Fakty i Mity 2010-07.pdf

MOLESTOWANE W AFGANISTANIE

ß Str. 3

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 7 (519) 18 LUTEGO 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Niełatwo będzie ją pobić. Największy kościół świata

ma 158 metrów wysokości i 30 tysięcy metrów kw.

powierzchni, a koszt budowy – być może nawet miliard

dolarów – wpędził w gigantyczne długi biedne Wybrzeże

Kości Słoniowej, gdzie obywatel zarabia 2 dol. dziennie.

ß Str. 14-15

ISSN 1509-460X

POLSKIE ŻOŁNIERKI

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 7 (519) 12 – 18 II 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Sondaż prezydencki: niewyrazisty Komorowski – 17,7 proc; nie-

pełnosprawny Kaczyński – 18,3 proc; Cimoszewicz – 34 proc.

Coś Pan bąkałeś, Panie Włodzimierzu, że jak nie będzie in-

nego sposobu pozbycia się Kaczora, to jednak wystartujesz.

Słowo się rzekło!

Potęga umysłu

W Sejmie dyskusja o żywności modyfikowanej genetycznie.

Najtrafniejszy argument przeciw miał poseł Szyszko z PiS:

„Polsce przecież nie grozi głód. A jeśli, to z głodem dosko-

nale radzą sobie organizacje kościelne”. Oczywiście! Najle-

piej w Afryce. Co 15 sekund umiera tam z głodu dziecko.

D rodzy Czytelnicy. Tym razem więcej o Was, a dokład-

morgach piachu”, znalazł pracę w mieście i dopiero wów-

czas, po raz pierwszy w życiu, poznał znaczenie słów:

własny pokój, segment, podwieczorek, deser, szampon.

A kiedy szef zapytał go, czy nie chciałby wykorzystać

urlopu, ten wybałuszył oczy i wyjąkał: a co to jest urlop?

Ludzie, którzy dostali w tyłek od życia, mają później

lżej i cieszą się tym, czego inni w ogóle nie dostrzegają.

Doświadczeni przez zły los potrafią

obiektywnie docenić własne szczę-

ście, które przecież w jakiejś mie-

rze posiada każdy – nawet kale-

ka czy bankrut.

Na szczęście szczęściu moż-

na pomóc. Można wyrobić w so-

bie pewne cechy charakteru i na-

wyki istotnie wspierające nas w po-

strzeganiu świata i w konkretnym działa-

niu. To mogę doradzić wszystkim, którzy twier-

dzą, że wiatr zawsze wieje im w oczy. Wiem,

że to, co napiszę poniżej, naprawdę działa, bo

sam bezwiednie stosowałem te metody od

młodych lat, a całkiem niedawno pozwoliły mi

one przezwyciężyć życiowy problem.

Otóż poza standardowym ćwiczeniem cha-

rakteru i silnej woli istnieje coś takiego jak filo-

zofia i zasady osiągania sukcesu życiowego. Jest

na ten temat całkiem obszerna literatura,

zwłaszcza rodem z USA, gdzie filozofię suk-

cesu opartą na wpływaniu na podświado-

mość uważa się za główną siłę sprawczą

tzw. american dream . Jej wyznawcami by-

li najwięksi i najbogatsi Amerykanie – oj-

cowie światowych korporacji, tacy

jak Carnegie, Ford, Disney i in-

ni. A najbardziej chyba zna-

nym propagatorem – Na-

poleon Hill, autor sław-

nej książki „Myśl...

i bogać się” oraz nie

mniej sławnego powiedze-

nia, które streszcza całą filozo-

fię: „Osiągniesz wszystko, co wymyślisz

i w co wierzysz”. Mowa o osiągnięciach w każdej dziedzi-

nie – materialnej i duchowej; o zdobyczach naukowych,

rozwijaniu talentów czy naprawie własnego zdrowia. A tak-

że o przezwyciężaniu życiowych dołów, czerpaniu siły

z niepowodzeń, wpływaniu na otoczenie itp.

O co tak naprawdę chodzi? Chodzi o stymulowanie dru-

giego (poza świadomością) obszaru naszego umysłu: pod-

świadomości – sfery twórczej i siedliska uczuć. W książ-

ce Josepha Murphy’ego „Potęga podświadomości” czyta-

my m.in. „Największa tajemnica dostępna wybitnym lu-

dziom wszystkich epok polega na porozumiewaniu się

z własną podświadomością i na wyzwalaniu własnych sił

(...). Twoja podświadomość zna rozwiązanie wszystkich

problemów (...). Naucz się w pełni korzystać z danego ci

umysłu (...). W każdej sekundzie życia jesteś tym i robisz

to, o czym myślisz” . Ciąg dalszy za tydzień. JONASZ

Zmarł Krzysztof Skubiszewski – pierwszy minister spraw za-

granicznych po 1989 r. Jego dewizą życiową – co podkreśla-

ją przyjaciele – były słowa „Bóg i Ojczyzna”. Niestety, wymie-

niane dokładnie w tej kolejności, a w dodatku Boga mylił

z papieżem. Stąd konkordat, który współtworzył.

nie – o Waszych listach. Przychodzą ich do redakcji

dziesiątki każdego dnia. W tym kilkanaście adresowanych

do mnie. Chcę w tym miejscu podziękować za każdy list,

przesyłkę czy e-mail, za słowa uznania, wsparcia i za kry-

tykę. Tak żywy kontakt redakcji z Czytelnikami świadczy

dobitnie o tym, że gazeta tętni życiem, kreuje rzeczywi-

stość, zmienia oblicze ziemi. Tej ziemi.

Dziękuję również za to, że dzielicie się

ze mną swoimi radościami i proble-

mami. Tych ostatnich jest więcej.

Znacznie więcej. Czasem wprost nie

do wiary, jak wiele zła i bólu mo-

że pomieścić się w człowieku.

I jak wielu jest ludzi cierpią-

cych, zakompleksionych, zżera-

nych rozmaitymi namiętnościa-

mi, nienawiścią. Nie gdzieś

w Somalii czy na Haiti, ale czę-

sto po prostu za ścianą. Nierzad-

ko czuję się wyróżniony, choć cza-

sem też zażenowany otwartością,

z jaką dzielicie się tym wszystkim ze

mną. To świadczy także o tym, jak wie-

lu jest wśród nas ludzi samotnych, któ-

rych nie są w stanie zrozumieć najbliżsi

– małżonek, rodzice, dzieci. Tak więc spo-

wiedzi mam teraz zdecydowanie więcej niż

niegdyś – w konfesjonale. No i zdecydowanie

są to wyznania bardziej szczere i dojrzałe. Do-

szło jednak do tego, że przytłoczony różnymi spra-

wami zacząłem mieć poważne trudności

z zaśnięciem, a jak już wreszcie za-

snę, budzę się prawie zawsze

w środku nocy i czuwam do ra-

na – „bombardowany” setka-

mi myśli i obrazów. Poza tym

nękają mnie wyrzuty sumie-

nia, że nie wszystkim mogę

pomóc, a przecież mam też wła-

sne problemy, bo któż ich nie ma.

Nie jestem nawet fizycznie w stanie

każdemu na konkretne zapytania odpowiedzieć, a odpo-

wiedzi niektórzy wprost się domagają. Gdybym to robił, mu-

siałbym zrezygnować z wydawania i redagowania gazety.

Oczywiście, ludzkie problemy zależą od ludzi, którzy je

mają. I nie jest na przykład tak, że bogaci i piękni są z re-

guły bardziej szczęśliwi od biednych i brzydkich. Często

jest wręcz przeciwnie. Jeśli ktoś ma dużo pieniędzy, ma

też wielki ból głowy jak je ulokować, a im więcej się ma,

tym więcej można stracić. Poza tym piękni, bogaci i ci,

którzy mają w życiu szczęście, stresują się tym, że... nie

są jeszcze piękniejsi, bardziej bogaci i szczęśliwi. Zasady

kompensacji i substytucji sprawdzają się w życiu bezbłęd-

nie. Przekonałem się o tym już w seminarium duchownym

(podobnie jest na przykład w zakonach), gdzie kompletnie

bezstresowe życie potrafi kompletnie wyprowadzać ludzi

z równowagi, a wojny toczy się o czyjeś złe spojrzenie czy

niewłaściwie położony akcent. Faktem jest

również, że coraz młodsze pokolenia mają co-

raz słabsze charaktery i są coraz mniej od-

porne na stres. Wielu naszych Czytelników

pamięta czasy przedwojenne i ówczesną bie-

dę, a nawet głód w małych wioskach. Dla

nich źródłem szczęścia, a przynajmniej per-

manentnej satysfakcji, jest fakt, że obecnie

najadają się do syta, mają ciepło w mieszka-

niu i myją się we własnej łazience. Jeden

z nich napisał do mnie, jak to po wojnie wy-

rwał się z wielodzietnej rodziny żyjącej na „trzech

Według najnowszych badań CBOS, aż 77 proc. Polaków po-

piera in vitro, a zaledwie 14 proc. jest przeciwna konkubina-

tom. Albo nareszcie mądrzejemy, albo respondentami byli

głównie księża. Wszak 100 procent ich związków to nie są

śluby kościelne, tylko pościelne.

Ciekawa sonda: „Jak często się spowiadasz?”. 47 proc odpo-

wiedziało, że nigdy, dalsze 15 – że tylko w wyjątkowych

sytuacjach. Czy to ankieta ze strony „FiM”? Nic podobnego

– z portalu Katolickiej Agencji Informacyjnej!

Barbara Czarnocka, wicedyrektor warszawskiego Caritasu, ku-

piła od swojej firmy wartą ok. 2 mln zł posiadłość o powierzch-

ni 6 tys. metrów kwadratowych (plus spory dom) za – UWA-

GA! – 10 tys. złotych. Nieruchomość podarowały kościelnej

instytucji charytatywnej dwie staruszki. Z przeznaczeniem na

dom samotnej matki. Do sprawy wrócimy!

Słynna lekarz oszołom Wujkowska na antenie Radia Maryja

przekonywała, że ludzi głuchoniemi „zamawiają” podczas za-

biegów in vitro głuche dzieci, zaś karły zlecają „zrobienie”

dzieci, które nigdy nie osiągną normalnego wzrostu. No i pa-

nie Rajmundzie Kaczyński, wszystko się wydało!

To jeszcze nie Nobel, ale zawsze coś. Ojciec dyrektor dostał

nagrodę katolickiej fundacji „Źródło” za umacnianie i miło-

wanie rodziny. Wygląda na to, że w życiorysie redemptorysty

jest coś, o czym nie wiemy.

Naszej Joasi Senyszyn – obok kariery brukselskiego europo-

sła – marzą się jeszcze laury literackie. Na jej blogu taką oto

można odnaleźć twórczość: „Tadeusz Rydzyk, dyrektor świę-

ty / Dzielnie kastruje wiernych z ich renty / Wmawia mohe-

rom: bracia i córki! / Dzwońcie do radia z świętej komórki!”

Prosimy o jeszcze!

W Kartuzach wziął i zniknął śnieg. Cały. Jednej nocy. Kiedy

mieszkańcy już zaczęli przebąkiwać o cudzie większym niż

w Sokółce, okazało się, że śnieg wywiozły służby miejskie, by

przebywający akurat w miasteczku prezydent Lech Kaczyński

mógł odbyć spacer pomiędzy Urzędem Gminy a rynkiem

i był widoczny dla mieszkańców...

„Mam talent! Mogę zostać świętym!” – takim hasłem pod-

czas ferii i zimowisk polscy salwatorianie próbują zwerbować

młodzież do seminariów. Nabór jest tragiczny. Może dlatego,

że zakonnicy nie precyzują, iż chodzi o „talent” do robienia

kasy, czemu bardzo sprzyja fama zakonnej „świętości”...

Po najnowszych rewelacjach dotyczących całkowitej bierności

Piusa XII wobec ludobójstwa faszystów (agencja ANSA) głos

zabrał watykański organ „L’Osservatore Romano” i opubli-

kował tekst, w którym twierdzi, że to włoski i niemiecki (?!)

ruch oporu prosił Piusa, by ten nie krytykował Hitlera. Jasne,

a Żydzi słali do papy petycje o interwencję w sprawie zwięk-

szenia przepustowości komór gazowych.

