diagnostyka program i regulamin.pdf

REGULAMIN

dla Kol.Kol. Studentów IV i V roku Wydziału Lekarskiego dotyczący

odbywania zajęć, zaliczania i egzaminowania z przedmiotu Diagnostyka Laboratoryjna

1. Studencisą zobowiązani do uczęszczania na zajęcia w terminach wyznaczonych przez Dziekana.

2. Wwyjątkowych sytuacjach, uzasadnionych przypadkiem losowym oraz w przypadku indywidualnego toku

studiów (ITS ) termin odrobienia zajęć należy ustalić z nauczycielem akademickim odpowiedzialnym za

kooidynację zajęć dydaktycznych w Katedrze* - nie póżniei niż 2 tygodnie przed planowanym terminem.

Studenci ITS są zobowiązani każdorazowo do okazania zaświadczenia o odbywaniu indywidualnego

nauczania.

3. Studenci,którzyzgłoszą się / poza planem / bez uprzedniego uzgodnienia terminu mogą być nie przyjęci

z uwagi na brak miejsca na sali ćwiczeń.

4. O becność na zajęciach ćwiczeniowo - seminaryjnych jest obowiązkowa.

5. Wprzypadkunieobecności należy odrobić zaległy temat z kolejnym blokiem ćwiczeń, po uzgodnieniu

z nauczycielem akademickim odpowiedzialnym za działalność dydaktyczna Katedry*.

6. Nauczanie przedmiotu: Diagnostyka Laboratoryjna na IV roku Wydziału Lekarskiego kończy się zaliczeniem

pisemnym w sesji letniej.

7. Nauczanie przedmiotu: Diagnostyka Laboratoryjna na V roku Wydziału Lekarskiego kończy się egzaminem

pisemnym w sesji zimowej.

8. Studencisą zobowiązani do zgłoszenia się na zaliczenie lub egzamin w terminie zaproponowanym

przez opiekuna i starostę roku, zaakceptowanym przez kierownika przedmiotu.

9. Nieobecność na egzaminie jest usprawiedliwiona po okazaniu w ciągu 7-miu dni od daty egzaminu,

zwolnienia lekarskiego obejmującego okres powyżej 3-ch dni.

10. Studenci ITS mają prawo składać zaliczenie lub egzamin, zgodnie z Regulaminem Studiów Indywidualnych

pkt lii.10, w dowolnym terminie wybranym z terminów ustalonych decyzją Rady Pedagogicznej, nie później

niż w czasie określonym w programie studiów (zakończenie roku akademickiego).

Studenci ITS sąjednak zobowiązani do okazania zaświadczenia o indywidualnym toku nauczania i ustalenia

terminu na minimum 7 dni przed planowanym egzaminem dla całego roku..

11. Studenci,którzy zdali egzamin mają prawo do jednorazowej poprawy oceny zdając go w wyznaczonym

dla całego roku terminie.

12. Studentom, którzy w terminie zerowym (przedsesyjnym) otrzymają ocenę niedostateczną a w terminie

pierwszym poprawią na co najmniej ocenę dobrą ocena z terminu zerowego zostanie anulowana (brak

wpisu w indeksie).

w roku akademickim 200312004 - Dr n. med. Natalia Kościuk

Zalecane materiały szkoleniowe *

dla studentów IV i V roku Wydziału Lekarskiego

przedmiot: Diagnostyka Laboratoryjna

Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M.H. : Biochemia Kliniczna,

Wydawnictwo Perseusz, Gdańsk

Burbis CA /red./: Tietz Textbook of Clinical Chemistry, Saunders Co

Dembińska-Kieć A., Naskalski J. : Diagnostyka Laboratoryjna z elementami

biochemii klinicznej, Volumed, Wrocław

Neumeister B., Besenthal I., Liebich H.; Diagnostyka Laboratoryjna, Wydawnictwo

Urban&Partner

Pawelski S., Maj S. : Normy i diagnostyka chorób wewnętrznych, PZWL,

Warszawa

Sznajd J. /red./: Biochemia kliniczna w praktyce lekarskiej, PZWL, Warszawa

Thomas L.: Clinical laboratory diagnostics . Use and assessment of clinical

laboratory results, TH-Books Verlagsgesellschaft mbH, Frankfurt/Main, Germany

Tietz N.W. /red./: Fundamentals of Clinical Chemistry. Saunders Co

Tietz N.W. /red./: Clinical Guide to Laboratory Tests, Saunders Co

Tomaszewski J.J. : Diagnostyka Laboratoryjna, PZWL, Warszawa

* zalecane najnowsze edycje

• interpretacja wyniku badania ogólnego moczu

Cz ęść teoretyczna

1. Pobieranie moczu na badanie ogólne, poranna i "przypadkowa 1

porcja moczu. Wpływ przechowywania moczu na wynik badania.

2. Schemat wykonanaia badania metod ą tradycyjn ą i za pomoc ą tes

tów paskowych.

3. Badanie ogólne moczu jako badanie skriningowe dla chorób nere*

i dróg moczowych, chorób w ą troby i dróg ż ółciowych oraz zaburze ń

przemiany w ę glowodanowej. .

4. Czynniki fizjologiczne i patologiczne wpływaj ą ce na wygl ą d,

g ę sto ść i odczyn moczu. G ę sto ść i ci ś nienie osmotyczne moczu jakc

parametry oceniaj ą ce zdolno ść zag ę szczania moczu przez nerk ę .

5. Białkomocz - tradycyjne i nowoczesne metody wykrywania i o/.-

naczen ilo ś ciowych, podział analityczny i kliniczny. Mikroalbunu-

nuria .

o. Elementy osadu moczu - prawidłowe i patologiczne.

7. Przyczyny krwiomoczu. Znaczenie diagnostyczne wykrywania he-

moglobiny i mioglobiny w moczu.

3. Przyczyny leukocyturii.

9. Wałeczki w moczu - mechanizmy odpowiedzialne za ich tworzenie,

znaczenia diagnostyczne.

10. Cukromocz - metody wykrywania, znaczenie diagnostyczne

11. Ketonuria - przyczyny, metody wykrywania ciał ketonowych w

moczu i ich swoisto ść .

12. Przyczyny bilirubinurii.

13. Przyczyny zarówno nadmiernej ilo ś ci, jak i braku urobilincge-

nu w moczu.

Cz ęść praktyczna

1. Zapoznanie si ę z testami paskowymi.

2. Ogl ą danie osadu moczu.

3. Inerpretacja konkretnych wyników badania ogólnego moczu

OCENA LABORATORYJNA ZABURZE Ń GOSPODARKI WODNO-ELEKTROLITOWEJ

I RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWEJ

1. Homeostaza ustrojowa

- /izojonia, izohydria, izoosmia, izowolemia, izotermia/

- prawo elektroobojętności ustrojowej

- prawo izoosmolalności

2. Przestrzenie wodne ustroju

3. Osmolalność osocza

- substancje osmotycznie aktywne w osoczu

- wzory na wyliczanie osmolalności w osoczu

- tzw. "przerwa osmotyczna"

4. Zaburzenia i regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej

- przewodnienia i odwodnienia - hypo, izo, hipertoniczne

- możliwości laboratoryjnej oceny zaburzeń wodnych ustroju

5. Elektrolity osocza / Na*. K + , Cl

- stężenia, regulacja stężeń, zmiany wartości

- stężenia w moczu

- kliniczne stany zaburzeń gospodarki elektrolitowej

- tzw. "przerwa anionowa"

- elektrolity osocza a stężenia w krwinkach czerwonych

- nowoczesne metody oznaczeń /ISE, met. enzymatyczne, fotometria

płorni eniowa/

6. Praktyczne oznaczanie stężeń elektrolitów i osmolalności osocza

7. M ożliwości błędów i ocena wiarygodności wyników elektrolitów

8. Równowagakwasowo-zasadowa

- bufory zewnątrz i wewnątrzkrwinkowe

- buforowanie narządowe

- układ kostny

- równanie Hendersona-Hasselbalcha /wykorzystanie w praktyce/

- współzależność zmian rk-z i elektrolitów

- materiał do badań rk-z /krew tętnicza, arterializowana/

- parametry rk-z /mierzone i wyliczone/

- zaburzenia proste

- zaburzenia mieszane

- wzory na kompensację zaburzeń rk-z

- wykorzystanie "przerwy anionowej"

- wykorzystanie zmian stężeń elektrolitów w interpretacji wy

ników rk-z

- najczęstsze kliniczne przyczyny zmian wyników rk-z

G. Praktyczne oznaczanie rk-z ♦ metodyka oznaczeń 1O.

Możliwości błędów i ocena wiarygodności wyników rk-z

Ocena laboratoryjna zaburze ń homeostazy glikemii.

I. W ę glowodany

1. Regulacja st ęż enia glukozy.

2. Genetycznie uwarunkowane zaburzenia gospodarki w ę glowodanowej.

- galaktozeroia

- fruktozuria

- glikogenozy

3. Oznaczanie glukozy / met .redukcyjne, raet . o-toluidynowa , met.

enzymatyczne/

4. Test doustnego obci ąż enia glukoz ę

- klasyczny: a/ krzywa pełna

b/ krzywa skrócona c/

krzywa przedłu ż ona

- inne: z dwukrotnym obci ąż eniem glukoz ą

5. Glukoza w płynie raózgowo-rdzeniowym

6. Glukoza w moczu /oznaczanie, poj ę cie Tmax/

7. Cukrzyca

- podział /typ 1, typ 11, wtórna, upo ś ledzona tolerancja

glukozy, cukrzyca ci ęż arnych/

- diagnostyka laboratoryjna

a/ rozpoznanie

b/ kontrola terapii /oznaczanie glukozy w surowicy na czczo,

tzw. "profil dobowy", oznaczanie Hb glikozylowanej, fruk-

tozaminy, insuliny, znaczenie peptydu C.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: