laik, wyobrażam so-

bie, jak może sparaliżować

akcję ratowniczą

obecność kilkuset

czy paru tysięcy ga-

piów, a tym bardziej

tych, którzy chcieliby

w porywie

serca rzu-

cić się na

rumowi-

sko i grzebać

w nim w poszuki-

waniu najbliższych.

Pierwsza rzecz w takich wypad-

kach to opanowanie paniki i zabezpieczenie terenu, aby

mogły pracować specjalistyczne służby i sprzęt.

Kolejny komunikat. Jest już 65 ofiar, a pod dachem są

jeszcze ciała. Co musieli czuć w pułapce bez wyjścia ci,

którzy nie zginęli od razu? Ale chyba najgorsze przyszło

później, kiedy najpierw zorientowali się, że żyją, nabrali

nadziei, a potem... powoli, powoli mróz odbierał im życie.

Do tej pory myślałem, że wystawianie świeczki w oknie

jest bez sensu; można co najwyżej podpalić firankę. Dzi-

siaj ją wystawię. Dla nich. Nic więcej nie mogę zrobić.

Jak zwykle przy okazji takich tragedii poruszają mnie

słowa wypowiadane przez rodziny tych, którym udało się

przeżyć, księży, a ostatnio nawet spikerów różnych mediów:

dzięki Bogu nie wszyscy zginęli!; opatrzność nad nimi czu-

wała! itp. Pytam: a co z tymi, którym się nie udało? Czyż-

by mieli coś na sumieniu i Pan Bóg wciągnął ich do tej pu-

łapki, by ich za karę zgładzić?! Pewnie wcześniej wyselek-

cjonował dokładnie swoje ofiary, zanim precyzyjnie zawa-

lił na ich głowy dach... Nonsens. Co gorsza, opatrzność

boża będzie teraz przywoływana na okrągło, zaś rodziny

zmarłych usłyszą tylko: Bóg tak chciał. Nikomu przy tym

nawet nie przyjdzie do głowy, że dziękując Bogu za ocale-

nie jednych, jednocześnie obarczają go winą za śmierć po-

zostałych; bo skoro jest i czuwa... Tymczasem był to tylko

nieszczęśliwy przypadek – jeden z wielu – z którym żaden

bóg nie miał do czynienia. Bo światem rządzi przypadek,

ślepy traf. Teraz padło na Chorzów, wcześniej na Rosję,

Bawarię, a rok temu na wybrzeże Tajlandii. Dziecinna wia-

ra Polaków w opatrzność bożą, połączona z wiarą w cuda,

odpowiada za wiele podobnych katastrof. Wolimy wierzyć,

że nic się nie stanie, bo „Bóg jest z nami”, a z nim Mary-

ja, Anioł Stróż, święty Krzysztof dyndający na lusterku

w samochodzie, patroni i wszyscy święci – im więcej,

tym lepiej. Mogliby coś o tym powiedzieć (gdyby mogli)

uczestnicy pielgrzymek, które nigdy nie dojechały na miej-

sce – ostatnio dwie do Częstochowy i jedna do Medjugo-

rie. Ta ufność, że mnie nie może się nic złego stać, wyraża

się niemal w każdej dziedzinie życia. No i wiara w cuda

opatrzności. Nie przypadkiem właśnie Polacy są w świato-

wej czołówce fanów totolotka. Polscy kierowcy to również

europejscy rekordziści w doprowadzaniu do wypadków

drogowych; prawdziwi ryzykanci, zwłaszcza jeśli chodzi

o alkohol (jak bozia da, to policja nie złapie). Nie raz, jesz-

cze jako ksiądz, słyszałem od rolników, że lepiej zamówić

mszę za dobrą pogodę na żniwa, niż wyjechać wcześniej

kombajnami w pole. – Niech jeszcze żytko podeschnie, jak

się ksiądz pomodli, to deszcz nie spadnie. No i podeschło,

ale wcześniej zgniło... Na szczęście nie mieszkamy w rejo-

nie sejsmicznym, bo z tego powodu zapewne niewielu bu-

downiczym przyszłoby do głowy budować droższe, ale bez-

Komitet wyborczy Donalda Tuska przekroczył o 15 proc. do-

zwolony limit wydatków na kampanię prezydencką (o czym

„FiM” pisały już 6 miesięcy temu – 34/2005). W związku

z tak rażącym złamaniem prawa Tuskowi nic nie grozi. Karą

grzywny zostanie ukarany co najwyżej Piotr Wawrzynowicz,

pełnomocnik finansowy szefa sztabu, który się „przeliczył”.

Symboliczna kara może spotkać też sam komitet.

Wybory to nic innego, jak inwestowanie w przyszły biznes. Kto

nie wygrywa – nie zarabia. Wniosek? Kulczyk na prezydenta!

WARSZAWA Prokuratura skierowała do sądu akt oskarże-

nia przeciwko Annie Jaruckiej, cudownej broni PO, która

– niszcząc popularnego Cimoszewicza – miała zapewnić fotel

prezydencki Tuskowi.

Nosił wilk razy kilka, ponieśli i Tuska.

Rozpoczął się proces wytoczony przez radnego Ryszarda Ko-

ścia Instytutowi Pamięci Narodowej i Bronisławowi Wildste-

inowi. Nazwisko i imię radnego znalazło się na słynnej liście

domniemanych agentów SB i – choć chodziło o inną osobę

– Kość doświadczył wielu nieprzyjemności z powodu publika-

cji. Domaga się przeprosin i odszkodowania w wysokości 10

tys. zł na cele charytatywne. Wildstein i IPN utrzymują, że

Kość nie ma prawa ich skarżyć, bo to nie on jest na liście.

To jeszcze nic! Niektórzy po kilku latach niewinnej odsiadki do-

magają się odszkodowania. A przecież to nie o nich chodziło...

GORZÓW WIELKOPOLSKI Prokuratura odmówiła wznowie-

nia śledztwa w związku z nakazem zatrzymania taty Rydzyka

w 1997 roku. LPR domagał się ponownego dochodzenia

w tej sprawie, uważając, że ówczesna prokuratura z Torunia

chciała zakneblować katolicki głos w polskim domu. Proku-

ratorzy z Gorzowa nie dopatrzyli się jednak żadnych niepra-

widłowości w pierwszym śledztwie.

Już Ziobro znajdzie takich prokuratorów, którzy się dopatrzą!

WATYKAN Wiadomo już, jaki cud posłuży klerowi do udo-

wodnienia, że Jan Paweł II rezyduje obecnie w niebie. Cho-

dzi o przypadek francuskiej zakonnicy, która w pół roku po

śmierci Wojtyły miała doznać niezwykłego uzdrowienia

z choroby Parkinsona. Mniszka, która usilnie się leczyła, pro-

siła też o wstawiennictwo zmarłego papieża.

A może to lekarzy, którzy ją wyleczyli, należy wynieść na ołtarze?

pieczne budynki.

W końcu trochę taniej wycho-

dzi ich poświęcenie. Każdy nowy rząd ma u nas na starcie

wysokie poparcie społeczne (wiarę wyborców), choćby skła-

dał się z ignorantów i popełniał kardynalne błędy.

No właśnie, miałem pisać o polityce. O tym, że PO nie

chce pozwolić na wcześniejsze wybory, a Tusk w „Wy-

borczej” straszy nawet „obywatelskim nieposłuszeństwem”.

Nonsens. Polacy wybrali i niech się dzieje wola ludzka. Jak

można wzywać ludzi do akcji dywersyjnych wymierzonych

w Sejm i rząd, który sami wybrali? Cierp ciało, co ci się

chciało. Naucz się, ciało, konsekwencji swoich wyborów

lub ich olania. Naturalnie, wybory po wyborach to musz-

tarda po obiedzie. Kolejna kosztowna głupota. PiS – ma-

jąc teraz media i właściwie pełnię władzy – będzie ją wy-

korzystywał w kampanii. Niewątpliwie, jak mówi Tusk,

będą przemówienia prezydenta, premiera i marszałka. Obiet-

nice złotych gór i ziemi obiecanej. Naiwni znów uwierzą.

Co gorsza, do wyborów pójdą przede wszystkim właśnie

oni – ci, którzy wierzą w cuda, w lepszy Sejm, rząd i w

ogóle raj na ziemi – czyli wyborcy PiS i LPR. Sceptyczni

znów zostaną w domach. Ale to są również ci ostatni do

akcji obywatelskiego nieposłuszeństwa... w interesie Plat-

formy Obywatelskiej.

Tymczasem o konsekwencjach trzeba było myśleć wcze-

śniej, dużo wcześniej. Wtedy, kiedy popierało się kleryka-

łów, aferzystów lub zwykłych głupków. Nieobecność na

wyborach wyszła dokładnie na to samo. Teraz wszystko

trzeszczy w posadach i lada dzień się zawali. A wystar-

czyło konsekwentnie usuwać brudny, zlodowaciały śnieg...

Właśnie słyszę, jak jedna z kobiet mówi dziennikarzowi,

że z hali wrócili jej mąż i córka, ale zostało dwóch zięciów...

Czy z Polakami można w ogóle zbudować cokolwiek,

co się nie rozpieprzy i nie zawali? Można, ale tylko z tymi,

którzy wierzą. W siebie.

Benedykt XVI obdarzył świat swoją pierwszą encykliką „Deus

caritas est”, czyli „Bóg jest miłością”. Mimo atrakcyjnego ty-

tułu nie zawiera ona niczego nowego ponad ortodoksyjne

i oderwane od życia nauczanie na temat seksu i spraw spo-

łecznych, wyrażone po wielokroć przez Jana Pawła II i jesz-

cze paru poprzedników. Oto jedno z typowych zdań encykli-

ki: „Nauka społeczna Kościoła stała się podstawowym wska-

zaniem promującym słuszne kierunki”.

Kiedyś „słuszne kierunki” wskazywał Józef Stalin i partia. Czy

„słuszne” musi zawsze znaczyć „utopijne”?

CZECHY Senat – idąc w ślady izby niższej parlamentu – za-

twierdził ustawę o jednopłciowych związkach partnerskich. Do

ich legalizacji brakuje jedynie podpisu prezydenta Vaclava

Klausa, który twierdzi, że ustawy nie poprze. Ewentualny sprze-

ciw Klausa może być jednak obalony większością głosów par-

lamentarzystów lewicy.

I pomyśleć tylko – tak blisko Polski katolickiej, a jak błądzą...

PALESTYNA Wybory parlamentarne wygrała partia Hamas,

radykalna organizacja stojąca za wieloma samobójczymi za-

machami terrorystycznymi w Izraelu. Wyborcy nie chcieli po-

pierać bardziej ugodowej, ale skorumpowanej partii Fatah daw-

nego wodza Palestyńczyków Jasira Arafata. Hamas jest ce-

niony przez Palestyńczyków za prowadzenie szerokiej akcji

charytatywnej i oświatowej.

A jednak ktoś nas naśladuje. Palestyńczycy mają ostatnio gusty wy-

borcze podobne do polskich – zgubne zamiłowanie do fanatyków.

POLSKA/ROSJA „To straszna katastrofa. Pogrążyliśmy się

w smutku razem z Polakami. Chcę, aby Polacy o tym wiedzie-

li” – powiedział prezydent Rosji Władimir Putin na wieść o ka-

tastrofie w Katowicach. Jako pierwszy z przywódców państw

przesłał kondolencje. Bardzo ciepło wypowiedział się też o Po-

lakach, o naszych wspólnych korzeniach i więzach historycznych.

Uczynił to – mimo rusofobii panującej w polskich mediach, mi-

mo szyderstw i krytyki, np. wobec nieszczęść takich jak zamach

w Biesłanie. Tymczasem „największy sojusznik” Polski, George

W. Bush – w podziękowaniu za to, że Polacy giną w Iraku za

interesy USA – w ogóle nie przesłał Polakom kondolencji.

Prawdziwych skurwysynów poznaje się w biedzie.

JONASZ

J akże trudno jest mi teraz cokolwiek pisać, kiedy z ra-

Nr 5 (309) 3 – 9 II 2006 r.

GORĄCY TEMAT

budowlana w Polsce.

Dramat. Przynajmniej 65

osób zginęło wskutek za-

walenia się dachu hali Międzyna-

rodowych Targów Katowickich

(MTK) w Chorzowie. – Myślałem,

że to koniec świata. Wszystko za-

częło trzeszczeć i walić się nam

na głowy – wspomina jeden

z ocalałych.

Do Wojewódzkiego Szpitala Chi-

rurgii Urazowej w Piekarach Śląskich

trafiło 17 ofiar katastrofy. Dwie z nich

wciąż przebywają na intensywnej te-

rapii. – Trafiali do nas ludzie z poła-

manymi rękami, nogami, ranami gło-

wy. W najcięższym stanie był pacjent

z krwotokiem wewnętrznym i urazem

kręgosłupa – powiedział nam lekarz

Jacek Hermanson . Psycholog kli-

niczny Krystyna Labus twierdzi, że

najważniejsze dla rannych jest to, że-

by mogli mówić o tym, co się działo,

na co cierpią. Taka rozmowa pozwa-

la im odreagować.

Jednym z pacjentów piekarskiej

urazówki jest Andrzej Rusinkowski

(na zdjęciu), który na ogólnopolską

wystawę gołębi przyjechał z kilkoma

kolegami aż z Ostródy k. Olsztyna.

– Miałem uczucie, że to koniec świa-

ta, słyszałem ogromny szum, a po-

tem odgłos uderzenia spadających rur.

To było totalne zaskoczenie. Ludzie

wpadli w panikę. Wszyscy zaczęli

w mgnieniu oka uciekać. W tym mo-

mencie próbowałem biec, ale padłem

pod ciężarem spadającej stali i śnie-

gu. Straciłem przytomność. Po jakimś

czasie – nie wiem, czy upłynęła godzi-

na, czy dwie – ocknąłem się i zaczą-

łem krzyczeć. Rękoma wyczułem obok

siebie dziewczynkę, która wzywała po-

mocy. W innym miejscu słyszałem wy-

dobywające się z gruzów charczenie.

Szybko ucichło. Nie wiem, czy ten

człowiek ocalał, czy umarł.

Zabrakło nawet karawanów

mier Marcinkiewicz solennie za-

pewniał, że Rada Ministrów natych-

miast przygotuje ustawęo ratow-

nictwie medycznym.

Tragedia w Katowicach pokazała,

jak ważne jest, żeby był i dobrze

działał system ratownictwa. Każ-

dy widział sprzęt najwyższej kla-

sy, samochody, karetki, licznych

dobrze ubranych i wyszkolonych

ratowników. Co stoi na przeszko-

dzie, żeby tak samo było w całej

Polsce? Pieniądze.

Okazało się jednak, że dramat ludzi

miażdżonych przez zwały stali, lo-

du i śniegu wstrząsnął całą Pol-

ską, tylko nie Senatem. W Sena-

cie właśnie gościł tegoroczny bu-

dżet i to zdominowani przez PiS

senatorzy nadawali ostateczny

kształt naszym państwowym wy-

datkom. Na system ratownictwa

medycznego nie dali ani grosza!

W obliczu tego, co się stało, to

niewyobrażalny skandal.

Jak pamiętamy, podczas wizyty

na Wawelu i spotkania z arcybi-

skupem Dziwiszem ludzie Tuska

i Rokity obiecali przeszło 22 pań-

stwowe miliony na prywatne uczel-

nie kościelne. W odpowiedzi, że-

by nie wypaść gorzej i z łask, se-

natorzy PiS sypnęli Funduszowi Ko-

ścielnemu, w związku z czym na

emerytury dla księży i remonty ku-

rii biskupich wydamy nie 86 mln,

ale 91 mln zł.

Przy okazji w Senacie premiero-

wi dołożono 18 milionów, a panu

Kaczyńskiemu – 10 milionów. Na

koniec panie i panowie senatoro-

wie nie zapomnieli o sobie – bu-

dżet Kancelarii Senatu wzbogaci-

li o 12 milionów.

Nikt z „obdarowanych” – ani Ko-

ściół, ani żadna z wysokich kance-

larii – nie zaprotestował. Nikt nie

zadeklarował, że nie chce tych pie-

niędzy, bo woli, żeby budowano za

nie system ratownictwa medycz-

nego.

Kiedy usłyszeli go ra-

townicy, wycięli w blasze

dziurę i dopiero wtedy zo-

baczył swoją nogę. Kolej-

ny raz stracił przytomność.

Odzyskał ją dopiero w ka-

retce. O 20.15 był już

w szpitalu. Miał szczęście

– ma tylko otwarte złama-

nie nogi.

Henryk Skrzypczyk z Piekar Ślą-

skich jest hodowcą gołębi pocztowych.

Tak relacjonuje swoje ocalenie: – Usie-

dliśmy z kolegami na ławkach w środ-

ku hali. W pewnym momencie usły-

szałem rumor i łomotanie, jakby coś

się rozrywało. W tym samym momen-

cie dziesiątki ludzi zaczęły uciekać,

gdzie kto mógł. To były ułamki se-

kund. Było tylko słychać trzask bla-

chy. Nie było szans, żeby się odwró-

cić. Kiedy biegłem, nagle coś mnie

uderzyło, przewróciłem się na twarz

i ręce. Czułem jak krew spływa mi

po twarzy. Było ciemno. Poczułem na

sobie zlodowaciały śnieg. Zacząłem

się wygrzebywać i na czworakach do-

wlokłem do uciekających, którzy wi-

sieli na oszklonych drzwiach i jęcze-

li. Inni krzyczeli, żeby wziąć jakiś me-

tal i walić w te drzwi. Pomogło. Wy-

leciały z futryn. W głębi ciemności coś

się iskrzyło. Było słychać przeraża-

jące jęki ludzi. Udało się, dowlokłem

się do wybitej szyby i byłem poza

halą. Było nas kilkunastu. Nie wie-

dzieliśmy, gdzie jesteśmy. Dopiero

wycie karetek pogotowia wskazało

nam drogę, gdzie się kierować. Na-

wet po wyjściu nie wiedzieliśmy, czy

przechylona ściana nie runie wprost

na nas. Dziś wiem, że uratowało nas

to, że hala waliła się na zasadzie do-

mina. Cieszę się, że żyję. Mam tylko

poobijaną miednicę.

Przyczyny wypadku są badane. Do

prokuratury docierają wciąż nowe in-

formacje o zaniedbaniach właścicieli

hali. Już głośno mówi się o uszko-

dzeniach dachu, porozrywanych śru-

bach i dziurach. Ofiar mogło być

znacznie więcej. Jeden ze znanych re-

dakcji miłośników gołębi, który przy-

jechał na tę wystawę aż z wojewódz-

twa zachodniopomorskiego, powie-

dział, że około południa w hali było

co najmniej kilkanaście tysięcy ludzi.

Ze względu na odległość – on i jego

koledzy zaczęli zbierać się do drogi

o godz. 15. Wyjechali o 16.

75 minut później nad halą zapa-

nowała śmierć.

JAROSŁAW RUDZKI

Fot. Autor

GŁASKANIE JEŻA

Choćby po trupach

po obiedzie”. Jak kraj długi i szeroki setki

ekip sprawdzają grubość warstwy śniegu na

dachach. „Zawali się, czy nie zawali?” – spe-

kulują mądre głowy, tak jakby od zawsze nie

było wiadomo, że metr kwadratowy zlodzone-

go śniegu o grubości 50 centymetrów waży

PÓŁ TONY! Może wskutek tej „akcyjności”

uratuje się jeszcze jakieś ludzkie życia, ale tych

chorzowskich... już nie!

Kluczowe słowo „akcyjność’ – jakże wszech-

obecne w polskiej rzeczywistości – jest antoni-

mem słów „systematyczność” i „zapobiegliwość”.

Onegdaj wstąpiłem do pewnej zaprzyjaźnio-

nej księgarni. Jej właścicielka, a moja przyjaciół-

ka, miała oczy czerwone od łez. Okazało się, że

straż pożarna zrobiła w całym mieście gigantycz-

ną akcję pt. „Drzwi”. Otóż, zgodnie z przepisa-

mi, drzwi sklepów i biurowców mają otwierać

się na zewnątrz. To logiczne przy ewakuacji

i panice. Strażacy wlepili winnym zaniedbań bar-

dzo słone mandaty i po południu akcję zakoń-

czono. Przypadkowo przechodziłem koło sze-

ściopiętrowego biurowca wojewódzkiej centra-

li Straży Pożarnej. Jedno wyjście-wejście, jedna

klatka schodowa i winda. Jak myślicie? W któ-

rą stronę otwierały się drzwi u strażaków?

Za kilka, najdalej kilkanaście dni „specjal-

ne śledztwo” Dorna znajdzie winnych chorzow-

skiej tragedii. Kto się chce założyć, że nie na

szczytach władzy?

65 ludzkich istnień to wielka tragedia, ale

czyż dwie setki osób zamarzniętych, tysiące

osób, które zginęły w wypadkach drogowych

(bo często łatwiej jeździć w rajdzie Dakar niż

po naszych szosach), to społeczna katastrofa

innego wymiaru? Zapewne. Bo nie tak spek-

takularna. Bo tu Dorny i Kaczyńscy nie zwo-

łują konferencji prasowych, nie pojawiają się

w świetle jupiterów i kamer, bo nie mają nic

do powiedzenia. Nie wiem, jak Wam, ale mnie

przypomina się supercyniczne zdanie Stalina :

„Kilka ofiar to tragedia, milion – to już tylko

statystyka”. Czyż nie?

Przecież jednak to nie tylko władza odry-

wa medialne kupony od nieszczęścia. Już trzy

godziny po katastrofie Caritas ogłosił wielką,

narodową zbiórkę pieniędzy, a numer konta

kościelnej instytucji podawały non stop wszyst-

kie „niezależne” telewizje. Kto skontroluje,

gdzie pójdą zebrane miliony? Nie ma odważ-

nych. A gdyby tak Katoland nie był od kilku-

nastu lat wielkim placem budowy nowych hal

– kościołów – to może znalazłyby się fundusze

na solidniejsze budowle świeckie; na wzmoc-

nienia, ekspertyzy, zgarnianie śniegu... Ty, na-

rodzie, zasilaj nasze konta, a my cię mamy

w dupie. Wygląda na to, że każdy sposób jest

dobry na samopromocję i na zysk. Trzeba do

tego dojść... choćby po trupach!

MAREK SZENBORN

Straszna i niepotrzebna tragedia w Cho-

rzowie. Zawsze w takich przypadkach na

myśl przychodzą mi słynne słowa z „Cho-

rału” Kornela Ujejskiego: „A gdzież ten

Ojciec? A gdzież ten Bóg?”.

W chwili, gdy piszę te słowa, pod gruzami

odnaleziono 65 ofiar. Czy będzie więcej? Czy

można było tej hekatombie zapobiec? Jasne, że

tak! Nieszczęśników pod gruzami pogrzebał jed-

nak brak wyobraźni. Nie... Broń Boże! – nie

ich... Brak wyobraźni decydentów, którzy zaję-

ci wojenkami na górze i wzajemnym opluwa-

niem się już dawno stracili z oczu „przypadko-

we społeczeństwo”, które ich wybrało i za któ-

re są ponoć odpowiedzialni.

Oto mój „szczególny ulubieniec” Dorn – z

zawodu minister – w niedzielę podczas konfe-

rencji prasowej załamywał ręce, że – UWAGA!

– już 23 stycznia uczulił pisemnie wojewodów,

by sprawdzili, czy aby zima, mrozy i śnieżyce nie

poczynią jakichś szkód. Mój Boże, cóż za dale-

kosiężna przezorność, cóż za błyskotliwe, zapo-

biegliwe działanie. Wszak od wielu dni miliardy

ton śniegu zalegały dachy jak Polska długa

i szeroka. I jak się okazuje, z Dorna to kłam-

czuszek, bo już miesiąc temu był informowany

o możliwościach katastrofy. Nie kiwnął palcem!

Z prawa wielkich liczb, ze zwykłej mecha-

niki statycznej i bezsensownie (jak na warunki

polskie) budowanych wielkopowierzchniowych

obiektów wynikało, że do czegoś podobnego

musiało kiedyś dojść. Znam co najmniej kilka

opracowań, które przed takimi katastrofami

ostrzegały. I co? I nic.

Identyczna sytuacja była w roku 1997, kie-

dy to grupa wybitnych polskich matematyków,

wykorzystując superkomputery, wyliczyła co

do dnia, kiedy nastąpi gigantyczna powódź na

Dolnym Śląsku i w Kotlinie Kłodzkiej. Pukali

do wielu drzwi, słali alarmujące informacje do

rządu i ministerstw, że Śląsk na wielką wodę

jest zupełnie nieprzygotowany, że trzeba ewa-

kuować... Nikt im nie uwierzył. Później sprawę

skrzętnie zatuszowano.

Teraz, po chorzowskiej tragedii, rozpoczę-

ła się w Polsce akcja pod hasłem „musztarda

C ała Polska słyszała, jak pre-

T o największa katastrofa

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 5 (309) 3 – 9II 2006 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Olej kolej

trakcyjnych zaczęto używać kompo-

zytowych klocków hamulcowych

i przez oszczędność wycofuje się

klocki żeliwne. Zauważyliśmy, że jest

to tylko pozorna oszczędność, bo-

wiem na klockach kompozytowych

jest dużo gorszy efekt hamowania

i maszyniści jeżdżą pełni strachu,

że nie wyhamują przed semaforem.

Numer „FiM” z tym artykułem oso-

biście wysłałem do Biura Prasowe-

go PKP. No i co? No i nic! Brak

odpowiedzi. A teraz radiowcy w ślad

za nami, po dziesięciu miesiącach,

podają nasze ustalenia jako własne

(cześć, chłopaki, czytajcie „FiM” da-

lej!), tyle że reakcja Wrzoska jest na-

tychmiastowa...

Krzysztof Rytel z biuletynu Cen-

trum Zrównoważonego Transportu

zadaje pytanie:„Koniec kolei w Pol-

sce?”. Nie wykluczam, że tak. Pol-

ska przeznacza na inwestycje kole-

jowe najmniejszą część swego budże-

tu transportowego ze wszystkich kra-

jów Unii. Dlaczego? 75 proc. idzie

na drogi (autostrady), a z Regional-

nych Programów Operacyjnych

w ogóle kolej została wykreślona.

A więc drogi podróżny, olej ko-

lej, tak jak ona cię olewa! Z roz-

kładów kolejowych znikają pociągi.

Negatywne opinie maszynistów

o klockach kompozytowych są igno-

rowane. Katastrofy kolejowe wiszą

więc w powietrzu. Podróżny, wsia-

daj w autobus i pędź autostradą

(jeszcze nie wybudowaną), a w osta-

teczności, jak się stęsknisz za kole-

ją, zawsze pozostanie ci jedyny

w Polsce pociąg pospieszny re-

lacji Warszawa–Wadowice.

ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

Dwóch nastolatków z Rzeszowa urzą-

dziło sobie wyścig, kto pierwszy wej-

dzie na słup wysokiego napięcia i dotknie przewodów. „Wygrał” 17-let-

ni Mateusz. Po dotknięciu przewodów zapalił się i runął w dół.

Reforma kolei okazała się klapą.

Z rozkładów kolejowych znikają

kolejne trasy i pociągi. Mimo to

ukazują się nowe „inicjatywy” wybi-

jające się na Himalaje absurdu.

Poseł Leszek Murzyn (LPR) wy-

szedł z pomysłem uruchomienia co-

dziennego pociągu pospiesznego

z Warszawy, przez Kraków, do... Wa-

dowic. Złożył w tej sprawie interpela-

cję do ministra infrastruktury. Moty-

wacja? Murzyn mówił krótko i smacz-

nie: „W najbliższym

czasie, w związku z be-

atyfikacją Jana Pawła

II, spodziewany jest wzrost

pielgrzymowania do rodzin-

nego miasta Ojca

Świętego, dlatego

konieczne jest uru-

chomienie dodat-

kowego szybkiego

pociągu”. Minister

nie miał jednak specjal-

nej woli do realizacji te-

go przedsięwzięcia.

Ale w tym Sejmie to

nie ma tak, że murzyn zro-

bił swoje, murzyn może odejść.

Poseł Murzyn nie popuścił i w

ubiegłym tygodniu jeszcze raz spo-

tkał się z ministrem, domagając

się spełnienia jego wniosku jako nie-

zwykle pilnej potrzeby. Jak znamy ży-

cie, pociąg pospieszny relacji War-

szawa–Wadowice ruszy niebawem.

Potem o podobne połączenie wystą-

pi Szczecin, Poznań, Gdańsk, Łódź,

Wrocław, inne miasta (można by wy-

budować trasę Licheń–Łagiewni-

ki–Wadowice) i PKP zamieni się

w Pokręconą Kolej Pielgrzymkową...

Kilka dni temu PKP zdenerwo-

wały się i ustami swojego rzecznika

prasowego Michała Wrzoska wy-

krzyczały: „W związku z informacja-

mi podanymi przez radio RMF FM,

jakoby kompozytowe wstawki hamul-

cowe nie spełniały parametrów,

szczególnie zimą, informuję, że

nie stanowią one żadnego za-

grożenia dla podróżnych

polskich pociągów, a ich

parametry w niczym nie

ustępują starym klockom

żeliwnym...” itd., itp.

Niby nic, a jednak

wiele. „FiM” pisały

w marcu 2005 r.

(w artykule pt.

„Wykolejona ko-

lej”), że welektrycz-

nych zespołach

Na klatce schodowej jednej z po-

znańskich kamienic znaleziono 4-mie-

sięczne niemowlę. Malec wypadł z wózka ojcu, który tego nie zauwa-

żył, bo miał ponad 4 promile we krwi. Z kolei w Bytomiu 46-letni męż-

czyzna wyszedł na spacer z 5-letnim synkiem. Wrócił bez dziecka. Miał

3,6 promila. Chłopca, który odnalazł się w pogotowiu opiekuńczym, szu-

kało 100 policjantów.

W Łodzi 44-letnia kobieta wyszła na

spacer z młodym wilczurem. Miała

2,5 promila. Gdy się przewróciła, na pomoc pospieszyli przechodnie.

Zostali pogryzieni przez psa. Wilczur trafił do schroniska, właścicielka

do izby wytrzeźwień, a dwie poszkodowane osoby – do szpitala.

Ze szpitala wojewódzkiego w Prze-

myślu wychodzą szczególni pacjen-

ci. Kontrolerzy NFZ twierdzą, że w dokumentacji szpitalnej zapisano

m.in., że pięciu kobietom amputowano 11 piersi, trzem osobom wycię-

to 5 wyrostków robaczkowych, a jednej – 3 tarczyce.

Prawie godzinę trwał pościg poli-

cjantów z Krosna za kierowcą, któ-

ry nie zatrzymał się do kontroli. Zataczający się mężczyzna odmówił dmu-

chania w alkomat, a w szpitalu nie zgadzał się na pobranie krwi. Krnąbr-

nym kierowcą okazał się... biegły sądowy z zakresu ruchu drogowego.

W Pabianicach wezwano pogoto-

wie ratunkowe do kobiety, która upi-

ła się do nieprzytomności w czasie libacji z przyjaciółmi. Dama obcho-

dziła 90 urodziny...

Opracowała AH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

bo prawdziwych lewicowych parlamentarzy-

stów, to po numerze, jaki wykręcił w Watykanie

prezydent Kaczyński, w kraju huczałoby od prote-

stów lub choćby śmiechu.