Do papieża dociera sporządzany przez watykańskie służby me-

dialne przegląd prasy. Ale ocenzurowany. Bez szczególnie przy-

krych wiadomości, np. o kolejnych skandalach pedofilskich

– podało „Corriere della Sera”. Słusznie, po co dziadka de-

nerwować, niech się dziadek cieszy.

„Wierzący nie mogą zagubić się w fascynacji nowością” – ogło-

sił w orędziu Benedykt XVI. Chodziło mu o iPody, iPhony

i iPady. Pewnie jeszcze i o to, by ludzie fascynowali się staro-

ścią, różańcem i katolickim pochówkiem.

„Egzorcysta musi umieć odróżniać opętanie od choroby”

– pod takim hasłem odbywa się w Niepokalanowie ogólnopol-

ski zjazd kościelnych wypędzaczy diabła. Ale jak zwykły śmier-

telnik ma odróżnić egzorcystę od głupka? Albo cwaniaka?

Niektórym prezenterom telewizji za przeproszeniem publicz-

nej zmniejszono pensje. Oto prowadzący „Wiadomości” Piotr

Kraśko zarabiać będzie tylko 25 tys. miesięcznie, a nie 40 jak

dotychczas. To już nie jest kryzys. To głód!

14 lutego francuscy geje i lesbijki zapowiedzieli huczne ob-

chodzenie walentynek. I to gdzie? Pod katedrami. Tamże, na

ich stopniach, pod okiem kapłanów, mają się całować. Czyż-

by swój ciągnął do swego?

W Turcji, kraju, który pretenduje do członkostwa w Unii, zna-

leziono zwłoki dziewczynki. Zakopanej żywcem! Wyrok wy-

konali (za przyzwoleniem matki) ojciec i dziadek, bo w dziec-

ku osłabła gorliwość religijna i dziewczyna poważyła się na

rozmowy z chłopcami.

Nr 7 (519) 12 – 18 II 2010 r.

GORĄCY TEMAT

obecnie VI zmiana

Polskiego Kontyn-

gentu Wojskowego

(PKW) dowodzona przez gen. bryg.

Janusza Bronowicza . Trzonem

dwutysięcznej ekipy kontrolującej

całą prowincję Ghazni są „psy woj-

ny” z 21. Brygady Strzelców Podha-

lańskich, ale w składzie są też logi-

stycy, ratownicy medyczni i pielę-

gniarki, księgowi oraz wielu innych

specjalistów (w tym również cywi-

lów), bez których wojsko nie mo-

głoby funkcjonować.

Ponieważ żołnierze są tylko ludź-

mi, kontyngent ma na miejscu wła-

sny aparat ścigania (żandarmeria

i prokuratura wojskowa) nieubłaga-

nie zwalczający najdrobniejsze na-

ruszenia regulaminów, że już nie

wspomnimy o jakichś złych uczyn-

kach. Głównym zaś stróżem prawo-

rządności był do niedawna w Gha-

zni prokurator K.N. – oficer, któ-

ry nosił w Polsce na pagonach

gwiazdki kapitana, a na czas udzia-

łu w afgańskiej misji otrzymał dys-

tynkcje i płacę pułkownika (takie

okresowe awanse są normalną prak-

tyką przy wyznaczaniu żołnierzy na

stanowiska w operacjach poza gra-

nicami kraju).

Płk N. miał w bazie dużo wol-

nego czasu, więc chętnie spędzał

go w pobliżu urodziwych niewiast,

zwłaszcza z personelu medycznego.

– Okazał się wyjątkową świnią.

Upatrzył sobie kilka ofiar i zaczął

od niewinnych aluzji, takich niby

komplementów. Z upływem czasu

robił się coraz bardziej odważny,

a nawet agresywny. Na szczęście tyl-

ko werbalnie, choć było to już ewi-

dentne molestowanie seksualne.

Używając wulgarnych i obraźliwych

określeń, opowiadał, co której mógł-

by zrobić, gdyby tylko zechciała, wy-

pytywał o szczegóły życia erotycz-

nego. Później przeszedł od słów do

czynów. Usiłował wsadzać łapy za

bluzkę, dotykać miejsc intymnych...

Sytuacja stawała się dla nas dra-

matyczna, bo prokurator, a do

tego pułkownik, jest w bazie jed-

ną z najważniejszych figur, więc

ten drań czuł się zupełnie bez-

karny. Gdy prosiłam o pomoc prze-

łożonego, usłyszałam, żeby... wytrzy-

mać, bo on nic nie może zrobić

– jest za krótki na prokuratora. Ba-

łyśmy się wystąpić z oficjalnym

raportem w tej sprawie, żeby nie

narobić sobie kłopotów. Nagłośnie-

nie afery mogłoby skutkować ko-

niecznością powrotu do kraju i utra-

tą dobrze płatnej pracy oraz nara-

żeniem się na podejrzenia pozosta-

wionych w Polsce mężów – tłuma-

czy „FiM” jedna z kobiet.

W przeddzień Wigilii bazę Gha-

zni odwiedził minister obrony Bog-

dan Klich w towarzystwie szefa

Sztabu Generalnego WP generała

Franciszka Gągora (fot. 1). Przy-

wieźli żołnierzom w prezencie Be-

tlejemskie Światło Pokoju. „Przy-

jechaliśmy do was, bo święta to czas,

kiedy trzeba być z najbliższymi”

– mówił minister podczas spotkania

opłatkowego z kadrą oficerską.

– Wdarł się do kontenera miesz-

kalnego ofiary, rzucił dziewczynę na

podłogę i zerwał jej... but. Co było

dalej? No cóż, ten facet ma bardzo

oryginalne pomysły na wymuszone

pieszczoty... – zawiesza głos nasza

rozmówczyni.

Napadnięta kobieta zgłosiła

przestępstwo Żandarmerii Wojsko-

wej w Ghazni, a później wsparły ją

swoimi oświadczeniami jeszcze czte-

ry inne molestowane. Gdy problem

już oficjalnie zaistniał, prokuratora

N. wezwał na rozmowę gen. Brono-

wicz. Jakie wyjaśnienia usłyszał do-

wódca VI zmiany PKW?

– Z dobrego źródła w sztabie

wiem, że przyznał się do próby

Gwałt się gwałtem

odciska

Polskim kobietom żołnierzom w Afganistanie

niestraszni są talibowie. Bardziej obawiają się

rodzimego prokuratora wsadzającego łapę

w majtki...

Nazajutrz odbyła się w szpitalu

impreza dla wszystkich, a po za-

kończeniu ceregieli religijnych

gen. Bronowicz (fot. 2) powie-

dział: „Niezależnie od wydarzeń,

jakie niesie ze sobą życie, zawsze

jesteśmy razem jedną wielką ro-

dziną”. Pułkownik N. zinterpre-

tował te zachęty po swojemu...

– W sylwestra solidnie popił

i w pijackim animuszu postano-

wił wziąć sobie upatrzoną kobie-

tę siłą. Zaatakował na zewnątrz,

zaraz po wyjściu z imprezy. Był

bardzo brutalny. Dziewczyna nie

mogła się wyrwać, a gdy wsadził jej

łapę w majtki i już przystąpił do pró-

by gwałtu, zaczęła krzyczeć. Przybie-

gło kilku żołnierzy, w tym również

GROM-owcy. Dopiero wtedy pan

prokurator oprzytomniał – relacjo-

nuje koleżanka ofiary.

Ale to przecież nie było wszystko,

bowiem gdy nazajutrz wytrzeźwiał...

Gdyby płk N. trafił na te piękne dziewczyny, byłyby to jego ostatnie zaloty

odbycia stosunku, ale absolutnie nie

wymuszonego i to właśnie on, jak

twierdził, padł ofiarą prowokacji, bo

wszystkie jego ofiary rzekomo za-

chowywały się niczym „prostytutki

lub seksualne dewiantki” – ujawnia

nasz człowiek w Ghazni.

– Żandarmeria nawet nie ruszy-

ła palcem w bucie. Nie zaintereso-

wali się żadnymi świadkami ani po-

krzywdzonymi, nikogo nie chcieli

przesłuchać, płk N. swobodnie

funkcjonował w bazie, jak gdy-

by nic się nie stało, a nas – ka-

pusiów, zaczęto traktować niczym

trędowate oraz odsuwać od nor-

malnego wspólnego życia. Dopiero

przed kilkoma dniami prokuratora

nagle odwołano, ale wszystko wska-

zuje na to, że sprawa zostanie za-

mieciona pod dywan – zauważa jed-

na z ofiar molestowania.

– Żandarmerią w Ghazni dowo-

dzi ppłk Andrzej Przybylski , który

dosyć serdecznie kumplował się z pro-

kuratorem N., więc nie dziwota, że

nie chciał mu zrobić krzywdy. A tak

na marginesie, to o tutejszych żan-

darmach można by długo opowia-

dać. Chłopcy zainstalowali sobie kie-

dyś nawet własną bimbrownię, choć

niższe szarże ścigają z alkomatem

– dodaje oficer z PKW.

Gdy poprosiliśmy centralę Żan-

darmerii Wojskowej o wyjaśnienie za-

rzutów dotyczących tuszowania wy-

czynów prok. N. przez placówkę

w Ghazni, rzecznik Komendy Głów-

nej ŻW ppłk Marcin Wiącek odparł:

„Ponieważ pytania dotyczą osoby pro-

kuratora, to właściwym do udziele-

nia odpowiedzi jest rzecznik prasowy

Naczelnej Prokuratury Wojskowej”.

Poszliśmy więc za ciosem.

„Naczelna Prokuratura Wojsko-

wa została poinformowana o incy-

dentach natury obyczajowej, do któ-

rych doszło m.in. (sic! – podkr. red. )

w grudniu 2009 r. w Ghazni z udzia-

łem pełniącego tam do niedawna

służbę prokuratora PKW w Afgani-

stanie. NPW prowadzi postępowanie

dyscyplinarne w stosunku do ww.

prokuratora , natomiast prokurator

PKW w Afganistanie ppłk Marek Ko-

larz prowadzi w przedmiotowej spra-

wie śledztwo. 4 stycznia 2010 r. Na-

czelny Prokurator Wojskowy zwrócił

się do Dowódcy Operacyjnego Sił

Zbrojnych z wnioskiem o wcześniej-

szy niż w przewidzianym terminie po-

wrót dotychczas pełniącego tam służ-

bę Prokuratora do Polski” – przy-

znaje płk Zbigniew Rzepa z NPW

w piśmie z 4 lutego.

W oczekiwaniu na rozstrzygnięcie

bez żadnej satysfakcji wrzucamy pro-

kuraturze do ogródka kolejną piłecz-

kę: popytajcie w Ghazni, jak ppłk Ko-

larz zniósł podróż do Afganistanu...

ANNA TARCZYŃSKA

tarczynska@faktyimity.pl

Z ostatniej chwili: choć od wspo-

mnianego 4 stycznia odbyło się już

pięć lotów z Afganistanu do Pol-

ski, w dniu oddania „FiM” do dru-

ku płk N. wciąż jeszcze przebywał

w Ghazni.

W Afganistanie działa

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 7 (519) 12 – 18 II 2010 r.

POLKA POTRAFI

Miłość ci wszystko wypaczy

Prowincjałki

2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat do-

stała 62-letnia Ewa K. Jej mąż Andrzej za-

inkasował 14 miesięcy w zawieszeniu na 3 lata. Małżonkowie usiłowali

sprzedać... arcybiskupią willę oraz prawa do książki o życiu Jana Pawła II.

Zbierali też datki na wyprawę biednych ukraińskich kleryków do Watykanu.

A ponieważ kobieta utrzymywała, że działa na zlecenie i w porozumieniu ze

Stanisławem Dziwiszem , szło im nieźle. Wyłudzili ponad 130 tysięcy zł.

W niedzielę dzień zakochanych.

Będzie więc o miłości i wierno-

ści. Specyficznie pojmowanych.

W wielkiej wspólnocie dzieci bo-

żych obserwujemy fascynującą dwo-

istość. No bo tak: z jednej strony

moda na kościelne rozwody (do są-

dów biskupich trafia rocznie ok. 3,5

tys. wniosków o stwierdzenie nie-

ważności małżeństwa, co daje Pola-

kom drugie miejsce na świecie – za

jeszcze świętszymi Włochami), któ-

rych duchowni udzielają bez spe-

cjalnych ceregieli. Z drugiej strony

– zachęcanie do zabawy w wierną

Penelopę, czyli promowanie wier-

ności nawet... po rozpadzie małżeń-

skiego stadła.

Dla małżonków dotkniętych

zdradą i rozwodem powstał Ruch

Wiernych Serc. Organizacja, która

pomaga wytrwać w wierności, gdy

druga połówka „poszła w długą”,

i uczy, jak modlić się o powrót nie-

wiernego małżonka. W najnowszym

numerze katolickiego periodyku

„Miłujcie się” (1/2010) reportaże na-

wracające: „Rozwód to brama do

piekła” i „Bądź wierny aż do śmier-

ci”. Jeśli brakuje wam wiary w praw-

dziwą miłość – czytajcie.

Okazuje się, że ekspertem w te-

macie cudzołóstwa jest... sam Jezus.

„Co prawda nie miał żony i ktoś

mógłby powiedzieć, że nie wie, jak

to jest, kiedy zdradza najbliższa oso-

ba, ale przecież został zdradzony przez

Judasza” , i to pocałunkiem, „którym

ludzie zazwyczaj okazują sobie mi-

łość” . Analizując po kościółkowemu:

sytuacja Jezusa i zdradzonej poło-

wicy jest identyczna. Niemalże. „Czy

Jezus uznał, że skoro sam został zdra-

dzony, to już wolno mu też zdra-

dzić? Nic z tych rzeczy” . No a Jezu-

sa trzeba we wszystkim naśladować.

Wśród „dających świadectwo”

– same panie. Żony, matki – od daw-

na nie kochanki. Walczące o związ-

ki, których de facto już nie ma:

Zdradził i oszukał, wybaczy-

łam, znów zdradził, znów wybaczy-

łam, powiedział, że i tak będzie zdra-

dzał, każdy dzień jest udręką, ale

trwam w modlitwie. Co robić?;

Opuścił mnie i dziecko. Mi-

mo tego modlę się. Wiem, że Bóg

w jednej chwili może przemienić

wszystko na moją korzyść;

Mąż po 10 latach małżeństwa

poszedł do innej kobiety, rozwódki,

owinęła go sobie wokół palca jak mo-

dliszka jakaś. Gdyby nie ona, pew-

nie by wrócił;

Doświadczyłam już ze strony

Pana małych „cudzików”. Zaczęli-

śmy z mężem porozumiewać się kul-

turalniej, a właściwie to on stał się

milszy. Co nie zmienia faktu, że cią-

gle chce rozwodu;

Mąż narobił strasznych długów,

jego firma zbankrutowała, pił coraz

więcej, awantury, interwencje policji,

strach i cierpienie naszego dziecka.

Wniosłam sprawę o rozwód. Moim

losem zainteresował się proboszcz

z rodzimej parafii. Usłyszałam wiele

bardzo przykrych słów: że nie chodzę

do kościoła, że kilka lat nie przyjmo-

waliśmy księdza, że nigdy nie widział

nas razem z mężem w świątyni. Trafi-

łam na cykl katechez, gdzie usłyszałam,

że mam mężowi wybaczyć i spojrzeć

na niego jak na „brata w wierze”. Na

kolejnej rozprawie sądowej o fizyczne

i psychiczne znęcanie się nad rodziną

wstałam i obwieściłam, że... przeba-

czam i proszę o umorzenie sprawy.

Za pięknymi frazesami o Bozi

i wiecznym zbawieniu kryje się praw-

da brutalna i okrutna. Ktoś nieszczę-

śnice przekonał, że alkoholik, dziw-

karz, patologiczny kłamca, awantur-

nik i degenerat (niepotrzebne skre-

ślić), od którego chcą się uwolnić,

wart jest dozgonnej miłości – sko-

ro bożej, to i żoninej. Taka dusz-

pasterska kampania o stworzenie

raju na ziemi... Niestety, tylko dla

mężczyzn. Kobiety mogą być co naj-

wyżej aniołami. Upodlonymi.

JUSTYNA CIEŚLAK

49-letni Leszek K. , mieszkaniec Białegosto-

ku, miał fajną robotę. Napełniał bankomaty

PKO BP. Przy okazji napełniał też własne kieszenie. Śledczy szacują, że przez

niecały rok dorobił do pensji nawet 400 tys. zł. Grozi mu do 10 lat więzienia.

W Kręplewicach pewien rolnik wracał do

domu przez pole. Była noc, potknął się i za-

klął siarczyście. Traf chciał, że przejeżdżał obok radiowóz. Za używanie w miej-

scu publicznym słów nieprzyzwoitych chłop dostał 500 złotych mandatu. Do

dziś nie może uwierzyć, że żyje w praworządnym państwie.

18-latkowi z Dąbia przemiękło obuwie.

Wszedł więc do najbliższego bloku, zapalił

świeczkę i zaczął suszyć skarpetki. A że bardzo go podróż przez zaśnieżone

ulice zmęczyła, zasnął. Zaniepokojeni dymem mieszkańcy zawiadomili policję

i straż pożarną. Chłopaka z poparzonymi stopami odstawiono do szpitala.

Niestrudzony pogromca sekt Ryszard No-

wak ma kolejną ofiarę. Tym razem padło

na rapera Peję , który – według katolickiego cenzora – gloryfikuje w swoich

utworach akty przemocy: zabijanie, gwałty, palenie domów. I dlatego właśnie

domagał się odwołania koncertu w Poznaniu. Władze miasta okazały się na

apel nieczułe.

Środki antykoncepcyjne i wczesnoporonne

sprzedawał bez zezwolenia rolnik z Wielko-

polski. Klientek szukał w szpitalach, a żeby się uwiarygodnić – przywdziewał

kitel lekarza. Z kolei w Czuchowie czujni parafianie zdemaskowali fałszywego

żebraka. Mężczyzna regularnie zajeżdżał pod kościół czerwonym oplem, par-

kował go niedaleko świątyni i zaczynał pracę.

cie i w Polsce pozornie niewiele się zmieni-

ło. Zapowiadany koniec kapitalizmu korporacyjnego

nie nastąpił. Nie wszystko jest jednak takie samo.

W świecie nieco bardziej cywilizowanym od nasze-

go zmiany są większe, niż widać to na polskim po-

dwórku. Ostatnio pisaliśmy na przykład o reformach

Obamy . W Holandii z kolei rząd rozważa coś, co jest

zupełnie sprzeczne z trendem ostatnich dziesięcioleci

– aby ratować budżet, chce podnieść podatek dla naj-

bogatszych do 60 procent (jed-

nak tylko od części ich docho-

dów rocznych przekraczających

181 tysięcy euro). Teraz ten po-

datek też nie jest szczególnie

niski, bo wynosi 52 procent dla

finansowej elity kraju.

Piszę o tym dlatego, żeby pokazać, iż kryzys wymu-

sił powrót twórczego myślenia – uwolnionego od do-

gmatów, które krępowały rządy i media, uniemożliwia-

jąc debatę. U nas szerszej dyskusji nad przyszłością jesz-

cze nie ma, bo klika, która rządziła polską ekonomią,

trzyma się mocno. Nawet to, że w styczniu bezrobocie

skoczyło o ponad sto tysięcy w górę, nie jest powodem

do publicznej refleksji nad stanem gospodarki. Na szczę-

ście i u nas widać rysy na dotychczasowym monolicie.

Po raz pierwszy od lat wolno wreszcie w Polsce

rozmawiać o reformie emerytur. Przypomnijmy, że 11

lat temu pod rządami nieudacznego tandemu Buzek-

-Balcerowicz wprowadzono kilka nieudanych reform,

z których najbardziej brzemienna w skutki dotyczyła

emerytur. Wprowadzono u nas system chilijski (stoso-

wany tylko gdzieniegdzie w Ameryce Łacińskiej i Eu-

ropie Wschodniej), który polega na prywatyzacji części

składek emerytalnych, a więc także emerytur. Zrobio-

no to, chociaż od początku było wiadomo, że przyszli

emeryci wyjdą na tym fatalnie. Przeciętna emerytura

ma spaść z obecnych 60 procent średniej pensji do za-

ledwie 40 procent, gdy emerytury będą już wypłacane

z II filara za cały okres pracy. Bez większych protestów

ten niekorzystny wariant wprowadzono w życie przy aplau-

zie głównych mediów, które jednocześnie brały kasę od

towarzystw bankowo-ubezpieczeniowych za reklamę ich

usług – osławionych Otwartych Funduszy Emerytalnych

(OFE). To one są głównymi beneficjentami systemu.

System ten ma i tę wadę, że generuje ogromne

długi państwa. Po prostu pieniądze, które szły na wy-

płaty emerytur, muszą teraz iść

do OFE, a powstała wielomiliar-

dowa coroczna dziura jest zapy-

chana środkami pożyczonymi.

W ciągu 11 lat ZUS przelał do

OFE (i pożyczył na procent!) 139

miliardów złotych – kwotę trud-

ną do wyobrażenia. Aby pożyczyć pieniądze, rząd sprze-

daje obligacje, które... kupują OFE. I koło się zamy-

ka. System generuje długi budżetu (czyli wspólnej ka-

sy wszystkich Polaków) i łatwe zyski dla prywatnych

funduszy zarządzających.

Do niedawna każdy, kto o tym napisał, był bądź

ignorowany, bądź wyzywany od komunistów i populi-

stów. Ten chory system trzymał się mocno podlewany

kasą z OFE dla posłusznych mediów i dziennikarzy.

Ale wreszcie pojawiają się nieśmiałe próby reformy ze

strony rządu. Nawet jeśli są one niewystarczające i nie

do końca mądre, to już jest jakiś postęp. Media opła-

cane przez fundusze wrzeszczą natomiast, że wszelka

zmiana jest „atakiem na nasze emerytury”, choć nie

bardzo potrafią to udowodnić. Ważne jest, że wresz-

cie jest jakaś debata. Śmiesznie wygląda natomiast to,

że w kraju, w którym istnieją niby wolne media, po-

wód do radości stanowi samo zaistnienie dyskusji. Ale

taka to jest nasza korporacyjna wolność, która pozo-

staje w cieniu wielkiego kapitału. ADAM CIOCH

Mieszkanka Leszna włamała się do pry-

watnego mieszkania. Łupem 33-latki padły

jedynie dwa kawałki kaszanki o wartości 4 zł. Opracowali: WZ, MaK

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

Co mnie zdumiewa w Polsce, w kraju bądź co bądź katolickim, to to, że

nie ma u nas wielkiej sztuki religijnej, tej poszukującej, nie dewocyjnej.

Nie widać twórców, dla których religia byłaby nie pocieszeniem, nie po-

trzebą grzania się w cieple gromady, nie zachłyśnięciem się posiadaniem

prawdy, nie egzaltacją, że się stoi po właściwej stronie, ale dramatem oso-

bistym, drogą do nawiązania kontaktu z tym, co znikliwe.

(Ludwik Flaszen, twórca teatralny i teoretyk sztuki scenicznej,

współpracownik Jerzego Grotowskiego)

¹¹¹

Jeśli przyjdzie taki moment, w którym klasa polityczna się zorientuje, że

posłuszeństwo życzeniom Kościoła nie jest dla niej kwestią politycznego

przetrwania, i że nie od tego zależy popularność partii, proces budowania

państwa świeckiego może gwałtownie przyspieszyć. Być może pierwszą ja-

skółką zmian są niepowodzenia Kościoła w kampanii zmierzającej do

zakazu zapłodnienia in vitro. Ostateczna porażka w tej kwestii mogłaby

być zapowiedzią kolejnych, większych porażek Kościoła. Bo przecież nie-

wielu katolików w Polsce przyznaje Kościołowi prawo do wypowiadania

się w sprawach świeckich w ich imieniu. Ludzie chodzą do kościoła dla-

tego, że wierzą w Boga. Ale czymś innym jest czcić Boga, a czymś innym

podzielać poglądy papieża Ratzingera na temat in vitro albo aborcji.

(profesor Jan Hartman, filozof)

¹¹¹

Wielu ludzi kochanych i otaczanych opieką, nie chce dalej żyć. Żądają

eutanazji świadomie i konsekwentnie. Walczą o nią nawet w sądach. Po-

tępianie ich albo protekcjonalne, niepoważne traktowanie jest czymś od-

pychającym.

OFE-rmy

(jw.)

Wybrał AC

NUMER NA KARDYNAŁA

KIESZEŃ AUTOMAT

POLE PUBLICZNE

WĘDZONE NIE TUCZY

LISTA NOWAKA

PRZEBIERAŃCY

KRYZYS SIĘ ZAOSTRZA

W ydawało się, że po wybuchu kryzysu na świe-

Nr 7 (519) 12 – 18 II 2010 r.

NA KLĘCZKACH

ŻNIWO WIELKIE,

URZĘDNIKÓW MAŁO

KSIĘDZA BAJANIE

ponad wiek co roku kolejni wro-

cławscy rajcy, posypawszy głowy po-

piołem, pokornie wypełniali nało-

żoną przez papieża pokutę. Do cza-

su aż w 1524 roku świeżo wybrana

rada nagle zdobyła się na odwagę,

powiedziała „dość!” i najzwyczaj-

niej w świecie żadnej świecy kościo-

łowi nie podarowała.

Zwykłe ludzkie, „nieświęte” za-

kochanie prowadzi do „życiowych

tragedii: uzależnień, chorób wene-

rycznych, i psychicznych, ciężkich

grzechów, przestępstw, stanów samo-

bójczych” – straszy młodych ludzi

ks. Marek Dziewiecki w artykule

„Święty Walenty i mity o zakocha-

niu”, zamieszczonym na katolickim

portalu Opoka. Aby tego uniknąć,

należy „w Boży sposób przeżywać za-

uroczenie drugą osobą” . Takie „świę-

te zakochanie” ma miejsce wów-

czas, gdy „mądre dziewczęta i mą-

drzy chłopcy pozwalają swoim rodzi-

com i spowiednikom, by im towa-

rzyszyli w tej wyjątkowo delikatnej

fazie rozwoju, która zwykle decydu-

je o całej ich przyszłości. Mając

wsparcie Boga i mądrych ludzi,

dziewczęta potrafią przemieniać

chłopców w książęta, czyli takich

mężczyzn, którzy traktują kobiety jak

Boże Księżniczki, z kolei szlachetni

chłopcy pomagają dziewczętom cie-

szyć się ich kobiecym geniuszem

i rozkwitać w arystokratycznym czło-

wieczeństwie. Wtedy i tylko wtedy za-

kochanie prowadzi do świętej miło-

ści, dzięki której kobieta i mężczy-

zna powracają do raju” . AK

Najnowsze dane za rok 2009

dotyczące powołań do życia du-

chownego nie nastrajają hierarchii

optymistycznie. Spadek chętnych

do pracy w watykańskiej firmie

trwa. Po raz pierwszy od ćwierć-

wiecza liczba kleryków w polskich

seminariach spadła poniżej 4 tysię-

cy. Do seminarium także zgłosiło

się mniej kandydatów niż w 2008

roku, i to mimo trwającego kryzy-

su, który zwykle sprzyja ucieczce

od bezrobocia. Najgorzej jest w za-

konach żeńskich – liczba kandyda-

tek spadła w ciągu 10 lat z ponad

700 do zaledwie 300. MaK

mają charakter zamknięty i odby-

wają się w salkach katechetycz-

nych i kościołach.

ZAKONNICY

PRZEMYTNICY

POLSKA SOLIDARNA?

Dwóch łódzkich franciszkanów

stanie przed sądem za próbę wy-

wiezienia z Polski zabytkowego oł-

tarza. Duchowni twierdzą, że oł-

tarz miał być darem dla białoru-

skiej parafii prowadzonej przez

franciszkanów. Transport został za-

kwestionowany przez celników, któ-

rzy zażądali okazania zgody kon-

serwatora zabytków na wywiezie-

nie ołtarza z kraju. Księża jej nie

mieli. Grozi im do 2 lat więzienia.

MaK

OKOLICZNOŚĆ

ŁAGODZĄCA

Brytyjskie Towarzystwo Laickie

złożyło skargę na sędzię Cherie

Blair , żonę byłego premiera, któ-

ra wydała łagodniejszy wyrok z uwa-

gi na głęboką religijność skazane-

go. W ubiegłym miesiącu pani Bla-

ir, gorliwa katoliczka, oszczędziła

kary więzienia mężczyźnie sądzo-

nemu za wdanie się w bójkę w ko-

lejce do banku i złamanie szczęki

innemu mężczyźnie. 27-letni Sham-

so Miah został skazany na dwa

lata więzienia, ale w zawieszeniu,

ponieważ pani Blair oceniła, że to

„religijny człowiek”.

DAJCIE SPOKÓJ...

RODZINA SIĘ

POWIĘKSZA

Jerzy Szmajdziński z SLD zo-

stał wytypowany na urząd prezy-

dencki jako „kandydat lewicy”. Cie-

kawe, że nie widzi on nic złego

w konkordacie, a finansowanie kle-

ru z budżetu państwa to według

niego konieczność. Oto jaką wizję

stosunków na linii państwo–Kościół

ma ten „lewicowy polityk”: „Nie-

mniej jednak nasze słowa i nasza

polityka powinny być wyważone. Tyl-

ko tyle i aż tyle. A to oznacza, że

trzeba dać sobie spokój z sugestia-

mi typu: usunięcie kapelanów z woj-

ska, co wymaga rewizji konkordatu,

czy wręcz wypowiedzenia go, albo

zaprzestanie finansowania z budże-

tu katechetów, bo od tego podobno

biednym się poprawi. Nie poprawi

się, bo nie tak funkcjonuje państwo,

a poza tym w niektórych przypad-

kach idzie o zaspokajanie potrzeb

duchowych ludzi i nie ma żadnego

rozsądnego powodu, by z tego rezy-

gnować. Postulaty nazbyt radykal-

ne, nieprzemyślane, zgłaszane ad hoc

o wiele bardziej szkodzą, niż poma-

gają sprawie, o którą walczymy. Po-

wodują, że nie jesteśmy traktowani

poważnie, że straszy się nas »kun-

delkami«, »kwasem solnym«, a gdy

trzeba – »komuną walczącą z Ko-

ściołem«” . Tak pisał Szmajdziński

w artykule dla „GW” z 24.11.2009

roku. I ten pan ma reprezentować

lewicę w prezydenckim wyścigu?

Proszę bardzo, ale ja na tego pa-

na nie zagłosuję!

Wygląda na to, że kryzys nie

dotyka środowiska Radia Maryja.

Rydzykowa Fundacja „Nasza Przy-

szłość” postanowiła wydawać no-

wy miesięcznik katolicki pod ma-

ło zresztą wyszukanym tytułem

„W naszej rodzinie”. Cóż... „Na-

sza Polska”, „Nasz Dziennik”, „Na-

sza Przyszłość”, „W Naszej Rodzi-

nie”, nasza naszość... MaK

PPr

PRYMAS WON!

W Belgii, gdzie trwa laicyzacja

życia publicznego we wszelkich wy-

miarach, zmiany dotknęły nawet

oficjalne ceremonie państwowe.

Szef Senatu zaproponował właśnie,

aby podczas oficjalnych ceremonii

państwowych prymasa Belgii z miej-

sca drugiego (po królu) przenieść

na miejsce... 70. Powołano spe-

cjalną komisję do zmiany obowią-

zujących reguł protokolarnych.

Obecne zasady sięgają wieku XIX.

MaK

Radni PiS-u w Olsztynie pod-

nieśli raban o to, że nowe lokale so-

cjalne zbudowane przez miasto są

zbyt luksusowe. Mieszkania mają

30–40 mkw. powierzchni, kuchenki

gazowe, umywalki, a nawet terako-

tę. Taki luksus! Zdaniem PiS-owców,

to zbyt wiele jak na lokale dla ubo-

gich mieszkańców miasta. Radni

Kaczyńskich woleliby ich wysłać

do baraków. I pomyśleć, że PiS to

partia, która notorycznie przedsta-

wia się jako ugrupowanie reprezen-

tujące interesy ubogich i wymachu-

je sztandarem z napisem „Polska

solidarna”.

NIE MA CO ŁASKA

POPIELCOWA

POKUTA

W parafii NMP Królowej Ro-

dzin w Białymstoku obok oczeki-

wanej zwyczajowej koperty z za-

wartością „co łaska” proboszcz za-

rządził składkę po 300 złotych od

każdej rodziny na budowę kościo-

ła. Takie qasi-wymuszenia to dość

powszechny zwyczaj, ale tym ra-

zem kwota dość wysoka. Co ma-

ją zrobić ci, których nie stać? No

cóż, są w życiu sprawy ważniejsze

od takiej na przykład nerki, któ-

rą można sprzedać lub zastawić.

MaK

Dawniej popielcowa pokuta

miała nie tylko indywidualny wy-

miar. Pokutowano również zbioro-

wo i niekoniecznie za grzechy wła-

sne. Przez ponad 100 lat w każdą

Środę Popielcową nowo wybrani

wrocławscy radni miejscy (wybory

do rady miasta tradycyjnie odby-

wały się co roku w Popielec) mie-

li obowiązek fundowania katedrze

wrocławskiej czterofuntowej świe-

cy ekspiacyjnej, którą następnie za-

palano przed ołtarzem we wszyst-

kie niedziele i święta. Na taką po-

kutę „po wsze czasy” wrocławska

rada miejska została skazana przez

papieża za uwięzienie i poturbowa-

nie w 1410 roku słynącego z nie-

spłacania zaciąganych długów bi-

skupa Jana Kropidły . I tak przez

JESUS, MARIA!

MaK

Jesus porzucił Madonnę . Nie

jest to wbrew pozorom sensacja teo-

logiczna – to wieść z działu „plot-

ki o gwiazdach”. Chodzi o 22-let-

niego modela Jesusa Luz, który po-

noć porzucił o 30 lat starszą od sie-

bie piosenkarkę. Tak komiczne są

skutki katolickiego zwyczaju nad-

używania „imion świętych” przy

nadawaniu ich dzieciom. MaK

5 TYS. ZA „PEDAŁA”

WALENTYNKI

PRZECHRZCZONE

Przed kilkoma miesiącami sze-

rokim echem w polskich mediach

odbił się pierwszy proces o nazwa-

nie kogoś „pedałem”. We wrześniu

2009 r. Sąd Okręgowy w Szczeci-

nie skazał Annę S. z Wolina za no-

toryczne, publiczne określanie

dwóch mężczyzn mieszkających

w sąsiedztwie mianem „pedałów”.

Jeden z nich podał ją do sądu

o naruszenie dóbr osobistych. Sąd

skazał ją wówczas na karę 15 tys.

złotych grzywny i zakazał jej ko-

mentowania życia intymnego oraz

orientacji seksualnej powoda. Ko-

bieta odwołała się do sądu apela-

cyjnego, który przed kilkoma dnia-

mi utrzymał wyrok skazujący w mo-

cy, zmniejszył jedynie karę grzyw-

ny do 5 tys. złotych. Powód uznał

wysokość grzywny za zadowalają-

cą, bo, jak twierdzi, nie chodziło

mu o pieniądze, ale o zasady. Wy-

rok jest prawomocny. MaK

Walentynki przestały już być

„szatańskim” importem z Zacho-

du, zostały przez Kościół „ochrzczo-

ne” i pomału zyskują status świę-

ta katolickiego.

Katolickie propozycje walen-

tynkowe to już nie tylko msze dla

zakochanych. Portal internetowy

Głos Ojca Pio do spółki z porta-

lem Kapucyni.pl zachęca do udzia-

łu w konkursie na walentynkową

pracę plastyczną lub fotograficz-

ną. Na autora walentynki, która

najbardziej przypadnie do gustu

katolickiemu jury, czeka weekend

we dwoje w prowadzonym przez

kapucynów ośrodku. Tam – w do-

mowej atmosferze, w oddzielnych

pokojach i pod czujnym okiem

trzech braci zakonnych – zako-

chani będą mogli do woli odda-

wać się... wyciszaniu i modlitwom.

PPr

PRAWICA

PODZIEMNA

Działacze skrajnej prawicy czy-

nią coraz intensywniejsze przygo-

towania do nadchodzącego sezonu

wyborczego. I spotykają się ze śro-

dowiskami katolickimi... potajem-

nie. O spotkaniach informowani są

tylko wpływowi działacze LPR, PiS,

a także działacze organizacji kato-

lickich. To z nimi w ostatnim cza-

sie rozmawiali w Legnicy na Dol-

nym Śląsku m.in.: Roman Gier-

tych , do niedawna szef Ligi Polskich

Rodzin, i Marek Jurek , szef Pra-

wicy Rzeczypospolitej. Spotkania

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: