Temat: Wymień elementy składające się na ludzką psychikę i scharakteryzuj ich rolę w życiu każdego człowieka
Psychika człowieka jest to całokształt procesów oraz dyspozycji niematerialnych, psychicznych człowieka. Występująca indywidualna realizacja psychiki nazywana jest osobowością czyli wewnętrznym systemem regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym (tzw. poczucie stabilności). Jest to zespół względnie trwałych cech lub dyspozycji psychicznych jednostki, różniących ją od innych jednostek.
Duża część ludzkiej aktywności przebiega w formie ukrytych, wewnętrznych zjawisk, takich jak myślenie, rozumowanie, planowanie, marzenie. Wielu psychologów twierdzi, że psychika stanowi najważniejszy przedmiot badań psychologicznych, a każdy z nich ma swój specyficzny przedmiot zainteresowań.
Według Carla Gustawa Junga psychika człowieka składa się z czterech elementów:
1. Ego składająca się z świadomie odczuwanych wspomnień, spostrzeżeń, uczuć i myśli świadoma psychika;
2. Element osobowości jest już nieuświadomiony
3. Nieświadomość zbiorowa oraz archetypy
4. Jaźń
Ego czyli ja w modelu psychoanalitycznym, to podstawowa struktura, obok superego (instancja „moralna”, dążąca do doskonałości) oraz id (dziedziczne i wrodzone wyposażenie psychiczne z popędami włącznie, działa na zasadzie impulsów i natychmiastowej gratyfikacji, zaspokojenia potrzeb). Ego wytwarza się ponieważ zaspokojenie potrzeb organizmu wymaga działań w świecie rzeczywistym (obiektywnym) poprzez przekształcanie wyobrażeń w spostrzeżenia. Jest podporządkowane zasadzie rzeczywistości, działa za pośrednictwem procesu wtórnego, sprawuje kontrolę nad funkcjami poznawczymi i intelektualnymi. Ta część osobowości decyduje o przystąpieniu do działania, które popędy i w jaki sposób zostaną zaspokojone, oraz o tym które życzenia zostaną wyparte. Zasadnicza rola ego to godzenie wymagań organizmu z warunkami środowiskowymi czyli id i superego. Nie należy jednak popełniać błędu utożsamiając ego i świadomość. Nie wszystkie obszary ego są świadome. W obszar ego zaliczane są mechanizmy obronne (radzenia sobie z wewnętrznymi konfliktami w celu ochrony osobowości (ego), zmniejszenia lęku, frustracji i poczucia winy), które ze swej natury nie są świadome.
Społeczność XXI wieku, jest nadpobudliwa i dąży do doskonałości. Nie liczą się ze stereotypami, młodzi ludzie organizują wszędzie wyścigi szczurów, na uczelniach, w pracy, miejsca gdzie powstaje wiele konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych. Ludzie często podbudowują swoje ego nie zważając na innych. Zaspakajając własne potrzeby życiowe, często nie dostrzegamy, iż ranimy innych.
Na drugi element psychiki człowieka składają się wszystkie kompleksy jednostki, które powstały w wyniku doświadczeń, początkowo uświadomionych, ale później, celowo lub nie, zapomnianych albo zbagatelizowanych, lub też za słabych, by wywołać świadome wrażenia w psychice jednostki. Kompleksy są strukturą złożoną ze wspomnień, spostrzeżeń, myśli i uczuć, które istnieją w nieświadomej warstwie osobowości. Przykładem tego typu struktury może być kompleks matki, który przejawia się tym, iż dzieci, a później dorośli ludzie, postępują i myślą tak, jak robi to ich matka, gdyż jej oddziaływanie na dziecko jest tak silne.
Odnosząc ten element do ludzkiego życia możemy powiedzieć, że z zakompleksionymi osobami spotykamy się na każdym kroku jestem za gruba, jestem brzydka, jestem za niski, oni są mądrzejsi ode mnie. Walka z kompleksami odnosi się do wspomnianego wcześniej ego, które ludzie w nas niszczą wpędzając w kompleksy lub podbudowują by tych kompleksów się pozbyć.
Trzeci element jest konsekwencją ewolucji człowieka, która powstała w skutek wszystkich doświadczeń poprzednich pokoleń. Zbiorowa nieświadomość ma wpływ na kształt ludzkiego doświadczenia, ale nie jest to wpływ całkowity. Tą strukturę osobowości budują również archetypy. Są to struktury nacechowane dużą emocjonalnością, które zawierają uniwersalne struktury pojęciowe. Swoje źródło mają one w zakorzenionych w ludzkiej psychice doświadczeniach poprzednich pokoleń. Występuje kilka archetypów rządzących ludzką psychiką Persona, Anima, Animus, Cień.
Ostatnim elementem ludzkiej psychiki jest jaźń czyli centrum ludzkiej osobowości, wokół której skoncentrowana są wszystkie pozostałe systemy. Funkcją jaźni jest ich scalenie, dzięki czemu ludzka osobowość stanowi zrównoważoną i stabilną jedność. Prawidłowo ukształtowana jaźń jest motorem napędzającym ludzkie zachowania w kierunku pełni szczęścia i jedności. Najczęściej poszukiwane jest ono w wierze i religii.
Podstawową ludzką funkcją psychologiczną jest myślenie, które jest funkcją intelektualną i pojęciową ludzkiej psychiki. Dzięki tej funkcji możliwe jest rozumienie świata zewnętrznego i samego siebie. Kolejną funkcją są uczucia, które pozwalają jednostce ukierunkować się w stosunku do osób i przedmiotów w sposób emocjonalny - pozytywny lub negatywny, dzięki czemu jednostka tworzy w swojej świadomości reprezentację świata. Następna funkcja to doznanie, dzięki któremu jednostka percypuje rzeczywistość, a odebrane fakty zestawia ze swoją wewnętrzną reprezentacją świata. Ostatnią funkcją ludzkiej psychiki jest instrukcja, dzięki której jednostka w sposób nieświadomy odbiera komunikaty podprogowe. Jest to po prostu intuicja, która pozwala wyjść poza pojęcia, fakty i uczucia
truskawa91