Ktoś powie, że całowanie w rękę (dokładnie w pier-

ścień na palcu) papieża to nic wielkiego. Co najwyżej, że

to zwyczaj mocno staro-

modny, współcześnie tro-

chę śmieszny, no i nieco

poniżający. Nie zgadzam

się z tym, bo ten obyczaj

nie jest tylko wyrazem

przesadnego, staroświec-

kiego oddawania czci. To jest rytuał rodem ze średnio-

wiecza, który ma swoje głębokie znaczenie. Otóż jest on

wyrazem całkowitego podporządkowania poddanego wo-

bec władcy: wasala wobec pana. Całowanie papieża

w rękę jest wyrazem poddania się jego rozkazom. Bar-

dzo żałuję przy okazji, że Benedykt XVI , który powró-

cił do niektórych przedsoborowych fragmentów papie-

skiej garderoby (purpurowa czapeczka, pelerynka i rów-

nie ekstrawaganckie zimowe paletko), nie przywrócił

– zaniechanego już dawniej – obyczaju całowania papie-

ży przez gości Watykanu w specjalny but zaopatrzony

w zdobną relikwię. To dopiero byłoby widowisko! Prezy-

dent wolnej i Najjaśniejszej Rzeczypospolitej z wypiętym

kuprem na ziemi u stóp klechy!

Oczywiście, wszyscy mają prywatnie prawo podda-

wać się w posłuszeństwo komu tylko zechcą i całować

każdego, w co tylko sobie zażyczą. Lech Kaczyński nie

pojechał jednak do Watykanu w ramach prywatnej wy-

cieczki, lecz jako głowa państwa. Jeżeli zatem jako gło-

wa państwa zachowywał się tak, jakby składał publicz-

nie hołdy lenne głowie innego państwa, to w mojej

ocenie dopuścił się naruszenia Konstytucji RP, której ar-

tykuł 126 mówi, że „Prezydent Rzeczypospolitej stoi na

straży suwerenności państwa”. Państwo, którego prezy-

dent wyraża bezgraniczne posłuszeństwo przywódcy in-

nego kraju, nie jest państwem suwerennym, lecz zależ-

nym. Niestety, poza ożywioną dyskusją w Internecie ża-

łosny gest prezydenta nie wzbudził zainteresowania

tzw. wolnych mediów.

Sądzę, że gdyby podob-

ny numer wykręcił kato-

lik prezydent Jacques

Chirac , to nie miałby po

co wracać nad Sekwanę,

bo opinia publiczna

(w tym katolicka) zjadłaby go żywcem. Francuzi są bar-

dzo przywiązani do tego, że republika jest laicka, bo

nie może być inna jako dobro wspólne obywateli.

Jakby mało było wiernopoddańczych gestów, papież

wyraził oczekiwanie, że „Polska będzie promowała

w Europie punkt widzenia, który jest bliski wartościom

chrześcijańskim”. Innymi słowy – papież namawiał Ka-

czyńskiego do łamania konstytucji (artykuł 25: „Władze

publiczne zachowują bezstronność w sprawach przekonań

religijnych, światopoglądowych i filozoficznych” ), co prezy-

dent przyjął ze zrozumieniem, wyjaśniając, że „na połu-

dniu Polski 70–80 proc. mieszkańców regularnie uczest-

niczy we mszy świętej”. Kaczyński zapomniał znowu, że

reprezentuje świecką Rzeczpospolitą, a nie światopogląd

własny czy nawet większości mieszkańców Polski. Wiado-

mo, że Kaczyński nie ceni obecnie obowiązującej konsty-

tucji, bo dąży do jej zmiany. W nowej będzie sobie mógł

uchwalić przewodnią rolę Kościoła i wiekuistą przyjaźń

z Watykanem. Na razie przysięgał na poważny dokument,

a nie na kabaretowe libretto, co powinno zobowiązywać,

zwłaszcza gdy jest się prawnikiem. ADAM CIOCH

Pod pozorem troski o jedność Kościoła i wierność jego nauczaniu środ-

ki przekazu, dobrze znane od wielu lat z bezwzględnych ataków na ka-

płanów, na wartości chrześcijańskie i katolicką moralność, dokonują

olbrzymiej manipulacji. Wszystko po to, by podzielić Kościół i wiernych.

By zniszczyć Radio Maryja.

(„Nasz Dziennik” 10/2006)

RZECZY POSPOLITE

Niech Ludwik Dorn zajmie się łapaniem złodziei, a nie decyduje o tym,

kto ma być szefem Platformy.

(Stefan Niesiołowski)

Tylko fanatyk, ignorant bądź człowiek o wyjątkowo złej woli może kwe-

stionować nauczanie religii w szkole europejskiej.

(bp Stanisław Wielgus)

Całuśnik wasalny

Kto więc chce zniszczyć Kościół, ten chce zniszczyć naród, bo naród bez

wartości i bez jasnego, znanego systemu norm po prostu przestaje ist-

nieć, zmienia się w jakąś grupę ludzi, niemalże w stado.

(Jarosław Kaczyński w wywiadzie dla tygodnika „Niedziela”)

Donald Tusk powinien się wycofać ze swoich wypowiedzi albo Platfor-

ma Obywatelska powinna powinna się wycofać z Donalda Tuska.

(Ludwik Dorn)

W więzieniach jest ciasnawo i będzie jeszcze ciaśniej.

(Zbigniew Ziobro)

Odnosi się wrażenie, jakby wszystkie siły zła przystąpiły z pasją do ka-

mienowania Ojca Dyrektora (...). Rodacy! Nie mogą terroryści medial-

ni nami manipulować! Nie jesteśmy niewolnikami kłamców i ich ma-

skotek medialnych!

(„Nasz Dziennik” 15/2005)

Nie mogę usiąść przy (...) stole z Tommym Lee, bo on mnie za bardzo

podnieca. Cały czas myślałabym o seksie, a nie o jedzeniu.

(Pamela Anderson)

Wybrała OH

ZAWODY

NIE MA JAK U TATY

BROŃ PANI!

LUDZIE MUTANTY

(Z)BIEGŁY

STO LAT PICIA!

G dybyśmy mieli prawdziwą opinię publiczną al-

Nr 5 (309) 3 – 9 II 2006 r.

NA KLĘCZKACH

WŁADYSŁAW LOT

BARTOSZEWSKI

były obydwie strony, ale państwo stra-

ciło miliony. Właśnie z tej kasy

w kwietniu 2003 obrotny ks. Paweł

postanowił co nieco uszczknąć dla

siebie. Oficjalnie twierdzi, że cała ka-

sa poszła na działalność charytatyw-

ną, ale prokuratorzy wiedzą swoje.

Ksiądz korzysta z wolności. Prze-

cież to nie żaden Pęczak czy inny

niesłuszny defraudant. RP

owieczek; „odważny” – gdy te owiecz-

ki przypadkiem mu się znarowią;

„bez ambicji” – czyli mierny, bier-

ny, ale wierny.

Człowiek historia, człowiek le-

genda, wzór, autorytet, profesor

i co kto jeszcze chce – został prze-

wodniczącym Rady Nadzorczej

LOT-u. Pewnie nie miał na chleb,

biedny. Usłyszałem, jak tłumaczył

w radiu: – Nie znam się na lotnic-

twie, ale znam się na stosunkach mię-

dzynarodowych. A LOT to przecież

kontakty z zagranicą, stosunki mię-

dzynarodowe...

Z dobrego serca podpowiadamy,

że stosunki z zagranicą utrzymują

również: PKP, Polska Żegluga Bał-

tycka, PKS, TVP, Polskie Radio, PKN

ORLEN, KGHM Polska Miedź, Te-

atr Wielki-Opera Narodowa, Stad-

nina Koni w Janowie Podlaskim

i liczne tzw. miasta partnerskie. Jak

się profesor dobrze zakręci, to bie-

dzie się nie da.

MarS

CZY TE OCZY

MOGĄ KŁAMAĆ?

ulicach Hrubieszowa plakaty z tek-

stem szesnastowiecznej „Modlitwy

za wiarołomnych Żydów” papieża

Piusa V (świętego):

„Módlmy się za żydów wiarołom-

nych, aby Bóg i Pan Nasz zdarł za-

słonę z ich serc, iżby i oni poznali Je-

zusa Chrystusa Pana Naszego”...

Antysemicka akcja połączona

była z apelem o „masową modlitwę

o nawrócenia na jedyną prawdziwą

religię – katolicyzm”. Podobne ak-

cje przeprowadzono przed rozpo-

częciem Powszechnego Tygodnia

Modlitw o Jedność Chrześcijan

w Lublinie, Chełmie, Zamościu,

Radzyniu Podlaskim, Łęcznej, Wło-

dawie i Milejowie. Na razie tylko

w Hrubieszowie sprawą zajęła się

prokuratura. Zarzut znieważania

wyznawców judaizmu postawiono

działaczowi tamtejszej komórki

NOP – Arkadiuszowi L. W liście

skierowanym do mediów prezes

NOP Adam Gmurczyk zarzucił

hrubieszowskiej prokuraturze „ra-

binackie zaangażowanie” i zapew-

nił, że jego ugrupowanie „nie za-

mierza ani teraz, ani w przyszłości

rezygnować z działań, mogących

przywrócić wiarołomców, także wy-

znawców judaizmu, na łono Kościo-

ła Świętego”.

PAPIEŻ GEJ VI

Włoski tygodnik „L’Espresso”,

powołując się na tajne dokumenty

byłego dowódcy karabinierów, gene-

rała Georgio Maneta , wyjawił, że

papież Paweł VI był szantażowany

z powodu swojego homoseksualizmu

oraz erotycznych przygód z lat mło-

dości. Szantażystą miał być ówcze-

sny (druga połowa lat 60. XX wie-

ku) prezydent Włoch Giuseppe Sa-

ragat , który dążył do skompromi-

towania i obalenia papieża, ale

w końcu z tego zrezygnował. Dzie-

sięć lat później opublikowano książ-

kę francuskiego pisarza Rogera Pey-

refitte’a , który otwarcie pisał o ho-

moseksualizmie Pawła VI. Watykan

bezskutecznie dążył do zniszczenia

całego włoskiego nakładu tej książ-

ki.

KULTOWE OKNO

Prof. Franciszek Ziejka , prze-

wodniczący Społecznego Komitetu

Odnowy Zabytków Krakowa, zapo-

wiedział wyremontowanie za pienią-

dze Komitetu fasady pałacu bisku-

pów krakowskich i wymianę wszyst-

kich okien, w tym tego kultowego.

„Wstyd patrzeć na budynek” – po-

wiedział. Koszt remontu to około 700

tys. zł! Komitet chce także dofinan-

sować renowację innych zabytków

związanych z Karolem Wojtyłą . Na

liście znajdują się m.in. dom przy Ty-

nieckiej, Solvay i kościół św. Floria-

na. Celem jest stworzenie szlaku pa-

pieskiego z prawdziwego zdarzenia

– jak mówi prof. Ziejka. Społeczne

pieniądze pójdą więc jeszcze na re-

mont pałacu Sanguszków, siedziby

Papieskiej Akademii Teologicznej

i tzw. starej kaplicy w łagiewnickim

sanktuarium.

Wzruszyła nas ofiarność Ziejki,

ale przypominamy, że w Krakowie

są także szkoły, w których okna trze-

ba zabijać gwoździami, żeby razem

z futrynami nie wypadły ze ścian. Na

to nie wstyd patrzeć?

ŚWIĘTE LOTY

Z udziałem metropolity łódzkie-

go abp. Władysława Ziółka i pre-

zydenta Jerzego Kropiwnickiego

otwarto na podłódzkim Lublinku lot-

niskową kaplicę ekumeniczną. Co

prawda lotów tu na razie tyle, co kot

napłakał, a więc i fruwających po-

dróżnych także niewielu, ale znak

czarnej władzy jest. Z kaplicy – jak

ze sklepu z alkoholem – można ko-

rzystać przez całą dobę. Kapelanem

lotniskowym został ks. Grzegorz

Dziewulski . Kasę na tę fanaberię

wyłożyła firma Remo-Bud, która

wcześniej za pieniądze podatników

zbudowała terminal. Ciekawe, czy

święte utensylia, również za nasze

pieniądze, znajdowały się w planie

inwestycji?

W telewizorach mogliśmy oglą-

dać, jak to prezydent niepodległego

państwa całuje w rączkę szefa inne-

go państwa, stając się niejako jego

wasalem. Nic to... przywykliśmy. Ale

agencje światowe podały, że Kaczyń-

ski spotkał się następnie z papieżem

na osobistej audiencji i rozmawiali

w cztery oczy. Bardzo to ciekawe, ja-

ko że miłościwie panującemu nam

prezydentowi języki obce są drama-

tycznie obce. Więc jak gadali i o

czym? – zastanawiają się dziennika-

rze. Niesłusznie.

Mam psa, co się wabi Grosik.

Kundelek ten też nie zna języków

(żadnych), ale tak wymownie potra-

fi spojrzeć mi w oczy, że natychmiast

biegnę do lodówki i otwieram pusz-

kę karmy.

BIAŁY ZORRO

Gdyby włoski dziennikarz radio-

wy Oliviero Beha dowiedział się

wcześniej, że jego programu „Ra-

dio Zorro” wysłuchiwał z zaintere-

sowaniem sam JPII , być może nie

straciłby pracy, a audycja długo jesz-

cze gościłaby na antenie RAI. Jed-

nak dopiero teraz rzecznik Watyka-

nu Joaquin Navarro-Valls ujawnił

papieską tajemnicę. Jak się okaza-

ło, JPII słuchał programu, gdzie pięt-

nowano nadużycia biurokracji i róż-

ne nieprawidłowości... Dla RAI by-

ła to jednak zwykła kicha z wodą,

więc zdjęła program z anteny. RP

PŁONĄ GÓRY,

PŁONĄ LASY

Histeria dopiero się rozpoczy-

na. Powstał oto całkiem realny po-

mysł sygnowany przez Polskie Towa-

rzystwo Turystyczno-Krajoznawcze,

aby 2 kwietnia – w rocznicę śmierci

papieża – na szczytach wszystkich

polskich gór, a nawet pagórków, roz-

palić ogniska, które miałyby płonąć

całą noc, podsycane przez wiernych.

Wyobrażacie sobie te setki ty-

sięcy ognisk nad Polską? Słyszycie

lasy jęczące pod uderzeniami sie-

kier? Mamy w redakcji inny pomysł:

przenieść te swoiste wici na sierpień

– miesiąc zwyczajowo największej

w Polsce suszy, kiedy to wilgotność

ściółki spada poniżej 5 procent. Wte-

dy problem sam się rozwiąże.

Wszystko będzie płonąć. Na Jego

chwałę!

BEZ AMBICJI

Jaki powinien być modelowy,

miły Watykanowi współczesny

ksiądz? Otóż osobnik taki ma być

dobrze przygotowany, odważny i...

BEZ AMBICJI!

To nie żart – takie słowa kilka

dni temu ogłosił sam Benedykt XVI .

Wszystko po to, aby ksiądz – jak to

ujmuje Papa – „mógł odpowiadać na

oczekiwania współczesnego społeczeń-

stwa, by brać udział w wielkiej akcji

ewangelizacyjnej obejmującej wszyst-

kich chrześcijan”.

Gdy wyszliśmy z szoku, skonsta-

towaliśmy, że to przecież nihil novi .

Tak jest przecież od stuleci: „do-

brze przygotowany” – do łupienia

MarS

WIATR PRZEMIAN

POLSKI=KOŚCIELNY

Wielkie zaskoczenie wywołała in-

formacja o planowanym w ciągu 10

lat zamknięciu w Niemczech ok. 700

kościołów katolickich. Kardynał Karl

Lehman pośpieszył natychmiast

z dementi , twierdząc, że spośród 24,5

tys. świątyń jedynie 1,3 proc. może

być wyłączonych. Policzyliśmy i wy-

szło nam, że to oznacza 320 kościo-

łów. Czyli co roku na drzwiach po-

nad 30 świątyń zawiśnie skobel

z kłódką. Czekamy na wiatr z Za-

chodu.

PAETZ NA COKOŁY

Ojcowie paulini ze Skałki mają

marketingowy pomysł. Chcą, żeby

obecna Krypta Zasłużonych (leżą

tam m.in.: Jan Długosz , Józef Igna-

cy Kraszewski , Stanisław Wy-

spiański , Karol Szymanowski ,

Czesław Miłosz ) została rozbudo-

wana i zmieniona w Narodowy Pan-

teon. Pomysłowi już teraz towarzy-

szy odpowiednia kampania public re-

lation . Oto 22 stycznia zorganizo-

wano „spotkanie opłatkowe” w Wyż-

szym Seminarium Duchownym Oj-

ców Paulinów... Ponad miesiąc po

terminie! Przedsięwzięciem – do spół-

ki z Polską Akademią Umiejętności

– ma się zająć powołana w tym ce-

lu fundacja „Narodowy Panteon”.

Panteon ma być w kościele Na

Skałce, czyli kościelny. A co będzie,

jak nam się trafi jakiś Wielki Po-

lak, ale ewangelik albo – nie daj,

Boże! – żyd?

Sercem i rozumem jesteśmy z pi-

sarzem Józefem Henem , który mó-

wi: „Myślę, że należy stworzyć na-

rodowy panteon, w którym można

byłoby odprawić mszę, ale powinien

on być państwowy, świecki”. D

Palotyński Instytut Statystyki Ko-

ścioła Katolickiego dokonał monito-

ringu wiernych w archidiecezji po-

znańskiej. Wśród zasłużonych dla ar-

chidiecezji wierni wymieniają m.in.

arcybiskupa Juliusza Paetza , boha-

tera słynnej afery o podłożu seksu-

alnym, która kilka lat temu wstrzą-

snęła Kościołem. Abpa Stanisława

Gądeckiego , który obecnie rządzi

archidiecezją, oceniają tylko o włos

wyżej od niesławnego poprzednika.

Jakby tego było mało, z badań reli-

gijności wynika, że ponad połowa

wiernych nie zna nazwiska swojego

arcybiskupa. Aż jedna trzecia uczęsz-

czających do kościoła dopuszcza ży-

cie w tzw. wolnym związku, a ponad

50 proc. akceptuje współżycie sek-

sualne przed ślubem. BS

MarS

KTO DAJE

I ODBIERA...

Nie 2,5 mln zł, jak przypuszcza-

liśmy („FiM” 20/2005), lecz ponad

3,2 mln zł zdefraudował z zakonnej

kasy ks. Paweł P. z Kongregacji Ora-

torium św. Filipa Neri w Tarnowie.

Taki przynajmniej zarzut stawia mu

prokuratura w Tarnowie. Mechanizm

był prosty: biznesmeni, m.in. były se-

nator LPR Józef Sztorc , przekazy-

wali zakonnikom potężne darowizny.

Prokurator twierdzi, że następnie od-

zyskiwali je, zostawiając zakonnikom

część kasy. Z interesu zadowolone

MODLITWA

NARODOWCA

W przypadający na 17 stycznia

Dzień Judaizmu członkowie faszy-

zującej organizacji Narodowe Od-

rodzenie Polski (NOP) rozlepili na

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: