Lagerlof, Selma - Zamieniec.pdf - Selma Lagerlof - alachol

ZAMIENIEC

Pewnego razu szła sobie lasem czarownica z rodu

trollów*. Na plecach jej wisiała kobiałka z brzo-

zowej kory; w kobiałce siedział dzieciak czaro-

wnicy.

Dziecko było duże i strasznie brzydkie. Włosy

miało sztywne jak szczecina, zęby jak ostre szydła,

a przy małych palcach u rąk — pazury. Ale cza-

rownica myślała oczywiście, że nie ma na świecie

piękniejszego dziecka.

Po pewnym czasie doszła do miejsca, gdzie las

przerzedzał się. Tędy właśnie biegła droga wybo-

ista i pełna sterczących z ziemi korzeni. Drogą tą

jechało w tej chwili konno dwoje ludzi — kmieć

i jego żona.

Gdy czarownica ujrzała nadjeżdżających, chcia-

ła szybko cofnąć się z powrotem w głąb lasu, aby

nie być przez ludzi dostrzeżona, ale ujrzała, że żo-

na kmiecia trzyma na ręku malutkie dziecko; to od-

mieniło jej zamiar.

„Koniecznie muszę zobaczyć, czy ludzkie dziecko

jest tak samo piękne, jak i moje" — pomyślała.

Schyliła się i wpełzła pod gęsty krzak leszczyny,

który rósł tuż przy drodze.

Ale gdy jeźdźcy przejeżdżali obok krzaka,, baba

wysunęła się zanadto ze swojej kryjówki. Konie,

ujrzawszy nagle wielką, czarną, rozczochraną

głowę — przerażone stanęły dęba, a potem rzu-

ciły się do szalonej ucieczki. I kmieć, i jego żona

0 mało co nie pospadali z siodeł. Oboje krzyknęli

przeraźliwie, potem pochylili się, ażeby pochwy-

cić wypuszczone z rąk cugle, i zniknęli za drze-

wami.

Czarownica wykrzywiła się z niezadowolenia, bo

zaledwie zdążyła rzucić okiem na ludzkie dziecko.

Ale w chwilę potem wpadła w wielką radość! Oto

na ziemi, prawie tuż obok jej nóg, leżało to maleń-

stwo.

Widocznie wysunęło się ono z rąk matki w chwi-

li, gdy koń stanął dęba; na szczęście upadło na stos

suchych liści, więc nie zrobiło sobie żadnej krzyw-

dy. Krzyknęło tylko ze strachu, ale gdy czarowni-

ca pochyliła się nad nim, tak było tym zdziwione

1 rozbawione, że ucichło i wyciągnęło rączki, aby

pochwycić babę za czarną brodę.

Czarownica z osłupieniem przyglądała się dziec-

ku. Patrzyła na malutkie paluszki o różanych pa-

znokietkach, na jasnobłękitne oczki, na małe, ró-

żowe usteczka.

Pogładziła miękkie włoski, przesunęła ręką po

policzku i wciąż bardziej a bardziej zdumiewała

się. Nie mogła pojąć, że dziecko może być tak ró-

żane i miękkie, i piękne.

Lagerlof, Selma - Zamieniec.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: