Życiorys i twórczość Fryderyka Chopina
Fryderyk Franciszek Chopin, ur. 1 marca 1810 w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu. Najwybitniejszy polski kompozytor i pianista.
Chopin wywodzi się z majątku hrabiostwa Skarbków. Ojciec Fryderyka miał na imię Mikołaj, był z pochodzenia francuzem. Pracował jako guwerner. Matka nazywała się Justyna z Krzyżanowska. Grała na fortepianie i śpiewała. Stała się pierwszą nauczycielką muzyki dla małego Fryderyka.
W wieku sześciu lat chłopiec rozpoczął naukę gry na fortepianie. Ze starszą siostrą Ludwiką Fryderyk muzykował w domu grając na cztery ręce. Podczas nauki grywał on w salonach arystokracji warszawskiej i brał udział w koncertach dobroczynnych. Fryderyk Chopin jako szesnastoletni młodzieniec rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Głównej Muzyki. Wzorował się na pieśniach i tańcach ludowych Mazowsza, Kujaw, Wielkopolski i Lubelszczyzny. Były to mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawarł w słynnych Polonezach i Mazurkach
Dużo podróżował i zdecydował się w 1830 roku opuścić Warszawę na zawsze. W 1831 roku przybył do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. W Paryżu Chopin koncertował i wykonywał własne utwory. Miał też bardzo wielu uczniów, pianistów. Był człowiekiem bardzo towarzyskim. Łączyły go przyjazne kontakty z wydawcami, krytykami oraz całą polską emigracją. W 1836 roku poznał pisarkę George Sand, która stała się jego życiową partnerką, mającą znaczący wpływ na życie kompozytora. Razem podróżowali po świecie.
Chopin był chory na gruźlicę. W 1848 roku odbył ostatnią podróż po Anglii i dał ostatni publiczny koncert w Londynie, po którym ciężko zachorował. Po powrocie do Paryża, nie odzyskał już zdrowia i zmarł. Pochowany został na Paryskim cmentarzu ale Serce Chopina znajduje się w Warszawie, w Kościele św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu.
kolaczml