W2
Podejście ilościowe do zarządzania, Integracyjne koncepcje zarządzania
I Ilościowe podejście do zarządzania: Polega na stosowaniu metod ilościowych w zarządzaniu.
Zarządzanie ilościowe skupia się na podejmowaniu decyzji, efektywności ekonomicznej, modelach matematycznych oraz wykorzystaniu komputerów. Podejście ilościowe dzieli się na dwie koncepcje:
- ilościowa teoria zarządzania,- zarządzanie operacyjne,
· Ilościowa teoria zarządzania:
Koncentruje się szczególnie na opracowaniu pewnych modeli matematycznych. Głównym celem ilościowej teorii zarządzania jest opracowywanie i stosowanie modeli matematycznych. Model matematyczny to uproszczone przedstawienie systemu, procesu lub relacji.
Na najbardziej podstawowym poziomie ilościowym teoria zarządzania skupia się na modelach, równaniach i podobnych formach odzwierciedlenia rzeczywistości. Wzór ma opisywać rzeczywistość.
· Zarządzanie operacyjne
Mają wspomagać zarządzanie, aby przedsiębiorstwo lepiej funkcjonowało. Są to metody wspomagania organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług, które do nauki o organizacji i zarządzaniu wprowadziły metody matematyczne oraz elektroniczną technikę obliczeniową.
CZYM RÓŻNI SIĘ ZARZĄDZANIE OPERACYJNE OD ILOŚCIOWEJ TEORII ZARZĄDZANIA?
1. Zarządzanie operacyjne jest nieco mniej zmatematyzowane i mniej skomplikowane statystycznie niż ilościowa teoria zarządzania i można ją stosować bezpośrednio w sytuacjach wiążących się z zarządzaniem.
2. Istotą badań operacyjnych jest wykorzystanie modeli matematyczno-graficznych i odwzorowanie matematyczne badanego systemu, który przedstawia się za pomocą konkretnych zapisów liczbowych. Już istniejące metody dostosowuje się, przystosowuje.
3. W badaniach operacyjnych mają zastosowanie: analiza matematyczna, algebra liniowa, rachunek prawdopodobieństwa, statystyka matematyczna, programowanie sieciowe, metody symulacyjne, teoria gier.
W metodyce badań operacyjnych wyróżnia się następujące etapy:
a) Analizą problemu
b) Budowę modelu teoretycznego
c) Ustawianie wartości parametrów modelu
d) Rozwiązanie modelu
e) Weryfikację i analizę otrzymanych warunków
f) Sformułowanie wytycznych praktycznych do wykorzystania otrzymanego rozwiązania.
Do rozwiązania ustalonych modeli stosowane są metody deterministyczne, pro balistyczne, statystyczne i dynamiczne. Ich wybór zależy od charakteru rozwiązywanego problemu.
W 1941 Ł.W Kantorowicz oraz F.L. Hitchcock (prekursorzy koncepcji) przedstawili równocześnie algorytmy rozwiązań tzw. Zagadnienia transportowego. Najkrótsza ścieżka.
W 1948 G.B. Dantzig opublikował algorytm SIMPLEX- uniwersalną metodę rozwiązania problemów liniowych.
Pionierem programowania dynamicznego w badaniach był R.E. Bellarman.
Jeden z podstawowych nurtów szkoły matematycznej stanowią również metody sieciowe, wywodzące się z teorii grafów. Zostały opracowane metody CPM, PERT, RAPMPS, które mają zastosowanie między innymi w przemyśle zbrojeniowym, marynarce i lotnictwie, jak również w budownictwie przy planowaniu przedsięwzięcia budowlanego.
II PODEJŚCIE INTEGRUJĄCE
Warto zauważyć, że podejście klasyczne, behawioralne i ilościowe do zarządzanie nie muszą być ze sobą sprzeczne lub wzajemnie się wykluczać. Mimo że w każdym z nich przyjmuje się odmienne założenia i sporządza inne prognozy, mogą się one wzajemnie uzupełniać.
Spojrzenie systemowe i sytuacyjne pomogą zintegrować właśnie te podejścia.
Pierwsze z podejść to PODEJŚCIE SYSTEMOWE
- SYSTEMEM nazywamy zestaw wzajemnie powiązanych elementów funkcjonujących jako całość. Tzw. CZARNA SKRZYNKA
- SYSTEM OTWARTY to system organizacyjny, który wchodzi w interakcje z otoczeniem
- SYSTEM ZAMKNIĘTY to system organizacyjny który nie wchodzi w reakcje z otoczeniem
SPRĘŻENIE ZWROTNE
NAKŁADY Z OTOCZENIA (rzeczowe, ludzkie, finansowe) à PROCESY TRANSFORMACJI (technika, systemy operacyjne, systemy kontroli) à WYNIKI DO OTOCZENIA (produkty, usługi, zyski, starty, wyniki informacyjne).
SPOJRZENIE SYSTEMOWE – akcentuje również znaczenie podsystemów, tj. systemów w ramach szerszego systemu.
SYNERGIA – to dwie lub więcej współpracujących podsystemów produkujących więcej niż wynosi łączna suma produkcji każdego z nich, gdyby pracowały osobno. Synergia – efekt większy, korzystniejszy.
ENTROPIA – jest normalnym procesem prowadzącym do upadku systemu. Jeśli organizacja nie monitoruje sprzężenia zwrotnego z otoczenia i nie wprowadza korekt może ponieść fiasko. Naturalny proces prowadzący do schyłku, upadku.
Z punktu widzenia podejścia systemowego głównym celem zarządu jest nieustanne wspomaganie energii organizacji w celu uniknięcia entropii.
Drugie podejście zintegrowane to PODEJŚCIE SYTUACYJNE
Podejście klasyczne, behawioralne i ilościowe można nazwać PODEJŚCIAMI UNIWERSALNYMI, jako że próbowały określić najlepszą, jedną metodę zarządzania organizacjami.
Z PODEJSCIA SYTUACYJNEGO wynika, że do organizacji nie można stosować teorii uniwersalnych, gdyż każda organizacja jest uniwersalna.
PODEJŚCIE SYTUACYJNE DO ZARZĄDZANIA sugeruje, że właściwe zachowanie kierownictwa w danej sytuacji zależy od szerokiej gamy elementów.
Zachowanie menedżerskie skuteczne w danej sytuacji nie zawsze można uogólnić na inne sytuacje.
PODEJŚCIE SYSTEMOWE
- uznanie wewnętrznych wzajemnych zależności
- uznanie wpływów otoczenia
PODEJŚCIE SYTUACYJNE
- uznanie sytuacyjnego charakteru zarządzania
- reakcja na szczególne cechy sytuacji.
SPRAWNE I SKUTECZNE ZARZĄDZANIE:
PODEJŚCIE KLASYCZNE – metody zwiększania skuteczności oraz ułatwiania planowania, organizowanie i kontrolowania
PODEJŚCIE BEHAWIORALNE – poszukiwania działań motywujących, zrozumienie zachowania jednostek, grup i zespołów oraz przewodzenie
PODEJŚCIE ILOŚCIOWE – metody polepszania procesu podejmowania decyzji, alokacji zasobów oraz sposobów działania.
Należy pamiętać, że nie ma uniwersalnych rozwiązań problemów ani standardowych reakcji na sytuacje. Menedżer powinien starannie oceniać każdą sytuację i następnie wybrać z szerokiej gamy metod modeli i teorii zarządzania te, które są najodpowiedniejsze w tej sytuacji.
mila_d1